Βαθιά μέσα του ξέρει ότι δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος αν υπάρχει έστω κι ένας δυστυχισμένος.

"Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, πλήρες και αυτάρκες. Κάθε άνθρωπος είναι τμήμα της ηπείρου, κομμάτι της στεριάς. Αν ένας σβώλος χώμα παρασυρθεί από τη θάλασσα η Ευρώπη μικραίνει, σαν να ’χε καταβυθιστεί ένα ακρωτήρι, σαν να χανόταν το αρχοντικό των φίλων σου ή το δικό σου, Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την Ανθρωπότητα. Κι έτσι ποτέ σου μη στέλνεις να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπάει για σένα."

Είναι τα λόγια του Άγγλου ποιητή και ιερωμένου Τζον Ντον

Πέρα από τα σύνορα του ατομικού νου βρίσκεται η ελευθερία, η γνώση και η αγάπη. Μέσα στον παγκόσμιο νου, είμαστε όλοι ένα, μπερδεμένοι στο ατέλειωτο δίχτυ της ενέργειας που μας περιβάλλει, σε έναν κοινό Εαυτό. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα μυστήριο γύρω από την τηλεπάθεια, την κατάθλιψη, την τρέλα, τη μετενσάρκωση, κλπ. Οι σκέψεις κυκλοφορούν ελεύθερα απ’ το ένα κεφάλι στο άλλο χωρίς πραγματικά να κυκλοφορούν. Δεν χρειάζονται κανένα μεταφορικό μέσο, γιατί το ΙΔΙΟ ΕΓΩ βρίσκεται μέσα σε όλες τις σκέψεις. Έτσι πιάνουμε τις σκέψεις των άλλων πολύ συχνότερα απ’ όσο νομίζουμε. Δεν τις πιάνουμε μόνο μέσα στα όνειρα μας, αλλά συνεχώς αυτό παθαίνουμε.



Όμως δεν το υποπτευόμαστε, ούτε όταν λέμε σε κάποιον «αχ μου το πήρες απ’ το στόμα», ούτε όταν ξαφνικά χωρίς κανένα λόγο μας χαλάει το κέφι. Νομίζουμε πως είμαστε κυκλοθυμικοί, αλλά είμαστε απλούστατα τόσο ευαίσθητοι, ώστε να λαβαίνουμε τα συναισθήματα των άλλων, να λαβαίνουμε δηλαδή τα δυσάρεστα αποτελέσματα των ξένων σκέψεων. Η ίδια διαδικασία είναι υπεύθυνη και για τις διάφορες ενοχές που βασανίζουν τους ανθρώπους. Έχουν πράγματι βαριά συνείδηση όσοι βασανίζονται από αόριστες ενοχές, ή μήπως λαβαίνουν τις ενοχές των άλλων ;



Ζητάμε την ευτυχία, αλλά πως μπορούμε να είμαστε ευτυχείς αν δεν είναι όλοι ευτυχείς ; Πως μπορούμε να εξαιρούμε τον εαυτό μας από μια «κακή» πράξη του άλλου, και πως μπορούμε να εξαιρούμε τον άλλο από μια «καλή» πράξη δική μας ; Ακόμη κι αν τάχουμε όλα, υγεία, εξυπνάδα, καλοσύνη, αγάπη, οικογένεια, χρήμα κλπ, πάλι δεν είμαστε ικανοποιημένοι και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όσα αγαθά κι αν έχει ο άνθρωπος, πάντα κάτι θα τον βασανίζει : Τα συναισθήματα των άλλων! Βαθιά μέσα του ξέρει ότι δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος αν υπάρχει έστω κι ένας δυστυχισμένος. Αλλά δεν το ξέρει ότι το ξέρει. Και υποφέρει ψυχικά, και λένε γι’ αυτόν : «Μα τι του λείπει ; Τα’ χει όλα !»

No man is an island, entire of itself

every man is a piece of the continent, a part of the main

if a clod be washed away by the sea,

Europe is the less, as well as if a promontory were,

as well as if a manor of thy friends or of thine own were

any man's death diminishes me, because I am involved in mankind

and therefore never send to know for whom the bell tollsit tolls

for thee.

.

-- John Donne --

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

http://nekthl.blogspot.com/