του Παντελή Σαββίδη
Κάθε Τρίτη πρωί η συνάδελφος Ορφανίδου απο το ραδιόφωνο του libero μου τηλεφωνεί και συζητάμε για κανένα τέταρτο θέματα του εγγύς εξωτερικού που επηρεάζουν την Ελλάδα ή θέματα που άπτονται της εξωτερικής πολιτικής της χώρας.
Την Τρίτη που πέρασε δεν υπήρχε κάποια σχετική είδηση και πιάσαμε τη συζήτηση για την μετααλήθεια.
Τι είναι η μεταλήθεια; Η επιθυμία του κόσμου να μην πληροφορείται αντικειμενικά τα γεγονότα αλλά να αποδέχεται ως αληθινά αυτά που ταιριάζουν στις πεποιθήσεις του, τα αισθήματά του, τις αντιλήψεις του.
Έτσι, ακόμη και αν είσαι αυτόπτης μάρτυς ενός γεγονότος και το περιγράφεις αντικειμενικά, αν δεν αρέσει σε κάποιους η αντικειμενική περιγραφή θα σου επιτεθούν, θα σε χαρακτηρίσουν και με τον “διάλογο” που θα ακολουθήσει με τη συμμετοχή και ομοϊδεατών τους θα αλλοιώσουν εντελώς την πραγματικότητα και θα μείνεις ενεός. Θα περιέλθεις σε μια καφκική κατάσταση.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά καθώς είχα την αφελή, για τη σημερινή πραγματικότητα, ιδέα να ψάξω το παρασκήνιο της προσβολής του έλληνα πρωθυπουργού, απο τον πρωθυπουργό της βρετανίας.
Απο την πρώτη στιγμή, χθές, πήρα θέση στο πλευρό του κ. Μητσοτάκη. Ανεξαρτήτως του παρασκηνίου και του ποιός θα μπορούσε να έχει δίκαιο θεώρησα ότι η προσβολή στο πρόσωπο του πρωθυπουργού προσβάλλει και εμένα-και τον ελληνικό λαό. Αυτό δεν έχει να κάνει με την ειδησεογραφία και την αντικειμενική παράθεσή της. Είναι μια συναισθηματική θέση ενός πολίτη που δεν θέλει να προσβάλλουν τον πρωθυπουργό της χώρας του.
Σήμερα είπα να ψάξω το παρασκήνιο. Και κατέληξα, και δημοσίευσα, μια πληροφορία απο βρετανική διπλωματική πηγή που, ουσιαστικά, λέει τα αυτονόητα. Το σχετικό σχόλιο παρατίθεται παρακάτω στη σελίδα αλλά θα σας παραθέσω στο τέλος και τον σύνδεσμο να το διαβάσετε όσοι επιθυμείτε.
Δεν έχει σημασία, εν προκειμένω, η αξιοπιστία της πηγής διότι αυτά που μου είπε είναι η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ. Με δύο λόγια η πηγή υποστήριξε πως ο Μητσοτάκης και με τη συνέντευξη και με τις δηλώσεις του ενήργησε εκτός διπλωματικού ειωθότος.
Έχει δεν έχει δίκαιο η πηγή, είναι άλλο θέμα και μπορεί κανείς να το ελέγχξει ρωτόντας έναν πεπειραμένο διπλωμάτη.
Εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν τα σχόλια που ακολούθησαν την παράθεση του παρασκηνίου. Όλοι έχουν άποψη για το τι είναι διπλωματικά ευπρεπές και, κυρίως, τόνιζαν πως καλώς ένας πρωθυπουργός την παραμονή της συνάντησής του με ομόλογό του τον αποκαλεί (αυτόν και το έθνος του) κλέφτες.
Σε προσωπικό επίπεδο και στο τσίπουρο και εγώ, δεν αποκαλώ, απλώς, κλέφτες τους βρετανούς αλλά και δολοφόνους. Χθες, θύμισα και τα Φυλακισμένα Μνήματα. Αλλά δεν μιλάμε για το τι λέμε εμείς αλλά ένας πρωθυπουργός που ζήτησε να συναντήσει, και θα συναντούσε, ομόλογό του. Στο πλαίσιο της μετααλήθειας και εγώ επικροτώ τον κ. Μητσοτάκη. Στο πλαίσιο της διπλωματίας και των διπλωματικών σχέσεων το άφησα στην κρίση του αναγνώστη.
Η κατάληξη είναι ορισμένοι να θεωρήσουν την ανάρτηση προβοκατόρικη και να φροντίσουν να με στολίσουν.
Ποια είναι η κατάληξη όλων αυτών;
Εγώ, πλέον, δεν είμαι ενεργός, επαγγελματικά, δημοσιογράφος. Δεν εργάζομαι κάπου που ο εργοδότης μου για να με πληρώσει πρέπει να εισπράξει έσοδα και τα έσοδα προέρχονται απο τους αναγνώστες ή τους θεατές. Μπορώ να γράφω αυτό που θεωρώ ότι είναι αλήθεια και με εκφράζει, χωρίς οικονομικές συνέπειες. Αν εργαζόμουν, όμως, επαγγελματικά και αυτά που έγραφα θα ήταν μεν η παράθεση της αντικειμενικής προσέγγισης αλλά ο κόσμος δεν θα άρεζε να τα διαβάσει τότε θα υπήρχε πρόβλημα. Ο εργοδότης θα σου έλεγε ευγενικά, ευχαριστούμε αλλά… είσαι σε άλλο κλίμα. Ο κόσμος άλλαξε.
Οπότε δεν έχει σημασία η αναζήτηση της αλήθειας αλλά η αναπαραγωγή της αλήθειας όπως την αισθάνεται μια ομάδα. της μετααλήθειας.
Τέρμα δηλαδή η αλήθεια, όπως την ξέραμε. Αντικειμενική περιγραφή ενός γεγονότος. Έχουμε μπει στην μεταλήθεια.
Αυτό το είδαμε στον πόλεμο της Ουκρανίας και το βλέπουμε και στον πόλεμο της Γάζας. Δημοσίευες μια είδηση ή ένα σχόλιο που συμφωνούσε με τους μεν, σε επικροτούσαν. Και οι δε σε κατηγορούσαν. Και αντιστρόφως.
Η αναζήτηση του παρασκηνίου ενός γεγονότος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θέλει κόπο, εμπειρία, πείρα και, κυρίως,πηγές. Σήμερα οι ενδιαφερόμενοι (πολιτικοί, κόμματα, κυβερνήσεις κλπ) δίνουν έτοιμο το παρασκήνιο όπως το θέλουν. Το στέλνουν στα μέιλς των δημοσιογράφων. Οπότε δεν χρειάζεται να ψάξεις. Γιατί αν ψάξεις θα έχεις την δική μου τύχη.
Και χθες υπήρχαν κυβερνητικές διαρροές για το παρασκήνιο. Σήμερα είπα να ψάξω το παρασκήνιο απο την άλλη πλευρά και βρήκα τον μπελά μου. Έγινα προβοκάτορας!!!
Λόγω ηλικίας και εμπειριών δεν υποκύπτω εύκολα. Αλλά σκεφτείτε νέους ανθρώπους στο επάγγελμα που περιμένουν να ζήσουν απο αυτό. Για να τα καταφέρουν πρέπει να προσαρμοστούν στην μετααλήθεια. Να μην ψάχνουν το πραγματικό γεγονός αλλά το τι θέλει να ακούσει, να διαβάσει ή να δει ο κόσμος στον οποίο απευθύνονται.
Αυτά βεβαίως είναι η κυρίαρχη τάση και δεν έχουν, ακόμη, καθολική ισχύ. Υπάρχουν εξαιρετικοί συνάδελφοι που δεν έχουν υποκύψει στην λογική της μετααλήθειας. Είναι στην ενεργό δημοσιογραφία και προσπαθούν. Θα αντιμετωπίζουν, όμως, τα ίδια ζητήματα.
Εδώ δεν θα ακολουθήσουμε την τακτική της μετααλήθειας αν και μας κοστίζει. Και στις αποκαλούμενες διαδικτυακές τηλεοράσεις ισχύει το ίδιο. Ο κόσμος θέλει να ακούει αυτό που ο ίδιος αισθάνεται ως αλήθεια. Αυτές είναι που έχουν μεγάλες τηλεθεάσεις. Είμαστε μακρυά απο αυτό το κλίμα γιατί σεβόμαστε τους ανθρώπους που μας παρακολουθούν, και, κυρίως, σεβόμαστε τον εαυτό μας. Το πληρώνουμε αλλά δεν θα υποκύψουμε. Θα αντισταθούμε ως το τέλος. Θα προσεγγίζουμε τα θέματα με την αντικειμενικότητα που μποροούμε και έχουμε συνηθίσει. Και σε όποιον αρέσει.
Ο σύνδεσμος για το παρασκήνιο που προκάλεσε αντιδράσεις:
https://www.anixneuseis.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου