Εξαίρετη εικονική περιήγηση στο Παλάτι της Κνωσού, το κέντρο του πρώτου προηγμένου πολιτισμού της Ευρώπης.
O Ν. Καζαντζάκης στο ιστορικό / εκπαιδευτικό μυθιστόρημα για παιδιά “Στα παλάτια της Κνωσού ” γράφει:
“Το Παλάτι της Κνωσού δεν πρέπει να το φανταστείτε σαν ένα μεγάλο κανονικό χτίριο, παρά σαν μια μικρή πολιτεία. Είχε κι αυτό τους δρόμους του, τις πλατείες, τους ναούς, το θέατρο και τα πάρκα, με πλήθος παράξενα λουλούδια και δέντρα – φοινικιές, κυδωνιές, δαμασκηνιές – και με παγόνια, μαϊμούδες, καναρίνια και πέρδικες. Είχε ακόμα το Παλάτι τα αργαστήρια του, όπου δούλευαν κάθε λογής καλλιτέχνες, άλλοι ζωγράφοι, άλλοι γλύπτες, χαράκτες, ξυλουργοί, τυπογράφοι.
Περίφημα σε όλο τον τότε κόσμο ήταν τα αργαστήρια της αγγειοπλαστικής. Από το Παλάτι της Κνωσού έβγαιναν και διαδίδουνταν στα πέρατα της Μεσογείου τα λαμπρότατα αγγεία με τις εξαίσιες ζωγραφιές: λουλούδια, κοχύλια, σουπιές, χταπόδια ή με αναγλυφικές παραστάσεις ταύρων και γυμναστικών αγώνων.
Το Παλάτι είχε ακόμα τα πατητήρια του, τα λιοτριβειά, τα υφαντουργεία, τα βαφεία, τα χρυσοχοεία, τα χαλκουργειά. Κάθε εργοστάσιο είχε και τη δική του σφραγίδα και σφράγιζε ό,τι έφκιανε. Τα υφαντουργεία είχαν στη σφραγίδα τους μιαν αράχνη, τα λιοτριβειά ένα φύλλο ελιάς, τα τυπογραφεία ένα κρίνο.
Το Παλάτι είχε και το σχολειό του, μια κάμαρα βορειοανατολικά του Παλατιού, με πέτρινους πάγκους τριγύρω. Στο βάθος υψώνονταν η έδρα του δασκάλου και μπροστά της, χαμηλότερα, μια άλλη έδρα. Στη χαμηλότερη τούτη έδρα ανέβαινε ο μαθητής, κρατούσε μαλακό πηλό κι απάνω του μάθαινε να χαράζει τα παράξενα σημάδια της κρητικής γραφής. Αν έκανε λάθος, τα ‘σβηνε μαλάζοντας τον πηλό και χάραζε άλλα…”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου