Οι όροι Αριστερά και Δεξιά δεν έχουν πια πολύ νόημα
Γράφει ο Ουίλιαμ Μάλινσον
Η ξαφνική εμφάνιση ενός νεαρού Ελληνοαμερικάνου – κάποιοι θα έλεγαν Αμερικανού Έλληνα – αλεξιπτωτιστή στην Ελλάδα, ο οποίος στη συνέχεια εκσφενδονίστηκε στα φώτα της πολιτικής δημοσιότητας εγείρει δύο σημαντικά ζητήματα για τη χώρα.
Πρώτον, την υποταγή της στην Αμερική και την ικανοποίηση κάθε ευτελούς επιθυμίας της τελευταίας στους τομείς της εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής και, δεύτερον, την προσπάθεια προσέλκυσης της ψυχής και του μυαλού των νέων Ελλήνων και τον προσηλυτισμό τους στο πνεύμα του LGBT. Ας εξετάσουμε σύντομα τα δύο αυτά ζητήματα, συγκρίνοντας στη συνέχεια τον Κασσελάκη με τον Μητσοτάκη και ολοκληρώνοντας με τον κίνδυνο που συνιστά για τους Έλληνες αυτού του είδους η πολιτική αλεξιπτωτιστών.
Το ότι η Ελλάδα αποτελεί απλώς υποσύνολο της αμερικανικής πολιτικής δύσκολα αμφισβητείται: παρόλο που είναι μία από τις φτωχότερες χώρες της ΕΕ, η Ελλάδα έχει παραδώσει όπλα ζωτικής σημασίας στην Ουκρανία και οι ρημαγμένοι φορολογούμενοί της εξακολουθούν να χρηματοδοτούν την αιματοχυσία. Επιπρόσθετα, ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, μιλώντας στο Atlantic Council τον Ιανουάριο του 2020, εξέφρασε με τρόπο δουλοπρεπή την επιδοκιμασία της Αθήνας για τη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί,[1] κάτι που ούτε η Γαλλία ούτε η Γερμανία καταδέχτηκαν να κάνουν. Εάν ποτέ ο Κασσελάκης αποκτήσει σημαντική εξουσία, είτε σε έναν αναδιαρθρωμένο και μετονομασμένο ΣΥΡΙΖΑ είτε ως μέλος της αντιπολίτευσης στο ελληνικό κοινοβούλιο, θα προωθήσει χωρίς αμφιβολία τη γεωπολιτική ατζέντα των ΗΠΑ. Και εδώ, παραδόξως, θα έχει τη στήριξη, διακριτική ή όχι, του αμερικανικής εκπαίδευσης Μητσοτάκη, επίσης παράγοντα με εκπαιδευτικό και επαγγελματικό υπόβαθρο στα χρηματοοικονομικά.
Πιο αποσταθεροποιητικός για την ελληνική κοινωνία, εν τούτοις, θα είναι ο διαφημιζόμενος ρόλος του Κασσελάκη ως ομοφυλόφιλου και σθεναρού υποστηρικτή της μειονότητας LGBT, σε μία χώρα που, όπως η Ρωσία, η Σερβία και η Ουγγαρία, πιστεύει στις παραδοσιακές χριστιανικές αξίες. Ο Κασσσελάκης έχει υποστηρίξει στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha ότι η κοινότητα LGBT ‘αντιμετωπίζει προκλήσεις’ στην Ελλάδα, διαφημίζοντας έτσι μια ισχνή μειονότητα ανθρώπων και προσφέροντάς της περισσότερη συμμετοχή στα πράγματα απ’ ό,τι δικαιολογεί το μέγεθός της, μειονότητα που δεν υπήρχε καν μέχρι πριν από μερικά χρόνια, στις πια παρελθούσες μέρες του ‘κοίτα τη δουλειά σου και μην ασχολείσαι με τους άλλους’. Με αυτόν τον τρόπο, ο Κασσελάκης προκαλεί αντιπαραθέσεις και δυνητικά κοινωνικές εντάσεις. Όσο για τον Μητσοτάκη, σε τηλεοπτική συνέντευξή του στο Bloomberg στις 4 Ιουλίου του τρέχοντος έτους (Ημέρα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ), στην Αθήνα, ανακοίνωσε ότι ο γάμος των ομοφυλόφιλων θα αποτελέσει πραγματικότητα κάποια στιγμή και ότι αποτελεί μέρος της στρατηγικής του, προσθέτοντας ότι η ελληνική κοινωνία είναι πολύ πιο έτοιμη και ώριμη.[2] Τι σημαίνει το ‘έτοιμη και ώριμη’ εξαρτάται από την ερμηνεία του καθενός. Είναι ώριμη να αντιταχθεί στις πιο βασικές αρχές της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης; Πηγαίνοντας τα επιχειρήματα της πολύ μικρής αλλά φωνακλάδικης ταξιαρχίας των LGBT παραπέρα, επιθυμούν πράγματι οι Έλληνες γονείς να ερωτώνται τα παιδιά τους στο σχολείο εάν είναι αγόρια ή κορίτσια και να μαθαίνουν τις λεπτομέρειες της συνουσίας μεταξύ ομοφυλοφίλων; Αυτό ισοδυναμεί με χρήση των παιδιών ως πειραματόζωων για την ικανοποίηση των στρεβλών παθών μιας μικροσκοπικής μειονότητας ναρκισσιστικά ψευτο-φιλεύσπλαχνων κοινωνικών μηχανικών. Και αποτελεί κακοποίηση του παιδιού.
Παραδοσιακά, όποιος/όποια επιθυμεί να αναμειχθεί στην πολιτική οφείλει να περάσει χρόνια σκληρής προετοιμασίας, συνήθως ταυτόχρονα με τη δουλειά του/της. Όταν ο γράφων έγινε μέλος ενός κόμματος στην Αγγλία πριν από πολλά χρόνια, χρειάστηκε αρκετά χρόνια συναντήσεων, πάντα νυχτερινών ή στη διάρκεια του Σαββατοκύριακού, εκστρατειών και δικτύωσης πριν καν τη συμμετοχή στις εκλογές.[3] Οι εξαιρέσεις στον κανόνα αυτόν είναι σπάνιες.
Το ότι μια περίπτωση σαν του Κασσελάκη μπορεί να λάβει χώρα στην Ελλάδα είναι μεν, δημοκρατικό, εξαιρετικά ύποπτο δε, υποδηλώνοντας παρασκηνιακή χειραγώγηση των Ελλήνων από εξωτερικούς παράγοντες. Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχτηκε έναν νεοφερμένο αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες πολίτες έχουν βασανιστεί μέχρι τυφλώσεως από τον οικονομικό όλεθρο των τελευταίων ετών. Εκατοντάδες χιλιάδες σκεπτόμενων Ελλήνων έχουν φύγει στο εξωτερικό.
Είναι προφανές ότι η ξαφνική εμφάνιση του Κασσελάκη αποτελεί προϊόν γενναίας χρηματοδότησης από κάποιο κέντρο. Κάθε σοβαρός ερευνητικός δημοσιογράφος θα πρέπει να αναδιφήσει στην περίπλοκη οικονομική κατάσταση της SwiftBulk, εταιρείας του Κασσελάκη, την οποία ο ίδιος ίδρυσε το Μάρτιο 2017. Η ίδια είναι εγγεγραμμένη στις Νήσους Μάρσαλ και έχει ένα μοναδικό υπάλληλο, τον Διευθύνοντα Σύμβουλο Στέφανο Κασσελάκη. Η εταιρεία ιδρύθηκε από τη Ridgebox, επενδυτική εταιρεία. Εξαγοράστηκε από την Tiptree το Φεβρουάριο του 2018. Πλεονεκτήματα της εγγραφής μιας εταιρείας στις Νήσου Μάρσαλ αποτελούν η περιορισμένη προσωπική ευθύνη και η προστασία των περιουσιακών στοιχείων. Οι αλλοδαπές εταιρείες απαλλάσσονται από φόρους, ενώ υπάρχει καθεστώς ιδιωτικότητας για τους μετόχους, τα μέλη και τα διευθυντικά και ανώτερα στελέχη. Τον Ιούνιο του 2022, η εταιρεία του Κασσελάκη πούλησε τα δεξαμενόπλοια ξηρού χύδην φορτίου αντί $67.7 εκατομμυρίων, διατηρώντας μόνο δύο από αυτά.[4] Έπειτα, στις 23 Μαρτίου του ίδιου έτους, σύμφωνα με την Companies House του Λονδίνου, ο Κασσελάκης ολοκλήρωσε τη θητεία του ως Διευθυντής της SwiftBulk RM Ltd. (αριθμός μητρώου εταιρείας 11872563). Σε κάθε περίπτωση, ποιος ξέρει αν είναι ακόμα ιδιοκτήτης της;
Εάν δεν επρόκειτο για έναν αυτοδιαφημιζόμενο ομοφυλόφιλο/LGBT πρόσωπο, αναρωτιέται κανείς αν ο Κασσελάκης θα τύγχανε ποτέ ιδιαίτερης προσοχής, παρόλα τα τεράστια κεφάλαια που δαπανήθηκαν για την ξαφνική άφιξή του. Με εξαίρεση τις σεξουαλικές προτιμήσεις του, ο ίδιος είναι ανεξήγητα παρόμοιος με τον Μητσοτάκη, επίσης εκπαιδευμένο στην Αμερική, ειδικό στα χρηματοοικονομικά και τα τραπεζικά. Και οι δύο έλκουν την καταγωγή τους από την Κρήτη, είναι από εύρωστες μεσοαστικές οικογένεις και αποφοίτησαν από το Κολλέγιο Αθηνών. Είναι και οι δύο υπέρ του γάμου ομοφυλοφίλων. Ο Μητσοτάκης υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ενώ ο Κασσελάκης όχι, αφού έζησε στις ΗΠΑ από την ηλικία των 14. Εν τούτοις, δεν έχει απαλλαγεί της υποχρέωσής του αφού δεν έχει κλείσει τα 45 του χρόνια. Θα πρέπει να υπηρετήσει στον Ελληνικό Στρατό για 20 μέρες ή να καταβάλει πρόστιμο αξίας 810 ευρώ για κάθε μήνα θητείας. Υποθέτω ότι μπορεί να επιλέξει να υπηρετήσει, στο πλαίσιο μιας μεγάλης εκστρατείας δημοσίων σχέσεων.
Εν κατακλείδι, σε ένα περιβάλλον όπου οι όροι Αριστερά και Δεξιά δεν έχουν πια πολύ νόημα, ένας κυνικός ρεαλιστής θα μπορούσε να πιστέψει ότι χρήσιμοι LGBT ηλίθιοι της Αμερικής δεν είναι μόνο οι Κασσελάκης και Μητσοτάκης αλλά και η ίδια η Ελλάδα. Το αν οι Έλληνες θα μεριμνήσουν για τα παιδιά τους και θα ξυπνήσουν μένει να αποδειχθεί. Ο Κασσελάκης μπορεί να θεωρηθεί ως η LGBT αιχμή του δόρατος της Αμερικής.
[1] https://greekreporter.com/2020/01/12/iran-furious-with-greece-over-support-for-soleimani-killing/ Kokkinidis, Tassos, 7 Ιανουαρίου 2020, Greek Reporter.
[2] Paul Tugwell και Sotiris Nikas, Bloomberg, 5 Ιουλίου 2023.
[3] Έλαβα 21,561 ψήφους στο Δυτικό Λονδίνο, στις Ευρωπαϊκές εκλογές του 1994.
https://en.wikipedia.org/wiki/London_West_(European_Parliament_constituency)
[4] Rust, Bob, Trade Winds, 28 Ιουνίου 2022.
https://infognomonpolitics.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου