Ο πρώην συνταγματάρχης των ΗΠΑ Douglas McGregor υποστήριξε πρόσφατα ότι η άρνηση της Ουάσιγκτον να αναγνωρίσει τα νόμιμα συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας στην Ουκρανία και να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του πολέμου θα εδραιώσει «τον δρόμο προς την παρατεταμένη σύγκρουση και την μεγέθυνση του ανθρώπινου πόνου». Όπως παρατήρησε ο ίδιος, ακόμη και ενώ η παλίρροια τώρα αλλάζει στην Ουκρανία, η εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτον συνεχίζει να τροφοδοτείται από την ιδεολογική αυταπάτη των αληθινών πιστών:
«Όπως οι «καλύτεροι και οι λαμπρότεροι» της δεκαετίας του 1960 είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τον ρεαλισμό λόγω ευσεβών πόθων… «βούτηξαν στα φώτα της δημοσιότητας και της αυτοπροβολής στη μία μετά την άλλη δημόσια επίσκεψη στην Ουκρανία» σημειώνει ο McGregor .
Είναι πράγματι ένα θέαμα που θυμίζει απόκοσμα γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από μισό αιώνα, όταν ο πόλεμος αντιπροσώπων της Ουάσιγκτον στο Βιετνάμ κλιμακώθηκε ακόμη και όταν αποτύγχανε γράφει το American Conservative.Χρεοκόπησαν την Ουκρανία…
Ο πόλεμος αντιπροσώπων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει ήδη χρεοκοπήσει την ουκρανική οικονομία, ένα αποτέλεσμα που είδαν ορισμένοι παρατηρητές πριν από εννέα μήνες.
Θα επιταχύνει επίσης την πτώση του διεθνούς ρόλου των ΗΠΑ και τις παγκόσμιες οικονομικές προοπτικές.
Όταν οι μεγάλες δυνάμεις αποτυγχάνουν να εξισορροπήσουν την οικονομική τους βάση με τη στρατιωτική τους ισχύ και τις στρατηγικές τους δεσμεύσεις, κινδυνεύουν με υπερέκταση της αυτοκρατορίας.
Αυτός ήταν ο βασικός παγκόσμιος κίνδυνος της Αμερικής τη δεκαετία του 2020.
Και λόγω του ρόλου των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία, οι παγκόσμιες επιπτώσεις μιας τέτοιας υπερέκτασης θα είναι δυσμενείς, εκτεταμένες και μακροχρόνιες.
Στο The Best and the Brightest (1972), ο David Halberstam υποστήριξε ότι ήταν η άρνηση των πολιτικών και διανοουμένων της ελίτ των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν το πραγματικό οικονομικό και ανθρώπινο κόστος της κλιμάκωσης του Βιετνάμ τους οδήγησε να θυσιάσουν τον ρεαλισμό για ευσεβείς πόθους.
Καθώς η ιδέα ότι ο Νότος μπορεί να μην κερδίσει ενάντια στο Βόρειο Βιετνάμ απλώς απορρίφθηκε, ο υπουργός Εξωτερικών Ντιν Ρασκ είπε:
«Δεν θα αποσυρθούμε μέχρι να κερδηθεί ο πόλεμος ».
Ομοίως, τον Σεπτέμβριο, ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken υποσχέθηκε διαρκή υποστήριξη των ΗΠΑ στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Κίεβο, ενώ η κυβέρνηση Biden βοήθησε τον στρατό της Ουκρανίας να ανακαταλάβει το έδαφος που κατείχε η Ρωσία.
«Αυτή είναι μια κομβική στιγμή», δήλωσε στους Ουκρανούς, «καθώς η αντεπίθεσή σας βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη και αποδεικνύεται αποτελεσματική», προσθέτοντας:
«Θα στηρίξουμε τον λαό της Ουκρανίας για όσο χρειαστεί».
Μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου, το status quo είχε αντιστραφεί, αν και παρέμενε σε σιγή… στα κύρια μέσα ενημέρωσης.
Πεπεισμένος ότι μια ξεκάθαρη στρατιωτική νίκη ήταν πλέον απρόσιτη, ο στρατηγός Mark Milley, πρόεδρος του Μικτού Επιτελείου, πίεσε για ένα διπλωματικό αποτέλεσμα, ακόμη και όταν οι αληθινοί πιστοί του Biden προσπαθούσαν «να εξαφανίσουν τις παρατηρήσεις Milley για την ουκρανική διπλωματία».
Αργότερα, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής der Leyen αναγνώρισε ότι οι απώλειες της Ουκρανίας στον πόλεμο με τη Ρωσία ανήλθαν σε 100.000 στρατιώτες και 20.000 πολίτες, αν και το tweet της διαγράφηκε γρήγορα και ένα νέο κυκλοφόρησε χωρίς τον αριθμό των νεκρών.
Οι ιδεολογικές αυταπάτες έχουν ένα τίμημα
Ακριβώς όπως η κλιμάκωση του Βιετνάμ των αληθινών πιστών του Προέδρου Τζόνσον κατέρριψε το εγχώριο όνειρό του για τη «Μεγάλη Κοινωνία», η τυφλή πίστη του Προέδρου Biden στους συμβούλους του υπονομεύει την εσωτερική του ατζέντα.
Την παραμονή της περιόδου των Χριστουγέννων, ο Πρόεδρος Volodymyr Zelensky απηύθυνε μια συγκινητική έκκληση εν καιρώ πολέμου σε μια κοινή συνεδρίαση του Κογκρέσου ζητώντας περισσότερη στρατιωτική βοήθεια από τους βουλευτές.
Αυτό, ορκίστηκε, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο πως ήταν απαραίτητο για την «τελική νίκη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου