H διαδικασία καταμέτρησης και ελέγχου των προσφύγων έπρεπε να γίνεται στα παράλια της Τουρκίας. Και ακριβώς εκεί έπρεπε να έχουν στηθεί τα περιβόητα «hot spots», ώστε να διαπιστώνεται ποιοι από τους επίδοξους μετανάστες πληρούν τις προϋποθέσεις χορήγησης ασύλου και ποιοι πρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια τους.

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
Το Μεταναστευτικό τείνει πλέον να πάρει διαστάσεις εθνικής συμφοράς!

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Και ταυτόχρονα εφιαλτικοί. 200.000 πρόσφυγες και κάθε λογής απρόσκλητοι επισκέπτες.... πάτησαν το πόδι τους σε ελληνικό έδαφος μόλις τον μήνα που μας πέρασε. Από αυτούς είναι άγνωστο πόσοι αποφάσισαν ή μπόρεσαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. H Ελλάδα, κατά γενική ομολογία, εξελίσσεται στη μοναδική πύλη εισόδου για τους κυνηγημένους των πολέμων σε Συρία και Ιράκ, αλλά και για τους συνειδητούς λαθρομετανάστες «υπερκορεσμένων» ασιατικών χωρών, όπως το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, που επιδιώκουν να φτάσουν στην Ευρώπη. Η εισβολή παίρνει διαστάσεις λαίλαπας. Μόνο στο διάστημα των τελευταίων έξι εβδομάδων αποβιβάστηκαν στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου σχεδόν όσοι διέσχισαν τη Μεσόγειο το πρώτο εννεάμηνο του 2015! Είναι μαθηματικά βέβαιον ότι αν συνεχιστεί αυτό το βιολί, με κλειστά τα σύνορα άλλων ευρωπαϊκών κρατών υποδοχής, η χώρα μας θα έχει υποστεί τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή αλλοίωση στη νεότερη Ιστορία και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης.

Το καταστροφικό αυτό σενάριο βρίσκει την Ελλάδα σε μία συγκυρία τρομακτικής διαπραγματευτικής αδυναμίας, ξένης εξάρτησης και παράλληλης οικονομικής κατάρρευσης, με εμφανή σημάδια διάλυσης της κοινωνικής συνοχής. Ούτε ο χειρότερος εχθρός μας δεν θα μπορούσε να επινοήσει τέτοια εθνική συμφορά. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αυτόν τον εθνικό κίνδυνο. Στις τάξεις της υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται και να τον συνειδητοποιήσουν. Κολλημένοι σε ανθρωπιστικά στερεότυπα και ιδεολογικές αγκυλώσεις, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι για λόγους... αλληλεγγύης των λαών είμαστε υποχρεωμένοι να απορροφήσουμε ένα γιγαντιαίο μεταναστευτικό κύμα, για την πρόκληση του οποίου ο ελληνικός λαός δεν έχει την παραμικρή ευθύνη.

Ο πρωθυπουργός και τρεις-τέσσερις στενοί συνεργάτες του φαίνεται να έχουν εντοπίσει τη διαφαινόμενη απειλή, αλλά είναι ανήμποροι να αναζητήσουν διεθνείς συμμαχίες για να την αποτρέψουν. Ακόμη και η Ιταλία, που έως πριν από μερικούς μήνες θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί (αν και σε πολύ μικρότερο βαθμό) «ομοιοπαθής», έχει αρχίσει και... σφυρίζει κλέφτικα, καθώς, ως διά μαγείας, σταμάτησε να δέχεται τα κύματα των προσφυγικών ροών. Ενώ τον Οκτώβριο που μας πέρασε τα ελληνικά νησιά... βούλιαξαν στην κυριολεξία από 200.000 παράνομους μετανάστες, στις ιταλικές ακτές έφτασαν μόλις 8.000, σχεδόν οι μισοί σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρυσι.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα αόρατο χέρι σπρώχνει τους κάθε λογής κατατρεγμένους, αλλά και έναν ολόκληρο «στρατό» από Ασιάτες μουσουλμάνους στα παράλια της Τουρκίας και από εκεί τους μεταφέρει οργανωμένα στα απέναντι ελληνικά νησιά.

Οι παράτες και οι παρελάσεις ξένων επισήμων και μάλιστα πρωταγωνιστών της δανειακής ομηρίας μας στη Λέσβο, πέραν του στοιχείου της υποκρισίας και της γελοιότητας, δεν εξυπηρετούν σε τίποτε τη λύση του προβλήματος. Η πηγή του κακού βρίσκεται στη χώρα συγκέντρωσης και όχι στη χώρα αναγκαστικής υποδοχής. Τα παράλια της Τουρκίας έπρεπε να επισκέπτεται ο κάθε Σουλτς και με την εκεί κυβέρνηση να συζητά τρόπους αναχαίτισης του φαινομένου. Αλλά πώς; Μια Ευρώπη που κάνει τα στραβά μάτια σε πάσης φύσεως αυθαιρεσίες και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές του καθεστώτος Ερντογάν, πώς είναι δυνατόν να πιέσει για να μπει φρένο στο μεθοδευμένο «τσουβάλιασμα» εκατοντάδων χιλιάδων μελλοντικών εισβολέων στις ακτές της γειτονικής χώρας;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διαδικασία καταμέτρησης και ελέγχου των προσφύγων έπρεπε να γίνεται στα παράλια της Τουρκίας. Και ακριβώς εκεί έπρεπε να έχουν στηθεί τα περιβόητα «hot spots», ώστε να διαπιστώνεται ποιοι από τους επίδοξους μετανάστες πληρούν τις προϋποθέσεις χορήγησης ασύλου και ποιοι πρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Είναι εντελώς ξεκάθαρο και δεν χρειάζεται φιλοσοφία. Απλώς, κανείς από τους μεγαλόσχημους Ευρωπαίους αξιωματούχους που μαστιγώνουν καθημερινά την Ελλάδα δεν έχει το θάρρος ούτε να το ψιθυρίσει στο αυτί του Τούρκου σουλτάνου.

Δυστυχώς το θάρρος και το θράσος των δανειστών εξαντλείται στις υποδείξεις προς την ελληνική κυβέρνηση, που πρέπει να πάρει άδεια για να διώξει μια παραβατική δημόσια υπάλληλο και να οργανώσει διεθνή διαγωνισμό για να την αντικαταστήσει!

Είναι εξαιρετικά άνιση η κατανομή διεθνούς ισχύος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αυτή την περίοδο και θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα ο Αλέξης Τσίπρας μήπως αυτό φανεί στη διάρκεια της επίσκεψής του στη γειτονική χώρα. Ο Ερντογάν κρατάει και το μαχαίρι και το πεπόνι, οπότε μία προσπάθεια «πολιτισμένης συνεννόησης» μαζί του ίσως καταλήξει σε παράσταση ταπείνωσης του Ελληνα πρωθυπουργού...

dimokratianews.gr

kafeneio