Από το Πολιτισμός-Ανάπτυξη σας ευχόμαστε Καλή Χρονιά
και από εμάς εξαρτάται πως θα είναι, αν θα είμαστε στον καναπέ κοιμισμένοι η
ορθοί και έξυπνοι
Από το Πολιτισμός-Ανάπτυξη σας ευχόμαστε Καλή Χρονιά
και από εμάς εξαρτάται πως θα είναι, αν θα είμαστε στον καναπέ κοιμισμένοι η
ορθοί και έξυπνοι
Δεκάδες παιδιά κάτω των πέντε ετών έχουν παραπεμφθεί στην αμφιλεγόμενη κλινική τρανσέξουαλ Tavistock, σύμφωνα με την Daily Mail. Αυτό ώθησε τις αρχές να εξετάσουν το ενδεχόμενο θέσπισης κατώτατου ορίου ηλικίας. Το άρθρο τέθηκε υπόψη της Daily Sceptic.
Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι μεταξύ των 382 παιδιών ηλικίας κάτω των 6 ετών που έχουν παραπεμφθεί στην Υπηρεσία Ανάπτυξης Ταυτότητας Φύλου (GIDS) της κλινικής την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Σύμφωνα με ακτιβιστές, δεν θα έπρεπε ποτέ να έχουν προταθεί από γιατρούς ή γονείς για ψυχολογική αξιολόγηση σε τόσο νεαρή ηλικία.
Οι επικεφαλής των υπηρεσιών υγείας εξετάζουν τώρα την εισαγωγή ελάχιστης ηλικίας 7 ετών για μελλοντικούς ασθενείς, σύμφωνα με την Daily Mail. Αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι τα μικρότερα παιδιά δεν είναι σε θέση να επικοινωνούν ουσιαστικά με τους γιατρούς σχετικά με το γεγονός ότι θέλουν να αναγνωριστούν ως το αντίθετο φύλο.
Μια νέα έκθεση από το NHS England αναγνωρίζει επίσης ότι το ενδιαφέρον των νεαρών αγοριών για τα ρούχα ή τα παιχνίδια των κοριτσιών και αντίστροφα είναι «αρκετά κοινό» και «συνήθως δεν υποδηλώνει ασυμφωνία φύλου».
Η έκθεση έρχεται πριν από την πολυαναμενόμενη τελική έκθεση της παιδιάτρου Δρ Hilary Cass, η οποία αναμένεται να περιλαμβάνει πιο εκτεταμένες συστάσεις σχετικά με τις υπηρεσίες τρανσέξουαλ για τους νέους. Ήταν η ενδιάμεση μελέτη τους που οδήγησε στο κλείσιμο του GIDS (εδώ μπορείτε να βρείτε ένα σχόλιο σχετικά με αυτό από τον Δρ Marco Caimi).
Σύμφωνα με την Daily Mail, η κυβέρνηση προσπαθεί επίσης να σταματήσει τη διάδοση της αμφιλεγόμενης ιδεολογίας της ταυτότητας φύλου στα σχολεία. Για παράδειγμα, η υπουργός Ισότητας Kemi Badenoch δήλωσε ότι είναι επιβλαβές να διδάσκουμε στα παιδιά ότι μπορούν να γεννηθούν σε λάθος σώμα.
Η κλινική GIDS, η οποία διευθύνεται από το Tavistock and Portman NHS Foundation Trust στο Βόρειο Λονδίνο από το 1989, δεν έχει χαμηλότερο όριο ηλικίας για παραπομπές, αλλά δεν έχουν γίνει όλες αποδεκτές ή έχουν οδηγήσει σε θεραπεία.
Ωστόσο, τα στατιστικά στοιχεία από το trust δείχνουν την εκπληκτική αύξηση του αριθμού των νέων που νοσηλεύονται εκεί την τελευταία δεκαετία: από 136 το 2010/11 σε 3.585 το 2021/22. Δείχνει επίσης ότι δώδεκα 3χρονα (!!!) παραπέμφθηκαν στην κλινική κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καθώς και 61 τετράχρονα, 140 πεντάχρονα και 169 εξάχρονα.
Το NHS Tacistock Trust τόνισε, σύμφωνα με την Daily Mail, ότι κανένα τρίχρονο παιδί δεν έχει υποβληθεί σε «θεραπεία», αλλά ότι το προσωπικό έχει συνήθως μια «εφάπαξ συνομιλία» με τους γονείς ή τους φροντιστές για να παρέχει υποστήριξη και συμβουλές. Ωστόσο, η πρώην υπουργός Υγείας Jackie Doyle-Price επέκρινε την κλινική, λέγοντας:
«Δεν θα έπρεπε ποτέ να έχουν δει τρίχρονα παιδιά. Πρέπει να σταλεί ένα σαφές μήνυμα: αφήστε τα παιδιά να είναι παιδιά. Αφήστε τα να παίξουν και να αναπτύξουν τη φαντασία τους. Δεν πρέπει να παρέχουμε ιατρική περίθαλψη σε κάτι που είναι μόνο μέρος της ενηλικίωσης»
Πρός τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Χριστώνυμον Λαόν τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων
Εὐλογημένον, εἰρηνικόν, χαριτοφόρον καί πλούσιον εἰς ἔργα Πίστεως, Ἀγάπης καί ἀληθινής Προόδου εἰς τόν Πνευματικόν, πολιτιστικόν καί κοινωνικόν στίβον ἄς εἶναι τό νέον σωτήριον ἔτος 2024.
Εἰς τήν Πρωτοχρονιάτικη αὐτή Ποιμαντορική μας Ἐγκύκλιο ἐπροτάξαμε τήν Εὐχήν τῆς Δοξολογίας ἐπί τῷ Νέῳ ἔτει. Εἰς αὐτήν τήν Εὐχήν δεόμεθα καί παρακαλοῦμεν ἐκτενῶς τόν Εὐλογητόν Κύριον καί Θεόν ἡμῶν, τόν ἐξουσιάζοντα τούς καιρούς καί χρόνους τῆς ζωῆς μας, Αὐτόν ὁ ὁποῖος μᾶς ἀξίωσε, μέ τήν ἀνέκφραστον μακροθυμίαν καί φιλανθρωπίαν Του, νά εἰσέλθωμεν εἰς τόν νέον χρόνον τῆς ἀπείρου ἀγαθότητός Του, νά εὐλογήσῃ αὐτήν τήν εἴσοδόν μας μέ τήν Θείαν Του Χάριν.
Ζητοῦμεν ἀπό καρδίας νά μᾶς χαρίσῃ ὁ Πανάγαθος Κύριος καί Θεός ἡμῶν τά ἀπαραίτητα διά τήν ζωήν μας βιοτικά καί ὑλικά, ἀλλά καί τά πνευματικά καί οὐράνια ἀγαθά: βροχόπτωσιν εἰρηνικήν διά τήν καρποφορίαν τῆς γῆς· ἀνέμους ὑγιεινούς καί εὐκράτους· ἀγάπην, εἰρήνην καί ὁμόνοιαν βεβαίαν διά τήν θεοφιλῆ διάνυσιν τοῦ κύκλου τοῦ νέου ἔτους, καθώς θά κοσμούμεθα μέ τόν στέφανον τῶν ἀρετῶν καί θά ὁδεύωμεν καλῶς ὑπό τό φῶς τῶν Θείων ἐντολῶν Του.
Του Παντελή Σαββίδη
Οι κλασικοί βιολόγοι αντιδρούν όταν οι αναλυτές αναφέρονται στον κοινωνικό ή πολιτικό δαρβινισμό, αλλά η γενική αντίληψη της εξέλιξης των ειδών και της επικράτησης των πλέον ευπροσάρμοστων, όχι, κατ ανάγκην των πιο ισχυρών, είναι μια αρχή που μπορεί να μεταφερθεί και στην κοινωνία και στην πολιτική.
Ο κόσμος αλλάζει και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Συνιστώσες δυνάμεις του προσπαθούν να επηρεάσουν τις αλλαγές αλλά μερικές ακολουθούν τον ρουν την ιστορίας με τη λογική του «όπου πάει ο άνεμος».
Η Αθήνα ακολουθεί μια τέτοια πολιτική με την διαφορά πως προσδιόρισε την κατεύθυνση του ανέμου. Όπου φυσάει ο δυτικός άνεμος.
Αν εξαιρέσουμε την περίοδο που ο Βενιζέλος με τις όποιες αστικές δυνάμεις της εποχής του και τη βοήθεια του στρατού προσπάθησε να διευρύνει τα όρια του ελληνικού κράτους και να του δώσει μια αυτοδύναμη πολιτική-στο πλαίσιο του δυτικού συστήματος αλλά με βαθμούς αυτονομίας- δεν υπάρχει άλλη διακριτή περίοδος της ελληνικής ιστορίας που η χώρα να ήθελε να διαμορφώσει δική της πολιτική και να είχε τη δυνατότητα να το καταφέρει.
Αποκορύφωμα αυτής της εξάρτησης είναι οι μέρες μας με τον εύστοχο προσδιορισμό του status της χώρας από τον κ. Μητσοτάκη με τη δήλωση περί δεδομένων.
Παλαιοί και έμπειροι διπλωμάτες μου έλεγαν, στην αγωνιώδη προσπάθειά μου να αντιληφθώ αν υπάρχει κάποιο κέντρο που διαμορφώνει και προτείνει πολιτική, να μην χάνω χρόνο διότι τα πάντα εξαρτώνται από τα «ραβασάκια της πρεσβείας».
Το γεγονός ότι ο εκάστοτε υπουργός εξωτερικών συγκεντρώνει στο γραφείο του το σύνολο των αρμοδιοτήτων, το ότι η αρμόδια διεύθυνση του ΥΠΕΞ (για τη διαμόρφωση πολιτικής) συγκροτείται από ένα, ουσιαστικά, άτομο, το οποίο οι ίδιοι οι συνάδελφοί του υπονομεύουν, και το ότι διακόπηκε η χρηματοδότηση ακόμη και ελάχιστων δεξαμενών σκέψης από το ΥΠΕΞ, επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό αυτό.
Συνεπώς δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία να αναζητήσουμε την ελληνική εξωτερική πολιτική το 2024 όταν αυτή επηρεάζεται καθοριστικά από άλλες δυνάμεις. Θα πρέπει να δούμε την πολιτική των δυνάμεων αυτών για να εκτιμήσουμε πως θα εξελιχθούν τα γεγονότα το 2024.
Ωστόσο, με την παράμετρο της εξάρτησης από τις δυνάμεις, θα πρέπει να εστιάσουμε σε μερικά ζητήματα.
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις επηρεάζονται, πλέον, από την Διακήρυξη Φιλίας που υπεγράφη κατά την τελευταία επίσκεψη του Ερντογάν η οποία, διακήρυξη, θα δοκιμασθεί κατά το 2024.
Ήδη, η Ελλάδα παραπέμπεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τον μη καθορισμό θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού και αυτό η Αθήνα θα το απέφυγε, γνωρίζοντας ότι παραβαίνει κοινοτική οδηγία, για να μην δυσαρεστήσει την Τουρκία. Τα πράγματα, όμως, έχουν φθάσει σε κρίσιμο σημείο και στην Αθήνα πρέπει να αποφασίσουν. Η Τουρκία είναι αδύνατον να μην αντιδράσει (αντέδρασε και σε ανάλογη περίπτωση της Κύπρου) και η Αθήνα δεν μπορεί να μην υλοποιήσει κοινοτική οδηγία. Αυτό, βεβαίως, είναι μια κραυγαλέα περίπτωση αρνητικών δεσμεύσεων της Διακήρυξης Φιλίας αλλά όπως υποστηρίζουν έγκυροι καθηγητές Διεθνούς Δικαίου οι διατυπώσεις της Διακήρυξης δεν δεσμεύουν την Ελλάδα να μην ικανοποιήσει διεθνείς της υποχρεώσεις. Ωστόσο, σε πολιτική επίπεδο η δυσαρέσκεια της Άγκυρας και, ενδεχομένως, η άρνηση αναγνώρισης των ελληνικών οριοθετήσεων, θα είναι προφανείς.
Το 2024, λοιπόν, θα δοκιμασθεί η Ελληνοτουρκική προσέγγιση. Θα αναδυθεί, επίσης, και μια κρυμμένη μεταβλητή στην ελληνική εξωτερική πολιτική. Το κυπριακό. Η προσέγγιση Αθήνας-Άγκυρας κατέστη δυνατή αφού το κυπριακό εξαιρέθηκε από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Δεν είναι, επίσης, σαφές που αποβλέπει ο πρόεδρος της Κύπρου με την επιμονή του για επανέναρξη των συνομιλιών για το κυπριακό από εκεί που σταμάτησαν στο Γκράν Μοντανά, όταν είναι γνωστό πως η αιτία της διακοπής τους ήταν η επιμονή της Τουρκίας να διατηρήσει το καθεστώς της εγγυήτριας δύναμης στο νησί, μαζί με την Ελλάδα και τη Βρετανία, κάτι αδιανόητο για χώρες στον 21ο αιώνα.
Η φύση του τουρκικού κράτους είναι επιθετική και στην επιθετικότητα απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο θα επανέλθει αργά ή γρήγορα, μόλις ικανοποιήσει τις σκοπιμότητες που του υπαγόρευσαν την στιγμιαία ανάπαυλα της επιθετικότητάς του.
Η προμήθεια των F-16 από τις ΗΠΑ είναι μια τέτοια σκοπιμότητα αλλά όχι η μόνη. Η Τουρκία θέλει να εστιάσει στο κύριο μέτωπο αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή που είναι το μεσανατολικό και φρόντισε να καλύψει τα νώτα της με την Ελλάδα. Και η Ελλάδα της προμήθευσε την διαβεβαίωση, που ο Ερντογάν κραδαίνει προς τις ΗΠΑ, πως οι σχέσεις του με την Αθήνα δεν είναι, απλώς, χωρίς προκλήσεις αλλά και φιλικές.
Στο μέτωπο, τώρα, των σχέσεων Αθήνας- Λευκωσίας θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην επισήμανση μιας ομάδας πρώην στρατιωτικών οι οποίοι ανησυχούν για το κυπριακό τονίζοντας την αναγκαιότητα εξοπλισμού της νήσου και ενεργοποίησης του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Μάλιστα, στην ανακοίνωσή τους που είδε το φως της δημοσιότητας στον κυπριακό τύπο και καθόλου στον ελλαδικό, τονίζουν πως αν η Αθήνα δεν θελήσει να συμμετάσχει στο Δόγμα αυτό η Κύπρος θα πρέπει να αναζητήσει συνεργασία με άλλες δυνάμεις, όπως για παράδειγμα τη Γαλλία.
Σε ευρωπαϊκό θεσμικό επίπεδο η έμφαση που θα δοθεί το επόμενο διάστημα θα είναι η έναρξη των διαδικασιών αναθεώρησης του veto, δυνατότητα που έχουν μικρές-και μεσαίες- χώρες της Ένωσης να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους σε μια Ευρώπη που οι ισχυρότερες δυνάμεις της καθορίζουν την πορεία της.
Η αναθεώρηση του veto σε μια Ευρώπη με ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά θα ήταν μια επιβεβλημένη ενέργεια αλλά η κατάργησή του στην σημερινή μορφή της καθιστά ουραγούς τις μικρές χώρες χωρίς καμιά δυνατότητα υπεράσπισης των συμφερόντων τους.
Με βάση το συμφέρον τους δεν λειτουργούν, μόνο, οι μικρές και μεσαίες χώρες αλλά και οι ισχυρές δυνάμεις στην Ευρώπη. Η Γερμανία καθορίζει την θεσμική εξέλιξη της Ένωσης με βάση τα δικά της συμφέροντα (οικονομικά και εθνικά) τα οποία κλονίσθηκαν με τον ουκρανικό πόλεμο.
Η Γερμανία βάσισε το «οικονομικό θαύμα» της στην φθηνή ενέργεια που έπαιρνε από την Ρωσία, παρέχοντας τεχνολογία, αλλά η σχέση αυτή ανατράπηκε με τον ουκρανικό πόλεμο. Τις σημαντικότερες επιπτώσεις από τον πόλεμο αυτό τις υφίσταται, ήδη, η Γερμανία της οποίας ο βιομηχανικός τομέας, που βασιζόταν στην φθηνή ενέργεια, υπέστη καθίζηση από τις επιπτώσεις του πολέμου. Η γερμανική κυβέρνηση προσπάθησε να στηρίξει την βιομηχανία της χώρας με κρατικές ενισχύσεις κάτι, όμως, που έρχεται σε αντίθεση με το φιλελεύθερο οικονομικό δόγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την όλη υπόθεση της οικονομικής κρίσης επέτεινε ο αμερικανικός νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA), ο οποίος αποβλέπει στην προσέλκυση ξένων εταιρειών και επενδύσεων στις ΗΠΑ. Απέναντι στο νόμο αυτό αντέδρασε το Παρίσι με κρατικές ενισχύσεις των εταιρειών που εδρεύουν στη Γαλλία και, τώρα, την ίδια πολιτική θέλει να ακολουθήσει και το Βερολίνο. Υπάρχει, όμως αντίδραση σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πάντως, φαίνεται πως οι ευρωπαϊκοί θεσμοί προσαρμόζονται αναλόγως των συμφερόντων τριών ή τεσσάρων ισχυρών κρατών της Ένωσης ενώ η θρυλούμενη εμμονή στην τήρησή τους, όπως στην ελληνική περίπτωση, φαίνεται πως ισχύει για τις πλέον αδύναμες χώρες. Ο εκλιπών την Τρίτη πρώην υπουργός οικονομικών της Γερμανίας Βόλφανγκ Σόϊμπλε υπήρξε, ως προτεστάντης, διαπρύσιος κήρυκας αυτής της εμμονής. Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε πως θα αντιδρούσε, τώρα, που η χώρα του περνά ανάλογες δυσκολίες.
Σε ευρύτερο πλαίσιο η Ευρώπη δεν διαθέτει γεωπολιτικό εκτόπισμα και αυτό είναι εμφανές κάθε φορά που εμφανίζεται μια γεωπολιτική αναταραχή. Προσπαθεί, χωρίς να το καταφέρνει ενιαία, να διαμορφώσει πολιτική σε σχέση με τις άλλες ηπείρους.
Η Ασία θα κυριαρχήσει ως η ήπειρος με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο προσεχές μέλλον με την Κίνα, κυρίως, να καθορίζει την δυναμική της. Αναδεικνύονται, όμως, και άλλες δυνάμεις (Ιαπωνία, Ινδία, αλλά και μικρότερες σε γεωπολιτικό εκτόπισμα αλλά ισχυρές σε οικονομικό, όπως η Νότια Κορέα, ακόμη και η Ταϊβάν η οποία διαθέτει την μεγαλύτερη παραγωγή σε ημιαγωγούς παγκοσμίους).
Η επιστροφή στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ βιομηχανιών που εγκαταστάθηκαν στην Κίνα και άλλες ασιατικές χώρες θα είναι μια πολιτική της δύσης που θα δούμε να εξελίσσεται το 2024. Ένταση που θα φθάσει στα όρια στρατιωτικής αναμέτρησης δεν θα πρέπει να αναμένουμε στο θέμα της Ταϊβάν διότι δεν συμφέρει κανέναν, αν και οι ελεγχόμενες εντάσεις θα παραμείνουν. Αρκετά θα εξαρτηθούν από τις εκλογές στην Ταϊβάν, το επόμενο διάστημα, όπως και από τις αμερικανικές εκλογές τον Νοέμβριο. Η Αμερική θα δοκιμασθεί με τις εκλογές αυτές σε ακραίο σημείο. Θα δούμε αν και πως θα ανταποκριθεί.
Τέλος, ενδιαφέρον για την Ευρώπη παρουσιάζει και η Αφρική αν και η γηραιά ήπειρος έχει χάσει τον αγώνα δρόμου, ίσως και λόγω του αποικιακού παρελθόντος της.
Η Αφρική είναι μια ήπειρος όπου «παίζεται» το νέο «Μεγάλο Παιχνίδι» από πολλές δυνάμεις οι οποίες εμφανίζονται ως εραστές.
Από τις αρχές του 21ου αιώνα, η Αφρική έχει εμπλακεί σε μια διαδικασία οικονομικής ανάπτυξης, σίγουρα διαφοροποιημένης, ανάλογα, με την περιοχή αλλά πολλά υποσχόμενης.
Η Αφρική αντιπροσωπεύει το 23% της επιφάνειας του πλανήτη, με τεράστιους πόρους στο υπέδαφός της που από καιρό έχουν δημιουργήσει πολλές αρπακτικές ορέξεις.
Έχει, σήμερα, 1,17 δισεκατομμύρια κατοίκους, το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αυτή η ήπειρος έχει τον υψηλότερο δείκτη γονιμότητας στον κόσμο: 4,7 παιδιά ανά γυναίκα, με έντονες ανισότητες ανάλογα με τη χώρα. Ως αποτέλεσμα, μέχρι το 2050, ο πληθυσμός της Αφρικής θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 2 δισεκατομμύρια κατοίκους. Σε διαφορετικές κλίμακες, τοπική, εθνική, περιφερειακή, ηπειρωτική και παγκόσμια, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει πολλαπλά αποτελέσματα.
πηγή: Μακεδονία
https://www.anixneuseis.gr/
{ Ως εισαγωγή από εμάς: Το παρακάτω video μας το έστειλε ως link του facebook, συνοδεία και του κειμένου που ακολουθεί, ο αναγνώστης Νικόλας. Την πρώτη φορά που μας είχε στείλει κάτι δικό του, στα πρώτα βήματα της σαπουνόπερας της "ΠΛΑΝΔΗΜΙΑΣ", θεωρούμε ότι οι αμέσως επόμενες εξελίξεις και σε βάθος 2 ετών τουλάχιστον επιβεβαίωσαν τη διορατική του σκέψη και τον προφητικό του προβληματισμό...Χαιρόμαστε να φιλοξενούμε το συγκροτημένο λόγο του..! Ο τίτλος της ανάρτησης είναι από εμάς και οι σχετικές αυτές παραπομπές απόφευκτες: ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΙ ? | Επικό Μήνυμα Προς Τους Ανεμβολίαστους +(ένα από τα πιο αγαπημένα μας πια τραγούδια με "διδακτικό περιεχόμενο") Let's go once again !... in a different version...("we're the 99%" etc. etc.) }
Τα λόγια αυτά δεν αρθρώνονται από έναν "γραφικό συνωμοσιολόγο", δηλαδή το είδος εκείνο ανθρώπου που ενώ στην αρχή εισπράττει χλευασμό στη συνέχεια κι αργά ή γρήγορα επιβεβαιώνεται στα λεγόμενά του. Προέρχονται από ένα ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο πρόσωπο στη Β. Αμερική, τον Καναδό παρουσιαστή Brand Wilder. Και έχουν ακόμη μεγαλύτερη αξία, το εκπληκτικό εγκώμιο που πλέκει σε μικρούς και μεγάλους ανεμβολίαστους, μετά τα όσα οδυνηρά ακολούθησαν την επιβολή σκληρής υγειονομικής δικτατορίας από την κυβέρνηση του Τρυντώ στην όμορφη χώρα του.
Ως πλήρως ανεμβολίαστος, δεν λέω! Νιώθω καλώς ή κακώς μια κάποια περηφάνια ακούγοντας αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Ένα είδος επιβράβευσης για την συνειδητή επιλογή μου απέναντι στην τρομοκρατία που ουδόλως ενόχλησε τους "δημοκράτες" αυτού του κόσμου, για το τι "πρέπει" να εγχυθεί μέσα στο σώμα μου, διαφορετικά θα εισέπραττα κοινωνικό αποκλεισμό και επαγγελματική περιθωριοποίηση. Τι ήταν όλα αυτά; Σε τι είδους φασιστική ρητορεία όφειλε να υποταχτεί η ανθρώπινη αξιοπρέπειά μου; Και όχι δεν πήρα, προτίμησα ακόμη και να απολυθώ από τον υπάκουο στις διαταγές των "ανωτέρων" εργοδότη μου, αναγκάστηκα και να κλείσω την πόρτα σε γνωστούς και δήθεν φίλους που με αντιμετώπιζαν ως μίασμα και δεν το μετάνιωσα! Και καινούρια καλύτερη δουλειά βρήκα, να' ναι καλά και μια ανεμβολίαστη άκρη που προέκυψε, φάνηκα τυχερός αλλά μήπως ισχύει όντως το ότι η τύχη ευνοεί μερικές έστω φορές τους τολμηρούς; Αλλά και υγιέστατος είμαι και νιώθω ότι είμαι! Και με λύπη πληροφορήθηκα τον "ξαφνικό χαμό" κάποιων παλιών γνωστών που επέδειξαν μεγάλο ζήλο υποδοχής επιβλαβών και αναποτελεσματικών ενέσεων, όπως αποδεικνύεται όλο και περισσότερο και μέρα με τη μέρα ανά τον πλανήτη. Να το πω πιο απλά, δεν πείστηκα να παίξω την υγεία μου στα ζάρια των απαράδεκτων "ειδικών", για έναν τουλάχιστον μέσης επικινδυνότητας "ιό", όπως αναγκάστηκε να παραδεχτεί εκ των υστέρων και ο ίδιος ο μέγας αυτόκλητος γιατρός Μπιλ Γκαίητς. Γιατί το μεγάλο θανατικό παγκοσμίως του "Ξαφνικά Και Αιφνίδια", που όλα τα δεδομένα δείχνουν να αφορά βάσει στυγνών αριθμών και δημοσιεύσεων τον πληθυσμό των εμβολιασμένων και κυρίως από 3 δόσεις και πάνω, δεν φαίνεται να συγκινεί καθόλου προς το παρόν τη συμβατική ιατρική επιστήμη. Αυτήν την γονυπετή υπηρέτρια των ψυχοπαθών του ιατροφαρμακευτικού λόμπυ.
Δεν ξέρω αν ανήκω κι εγώ στο "καλύτερο κομμάτι της ανθρωπότητας", αυτό όμως που ξέρω είναι ότι ποτέ δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να καταντήσει το εύπιστο θύμα με ρομποτική προσωπικότητα και το εύκολο θήραμα εκείνων των "σωτήρων" που αν δεν αποδεχτείς τη σωτηρία τους μετατρέπονται σε φασιστοειδείς "μπαμπούλες. Όλων αυτών που εδώ και πάρα πολύ καιρό και όχι μόνο τώρα έχουν με κάθε τρόπο αποδείξει ότι κάθε άλλο παρά για το δικό μου συμφέρον ή το "καλό" μου εργάζονται. Ας μου επιτρέψουν να γνωρίζω το δικό μου καλό καλύτερα από εκείνους!
Νικόλας Π.
http://antidras.blogspot.com/
Η Κουμαριά είναι θάμνος, αρκετά διαδεδομένος σε όλες τις χώρες της Μεσογείου. Λόγω της ομορφιάς της, όμως, έχει μεταφερθεί σε όλο, σχεδόν, τον κόσμο. Θεωρείται ένα από τα ωραιότερα φυτά της ελληνικής γης και τη συναντάμε σε ξηρές και πετρώδεις πλαγιές, κυρίως στο Άγιο Όρος και στη νότια Μακεδονία.
Άλλα ονόματα
Κουμαριά, Αγριοκουμαριά, Ελαφοκουμαριά Μαυροκουμαριά, Γλυστροκουμαριά, Λαγομηλιά, Κόμαρος
Χαρακτηριστικά
Η Κουμαριά είναι αειθαλής θάμνος. Το ύψος της φτάνει τα 3 μέτρα και είναι πολύ ανθεκτικό φυτό, αφού επιδεικνύει εξαιρετική αντοχή, ακόμα και στις πυρκαγιές! Μετά τη φωτιά «πετάει» αμέσως νέα, άφθονα βλαστάρια κι έτσι προστατεύονται τα εδάφη από τη διάβρωση της βροχής. Κάνει άριστη εκμετάλλευση της υγρασίας του εδάφους και έχει το μοναδικό προνόμιο να δίνει συγχρόνως άνθη και ώριμους καρπούς (της προηγούμενης ανθοφορίας). Ανθίζει από τα μέσα Οκτώβρη έως το τέλος Νοέμβρη και συμβάλει καθοριστικά στην φθινοπωρινή ανάπτυξη των μελισσιών. Για να αναπτυχθεί η Κουμαριά χρειάζεται ήλιο.
Μορφή
Τα φύλλα της Κουμαριάς είναι ωοειδή, λεία, οδοντωτά με δερματώδη υφή και γυαλιστερά στην πάνω επιφάνεια. Το χρώμα τους είναι σκούρο πράσινο στην επάνω επιφάνεια και ανοικτό πράσινο στην κάτω. Το χειμώνα κοκκινίζουν ελαφρά. Έχει φλοιό σε κόκκινο- σταχτύ χρώμα με σχισμές και ξεφλουδίζεται σε μικρές λουρίδες. Τα άνθη της εμφανίζονται στο τέλος του φθινοπώρου με αρχές του χειμώνα και μοιάζουν με λευκές ή ρόδινες καμπανούλες που κρέμονται σε ταξιανθίες. Η Κουμαριά ανθίζει δύο φορές το χρόνο (Μάιο και Σεπτέμβριο). Οι καρποί της είναι πραγματικά εντυπωσιακοί. Είναι σφαιρικοί, σχετικά μικροί (με διάμετρο 1,5- 2 cm) και έχουν μικρές, κωνικές προεξοχές που από μακριά φαίνονται σαν αγκάθια. Φύονται μεμονωμένα και είναι ράγα, πορτοκαλί ή κόκκινη, ελαφρά κοκκώδης, εδώδιμη με γλυκιά γεύση και αρωματική οσμή. Αρχικά, το χρώμα τους είναι κίτρινο, στη συνέχεια μετατρέπεται σε κιτρινο- πορτοκαλί και, τελικά, κατά την ωρίμανσή τους γίνεται κόκκινο. Τα κούμαρα ωριμάζουν ένα χρόνο μετά την εμφάνιση των ανθέων.
Ο καρπός της
Το κούμαρο είναι ένα από τα πιο γευστικά φρούτα της φύσης (αν και οι γνώμες διίστανται για την γεύση των κούμαρων, ενώ πολλοί νομίζουν ότι δεν είναι καν φαγώσιμοι οι καρποί). Για να φαγωθεί, θα πρέπει να είναι κατακόκκινο και πολύ μαλακό στην αφή. Ακόμη, πρέπει να αποφεύγουμε να τρώμε υπερώριμους καρπούς. Επειδή το κούμαρο υπερωριμάζει πολύ γρήγορα, μπορεί να ξινίσει στο δέντρο, χωρίς εξωτερικά να δούμε κάτι ιδιαίτερο. Η Κουμαριά μάς προειδοποιεί πλήρως για το πότε πρέπει να τρώμε ένα κούμαρο. Αν δεν έχει ωριμάσει αρκετά είναι στυφό και άγευστο. Αν, πάλι, έχει ωριμάσει πάρα πολύ, έχει άσχημη γεύση. Αλλά, στην πλήρη ωρίμανση του είναι ένας πολύ εύγευστος και εκλεκτός καρπός. Επειδή δεν αντέχει καθόλου μετά τη συγκομιδή, ο καλύτερος τρόπος να τα φάει κάποιος είναι κατευθείαν από το δέντρο.
Πολλαπλασιασμός
Η Κουμαριά πολλαπλασιάζεται με σπόρους που πέφτουν από τους καρπούς της στο έδαφος. Σε σημεία που υπάρχουν Κουμαριές, γύρω από τα φυτό υπάρχουν πολλά μικρά φυτά. Η Κουμαριά δεν αναπτύσσεται καλά σε ασβεστώδη εδάφη. Χρειάζεται σχετικά όξινα εδάφη με καλή αποστράγγιση και με μέτρια έως μικρά ποσοστά υγρασίας. Προτιμά τις ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις, προστατευμένες πάντα από τους ισχυρούς ανέμους.
Η Κουμαριά στην αρχαιότητα
Η Κουμαριά ήταν γνωστή από την αρχαιότητα για τις θαυματουργές ιδιότητές της. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η θεά Άρτεμις κρατούσε μακριά τις κακές νεράιδες και θεράπευε τα άρρωστα παιδιά, με το ραβδί της από Κουμαριά. Ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης τη χρησιμοποιούσαν για τις αιμοστατικές της ιδιότητες. Ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τα κούμαρα για την αντιμετώπιση της θρομβοφλεβίτιδας. Από έρευνες που έγιναν, απομονώθηκαν από τα κούμαρα οι πρώτες κουμαρίνες, τα σημερινά αντιπηκτικά που δίνονται σε θρομβώσεις! Ο Πλίνιος ο πρεσβύτερος έδωσε στο φυτό την ονομασία «unedo» που προέρχεται από το λατινικό «unum edo» το οποίο σημαίνει «τρώω μόνο ένα».
Συστατικά
Θεραπευτικές δράσεις και χρήσεις της Κουμαριάς και του καρπού
Άλλες χρήσεις
Προφυλάξεις