Πρίν από λίγα χρόνια
ο κύριος Γιουνκέρ έπαιζε
το ρόλο του κακού.
Όλες οι αντιπολιτευόμενες
πολιτικές δυναμεις τον
έβλεπαν σαν εκπρόσωπο
του κακού με πρώτο φυσικά
τότε τον ΣΥΡΙΖΑ που
πλειοδοτούσε σε δηλώσεις
εναντίον του.
Φυσικά όλοι αυτοί, από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την ΝΔ, απέφευγαν να
ξεκαθαρίσουν το ρόλο της ΕΕ πίσω από τον Ζ.Κ. Γιουνκέρ, τότε
πρόεδρο του eurogroup, και ακόμη περισσότερο το ρόλο των
ευρωπαικών μονοπολίων πίσω από την ΕΕ. Τότε έφταιγε ο Γιουνκέρ
και μερικοί ακόμη κακοί.
Στούς όλους βέβαια δεν ανήκαν οι γνωστοί Λακεδαιμόνιοι του ΚΚΕ,
που δεν σταμάτησαν να λένε πως δεν ήταν θέμα προσώπων αλλά του
ίδιου του θεσμού της ΕΕ και του ρόλου που έπαιζε σαν μηχανή στήριξης
των συμφερόντων των μεγάλων Ευρωπαικών εταιρειών σε βάρος
των λαών.
Τότε ο κ. Γιουνκέρ φορούσε την σκληρή του μάσκα, έστελνε τελεσίγραφα
και κουνούσε απειλητικά το δάχτυλο με δηλώσεις του τύπου "αν δεν
εφαρμοστουν τα μέτρα θα περάσετε σε καθεστώς χρεοκοπίας κλπ".
Λίγο αργότερα ο κ. Γιουνκέρ άλλαξε θέση και σιγά σιγά ντύθηκε με άλλο
ρούχο και έγινε "φίλος της Ελλάδας".
Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβερνητική εξουσία, ειδαμε χαμόγελα, φιλικές
χαιρετούρες, αγκαλιές και χαστουκάκια στον Α.Τσίπρα κι όλα ξεχάστηκαν
αφού τη θέση του κακού την πήρε άλλος.
Φυσικά και πάλι οι γνωστές "ψύχραιμες πολιτικές δυνάμεις", στις οποίες
ασφαλώς δεν συμπεριλαμβάνεται το ΚΚΕ, δεν έβγαζαν άχνα για το
ρόλο της "Ευρώπης" στην οποία ανήκαμε και που κάθε τέτοια
αμφισβήτηση θα ήταν τουλάχιστον αντιπατριωτική.
Ο Ζ.Κ.Γιουνκέρ ήταν πλέον σταθερά στην πλευρά των καλών και των φίλων
χωρίς να χρειαστεί να έχει αλλάξει πολιτική αποψη. Το μόνο που είχε
αλλάξει ήταν το ότι έλεγε και πάλι τα ίδια αλλά αυτή τη φορά με χαμόγελο
και πολλή αγάπη.
Σήμερα ο Ζ.Κ.Γιουνκέρ ήρθε στην Ελλάδα και αυτή την ώρα μιλάει στην
Ελληνική Βουλή. Μας λέει πόσο πολύ μας αγαπάει, πως είμαστε πυλώνας σταθερότητας και σίγουρα θα πει και 2-3 λέξεις συμπάθειας για τους 2 Έλληνες στρατιωτικούς που βρίσκονται στις Τουρκικές φυλακές.
Ο Α.Τσίπρας τον υποδέχτηκε με χαρά και τωρα τον κοιτάζει με εμπιστοσύνη ενώ όλη η "αριστερή" του κυβέρνηση κρέμεται από τα λόγια του εκπροσώπου της ΕΕ.
Στο τέλος χωρίς αμφιβολία, τα ΜΜΕ θα πουν πως "μίλησε σαν Έλληνας"!
Έτσι για άλλη μια φορά η ΕΕ λούζεται στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ με δροσερό αριστερό νεράκι, ενώ το μαρτύριο αυτού του λαού συνεχίζεται και θα συνεχιστεί
κάτω από το σιδερένιο χέρι και το άγρυπνο βλέμα των "εταίρων".
Κάποιοι θα μιλήσουν για υποκρισία και θα δώσουν στο αίσχος αυτό
χαρακτηριστικά προσωπικά και ηθικά.
Κάποιοι άλλοι θα πουν απλά πως πρόκειται για business as usual.
Η αλήθεια σε κάθε περίπτωση, είναι πως στην Ελλάδα και την Ελληνική Βουλή
δεν βρέθηκε ο κ.Γιουνκερ αλλά τα τεράστια Ευρωπαικά Μονοπώλια.
Το να βλέπει κανείς τον κ.Γιουνκερ ως Ζαν Κλώντ και να ξεχνα αυτό που
είναι επί της ουσίας και αυτό που εκπροσωπεί, είναι βέβαια ένα τεράστιο
και συνήθως εσκεμμένο και πονηρό λάθος. Το ίδιο πονηρό με το να
προσπαθουν να μας πείσουν πως το άγαλμα Τρούμαν δεν είναι παρά ένα
κοματι τσιμέντο ή ακόμα περισσότερο ένα έργο τέχνης! Ο διάβολος και η μεταφυσική του φαίνεται πως έχουν πολλά ποδάρια...
Σήμερα λοιπόν και με τη βοήθεια της "φιλολαικής" μας κυβέρνησης,
η ΕΕ και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί ήρθαν και μας στρογγυλοκάθησαν
ακόμα πιο βαριά στο σβέρκο. Έχουν γι αυτό κάθε λόγο να χαμογελούν και
αυτοί και οι εδω συνεργάτες τους.
Εχει μια αξία να το ξέρουν αυτοί που και πάλι είναι έτοιμοι να υποκύψουν
στη γοητεία των χαμόγελων και του συναισθήματος, ξεχνωντας την ουσία
που μερικές φορές βγάζει μάτι.
ο κύριος Γιουνκέρ έπαιζε
το ρόλο του κακού.
Όλες οι αντιπολιτευόμενες
πολιτικές δυναμεις τον
έβλεπαν σαν εκπρόσωπο
του κακού με πρώτο φυσικά
τότε τον ΣΥΡΙΖΑ που
πλειοδοτούσε σε δηλώσεις
εναντίον του.
Φυσικά όλοι αυτοί, από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την ΝΔ, απέφευγαν να
ξεκαθαρίσουν το ρόλο της ΕΕ πίσω από τον Ζ.Κ. Γιουνκέρ, τότε
πρόεδρο του eurogroup, και ακόμη περισσότερο το ρόλο των
ευρωπαικών μονοπολίων πίσω από την ΕΕ. Τότε έφταιγε ο Γιουνκέρ
και μερικοί ακόμη κακοί.
Στούς όλους βέβαια δεν ανήκαν οι γνωστοί Λακεδαιμόνιοι του ΚΚΕ,
που δεν σταμάτησαν να λένε πως δεν ήταν θέμα προσώπων αλλά του
ίδιου του θεσμού της ΕΕ και του ρόλου που έπαιζε σαν μηχανή στήριξης
των συμφερόντων των μεγάλων Ευρωπαικών εταιρειών σε βάρος
των λαών.
Τότε ο κ. Γιουνκέρ φορούσε την σκληρή του μάσκα, έστελνε τελεσίγραφα
και κουνούσε απειλητικά το δάχτυλο με δηλώσεις του τύπου "αν δεν
εφαρμοστουν τα μέτρα θα περάσετε σε καθεστώς χρεοκοπίας κλπ".
Λίγο αργότερα ο κ. Γιουνκέρ άλλαξε θέση και σιγά σιγά ντύθηκε με άλλο
ρούχο και έγινε "φίλος της Ελλάδας".
Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβερνητική εξουσία, ειδαμε χαμόγελα, φιλικές
χαιρετούρες, αγκαλιές και χαστουκάκια στον Α.Τσίπρα κι όλα ξεχάστηκαν
αφού τη θέση του κακού την πήρε άλλος.
Φυσικά και πάλι οι γνωστές "ψύχραιμες πολιτικές δυνάμεις", στις οποίες
ασφαλώς δεν συμπεριλαμβάνεται το ΚΚΕ, δεν έβγαζαν άχνα για το
ρόλο της "Ευρώπης" στην οποία ανήκαμε και που κάθε τέτοια
αμφισβήτηση θα ήταν τουλάχιστον αντιπατριωτική.
Ο Ζ.Κ.Γιουνκέρ ήταν πλέον σταθερά στην πλευρά των καλών και των φίλων
χωρίς να χρειαστεί να έχει αλλάξει πολιτική αποψη. Το μόνο που είχε
αλλάξει ήταν το ότι έλεγε και πάλι τα ίδια αλλά αυτή τη φορά με χαμόγελο
και πολλή αγάπη.
Σήμερα ο Ζ.Κ.Γιουνκέρ ήρθε στην Ελλάδα και αυτή την ώρα μιλάει στην
Ελληνική Βουλή. Μας λέει πόσο πολύ μας αγαπάει, πως είμαστε πυλώνας σταθερότητας και σίγουρα θα πει και 2-3 λέξεις συμπάθειας για τους 2 Έλληνες στρατιωτικούς που βρίσκονται στις Τουρκικές φυλακές.
Ο Α.Τσίπρας τον υποδέχτηκε με χαρά και τωρα τον κοιτάζει με εμπιστοσύνη ενώ όλη η "αριστερή" του κυβέρνηση κρέμεται από τα λόγια του εκπροσώπου της ΕΕ.
Στο τέλος χωρίς αμφιβολία, τα ΜΜΕ θα πουν πως "μίλησε σαν Έλληνας"!
Έτσι για άλλη μια φορά η ΕΕ λούζεται στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ με δροσερό αριστερό νεράκι, ενώ το μαρτύριο αυτού του λαού συνεχίζεται και θα συνεχιστεί
κάτω από το σιδερένιο χέρι και το άγρυπνο βλέμα των "εταίρων".
Κάποιοι θα μιλήσουν για υποκρισία και θα δώσουν στο αίσχος αυτό
χαρακτηριστικά προσωπικά και ηθικά.
Κάποιοι άλλοι θα πουν απλά πως πρόκειται για business as usual.
Η αλήθεια σε κάθε περίπτωση, είναι πως στην Ελλάδα και την Ελληνική Βουλή
δεν βρέθηκε ο κ.Γιουνκερ αλλά τα τεράστια Ευρωπαικά Μονοπώλια.
Το να βλέπει κανείς τον κ.Γιουνκερ ως Ζαν Κλώντ και να ξεχνα αυτό που
είναι επί της ουσίας και αυτό που εκπροσωπεί, είναι βέβαια ένα τεράστιο
και συνήθως εσκεμμένο και πονηρό λάθος. Το ίδιο πονηρό με το να
προσπαθουν να μας πείσουν πως το άγαλμα Τρούμαν δεν είναι παρά ένα
κοματι τσιμέντο ή ακόμα περισσότερο ένα έργο τέχνης! Ο διάβολος και η μεταφυσική του φαίνεται πως έχουν πολλά ποδάρια...
Σήμερα λοιπόν και με τη βοήθεια της "φιλολαικής" μας κυβέρνησης,
η ΕΕ και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί ήρθαν και μας στρογγυλοκάθησαν
ακόμα πιο βαριά στο σβέρκο. Έχουν γι αυτό κάθε λόγο να χαμογελούν και
αυτοί και οι εδω συνεργάτες τους.
Εχει μια αξία να το ξέρουν αυτοί που και πάλι είναι έτοιμοι να υποκύψουν
στη γοητεία των χαμόγελων και του συναισθήματος, ξεχνωντας την ουσία
που μερικές φορές βγάζει μάτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου