Αφαιρέστε την πέτρα από τα δόντια μόνοι σας στο σπίτι

Η πέτρα είναι το κίτρινο ή καφέ κοίτασμα στα δόντια, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε... περιοδοντίτιδα, αν δεν έχει αφαιρεθεί αρκετά μεγάλη ποσότητα.

Οι περισσότεροι από εσάς ίσως να επισκέπτεστε τον οδοντίατρο για να διευθετήσετε αυτό το ζήτημα, ωστόσο, μπορείτε επίσης να κάνετε αυτή τη διαδικασία στο σπίτι σας

Τι χρειάζεστε :

Υπεροξείδιο του υδρογόνου Νερό Μαγειρική σόδα Αλάτι Αντισηπτικό στοματικό διάλυμα Οδοντιατρική επιλογή Οδοντόβουρτσα

1. Αναμείξτε ένα φλιτζάνι του υπεροξειδίου του υδρογόνου με ½ φλιτζάνι χλιαρό νερό μετά τo οποίo θα πρέπει να ξεπλύνετε το στόμα σας για ένα λεπτό. Φτύστε, και στη συνέχεια ξεπλύνετε με ½ φλιτζάνι κρύο νερό. 2. Το πιο κοινό και αποτελεσματικό εργαλείο για να απαλλαγούμε από την πέτρα είναι η μαγειρική σόδα. Αναμείξτε μια κουταλιά της σούπας μαγειρική σόδα με ½ κουταλάκι του γλυκού αλάτι σε ένα φλιτζάνι. Στη συνέχεια, ξεπλύνετε την οδοντόβουρτσα με χλιαρό νερό και βυθίστε το στο μίγμα. Βουρτσίστε τα δόντια σας . Η όλη διαδικασία θα πρέπει να διαρκεί για πέντε λεπτά. 3. Ξεπλύνετε το στόμα σας με αντισηπτικό στοματικό διάλυμα κάθε δεύτερη μέρα. 4: Χρησιμοποιήστε μια οδοντιατρική επιλογή οδοντόβουρτσας για το τρίψιμο της πέτρας από τα δόντια. Για να μην ερεθίσει και να βλάψει τα ούλα σας, να είστε προσεκτικοί να μην τα ξύνει. Προκειμένου να αποκτήσετε ή να διατηρήσετε όμορφο το χαμόγελο σας, φωτεινά, λαμπερά και λευκά δόντια, ακολουθήστε τα παρακάτω τις παρακάτω συμβουλές:  Το φρέσκο ??τυρί περιέχει συστατικά που δρουν ως υπερασπιστές. Φράουλες και τις ντομάτες Οι ντομάτες και τις φράουλες είναι καταπληκτικές για τη διατήρηση της στοματικής υγείας, επειδή είναι πλούσιες σε βιταμίνη C. Μπορούν να λευκαίνουν τα δόντια και να μαλακώνουν την πέτρα. Απλά τρίψτε απευθείας επάνω δόντια σας και αφήνεται έτσι για 5 λεπτά. Μπορείτε να κάνετε την ίδια διαδικασία με άλλα τρόφιμα που είναι πλούσια σε βιταμίνη C, όπως τα πορτοκάλια, τα λεμόνια, πιπεριές, μούρα, παπάγια. Στη συνέχεια, ξεπλύνετε το στόμα σας με ένα μίγμα που παρασκευάζεται από μαγειρική σόδα και ζεστό νερό. Περαιτέρω συμβουλές για τη διατήρηση της στοματικής υγείας -Θα Πρέπει να χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα τακτικά

-Καθαρίστε Το στόμα σας με φυσικό τρόπο με το σάλιο. – Για να αποτρέψετε τα βακτηρίδια από τον πολλαπλασιασμό, τρίψτε τα δόντια σας με φλούδα πορτοκαλιού πριν πάτε για ύπνο και να μην ξεπλύνετε το στόμα σας. – Όταν βουρτσίζετε τα δόντια σας, χρησιμοποιήστε μια μαλακή βούρτσα και να κάνετε κάθετες κινήσεις. Να είστε βέβαιοι να καθαρίζετε πάντα το κενό μεταξύ των ούλων και των δοντιών.

spitikomas

10 φυσικά “θαύματα” που αξίζει να γνωρίσετε

 

Ο πλανήτης Γη είναι γεμάτος από φυσικές ομορφιές, με τα μαγευτικά μέρη να είναι διάσπαρτα σε διάφορες γωνιές της οικουμένης.

Κι ενώ τα περισσότερα είναι γνωστά και τιμημένα, υπάρχει και μια σειρά από λιγότερο γνωστά τοπία που δεν έχουν ωστόσο να ζηλέψουν σε τίποτα τα ξακουστά «αδελφάκια» τους.

Είναι εκπληκτικά, μοναδικά στο είδος τους και συναρπαστικά, αποτελώντας από μόνα τους ικανούς λόγους για να επισκεφτεί κάποιος τις χώρες που τα φιλοξενούν.

Ας πάμε λοιπόν ένα online ταξίδι σε μερικά από τα φυσικά θαύματα του κόσμου, με μια αντίστοιχη λίστα να είναι πραγματικά ανεξάντλητη… Erg Chebbi – Μαρόκο Το Erg Chebbi είναι τμήμα της μαροκινής Σαχάρας και πρόκειται για μια εκπληκτική σειρά ανεμοδαρμένων αμμόλοφων που σε μεταφέρουν κατευθείαν σε άλλο κόσμο. Η Erg Chebbi εκτείνεται για 22 χιλιόμετρα, με τους αμμόλοφους να φτάνουν σε ύψος ακόμα και 150 μέτρων. Η άμμος της ερήμου πιστεύεται μάλιστα ότι διαθέτει θεραπευτικές ιδιότητες, με τους Μαροκινούς να επισκέπτονται το μέρος για να θαφτούν μέχρι τον λαιμό στην ευεργετική καυτή άμμο… Φαράγγι Bryce – ΗΠΑ Όλοι ξέρουμε το περίφημο Grand Canyon, με το Bryce Canyon να είναι λιγότερο γνωστό όχι όμως και λιγότερο συναρπαστικό! Η φύση σκάλισε εδώ μια μοναδική σειρά από φαράγγια, με το δριμύ ψύχος και τη διάβρωση του νερού να έχουν δημιουργήσει τους εκπληκτικούς αυτούς πέτρινους «πυλώνες», εξαίσιο δείγμα της φαντασίας που έχει συχνά η πλάση… Pantanal – Βραζιλία Το οικοσύστημα αυτό δεν είναι μόνο ότι μοιάζει εξωτικό και σχετικά απόκοσμο, είναι και η τεράστια ποικιλία άγρια ζωής που φιλοξενεί, με πολλά είδη να ενδημούν αποκλειστικά εδώ. Λογίζεται μάλιστα από τους μεγαλύτερους υγροβιότοπους του κόσμου… Παραλία Ostional – Κόστα Ρίκα Χιλιάδες χελώνες κατακλύζουν κάθε χρόνο την παραλία της Playa Ostional για να γεννήσουν, με τη σπανιότητα των ειδών να έχουν επιβάλει τη μετατροπή της ακτής σε εθνικό πάρκο. Κι αν προγραμματίσει κάποιος σωστά τις διακοπές του εκεί, θα γίνει μάρτυρας του μοναδικού αυτού φαινομένου… Μπλε Λίμνη – Ισλανδία Τα νερά της συγκλονιστικής αυτής γεωθερμικής λιμνοθάλασσας κυμαίνονται σε θερμοκρασίες μεταξύ 37-39 βαθμών Κελσίου. Σχηματίστηκε μάλιστα από ροή λάβας, με τα πλούσια σε μέταλλα νερά να διαθέτουν θεραπευτικές ιδιότητες. Κι ενώ η λίμνη είναι πράγματι φυσική, είναι ωστόσο γεμάτη με νερό που θερμαίνεται στο γειτονικό εργοστάσιο. Είναι βέβαια και το απόκοσμο τοπίο που κόβει την ανάσα… Valle de la Luna – Χιλή Δεν μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον αν μπερδέψει τη Valle de la Luna με σεληνιακό τοπίο, μιας και οι διαφορές είναι απειροελάχιστες! Μια μοναδική ποικιλία από πετρώματα και καλειδοσκοπικά χρώματα περιμένουν τον περιπετειώδη ταξιδιώτη, με τις αποξηραμένες λίμνες που μοιάζουν πλέον με -σεληνιακούς- κρατήρες να δίνουν την αιθέρια αυτή αύρα… Φαράγγι Colca – Περού Κι όμως, το Colca είναι τουλάχιστον δύο φορές πιο βαθύ από το ξακουστό αμερικανικό «αδελφάκι» του, το Grand Canyon, με τους λιγοστούς κατοίκους του συναρπαστικού αυτού τόπου να διατηρούν αναλλοίωτα τα πλατώματα για τις καλλιέργειες, που χρονολογούνται πριν από την εποχή των Ίνκα. Πέρα από τους αρχαιολογικούς τόπους και τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς, ο ακούραστος οδοιπόρος θα συναντήσει εδώ μια σειρά από φυσικά «σπα», που προσφέρουν απλόχερα υγιεινές βουτιές σε υπόγεια νερά… Wai-o-Tapu – Νέα Ζηλανδία Το Wai-o-Tapu είναι μια από τις συναρπαστικότερες οπτικά γεωθερμικές πηγές του κόσμου, και εύκολα καταλαβαίνει κανείς το γιατί! Εκτείνεται σε μια έκταση 3 ωρών με τα πόδια, με κάθε στροφή να αποκαλύπτει και κάποιο φυσικό θαύμα: από γκέιζερ και θερμοπίδακες μέχρι και λίμνες με χρώματα νερών που πρέπει να δει κάποιος για να πιστέψει. Και υπάρχει φυσικά και η «πισίνα σαμπάνιας», μια λιμνούλα με μαγευτικά πορτοκαλί νερά… Κοιλάδα Jiuzhaigou – Κίνα Το Jiuzhaigou σημαίνει «εννέα χωριά» και παίρνει το όνομά του από τα 9 θιβετιανά χωριά που βρίσκονται διάσπαρτα στην κοιλάδα. Όσο για την ίδια την κοιλάδα, είναι «κατάστικτη» από λίμνες και ποτάμια που περιβάλλονται από βουνά με χιονισμένες κορφές. Πέρα από την εκπληκτική του ομορφιά, είναι και εξαιρετικά σημαντικό οικοσύστημα, με τα είδη της άγριας ζωής που ενδημούν εδώ να μοιράζονται τον τόπο με τους διψασμένους για κάλλος ανθρώπους… Tsingy de Bemaraha – Μαδαγασκάρη Το μοναδικό ασβεστολιθικό «δάσος» και οι πέτρινοι σχηματισμοί δίνουν το όνομά τους στο απόκοσμο αυτό σκηνικό, με τη λέξη «Tsingy» της τοπικής διαλέκτου να αναφέρεται στους σχηματισμούς αυτούς. Πέρα από τη μαγεία του αδάμαστου τοπίου, ο επισκέπτης θα συναντήσει και κανονικά δάση, αλλά και μια εκπληκτική ποικιλία της περίφημης άγριας ζωής του νησιού της Αφρικής…

Πηγή

Via

         

          SenariOgrafoS.gr

Ransomware και στην τηλεόραση σας, ετοιμαστείτε!

Πολλοί προμηθευτές ασφάλειας στον κυβερνοχώρο αντιμετωπίζουν το ransomware σαν την μεγαλύτερη απειλή του 2016 και προς απόδειξη της κατάστασης ένας ερευνητής ασφαλείας της Symantec έδειξε πόσο εύκολο μπορεί να είναι να μολύνει κανείς smart TVs και πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να καθαρίσει μετά τη μόλυνση.

Ο ερευνητής δεν αποκάλυψε τη μάρκα και το μοντέλο της τηλεόρασης, αλλά είπε ότι έτρεχε μια τροποποιημένη έκδοση του λειτουργικού συστήματος Android της Google, την οποία πολλές μάρκες χρησιμοποιούν για τα smart TV προϊόντα τους.

Για να μολύνει την τηλεόρασή του, ο Candid Wueest της Symantec χρησιμοποίησε μια κοινή ransomware οικογένεια που έχει ως στόχο τις συσκευές Android. Αυτό ransomware δείχνει ένα ενοχλητικό σημείωμα για λύτρα κάθε λίγα δευτερόλεπτα, επικαλύπτοντας το μήνυμα στην κορυφή της οθόνης και καθιστώντας τη συσκευή εκτός λειτουργίας.

Ο κύριος Wueest λέει ότι η μόλυνση της συσκευής του κατέστη δυνατή λόγω της έλλειψης κρυπτογράφησης SSL για ευαίσθητες επικοινωνίες μεταξύ της τηλεόρασης και των απομακρυσμένων διακομιστών, που χρησιμοποιείται για την εγκατάσταση εφαρμογών ή για τις αναβαθμίσεις του firmware.

Με μια απλή MITM (Man-in-the-middle) επίθεση, ο ερευνητής τοποθέτησε το ransomware στη συσκευή του κάνοντας spoofing ένα πακέτο εγκατάστασης ενός παιχνιδιού. Η εγκατάστασηransomware δεν αντιμετώπισε εμπόδια και σύντομα εγκαταστάθηκε στη συσκευή, μπλοκάροντας τη χρήση του.

Μετά την εγκατάσταση του ransomware, ο κύριος Wueest διάβασε μεθόδους για να το αφαιρέσει. Η αναζήτησή του δεν ήταν τόσο επιτυχής όσο θα ήθελε και βρήκε ότι το σημείωμα για λύτρα κατέστησε σχεδόν αδύνατο το να πραγματοποιήσει επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων, να ξεκινήσει μια συνεδρία με την υποστήριξη του προσωπικού υποστήριξης του κατασκευαστή της τηλεόρασης ή να εκτελέσει άλλες λειτουργίες.

Ήταν τελικά σε θέση να αφαιρέσετε το σημείωμα για λύτρα, αλλά μόνο επειδή είχει ενεργοποιημένο το ADB (Android Debug Bridge) εργαλείο πριν από την εγκατάσταση του κακόβουλου λογισμικού. Το εργαλείο αυτό του επέτρεψε να συνδέσει την τηλεόραση σε έναν φορητό υπολογιστή και να αφαιρέσει το ransomware από εκεί

Εκτός από το ransomware, η Symantec αναφέρει ότι η Smart TV είναι ευάλωτη και σε άλλους τύπους απειλών. Οι επιτιθέμενοι μπορούν να πάρουν τον έλεγχο των Smart TVs για να εκτελέσουν κλικ απάτης, crypto-currency mining, να κλέψουν τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών, να εξάγουν διάφορα πιστοποιητικά γνησιότητας που χρησιμοποιούνται από εφαρμογές της Smart TV ή ακόμη και να προσθέσουν την τηλεόραση σε ένα DDoS botnet.

Για να αποφύγετε τη μόλυνση της Smart TV σας από κακόβουλο λογισμικό ή για να σταματήσετε τους κακόβουλους παράγοντες για να εκτελέσουν άλλους τύπους επιθέσεων, ο κύριος Wueest παρείχε μια σειρά από τεχνικές μετριασμού που οι ιδιοκτήτες Smart TVs μπορούν να χρησιμοποιήσουν.

secnews

Λαφαζάνης: Σκάνδαλο που πάει να κουκουλωθεί η ανακεφαλαιοποίηση

Δριμύτατη επίθεση στην κυβέρνηση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών εξαπέλυσε ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, Παναγιώτης Λαφαζάνης. 

«Ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ κατήγγελλε συνεχώς την παλιότερη ανακεφαλαιοποίηση και έλεγε με σαφήνεια πως θα αποδοθούν ευθύνες, τώρα ο μεταλλαγμένος ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα πραγματοποιεί ένα ακόμα μέγα σκάνδαλο, με το οποίο πάει να κουκουλωθεί όλη η υπόθεση ανακεφαλαιοποίησης και ακολουθεί την ίδια πεπατημένη» είπε στον Alpha 989.

O κ. Λαφαζάνης είπε ότι έχει συντελεστεί ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα
στην ελληνική ιστορία, ίσως το μεγαλύτερο, το οποίο ονομάζεται εκχώρηση ελληνικών τραπεζών στα ξένα funds με απώλεια πάνω από 40 δισ. ευρώ του Δημοσίου, που καταχωρήθηκαν στα δάνεια του ελληνικού κράτους.

«Ταυτόχρονα, με τις απώλειες δεκάδων δισ. ευρώ, χάθηκαν πολλά λεφτά και από τα ασφαλιστικά ταμεία, γιατί είχαν επενδύσει στις τράπεζες αλλά και από χιλιάδες μικροεπενδυτές. Θάβεται οριστικά και αμετάκλητα η ανάπτυξη της χώρας. Το μέλλον της χώρας μας είναι προδιαγεγραμμένο. Αν ξένοι πολυεθνικοί όμιλοι ελέγχουν τις τράπεζες, αυτό είναι το τέλος της χώρας, ενώ οι κυβερνήσεις και το
πολιτικό κατεστημένο θα μετατραπούν πλήρως σε υπηρετικό προσωπικό τους. Βαδίζουμε προς τα εκεί κοιμώμενοι και μέσα στο πλαίσιο αυτό έχει επιβληθεί σιωπητήριο.»

Ο ίδιος πρότεινε να εθνικοποιηθούν οι τράπεζες για να παίξουν αναπτυξιακό ρόλο και να γίνει άμεσα Εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή στη Βουλή για τις συνθήκες της ανακεφαλαιοποίησης. 

«Δεν έχω αυταπάτες για τις επιτροπές αυτές, αλλά θα προκαλέσουν μια δημόσια συζήτηση μέσα
από την οποία θα αποκαλυφθούν πάρα πολλά πράγματα. Εγώ και η ΛΑΕ δεν θα το ξεχάσουμε, αυτή η
υπόθεση θα διερευνηθεί και θα αποδοθούν οι βαρύτατες πολιτικές και ποινικές ευθύνες.»

tovima

Η γριά που έδιωχνε τα πουλιά

Η φωτογραφία είναι του Νίκου Οικονομόπουλου

(Ιστορίες από τον Κήπο)

Έξω απ” το παλιό ταχυδρομείο υπήρχε ένα μεγάλο δέντρο, ίσως ευκάλυπτος, ίσως λεύκα, δεν μπορώ πια να πω με σιγουριά. Περνούσα από μπροστά του την ώρα που βασίλευε ο ήλιος και χιλιάδες πουλιά –ταπεινά σπουργίτια, οι πρωταθλητές της επιβίωσης- συνωστίζονταν στα κλαδιά του. 

Η οχλοβοή που έκαναν ήταν αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους τους κι ανάλογη του αριθμού τους. Αλλεπάλληλα τιτιβίσματα και φτερουγίσματα και φωνές: «πήγαινε πιο ‘κει», «μυρίζουν τα πόδια σου», «μη με σκουντάς, θέλω να κοιμηθώ, δουλεύω αύριο», «τώρα που σε έδιωξε η πιτσιρίκα γύρισες σε μένα, αλήτη». 

Τα φύλλα να συμμετέχουν στην οχλαγωγία θροΐζοντας, πούπουλα να στροβιλίζονται πέφτοντας, ράμφη να κροταλίζουν, λαρύγγια να ξελαρυγγιάζονται και πνευμόνια να αδειάζουνε. Πτερωτοί ρέμπελοι που θορυβούσαν έξω από το παλάτι του ήλιου, θόρυβος μυθικός, εκκωφαντικός, μια Βαβέλ των πουλιών, δίχως ματαιοδοξία παρά μόνο με την ανάγκη του ύπνου. 

Κάθε φορά που περνούσα από “κεί σταματούσα κι άκουγα το δέντρο. Ήθελα να μπορούσα να χωθώ κι εγώ ανάμεσα στους φωνακλάδες και να κοιμηθώ ακουμπώντας το κεφάλι μου στα πούπουλα. 

~~

Ένα απόγευμα που ρέμβαζα κάτω απ” το δέντρο κάποιος χτύπησε παλαμάκια δίπλα μου και πετάχτηκα τρομαγμένος. 

Το ίδιο έπαθαν και τα σπουργίτια, που σταμάτησαν την κρεβατομουρμούρα και πέταξαν όλα μαζί προς κάποιο άλλο δέντρο, σαν ασταθές επαναστατικό πλήθος που τρέπεται σε φυγή με τους πρώτους πυροβολισμούς. 

Στράφηκα. Ήταν μια γριά που γελούσε κι έτριβε τα χέρια της. Μαυροφορεμένη και κοντή, στρεβλή, και το κεφάλι της έφεγγε σε πολλά σημεία. Τα πόδια της ήταν πρησμένα από τον αστράγαλο ως το γόνατο, μονοκόμματα σαν κορμοί δέντρων. Γαλάζιες φλέβες-κισσοί ανέβαιναν στριφογυρίζοντας. 

Εκείνη δε μου έδωσε καμιά σημασία -ούτε καν με είδε. Απομακρύνθηκε χαμογελώντας φαφούτικα. 

Την παρακολούθησα για λίγο να σέρνει τις παντόφλες της. Την είδα να φτάνει κάτω από ένα ακόμα δέντρο, έναν ξενιστή φωνακλάδων, να στέκεται και μετά να χτυπά παλαμάκια, διώχνοντας γι” άλλη μια φορά τα πουλιά. 

Άνοιξα το βήμα και την έφτασα. 

«Γιατί το κάνετε αυτό;»
«Ποιο;» είπε η γριά χωρίς να σταματήσει να προχωράει.
«Αυτό… Που διώχνετε τα πουλιά.» 

Δεν απάντησε αμέσως, παρά έψαξε με το βλέμμα της να βρει κάτι. Ίσως άλλο ένα δέντρο. 

«Γιατί; Σε πειράζει;»
«Όχι. Όχι εμένα, αλλά δεν καταλαβαίνετε ότι τα τρομάζετε; Προσπαθούν να κοιμηθούν.»
«Δεν παθαίνουν τίποτα, θα πάνε αλλού να κοιμηθούν.» 

Έψαξα να βρω μια λογική εξήγηση για το παράλογο φέρσιμο της γριάς. 

«Σας ενοχλούν; Είναι κοντά στο σπίτι σας και σας ενοχλούν;»
«Όχι, τι να με ενοχλούν; Δε μένω εδώ κοντά», είπε και γύρισε για πρώτη φορά να με κοιτάξει. «Από ‘δω είσαι ‘συ;»
«Όχι. Δουλεύω εδώ. Εσείς;»
«Δεν έχω φύγει απ’ το νησί ούτε για να πάω στην Αθήνα», είπε με καμάρι η γριά. 

Ο ψυχολόγος, που κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του, αναδύθηκε κι άρχισε να βγάζει αυθαίρετα συμπεράσματα: Η γριά μισούσε τα πουλιά, γιατί τα πουλιά πετάνε και μπορούν να πάνε όπου θέλουν, ενώ εκείνη είχε κολλήσει όλη της τη ζωή στο ίδιο μέρος. Ήταν ένα είδος εκδίκησης, λοιπόν. 

Ή μπορεί να ήθελε να τα αφυπνίσει, να μην τα αφήσει να κοιμηθούν, σαν να τους έλεγε να φύγουν μακριά, να μην πάθουν ό,τι έπαθε αυτή. 

«Έχετε οικογένεια;» τη ρώτησα, προσπαθώντας να υποστηρίξω τη θεωρία μου.
«Είχα», είπε η γριά. «Τα παιδιά μου φύγαν έξω. Στέλνουν κάρτες, Χριστούγεννα και Πάσχα. Κι ο άντρας μου έφυγε. Αλλά ‘κει που “ναι δεν μπορεί να στείλει κάρτα.» 

Αυτά τα είπε χωρίς ίχνος θλίψης, σαν λογοτέχνης που αποστασιοποιημένος διηγείται το δράμα κάποιου άλλου. 

Η θεωρία μου εξελίχτηκε αυτόματα: Η γριά μισούσε τα σπουργίτια, όχι μόνο επειδή έφευγαν όποτε ήθελαν, αλλά -κυρίως- επειδή είχαν οικογένεια, κάποιον να τους γκρινιάζει και να τα ραμφίζει. 
«Δεν πρέπει να στεναχωριέστε», της είπα για να την παρηγορήσω. «Δε χρειάζεται να ταξιδέψεις για να γνωρίσεις τον κόσμο, για να ζήσεις όμορφα. Ένας άνθρωπος στον τόπο του μπορεί να είναι πιο ευτυχισμένος από κάποιον άλλον που δε ρίζωσε ποτέ πουθενά.» 

Η γριά με κοίταξε απορημένη.
«Δεν πρέπει να στεναχωριέστε», είπα εν κατακλείδι.
«Ποιος είπε ότι στεναχωριέμαι;»
«Το λέω επειδή έφυγε ο άντρας σας κι είστε μόνη και…»
«Βρήκα την ησυχία μου, να λες», με διέκοψε η γριά.
«… Κι επειδή δεν ταξιδέψατε, δε φύγατε ποτέ να…»
«Γιατί να φύγω;»
«Να γνωρίσετε τον κόσμο. Δε θέλατε να γνωρίσετε τον κόσμο;»
«Όχι. Γιατί να θέλω; Δε μου ‘φτανουν τα προβλήματα που ‘χω ‘δώ; Να φορτωθώ και των άλλων; Περίεργος είσαι.» 

Η γριά περπάτησε όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να με αποφύγει -ή τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε. Δεν την άφησα να το σκάσει. Την προσπέρασα και μετά γύρισα και ξεκίνησα να περπατάω ανάποδα ώστε να είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο. 

«Και τότε γιατί διώχνετε τα πουλιά; Τι σας έχουν κάνει;»
«Τι να μου ‘χουν κάνει τα πουλιά; Τίποτα δε μου ‘χουν κάνει…» Έπειτα μονολόγησε: «Τα πουλιά να μου ‘χουν κάνει». Και γέλασε. 

«Τότε γιατί τα διώχνετε και δεν τ’ αφήνετε να κοιμηθούν;» είπα λίγο πιο έντονα. Μου είχε ανατρέψει μια ολόκληρη θεωρία, έπρεπε να μου λύσει την απορία. 

«Δεν πειράζει. Θα χορτάσουν ύπνο σαν πεθάνουν». 
Μια καινούρια θεωρία ξεκίνησε να γεννιέται στο μυαλό μου: Ίσως να φοβόταν το θάνατο και συνειρμικά ο ύπνος… Ο μικρός αδελφός του θανάτου… Άλλωστε στην αρχαιότητα τα σπουργίτια θεωρούνταν ψυχοπομποί. 

«Φοβάστε το θάνατο;» τη ρώτησα και την ίδια στιγμή το μετάνιωσα. 

Η γριά σταμάτησε να περπατάει και με κοίταξε άγρια από πάνω μέχρι κάτω.
«Και τι σε νοιάζει ‘σένα τι κάνω; Δημοσιογράφος είσαι ή Γιαχωβάς;» 

«Μου έκανε εντύπωση», της είπα βιαστικά και γλυκά –πριν αρχίσει να φωνάζει ότι τη δολοφονούν, «που χτυπούσατε παλαμάκια για να διώξετε τα σπουργίτια. Γι’ αυτό ρωτάω.» 

«Και τι σχέση έχει ο θάνατος με τα σπουργίτια;» 

Κατάλαβα ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να της πω για τον μεγάλο ύπνο και για τους φτερωτούς ψυχοπομπούς. 

«Γι’ αυτό ρωτάω», έκανα σαν μικρό παιδί. «Δεν καταλαβαίνω. Γιατί το κάνετε;»
«Γιατί το κάνω; Γιατί διώχνω τα πουλιά;»
«Ναι.»
«Έτσι.»
«Έτσι;»
«Τα βλέπω να φεύγουνε λεφούσι και γελάω με τη χαζομάρα τους. Μια σκανδαλιά. Εσύ δεν έκανες σκανδαλιές όταν ήσουν παιδί;»
«Όταν ήμουν παιδί.»
«Εγώ τις κάνω και τώρα. Σε πειράζει;»
«Όχι, αλλά…»
«Ε, άντε τράβα στην ευχή του Θεού, παιδάκι μου, κι άσε ‘με στην ησυχία μου, κακός μπελάς που μ” ήβρε», είπε η γριά και έστριψε σε ένα σοκάκι μουρμουρίζοντας και κοιτώντας κάθε τόσο πίσω, αν την ακολουθώ. 

Την άφησα να φύγει και συνέχισα το δρόμο μου προς τον Κήπο. Σαν έφτασα εκεί άκουσα στο στρεβλό δέντρο φωνές από χιλιάδες σπουργίτια, ίσως όλ” αυτά που “χε διώξει η γριά. 

Έκατσα από κάτω και ξεκίνησα να χτυπάω παλαμάκια. Τα σπουργίτια έφυγαν εκνευρισμένα κι εγώ ξεκίνησα την καθημερινή μου ρουτίνα.
«Πλάκα έχει τελικά». 

Από απέναντι με κοιτούσε απορημένος ένας Γερμανός τουρίστας.

 Γελωτοποιός

anemosantistasis

Το Li-Fi μπήκε στην πρίζα!

Πριν από τέσσερα χρόνια ο Χάραλντ Χάας, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου παρουσίασε ένα επαναστατικό σύστημα μετάδοσης δεδομένων που λειτουργεί όπως το Wi-Fi αλλά αντί για ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς, χρησιμοποιεί φως. 

Η μετάδοση των δεδομένων με το Li-Fi είναι 100 φορές ταχύτερη από εκείνη στο Wi-Fi. Στα πρώτα πειράματα

η τεχνολογία έπιασε ταχύτητες της τάξης των 224Gb/s. Νεότερα πειράματα έδειξαν ότι η τεχνολογία μπορεί να πιάσει ταχύτητες της τάξης του 1GB/s. Η τεχνολογία εκτός από ταχύτερη από το Wi-Fi θεωρείται πιο ασφαλής αλλά και πιο αποδοτική αφού λόγω της… φύσης της ξεπερνά πιο εύκολα τα εμπόδια που τυχόν εμφανίζονται ανάμεσα στον πομπό και τον δέκτη.

Εφθασε πλέον η ώρα να μάθουμε αν η τεχνολογία είναι τελικά λειτουργική και μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ίδιο μαζικά όπως το Wi-Fi. Στην πρωτεύουσα της Εσθονίας, το Ταλίν, σε εργασιακούς χώρους, σε γραφεία αλλά και σε βιομηχανίες εγκαταστάθηκε το Li-Fi και οι εταιρείες που αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη νέα τεχνολογία αναμένουν με αγωνία τα αποτελέσματα αυτής της πρώτης ευρείας κλίμακας δοκιμής της.

Πηγή:  tovima.gr

Σύνταγμα

Oι τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου έγιναν «όπλο» στα χέρια Λαβρόφ

Για προβοκάτσια και προσχεδιασμένη κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού SU-24 έκανε λόγο ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών,
Σεργκέι Λαβρόφ, επικαλούμενος στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η Μόσχα.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Λαβρόφ επανέλαβε τον ισχυρισμό της Ρωσίας ότι ουδέποτε το ρωσικό μαχητικό παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο και προανήγγειλε συνέπειες για την Άγκυρα. Ο Λαβρόφ μάλιστα υπογράμμισε επανειλημμένα ότι η Μόσχα έχει στη διάθεσή της αδιάσειστα στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν ότι το ρωσικό Sukhoi καθ” όλη τη διάρκεια της πτήσης του μέχρι την κατάρριψή του από την Τουρκία κινούνταν στον συριακό εναέριο χώρο.

Επιχειρώντας να υπογραμμίσει ότι η αντίδραση της Τουρκίας με την κατάρριψη του αεροσκάφους είναι αδικαιολόγητη ο Λαβρόφ επικαλέστηκε τις τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου πάνω από το Αιγαίο, τονίζοντας έτσι την «δυσανεξία» μίας χώρας για την παραβίαση δευτερολέπτων, η οποία επιδίδεται καθημερινά σε δεκάδες παραβιάσεις. Μάλιστα ο Σεργκέι Λαβρόφ αναφέρθηκε και σε συγκεκριμένη συνομιλία που είχε με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά στην οποία ο Έλληνας ομόλογός του του υπενθύμισε τις 1.500 τουρκικές παραβιάσεις σε ετήσια βάση.

«Αυτό που συνέβη χθες είναι απαράδεκτο. Ναι χθες άκουσα συλλυπητήρια από τον Νταβούτογλου αλλά την ίδια στιγμή επέμεινε στις τουρκικές θέσεις και προσπάθησε να δώσει εξηγήσεις. Όσον αφορά τις ερωτήσεις μας για την παραβίαση του συριακού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροσκάφη του θυμίζω ότι τα τουρκικά αεροσκάφη παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο πάνω από το Αιγαίο 1.500 φορές το χρόνο κατά μέσο όρο και η Ελλάδα αντιτίθεται συχνά γι” αυτό εις μάτην. Χθες ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών με κάλεσε για να μου εκφράσει την αλληλεγγύη του και μου θύμισε αυτές τις 1.500 παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροσκάφη που έχουν γίνει κάτι σαν συνηθισμένη πρακτική. Και μου είπε ότι και αυτός δεν αποδέχεται τις εξηγήσεις των Τούρκων ακόμα και αν υπήρξε παραβίαση 17 δευτερολέπτων δεν δικαιολογεί την επίθεση κατά του ρωσικού μαχητικού».

«Η Ρωσία θα αναθεωρήσει σοβαρά τις συνολικές της σχέσεις με την Άγκυρα» σημείωσε ο Ρώσος υπουργός, τονίζοντας μεν ότι «δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε προβλήματα για τους τουρκικές εταιρείες ή για τις δικές μας», υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι «δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτό που έγινε χωρίς απάντηση».

Τέλος, ο Σεργκέι Λαβρόφ υποστήριξε την πρόταση της Γαλλίας να κλείσουν τα σύνορα Τουρκίας – Συρίας.

taxalia

Tα βαποράκια μεταφέρουν σενάρια και επιθυμίες για οικουμενικές κυβερνήσεις με δοτούς πρωθυπουργούς τύπου Παπαδήμου…

της Κατερίνας Ακριβοπούλου 

Στις Βρυξέλλες έχει ήδη κηρυχτεί στρατιωτικός νόμος, η Ιταλία προετοιμάζεται, στο Παρίσι η στρατιωτικοποίηση εξαπλώνεται και στην Ελλάδα ζούμε το φιάσκο της Ν.Δ. και τη μικροπολιτική της καμαρίλας, που αποτελούσε για χρόνια το μείζον πολιτικό εργαλείο, για άσκηση της εξουσίας στη χώρα- τσιφλίκι τους… Ο Σαμαράς μετέτρεψε την κεντροδεξιά παράταξη σε ΕΠΕΝ, το κόμμα σε μαγαζάκι ημετέρων με εταιρίες- φαντάσματα-σαν αυτή που ανέλαβε την εκλογική διαδικασία- και την πολιτική σε

καρικατούρα, τροφοδοτώντας έτσι με πρώτη ύλη τη μηχανή που απεργάζεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια την απονομιμοποίηση του πολιτικού κόσμου…

Τα επίχειρα αυτής της τερατωδίας τα οποία η Ν.Δ. πληρώνει ήδη με τρόπο τραγελαφικό, αφορούν στο σύνολό του, το ήδη κακοποιημένο από τις μνημονιακές συνθήκες, ελληνικό πολιτικό σύστημα…

Όταν ένα σημαντικό κομμάτι των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ βαλτώνει στην απογοήτευση, η αντίστοιχη «σφαλιάρα» που δέχτηκε ο κόσμος της κεντροδεξιάς παράταξης, δεν ευνοεί κανέναν Τσίπρα, όπως αφελώς ισχυρίζονται όσοι αντιλαμβάνονται την πολιτική διαδικασία σαν παιδικό παιχνιδάκι…

Αντιθέτως ευνοείται η ολοκληρωτική απαξίωση της συλλογικής πολιτικοποίησης που επανέφερε η μεταβολή του περασμένου Γενάρη…

Το σύνδρομο της ηττοπάθειας με το δόγμα «όλα από χέρι καμένα» σε πλήρη εμπέδωση από την πλειοψηφία της κοινωνίας, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, είναι το καλύτερο πρόσφορο στην αγριότητα της νέας τρομοκρατίας που εγκαθίσταται στην Ευρώπη στο όνομα της… τρομοκρατίας!

Η Ευρώπη ντύνεται στο χακί κι εμείς τρολλάρουμε αμέριμνοι σ’ ένα διαδικτυακό διαγωνισμό εξυπνακισμού, ποτίζοντας με τη μικρόνοια και τη ανοησία μας, το δέντρο του ολοκληρωτισμού που ριζώνει ήδη δίπλα μας και εντός μας…

Η γελοιότητα της Ν.Δ. ή της Φώφης που έσπευσε να εγκαλέσει τη Συγγρού, επειδή δεν ζήτησε την τεχνογνωσία του ΠΑΣΟΚ για τις εσωκομματικές εκλογές, δεν είναι για γέλια …

Είναι το προοίμιο της επόμενης φάσης που τεκταίνεται από καιρό, προκειμένου να προχωρήσει η αποδόμηση της πολιτικής, σε μια νευραλγική στιγμή για τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των διεθνών παικτών …

Ήδη τα βαποράκια μεταφέρουν σενάρια και επιθυμίες για οικουμενικές κυβερνήσεις με δοτούς πρωθυπουργούς τύπου Παπαδήμου…

Έφεδροι εντολοδόχοι περιμένουν να κληθούν ως παράκλητοι, προκειμένου να οδηγήσουν τα περιδεή «πρόβατα» στο μαντρί του νέου αυταρχισμού , μεσαιωνικού τύπου , που οικοδομείται ήδη στην Ευρώπη, με μοχλούς το μαζικό φόβο, τη συλλογική απογοήτευση και κάθε διαλυτικό παράγοντα του φρονήματος …

Εάν δεν αναχαιτισθούν αυτές οι επιδιώξεις εγκαίρως, με συντεταγμένες πολιτικές πρωτοβουλίες που θα συσπειρώσουν το λαϊκό παράγοντα, το εφιαλτικό σενάριο της ταινίας matrix, δεν θα είναι πια μόνον εικονική πραγματικότητα…

provokatoras

ο λακές των ιμπεριαλιστών!

Άμεση Αποκατάσταση των Διπλωματικών Σχέσεων με τη Συρία – Άρση του Εμπάργκο κατά του λαού της Συρίας

- Bashar Al Assad: “Χθες η Γαλλία γνώρισε αυτό που εμείς στη Συρία ζούμε επί 5 χρόνια”!

► Zητούμε συγγνώμη από τον αγωνιζόμενο Συριακό λαό που στάθηκε πάντα στο πλευρό του Ελληνικού λαού…
► Δεν χαριζόμαστε σε κανέναν! Συνεχίζει να στηρίζει τους NATOϊκούς τρομοκράτες ο ΣΥΡΙΖΑ;

Περισσότερα για την ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας: ΕΔΩ

sibilla

Η Δύση σε δύση

Στέλιος Ελληνιάδης



Προσωπικά, έχω χάσει την ευρωπαϊκή μου ταυτότητα. Μεγάλωσα στις συνθήκες της μεταπολεμικής ειρήνης στην Ευρώπη, μαθαίνοντας τις γλώσσες τους, διαβάζοντας τις εφημερίδες, τα περιοδικά και τους λογοτέχνες τους, ακούγοντας τις μουσικές τους, θαυμάζοντας τους ζωγράφους τους, αξιοποιώντας τα κατακτημένα πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα και απολαμβάνοντας το κοινωνικό κράτος. Αλλά ξεγελάστηκα γιατί ήθελα να πιστέψω ότι αυτή ήταν μία πορεία προόδου που δεν μπορούσε να ανακοπεί και να αντιστραφεί. Έπεσα έξω. 

Υποτίμησα τη φύση του καπιταλισμού, την εγγενή του βαρβαρότητα. Νόμιζα ότι μπορεί να γίνει πιο ανθρώπινος. Και τώρα, πώς να χωνέψω όλες αυτές τις αγριότητες που διαπράττουν οι πολιτισμένοι Δυτικοί, από την Ακτή του Ελεφαντοστού και τη Νιγηρία μέχρι τη Συρία και την Ουκρανία; Πώς να χωνέψω κι αυτό που κάνουν στην Ελλάδα;

Τώρα καταλαβαίνω καλύτερα ότι οι σπουδαίοι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι που αγάπησα, το έλεγαν, μας ειδοποιούσαν, ο καθένας με τον τρόπο του, από πολύ νωρίς, να μην ξεγελαστούμε από τη μία πλευρά της Δύσης, την πλευρά της προόδου. Ότι η άλλη πλευρά, η πολύ κακή, ζει και βασιλεύει.

Ο Μπομπ Ντίλαν με το Masters of War και ο Τζον Λένον με το Give Peace a Chance, ο Χάινριχ Μπελ με τη Χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ και ο Γκίντερ Βάλραφ με την Αθέατη πλευρά του γερμανικού θαύματος, ο Χάνεκε και ο Κεν Λόουτς με τις αφτιασίδωτες ταινίες τους, ο Μάικλ Μουρ με τα αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ του, ο Κορνήλιος Καστοριάδης και ο Αλέν Μπαντιού με τις βαθυστόχαστες αναλύσεις τους, ο Σαμίρ Αμίν, ο Τσόμσκι, ο Χάουαρντ Ζιν, ο Γκαλεάνο και η Ναόμι Κλάιν με τα διεισδυτικά βιβλία τους, ο Χάρολντ Πίντερ με την αντιυποκριτική στάση του, ο Τζον Πίλτζερ και η Αμίρα Χας με τα τολμηρά άρθρα τους, ο Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα και ο Γιούρι Αβνέρι με την ασίγαστη δράση τους και πολλοί άλλοι προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν τον πολιτισμένο κόσμο, που δεν ήθελε να ακούσει, να μην διαταράξει το βόλεμά του.

Μόνο κάποιες μειοψηφίες έπιασαν το μήνυμα, χωρίς να καταφέρουν να συγκινήσουν τις πλειοψηφίες. 

Κι άλλο αίμα;

Τι είναι, λοιπόν, αυτοί που τραγουδούν τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας και ζητωκραυγάζουν Vive la France σαν να μην βλέπουν πέρα από τη μύτη τους; Αντί να κλάψουν για όλα τα θύματα του πολέμου, που οι κρατικές τους οντότητες δημιουργούν. Για τα αγοράκια και τα κοριτσάκια που ανασύρονται πνιγμένα στις ακτές της Λέσβου και της Λέρου, για τους 80 Παλαιστίνιους που δολοφόνησαν οι Ισραηλινοί τις τελευταίες μέρες και για τους 129 νεκρούς και 350 τραυματίες στο Παρίσι. Όχι μόνο για τους δικούς μας, για όλους. Και όχι με ύμνους και σημαίες ατσαλάκωτες. Με ανατροπή των διεφθαρμένων ηγετών που τους ψηφίζουν οι υπεράνω πάσης ενοχής πολίτες και τους ξαναψηφίζουν για να αιματοκυλούν τον κόσμο και να καταστρέφουν ό,τι κερδήθηκε στις λίγες δεκαετίες της κίνησης προς μία θετική κατεύθυνση που γνώρισε η Ευρώπη μετά τον πόλεμο. 

«Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη Γαλλία δεν θα ενοχλήσει ούτε τη Σαουδική Αραβία ούτε κανένα άλλο αραβικό κράτος. Σε μια Μέση Ανατολή στην οποία οι τοπικοί δικτάτορες, βασιλιάδες και εμίρηδες, σχεδόν όλοι τους σύμμαχοι της Δύσης, παρακολουθούν τους πολίτες τους, υποκλέπτουν τις συνομιλίες τους και βασανίζουν τους ίδιους τους υπηκόους τους, δεν τους καίγεται καρφάκι για το εάν οι νέοι νόμοι του Ολάντ περιορίζουν την egalité ή τη liberté των Γάλλων. Και αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο τη Γαλλία είναι οι δικές της κερδοφόρες συμφωνίες με τη Σαουδική Αραβία, με την ελπίδα του Ολάντ να αντικαταστήσει τις ΗΠΑ σαν ο κύριος προμηθευτής όπλων. Και μπορεί να νομίζει ότι βρίσκεται “σε πόλεμο” με το Ισλαμικό Κράτος, ενώ οι μέντορες του αποκαλούμενου Χαλιφάτου θα παραμείνουν ανέγγιχτοι», γράφει ο βαθύς γνώστης Robert Fisk στη βρετανική εφημερίδα The Independent. 

Δεν μπορώ να πυροβολήσω, δεν μπορώ να μαχαιρώσω, δεν μπορώ καν να πατήσω μυρμήγκι. Αλλά στην αδικία και το ψέμα, το ρατσισμό και το φασισμό, την υποκρισία και την αλαζονεία, μπορώ και νιώθω μεγάλη ανάγκη να εναντιωθώ, να ουρλιάξω και να παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις. Κι αυτό θεωρώ σαν την πεμπτουσία του πολιτισμού και όχι την εντυπωσιακή βιτρίνα της Δύσης που στηρίζεται στη βία, την έπαρση, την εκμετάλλευση, την ανισότητα και τη λεηλασία. 

Δρόμος

Οι ΗΠΑ πίσω από την κατάρριψη, για να ξαναμπεί η Γαλλία στο "μαντρί"

Κραυγές πολέμου - Οι ΗΠΑ πίσω από την κατάρριψη, για να ξαναμπεί η Γαλλία στο "μαντρί"

hggiken

Οι S-400 θα επιστρέψουν στη Ρωσία, μετά την ήττα της τρομοκρατίας στη Συρία

Μόσχα.  25 Νοεμβρίου. INTERFAX RU - Τα ρωσικά S-400 στη Συρία  θα πάνε σε προσωρινή βάση με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Ryabkov.


 «Η λειτουργία της Ρωσίας στη Συρία θα πρέπει να περιορίζεται στο χρονικό διάστημα που θα επιλυθεί το πρόβλημα επίλυσης  για την εξάλειψη των τρομοκρατών και των υποδομών της οργάνωσης του Ισλαμικού κράτους και άλλων τρομοκρατικών ομάδων που είναι ίδιες με ISIS και δεν περιοριζόμαστε μόνο σε αυτήν την οργάνωση” είπε στη συνέντευξη του στην Νέα Υόρκη.

Όπως   είπε ο ανώτερος διπλωμάτης,  εξ ορισμού, αυτό θα πάρει κάποιο χρόνο, αλλά ο χρόνος είναι περιορισμένος.
Εμείς δεν πρόκειται να διεξάγουμε πολεμικές επιχειρήσεις ξανά μετά την επίλυση αυτών των προβλημάτων.  Ως εκ τούτου, η μόνιμη παρουσία των εν λόγω συστημάτων σε Συριακό έδαφος που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Ρωσικού Στρατού μπορώ να πω ότι θα είναι περιορισμένος», - Είπε ο υφυπουργός.

Επιπλέον, όπως τονίζεται από από τον  Ryabov, « οποιαδήποτε μεταβίβαση του εξοπλισμού που παράγεται στη Ρωσία πραγματοποιείται σύμφωνα με τη σύμβαση, η οποία, με τη σειρά της , περιλαμβάνει όλες τις πιθανές απαιτήσεις και  πιστοποιητικά τελικών χρηστών και το απαράδεκτο της παράνομης μεταφοράς του εξοπλισμού αυτού  αλλού. "

.interfax.ru

tokoutsavaki

Στο κήτος του Ιωνά

Ο Στάθης στον eniko

«Τυχεράκιας ο Τσίπρας», λέει ο συνάδελφος και φίλος Σωτήρης, «ακόμα και τα κοκόρια του γεννάνε»! Oντως! Απ’ την «Ακρόπολη πηδάει» ο κ. Πρωθυπουργός, ο κ. Μεϊμαράκης είναι που γκρεμοτσακίζεται.

Οσο για την καημένη τη Ν.Δ., χειμέρια τα πράγματα μέσα σε έναν ηλιόλουστο Νοέμβρη. Είναι αλήθεια ότι τα μνημόνια έχουν κατασπαράξει όσα κόμματα τα διαχειρίστηκαν, καθώς επίσης κι όσους αρχηγούς κομμάτων δέχθηκαν να γίνουν μπιστικοί και σέμπροι των Επικυρίαρχων. Το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ, σκιά του εαυτού του, ενώ ο πρώην αρχηγός του Γιωργάκης γυρίζει σαν τον διακονιάρη την υφήλιο για μια διάλεξη έναντι μιας χούφτας δολαρίων. Ο κ.Κουβέλης, ο κ. Καρατζαφέρης, ο κ. Βενιζέλος φαγώθηκαν απ’ τα μνημόνια μεταξύ τυρού και αχλαδίου, ενώ

ο κ. Σαμαράς ξαναβρέθηκε εξόριστος (αλλά «ανήσυχος» εξόριστος) στην Πύλο. Οπως και να ’χει, τα αδηφάγα μνημόνια στάθηκαν ιδιαίτερα σαδιστικά με τη Ν.Δ. Το ιστορικό, λαϊκό κόμμα της Δεξιάς, μισοφαγωμένο και ημιθανές, εξακολουθεί να πληρώνει τις αμαρτίες του ακόμα και στα πρόσωπα των τεσσάρων καμπαλέρος που διεκδικούν την αρχηγία του.

Τέσσερις διεκδικητές που θα έκαναν τον βασιλιά Ληρ να ξεριζώσει και τα τελευταία του μαλλιά. Ο κ. Τζιτζικώστας! η ζώσα απόδειξη ότι η κοινοτοπία και το τίποτα έχουν όριο μόνον τους ουρανούς. Ο κ. Μητσοτάκης! ο άνθρωπος που έχει ιδιωτικοποιήσει ακόμα και το μυαλό του. Ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης! ένας ακροδεξιός τυχοδιώκτης που η ύπαρξή του αποδεικνύει ότι οι υποχθόνιοι θεοί μπορεί και να υπάρχουν, μάλιστα ακόμα πιο σαρκαστικοί απ’ όσον οι ίδιοι νομίζουν ότι είναι. Ο κ. Μεϊμαράκης! ο κοτζαμπάσης της παράταξης. Οντως

ο κ. Τσίπρας παίζει χωρίς αντίπαλο. Σε μια μνημονιακή Βουλή ο μόνος αντίπαλος του κ. Τσίπρα είναι το μνημόνιο. Το μνημόνιο που έφαγε όλους τους προηγούμενους και τώρα αρχίζει να τρώει τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι το αναπόφευκτον δηλαδή, που όμως ενισχύεται ως φαινόμενο και από ένα οξύμωρο: στις

εκλογές του Σεπτεμβρίου ο λαός υπερψήφισε την Αριστερά για τη Βουλή, και στη Βουλή η Αριστερά έθεσε εκτός παιδιάς την αριστερή πολιτική.

Τα κόμματα είναι θεσμοί της Δημοκρατίας (ακόμα και η Χρυσή Αυγή που αρνείται τη δημοκρατία). Το μνημόνιο τρώει τη Δημοκρατία και καθώς την τρώει, τρώει και τα κόμματα που το υποστηρίζουν. Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι θέμα χρόνου να πάθει τα ίδια (ήδη τα παθαίνει), πόσω μάλλον

όταν ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα πλέον αναπαράγει την κακοδαιμονία (και ταυτοχρόνως απορροφάται απ’ αυτήν) που μας έφερε ως εδώ. Για παράδειγμα, ως πριν λίγους μήνες ο κ. Τσίπρας ήθελε το «κεφάλι» του κ. Στουρνάρα - τώρα έχει τον κ. Στουρνάρα κορώνα στο δικό του κεφάλι και ταυτοχρόνως τρώει το κεφάλι του κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδη, του κ. Στάθη Παναγούλη και να ετοιμάζεται ο επόμενος.

Μάλιστα, έτσι πράττοντας ο κ. Τσίπρας καθαιρεί το κόμμα του, τα όργανά του, την αξία του, τρώγοντας κι αυτός απ’ την πλευρά του τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως τον τρώει από την άλλη πλευρά και το μνημόνιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτήν τη στιγμή διχασμένος εις όσα αφορούν τα μέλη του και μετέωρος εις όσα αφορούν το ευρύτερο εκλογικό σώμα που τον υπερψήφισε. Διχασμένος διότι τα μισά του μέλη οικουρούν μέσα στη κατήφεια και την αμηχανία, τα δε υπόλοιπα δημηγορούν στις αγορές και αγορεύουν απ’ τα media, λέγοντας όσα έλεγαν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ όταν έκαναν τον φόνο. «Και να μην υπήρχε

το μνημόνιο, θα έπρεπε να το εφεύρουμε» λένε τώρα αδιάντροπα διάφοροι Συριζαίοι, που βεβαίως δεν διαγράφονται όπως ο Γαβριήλ, αλλά επιβραβεύονται. Διότι υπάρχει πολλή δουλειά μπροστά που πρέπει να βγει,

πολύ χαμαλίκι, μνημονιακό χαμαλίκι που πρέπει να βγάλουν εις πέρας οι αριστεροί που πήγαν σώγαμπροι στη Δεξιά. Και το μνημόνιο δαγκώνει, δαγκώνει τα κόμματα, δαγκώνει τους θεσμούς της Δημοκρατίας, δαγκώνει και την πατρίδα, τώρα ακόμα και

η Ιστορία στα σχολεία («το αφήγημα») πρέπει να διδάσκεται διαφορετικά. Από τον άθλιο τρόπο που τη «δίδασκε» η Δεξιά, τώρα πρέπει να διδάσκεται με έναν τρόπο ακόμα χειρότερο, που να βολεύει ακόμα περισσότερο τη νεοταξίτικη πολιτική, τώρα άνθρωποι που υπηρέτησαν το ίδιοτον «εκσυγχρονισμό» του κ. Σημίτη και την «επανίδρυση» του κράτους από τον κ. Καραμανλή ή τον κ. Παπανδρέου, όπως ο κ. Λιάκος,

καλούνται απ’ τον κ. Τσίπρα να αναμορφώσουν τα Ελληνόπουλα, εκ της Ιστορίας βεβαίως αρχόμενοι. Με τα ΙΕΚ ακόμα κλειστά και τα περισσότερα σχολεία να υπο-δυσ-λειτουργούν, ο κ. Φίλης σπεύδει ταχέως να βάλει χέρι στην Ιστορία. Δεν εκπλήσσομαι! ο άθλος Φίλη θα είναι σπουδαιότερος απ’ τον άθλοΚατρούγκαλου να κατασπαράξει τις συντάξεις, τον άθλο Τρύφωνα να φορολογήσει και τις κουμπότρυπες, τον άθλο Δραγασάκη να βουτήξουν οι ιδιώτες τις τράπεζες για μισή φακή.

Πράγματι! Πολύ τυχερός άνθρωπος ο κ. Τσίπρας, σε μια πολύ άτυχη χώρα.

Το μόνον που φαίνεται για την ώρα να απειλεί τον επικεφαλής της κυβέρνησης Παππά - Τζάκρη είναι το φυλλορρόημα του ΣΥΡΙΖΑ, αν και για αυτό το εν δυνάμει πρόβλημα υπάρχουν «μαξιλαράκια», όπως η κυρία Γεννηματά, ο κ.Λέβεντης και -στο τέλος- η Ν.Δ. Με όποιον αρχηγό κι αν αποκτήσει. Διότι αυτό το κόμμα περιστρέφεται πλέον γύρω απ’ τον εαυτόν του σε ένα βέρτιγκο που έχει στο επίκεντρο τον κ. Κώστα Καραμανλή, ως παράκλητον για μετά την καταστροφή. Βράσε όρυζα.

Πράγματι το «νέο» έχει συντρίψει το «παλιό». Λογικόν, λοιπόν, ο πρωθυπουργός της κυρίας Τζάκρη να ζητά τη συναίνεση της κυρίας Φώφης, του κ. Λεβέντη και της Νέας Δημοκρατίας Μεϊμαράκη ή Γεωργιάδη, προκειμένου να αποτελειώσει το ασφαλιστικό, τους αγρότες - βoσκούς - ψαράδες, το μισθολογικό και όλα όσα ακόμα εκκρεμούν,

enikos

400 δισ $ έχασε η Ελλάδα

Ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε η ελληνική κυβέρνηση το ζήτημα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών οδήγησε σε ζημία του Δημοσίου, ύψους σχεδόν 400 δισ, λόγω της εξαΰλωσης της συμμετοχής του στα τέσσερα συστημικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Σαν να μην είχε αρκετές οικονομικές ανησυχίες η Ελλάδα, την προηγούμενη εβδομάδα ξένα επενδυτικά funds κατόρθωσαν να πάρουν τον έλεγχο των τεσσάρων συστημικών τραπεζών της χώρας, δια της συμμετοχής τους στις αντίστοιχες αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων ύψους 6,42 δισ δολαρίων αλλά και μίας σειράς περίπλοκων νομικών χειρισμών. Εξ αποτελέσματος, οι μετοχές των τραπεζών ξεπουλήθηκαν, εξαϋλώνοντας τη συμμετοχή του Δημοσίου σε αυτές, την ώρα που η περιουσία τους αγγίζει τα 358 δισ δολάρια, αναφέρεται χαρακτηριστικά σε άρθρο που δημοσιεύει το CNBC. 

Η κρατική συμμετοχή στην Εθνική Τράπεζα έπεσε στο 24% από 57% και στη Eurobank σε μόλις 2.4% από 35%. Στην Alpha Bank το μερίδιο του Δημοσίου μειώθηκε σε 11% από 64% στη δε Πειραιώς, η συμμετοχή του ανέρχεται σε 22% από 67%. Όλα αυτά - συνεχίζει το άρθρο - μεταφράζονται τελικά σε απώλειες ύψους σχεδόν 44 δισ δολαρίων, χρήματα τα οποία πλήρωσαν οι Έλληνες φορολογούμενοι για την διάσωση των τραπεζών κατά τα προηγούμενα τρία χρόνια. 

Οι αγορές αλλά και νομικοί κύκλοι στην Ελλάδα, προσθέτει το CNBC, θεωρούν ότι οι μανούβρες που επέφεραν αυτό το αποτέλεσμα δρομολογήθηκαν μετά από την τροποποίηση στο σχετικό νομοθετικό καθεστώς που υπερψήφισε η Βουλή και η οποία επέτρεψε στους ιδιώτες επενδυτές να καθορίσουν τις τιμές των τραπεζικών μετοχών οι ίδιοι, κατά την μέθοδο του book-building. Ταυτόχρονα κατέστησε υποχρεωτικό για το ΤΧΣ να αποδεχθεί αυτές τις τιμές, ακόμη και αν δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική αξία των μετοχών. 

Οι ξένοι επενδυτές αξιολόγησαν τις τέσσερις τράπεζες στα 800 εκ δολάρια περίπου, δηλαδή περισσότερο από τρεις φορές κάτω από την τρέχουσα αξία τους που αγγίζει τα 3 δισ δολάρια, σημειώνει ο συντάκτης και υπογραμμίζει: 

Την ίδια ώρα από τις 4 ως τις 20 Νοεμβρίου, όσο δηλαδή τα βιβλία των τραπεζών παρέμεναν ανοιχτά, η χρηματιστηριακή αξία των τραπεζικών μετοχών καταποντίστηκε σε ποσοστό 70%, γεγονός που επέφερε ένα σκληρότατο πλήγμα στον τομέα. 

stontoixo