Η φιλοσοφία θεωρείται η μητέρα όλων των επιστημών. Ο Αριστοτέλης μας λέει ότι «Από θαυμασμό και απορία, οι άνθρωποι και τώρα και παλιά, άρχισαν να φιλοσοφούν».
Η λέξη φιλοσοφία ετυμολογικά είναι σύνθετη και προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό φιλείν (αγαπώ) και τη λέξη σοφία, δηλαδή φιλοσοφία είναι η αγάπη για τη σοφία. Τον όρο εισήγαγε ο μεγάλος προσωκρατικός φιλόσοφος και μαθηματικός Πυθαγόρας . Η φιλοσοφία μας ανοίγει νέους δρόμους και είναι η σκέψη πάνω στην ίδια τη σκέψη και τις δυνατότητες της. Γενικώς θα μπορούσε να διατυπώσει κανείς ότι φιλοσοφική σκέψη είναι η διανοητική διερεύνηση βαθέων ερωτημάτων για τη σχέση του ανθρώπου με τον κόσμο και τη θέση του σ’ αυτόν. Η φιλοσοφία δεν αρκείται στην ανάλυση της πραγματικότητας του εμπειρικού κόσμου, αλλά διατυπώνει προτάσεις για την αλλαγή του. Τα δύο κύρια ρεύματα της φιλοσοφίας από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας, είναι ο υλισμός και ο ιδεαλισμός. (Βικιπαίδεια)
Οι άνθρωποι θα ωφελούμασταν πολύ αν ασχολούμασταν με την φιλοσοφία. Απ’ τον Σωκράτη για παράδειγμα θα παίρναμε την μαιευτική του μέθοδο (συνεχείς ερωτήσεις-απαντήσεις) για να βρούμε την αλήθεια, θα επιδιώκαμε το «γνώθι σ’ αυτόν», και την κατάκτηση της Αρετής, και θα γνωρίζαμε ότι « η εκπαίδευση είναι το άναμμα της φλόγας και όχι το γέμισμα ενός δοχείου». Απ’ τον Χέγκελ θα μαθαίναμε να μην βλέπουμε τον κόσμο μόνο άσπρο ή μαύρο και για τη διαλεκτική, δηλ. ότι κάθε ιδέα αποτελεί μια «Θέση» που συγκρούεται με μια αντίθετή της που λέγεται «Αντίθεση», για να βγει μια νέα ιδέα η «Σύνθεση». Με τη σειρά της η «Σύνθεση» θα γίνει μια νέα «Θέση» που θα συγκρουστεί με μια νέα «Αντίθεση» για να παραχθεί μια νέα «Σύνθεση» κ.ο.κ.
Θα μαθαίναμε απ’ τον Επίκουρο ότι « η ηδονή» (ευχαρίστηση) και ο πόνος είναι το μέτρο για το τι πρέπει να προτιμούμε και τι ν’ αποφεύγουμε. Μια ηδονή (όχι με την ευτελή έννοια του όρου), είναι θεμιτή και πρέπει να την επιδιώκουμε εφόσον αποτελεί το μέσο για τη διασφάλιση της κορυφαίας ηδονικής κατάστασής μας που δεν είναι άλλη απ’ την ψυχική μας ηρεμία». Θα βρίσκαμε παρηγοριά και ανακούφιση απ’ τα βάσανα της ζωής, αν γνωρίζαμε την φιλοσοφία των Στωικών με ιδρυτή τον Ζήνωνα τον Κιτιεύς, που έχασε την περιουσία του σε ναυάγιο και έτσι ασχολήθηκε με την φιλοσοφία βρίσκοντας την ηρεμία και λέγοντας μετά, ότι το ναυάγιο ήταν το καλύτερο που του συνέβη! Πόσες αλήθεια αυτοκτονίες λόγω οικονομικής καταστροφής, και όχι μόνο, θα είχαν αποφευχθεί αν οι αυτόχειρες γνώριζαν τον Ζήνωνα;
Ακόμη και το φόβο του θανάτου θα μπορούσαμε ν’ αντιμετωπίσουμε αν ακούγαμε τον Επίκουρο που έλεγε: «Το πιο ανατριχιαστικό, λοιπόν, απ’ όλα τα κακά, ο θάνατος, είναι ένα τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός είναι ανύπαρκτος, κι όταν έρχεται αυτός είμαστε ανύπαρκτοι εμείς». Αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία βέβαια δεν είναι να μάθουμε τι είπε ο κάθε φιλόσοφος, αλλά να μάθουμε εμείς οι ίδιοι να φιλοσοφούμε, να θέτουμε ερωτήματα για τα πάντα και να ψάχνουμε απαντήσεις στα ζητήματα της ζωής. Στη σημερινή δύσκολη περίοδο που περνάει όλος ο πλανήτης με το κορωνοϊό, είναι ευκαιρία ν’ αναρωτηθούμε που πηγαίνουμε, ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μας, ποιες είναι οι αξίες μας, τι πρέπει ν’ αλλάξουμε, να φιλοσοφήσουμε. Να χαράξουμε μια νέα πορεία όλη η ανθρωπότητα πέρα απ’ το άκρατο κυνήγι του πλουτισμού και της αλληλοεξόντωσης, με αλληλεγγύη και συνεργασία. Και βέβαια ν’ αγωνιστούμε για την διατήρηση των ανθρώπινων ελευθεριών και δικαιωμάτων και ενάντια στην επερχόμενη φτωχοποίηση των λαών, με αφορμή τον κορωνοϊό, που σχεδιάζουν οι εξουσίες του κόσμου. Και να μη φοβόμαστε, γιατί όπως είπε ο Νίτσε,«ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό».Έτσι κι αλλιώς «τα πάντα ρει».(Ηράκλειτος)
Τάσος Τιτάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου