Δε θέλω να με κάνεις πιο όμορφη. Πιο χαρούμενη αν μπορείς!

«Άκου να σου πω, είπε ο χρόνος στην απουσία. Σε βλέπω πάντα λυπημένη και στενοχωριέμαι. Αποφάσισα να σε λέω ανάμνηση. Και θα σε κάνω πιο όμορφη κι από την παρουσία!

Δε θέλω να με κάνεις πιο όμορφη. Πιο χαρούμενη αν μπορείς!»

Λουδοβίκος των Ανωγείων «Το πηγάδι του κρίνου»

Σταθερά πια Μόνο Πολυδιεργασία
Ένας Νους που Διασπάται στην Πλάνη του να τα Προλάβει Όλα
Κάνε Γρήγορα…
Η Ένδεια της Έλλειψης Παρουσίας

Εσύ μην Ενδίδεις σε Αυτή την Περιοριστική, Ληστρική Άποψη για τη Ζωή
Μην Απο-Δυναμώνεις τη Δράση σου

Αντίθετα όταν Φυσά Αγέρας Δριμύς
Όταν το Τοπίο Γίνεται Θολό
Όταν σαν Ομίχλη Κατέρχονται σκεπάζοντας τον Νου τα στρώματα της Πλάνης
Και σαν Υγρασία Ενοχλητική που Αποδιοργανώνει τη Σκέψη
Πάρε Ανάσα…

Κάνε Μια Ήρεμη Παύση
Αυτή την Παύση του Αχιλλέα πριν Σηκώσει το Δόρυ
Του Βοναπάρτη πριν την Άρση της Χείρας για να Ξεχυθεί το Στράτευμα Νικηφόρα στη Μάχη
Του Καίσαρα πριν Διαβεί το Ρουβίκωνα
Του Ιησού πριν Ηρεμήσει την Καρδιά Του και διασχίσει Εξόδια -βαδίζοντας δίπλα στους Φρουρούς- τη Γεσθημανή
Σταμάτα για λίγο το Χρόνο
Και Μετά…

Επέφερε Παρουσία στην Κάθε Σου Πράξη..
Την Κάθε Σου Λέξη…
Την Κάθε σου Σκέψη…
Η Μηχανικότητα του Τρόπου Σκέψης

Η Πολυδιεργασία
Κλείνει τη Διόδο της Διαύγειας
Της Σύνεσης
Της Ζωτικότητας
Της Αποτελεσματικότητας
Της Δημιουργικότητας
Της Διεισδυτικότητας

Ότι και Αν Κάνεις
Αν η Νοητική Στάση Είναι Λάθος
Αν η Νοητική Στάση Στερείται Παρουσίας
Η Ίδια η Ζωή Στερείται Νοήματος…
Η ίδια η Ζωή Στερείται Ζωής…

omorfizoi