Σιγά μην είναι το μπάσκετ επειδή ο Γκάλης και η τηλεόραση το έβαλαν στα σπίτια μας. Σιγά μην είναι το ποδόσφαιρο επειδή πήραμε το «Euro». Διαχρονικό εθνικό μας «άθλημα» είναι η ατιμωρησία.
Ξέρετε να τιμωρήθηκαν γερμανοτσολιάδες, καταδότες και συνεργάτες των ναζί; Μήπως κάποιοι που συνεργάστηκαν με τη χούντα και μπουκώθηκαν με χρήμα απ’ αυτήν; Για το έγκλημα του χρηματιστηρίου πήραμε τις διαβεβαιώσεις του Καραμανλή πως «οι ένοχοι θα πληρώσουν όσο ψηλά κι αν βρίσκονται». Είδατε να τιμωρήθηκε κανένας απ’ αυτούς που έπαιρναν ένα παπάκι το βάφτιζαν Porsche Cayenne και το έβαζαν στο χρηματιστήριο; Μόνο οι 11 εταιρείες ΜΜΕ «σήκωσαν» από το χρηματιστήριο κατά την εισαγωγή τους 215.475.844.022 Δρχ. (215,5 δις Δρχ.) Προσέξτε, μιλάμε για λεφτά του 1998 – 2000. Ενδεικτικά, το «περίπτερο» του Π. Κωστόπουλου (ΙΜΑΚΟ) εκτιμήθηκε τον Ιανουάριο του 1999 (όταν εισήχθη στο χρηματιστήριο) με 4.568.999.873 Δρχ. ή αλλιώς 4,5 δις Δρχ. Κατά τις Ανάδοχες Τράπεζες «αντανακλάται στην πραγματική αξία της επιχείρησης». Φαίνεται πως εκτός από το «ΚΛΙΚ» και το «NITRO», κοστολογήθηκε και η γκλαμουριά. Επένδυση που ως γνωστό αύξησε την παραγωγική ικανότητα της χώρας. Ξέρετε να τιμωρήθηκε κανείς για το έγκλημα των δανείων όταν (κυρίως επί Αλογοσκούφη) οι τράπεζες έδιναν δάνεια σε οτιδήποτε περπατούσε, πετούσε ή κολυμπούσε στήνοντας έτσι μια ακόμα φούσκα με την πυραμίδα αναδιανομής των δανεικών; Μήπως ξέρετε να τιμωρήθηκε κανείς (ή φαντάζεστε πως θα τιμωρηθεί) για την κατάσταση που οδήγησαν το λαό και τη χώρα;Δείτε τώρα κάποια δεδομένα:
(1) Ο Γενικός διευθυντής της Enron, Jeffrey Skiling, καταδικάστηκε για 33 απάτες και 19 εγκλήματα. Έχει εγκλειστεί σε φυλακή του Κολοράντο με ημερομηνία αποφυλάκισης την 21η Φεβρουαρίου του 2028.
(2) Ο Conrad Black, άλλοτε βαρόνος των ΜΜΕ, έχει εγκλειστεί στην Coleman Low FCL της Φλόριντα.
(3) Ο Bernard Ebbers, επικεφαλής της Word Com (γνωστός και ως Cowboy των τηλεπικοινωνιών), έχει εγκλειστεί σε φυλακή του Λος Άντζελες με ημερομηνία αποφυλάκισης την 4η Ιουλίου 2028.
(4) Ο Richard Scrushy, διευθύνων σύμβουλος της Health South Corp. (δωροδόκησε τον κυβερνήτη της Αλαμπάμα Don Siegelman) έχει εγκλειστεί σε φυλακή του Τέξας.
(5) Ο John Rigas, ιδρυτής της Adelphia Communications Corp. (από τις μεγαλύτερες καλωδιακές επιχειρήσεις των ΗΠΑ), έχει εγκλειστεί σε φυλακή της Νότιας Καρολίνα με ημερομηνία αποφυλάκισης την 23η Ιανουαρίου του 2018.
(6) Ο Dennis Kozlowski, πρώην επικεφαλής της Tyco, έχει εγκλειστεί σε φυλακή της Νέας Υόρκης ένοχος για 22 αδικήματα και καλείται να καταβάλει 167 εκατομμύρια $ σε πρόστιμα για υπερβολικά μπόνους που πήρε τα έτη 1999 – 2001. Να γεμίσω πενήντα σελίδες μόνο με τρανταχτά ονόματα των ΗΠΑ ή φτάνουν;
Στην χώρα της ατιμωρησίας έγινε ο κακός χαμός, βούλιαξαν οι τράπεζες, τα ΜΜΕ κ.λπ. αλλά δεν φταίει κανείς και βέβαια δεν θα τιμωρηθεί κανείς. Π.χ. οι «Ηρακλείς του στέμματος» ΔΟΛ και ΠΗΓΑΣΟΣ («ΝΕΑ», «ΒΗΜΑ», «ΕΘΝΟΣ», «MEGA», κάμποσα site κ.λπ.), αν και «σήκωσαν» από το χρηματιστήριο αστρονομικά ποσά (για το μέγεθος της Ελλάδος και των ΜΜΕ), σήμερα χρωστάνε περισσότερα από 400 εκατ. € (τα 282 εκατ. στην ALFA Bank). Πως θα πληρωθούν αυτά; Μα ΔΕΝ θα πληρωθούν. Ή πιο σωστά πληρώθηκαν και θα πληρωθούν από τους συνήθεις «μαλάκες». Εκτός αν περιμένετε να μειωθούν οι μισθοί (π.χ. Πρετεντέρη και Τρέμη) οπότε πρέπει να σας πω το άλλο με τον Τοτό.
Ατιμωρησία όμως υπάρχει και όταν η «τιμωρία» είναι χάδι. Ας γυρίσουμε 2.500 χρόνια πίσω. Τότε που ο Αριστοτέλης έλεγε (στα «Ρητορικά») πως ο άνθρωπος παραβαίνει το νόμο σε τρεις περιπτώσεις. (1) Είναι ψυχασθενής. (2) Πιστεύει ότι δεν θα τον πιάσουν ποτέ. (3) Όταν η ποινή είναι μικρότερη της ωφέλειας που έχει από την παράβαση. Αυτή ακριβώς η τρίτη περίπτωση είναι η «τιμωρία» χάδι.
Παρένθεση. «Μαρινάκηδες», «Αλαφούζοι», κ.λπ. θέλουν τίμιο πρωτάθλημα, δίκαιες διαιτησίες και εκκλησίες τα γήπεδα. Αλλά, μακριά από τον κώλο τους. Ο κ. Κοντονής ατύχησε πριν καλά καλά αναλάβει. Δεν κλείνεις (π.χ.) όλες τις καφετέριες γιατί κάποιες φοροδιαφεύγουν συστηματικά. Δεν ξέρει ότι στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν συλλογικές ευθύνες; Δεν αμφιβάλλω ότι θέλει το καλό του ποδοσφαίρου αλλά πήρε λάθος απόφαση. Η απειλή μάλιστα για οριστική διακοπή του πρωταθλήματος ήταν τουλάχιστον ατυχέστατη. Θέση μάλιστα που εδώ και πολύ καιρό εκφράζει ο Αλαφούζος και προβάλλουν τα «πράσινα» κανάλια (δηλαδή όλα) και συνίσταται στο «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Δοθέντων και των «πράσινων φρονημάτων» του Κοντονή, άντε τώρα να πείσει τους «γαύρους» (κι όχι μόνο) για τις αγαθές προθέσεις του. Καλές οι κάμερες και τα άλλα ηλεκτρονικά καλούδια αλλά η καρδιά της λύσης είναι αλλού.
Όλα αυτά γίνονται γιατί οι ποινές είναι της πλάκας. Αντί για πρόστιμα χάδι, νομοθέτησε εξοντωτικά πρόστιμα και ΑΜΕΣΗ διακοπή ενός αγώνα, ακόμα κι αν πέσει ένα μπουκαλάκι. Να δούμε τότε τι θα κάνουν οι πρόεδροι και οι στρατοί τους. Θα περνάνε στα γήπεδα πολεμοφόδια όπως τώρα; Θα εισβάλουν οι στρατοί τους στους αγωνιστικούς χώρους; Νομοθέτησε εξοντωτικά πρόστιμα για τις προκλητικότατες δηλώσεις των προέδρων και παραγόντων αλλά και των εντύπων τους (που συν τοις άλλοις είναι και σεξιστικές). Κλείνοντας την παρένθεση, κάνε αυτό που κάνει η UEFA. Έπεσε «δίφραγκο»; Πάρε πρόστιμο, πάρε μηδενισμό, πάρε και δυο χρόνια αποκλεισμό από τις διοργανώσεις μου (Champions League, Europa League). Τι δεν καταλαβαίνεις; Αντιγράφω προχθεσινή απόφαση του Αθλητικού Δικαστή : «Επιβάλλεται στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Σ.Φ.Π. ΚΑΕ: για παράπτωμα που δεν χαρακτηρίζεται ιδιαίτερης βαρύτητας (ρίψεις αντικειμένων), πρόστιμο 800 €.» Όχι πες μου κ. Κοντονή, τι δεν καταλαβαίνεις;
Επανέρχομαι στο εθνικό μας άθλημα. «Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους» (άρθρο 4 §5 του Συντάγματος ). Εκείνο το «ανάλογα» όμως ο καθένας το ερμηνεύει κοιτώντας μόνο τους (εισοδηματικά) πάνω απ’ αυτόν. Και κυρίως τους πολύ πιο πάνω. Φταίει γι’ αυτό; ΟΧΙ βέβαια, γιατί οι κυβερνώντες φρόντισαν να ακυρώσουν στην πράξη το «ανάλογα» για τα υψηλά και πολύ υψηλά εισοδήματα ενώ θεσμοθέτησαν και την ατιμωρησία όλων αυτών. Αλλά και όπου θεσμοθέτησαν ελέγχους, π.χ. το «πόθεν έσχες», ουσιαστικά ήταν μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Ένα «άλλοθι» για πολιτικούς, ανώτερους και ανώτατους κρατικούς λειτουργούς αφού ο έλεγχος δεν έγινε ΠΟΤΕ στην ουσία. Και η ουσία δεν είναι το τι «έσχες» αλλά το «πόθεν». Ένα παράδειγμα που έγραφα το μακρινό 2005: «Ανώτερος Δικαστής, ένας από τους πάνω από 400 που δεν είχαν υποβάλει για το 2005 «πόθεν έσχες», κατηγορήθηκε για απόκρυψη 400.000 ευρώ σε ρέπους. Το δικαστήριο όμως έκρινε ότι έγινε εξ αμελείας!! Ο ίδιος μάλιστα είπε ότι δεν τα δήλωσε για να μην προκαλέσει!! Ε πέστο ανθρωπέ μου, λίγο ακόμα και θα σε παρεξηγούσα. Είπα κι εγώ!!»
Το φυσικό επακόλουθο ήταν η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και φοροαπαλλαγή την οποία οι κυβερνώντες ανήγαγαν σε τετραγωνισμό του κύκλου. Δοθέντος ότι σήμερα πάρα πολλά θα κριθούν από την ικανότητα της κυβέρνησης να «μαζέψει» αδήλωτο χρήμα, είναι επιτακτική ανάγκη να θεσμοθετηθεί μια παλιά πρόταση. Πριν δέκα χρόνια κάλεσαν στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής τον (τότε) πρόεδρο της Ένωσης Εισαγγελέων Σωτήρη Μπάγια. Ο έμπειρος δικαστής τους πρότεινε τη δημιουργία ανεξάρτητης ελεγκτικής αρχής, κατάργηση κάθε οικονομικού απορρήτου και δήμευση περιουσιακών στοιχείων που δεν δηλώνονται. (Φανταστείτε να είχε γίνει νόμος η πρόταση του κ. Μπάγια. Εξ αμελείας κύριε δεν δηλώσατε 400.000 ευρώ; Ε, δεν χάθηκε ο κόσμος. Αυτά, τα 400 χιλιαρικάκια, δημεύονται και την άλλη φορά να είστε επιμελής.)
Στα χρόνια της κρίσης ακούσαμε για εκατοντάδες περιπτώσεις γιατρών, ποδοσφαιριστών, τραγουδιστών, επιχειρηματιών κ.λπ. με μεγάλες αδήλωτες περιουσίες. Ακούσαμε για εκατοντάδες δις που «ξενιτεύτηκαν» και κάποια βρέθηκαν στον «κατάλογο Λαγκάρντ». Θυμάστε τον Καπελέρη; Κάθε βράδυ ήταν στις τηλεοράσεις. Τηλεοπτικός αστέρας έγινε. Ο «Βέγγος» που αγαπήσαμε γιατί επιτέλους έβαλε (τηλεοπτικό) χέρι στους έχοντες και κατέχοντες. Έμειναν τηλεοπτικές φανφάρες κι από εισπράξεις «φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο». Τα λεφτά και ο βήχας δεν κρύβονται. Γίνονται (τα λεφτά βέβαια) ακίνητα, αυτοκίνητα, σκάφη, καταθέσεις, ομόλογα, μετοχές. Δεν δηλώθηκαν; Τόσο το καλύτερο για όλους τους τίμιους. Δημεύονται. Ερωτώ λοιπόν κι εγώ ο αφελής. Αν η πρόταση Μπάγια ήταν νόμος του κράτους τι θα γινόταν; Κύριοι βγάλατε στην Ελβετία 50 ή 100 δις; Πολύ ωραία. Για να δούμε στις φορολογικές σας δηλώσεις τα είχατε δηλώσει; Εύκολα βρίσκεται γιατί θα είχαν δηλωθεί οι αντίστοιχοι τόκοι. Δεν τα είχατε; Κανένα πρόβλημα, δημεύονται. Κύριε γιατρέ, δικηγόρε, επιχειρηματία, «απλέ» Έλληνα (όσο οικονομικά μικρός κι αν είσαι ή παριστάνεις ότι είσαι). Αυτό το διαμέρισμα, μαγαζί, οικόπεδο, σκάφος κλπ. το έχετε δηλώσει;. Όχι; No problem. Δήμευση και την άλλη φορά να είστε επιμελής.
Αντί λοιπόν να γίνει το αυτονόητο φτάσαμε στο σημείο να παρακαλάμε τον επαναπατρισμό των καταθέσεων ακόμα κι αν είναι αδήλωτες ή και ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Ενδεικτικά και μόνο σας μεταφέρω τι έγραφε σε mail που μου έστειλε (υποθέτω και σε άλλους) ο Μίμης Ανδρουλάκης όταν ξέσπασε η κρίση : «Σήμερα, ο νέος οικονομικός πατριωτισμός συμπυκνώνεται σε μια απλή αλλά καταλυτική ατομική και συλλογική πράξη: επαναπατρισμός των καταθέσεων ή έστω ενός σημαντικού τμήματός τους με πλήρη, εγγυημένη και μακρόχρονη φορολογική τους αμνηστία. …Το εθνικό συμφέρον από την επιστροφή των καταθέσεων είναι υπέρτερο στο πολλαπλάσιο έναντι ορισμένων ηθικών κινδύνων που δημιουργεί η φορολογική αμνηστία. … ‘Είσαι πατριώτης; Απόδειξέ το! Φέρε στην πατρίδα τις καταθέσεις σου! Είναι απόλυτα εγγυημένες και θα έχουν υψηλότερες αποδόσεις’. Αυτό το σύνθημα πρέπει να είναι στο στόμα κάθε Ελληνίδας και Έλληνα. Αντίθετα οι κάτοχοι των καταθέσεων στο εξωτερικό, που δε θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα της επιστροφής τους, θα υποβληθούν στη δοκιμασία μιας εξονυχιστικής εξέτασης του «πόθεν έσχες», σε υψηλή φορολόγηση και θα είναι εκτεθειμένοι σε μια σειρά άλλους κινδύνους. …». Απίστευτο. Οι κλέφτες και απατεώνες ανακηρύσσονται σε «πατριώτες». Άραγε οι έντιμοι φορολογούμενοι ή έστω αυτοί που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν τι είναι; Μήπως απάτριδες ή και προδότες; Τους απειλεί(;) με «δοκιμασία μιας εξονυχιστικής εξέτασης», αντί να προτείνει άρση τραπεζικού απορρήτου για τις μεγάλες καταθέσεις, μεταφορές στο εξωτερικό και δήμευση περιουσιακών στοιχείων που δεν έχουν δηλωθεί.
Διαχρονικά έναντι των «ηθικών κινδύνων που δημιουργεί η φορολογική αμνηστία» (που γράφει ο Ανδρουλάκης), η επίσημη πολιτεία επέλεγε το δεύτερο. Την φορολογική αμνηστία. Αν ο Αριστοτέλης ζούσε στην εποχή μας, θα πρόσθετε και μια τέταρτη περίπτωση (στις προαναφερθείσες τρεις) που ο άνθρωπος παραβαίνει το νόμο. Τη θεσμοποίηση της παράβασης. Διαχρονικά παραδείγματα η περαίωση, η καταπάτηση εκτάσεων, η αυθαίρετη δόμηση, τα πειθαρχικά συμβούλια κ.λπ. Ας πάρουμε την περαίωση. Το 1978 ο Θ. Κανελλόπουλος (υπουργός οικονομικών της ΝΔ) εισάγει το θεσμό της περαίωσης. Από τότε μέχρι και το 2010 (περαίωση του Παπακωνσταντίνου και ένατη στη σειρά), είχαμε μία κάθε 3,5 χρόνια. Το κράτος αναγνωρίζει τη φοροδιαφυγή, επικυρώνει το φορολογικό έγκλημα και βέβαια (επανάληψη μήτηρ μαθήσεως), προτρέπει στη επανάληψη του εγκλήματος. Επιπλέον καταπατά την Συνταγματική αρχή ισότητας των πολιτών και εισάγει διαδικασίες αθέμιτου ανταγωνισμού ανάμεσα στους «μαλάκες» που πληρώνουν και σ’ αυτούς που φοροδιαφεύγουν. Έτσι παραβαίνει και βασική ιδρυτική αρχή της ΕΕ. Όπως εύστοχα σημείωνε σε πρωτοσέλιδο τίτλο της η Ελευθεροτυπία, «Άλλος περαιώνει κι άλλος πληρώνει». Αυτή ήταν η σταθερή «αξία» του ελληνικού κράτους. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα θεσμικό πλαίσιο επιβράβευσης της φοροδιαφυγής. Μια ανήθικη επιβράβευση των λαμόγιων.
Τρεις και πλέον δεκαετίες η «λογική» είναι ίδια κι απαράλλαχτη. Το κράτος έχει ανάγκη από «ζεστό» χρήμα. Αυτοί που χρωστάνε τάχα δεν έχουν να πληρώσουν. Πληρώνουν όμως σε πιστωτικές κάρτες πολλαπλάσια των εισοδημάτων που δηλώνουν. Άλλοι απειλούν με λουκέτο, άρα ανεργία κ.λπ. Την ίδια στιγμή μεταβιβάζουν στη γυναίκα τους και στα παιδιά τους μεγάλα περιουσιακά στοιχεία. Κάποιοι «ξεχνούν» πως ο φόρος στην Ελλάδα δεν είναι στο τζίρο αλλά στα κέρδη. Οι φοροφυγάδες δηλαδή γλιτώνουν από τα κέρδη τους και όχι από το υστέρημά τους ή από κεφάλαια κίνησης. Επιπλέον ποιο είναι το νόημα της κλιμακωτής φορολογίας αν πληρώνουν μόνο οι τίμιοι; Ή μήπως όσο ποιο τίμιος είναι κάποιος τόσο περισσότερο θα τιμωρείται; Ουσιαστικά η περαίωση είναι ομολογία της ανικανότητας των κυβερνόντων να φτιάξουν αποτελεσματικό μηχανισμό είσπραξης. Αλλά και ομολογία της διαφθοράς κάποιων (έστω λίγων) «δημόσιων υπαλλήλων» των εφοριών και των shop in the shop καταστημάτων που λειτουργούσαν (ίσως λειτουργούν ακόμα) σ’ αυτές. Τα ίδια ακριβώς και με τα αυθαίρετα. Ξέρετε χώρα της ΕΕ που να έγραψε κονδύλι σε κρατικό προϋπολογισμό από νομιμοποίηση αυθαιρέτων;[1] Κάπως έτσι το αυθαίρετο του Μπάντμιντον παραμένει στη θέση του μαζί με τα άλλα αυθαίρετα του Υμηττού, για να μας θυμίζουν πως «εκεί ψηλά στον Υμηττό, υπάρχει κάποιο μυστικό». Αλλού πάλι δεν κρατάνε ούτε «το μυστικό». Π.χ. με τον Λάτση και την εκ των υστέρων πρόσφατη ρύθμιση για τις παρανομίες του στο «The Mall»[2]. Το κράτος έχασε αυτά που όφειλε και έπρεπε με βάση τη νομοθεσία να εισπράξει, αλλά ως γνωστόν «ουκ αν λάβεις παρά του έχοντος».
Κύριε Πρόεδρε της κυβέρνησης, κύριε αντιπρόεδρε.
Αγαπητέ Αλέξη Τσίπρα και Γιάννη Δραγασάκη, νομοθετήστε σήμερα κιόλας ένα νόμο με τέσσερεις παραγράφους που «τηλεγραφικά» σας εκθέτω.
(1) Πόθεν έσχες για ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες με άρση τραπεζικού απορρήτου.
(2) Δήμευση περιουσιακών στοιχείων που δεν έχουν δηλωθεί και δεν θα δηλώνονται.
(3) Τιμαριθμοποίηση όλων των οικονομικών ποινών από την ημέρα που ψηφίστηκε ο νόμος (ή η απόφαση) που τις προβλέπει.[3]
(4) Το 80% του επιβαλλόμενου οικονομικού προστίμου κατατίθεται άτοκα στην Τράπεζα της Ελλάδος και μέχρι τελεσιδικίας της όποιας προσφυγής.
Η κατάθεση γίνεται υποχρεωτικά εντός δέκα εργάσιμων ημερών. Για ορισμένο ποσό και πάνω, η μη κατάθεση επιφέρει άμεση φυλάκιση. Οικονομική ποινή (από κάποιο ποσό και άνω) συνοδεύεται υποχρεωτικά από έκθεση εκτίμησης του οικονομικού οφέλους του παραβάτη αν και εφόσον υπάρχει τέτοιο (πχ. περιπτώσεις αγοράς).
Κλείνω με μια αναφορά στο λαθρεμπόριο καυσίμων. Αφιερωμένη εξαιρετικά στους Σαμαρά, Βενιζέλο. Πριν τρία χρόνια ο κ. Ι. Κωστόπουλος, διευθύνων σύμβουλος των ΕΛΠΕ δήλωνε: «Δεν μπορεί επί μήνες να υπάρχουν δημοσιεύματα για εικονικές εξαγωγές καυσίμων, να ξέρει όλη η αγορά ποιες εταιρείες είναι και να μην γίνεται τίποτα. Επιτέλους ας εξαρθρωθούν τα κυκλώματα. … Πρέπει να ξεσηκωθούμε σαν πολίτες δεν μπορεί σε τόσο δύσκολες εποχές να επιτρέπεται το λαθρεμπόριο και η πειρατεία, να βλέπουμε εταιρείες με μικρά δίκτυα να έχουν πολύ μεγαλύτερες πωλήσεις από εταιρείες με ευρύτερα δίκτυα. … δεν χρειάζεται να ληφθούν νέα μέτρα αρκεί η εφαρμογή των υφιστάμενων νόμων. … Υπάρχει ο νόμος 3054 για σήμανση σε όλα τα βυτιοφόρα, της εταιρείας για την οποία εργάζονται. Είναι δύσκολο να βρεθεί από πού ξεκινάει το λαθρεμπόριο, είναι όμως σίγουρο ότι γίνεται με βυτιοφόρα, που εντοπίζονται εύκολα. Εάν λοιπόν σπάσει αυτός ο κρίκος είναι προφανές ότι θα σταματήσει το λαθρεμπόριο, ωστόσο φαίνεται ότι υπάρχουν εμπόδια». Μίλησε για «άνισο ανταγωνισμό που πλήττει τις υγιείς εταιρείες» και για «απώλειες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ φόρων για το δημόσιο». Τέλος, επεσήμανε πως «τα προβλήματα είναι γνωστά και έχουν γραφεί κατά κόρον αλλά για κάποιο μαγικό λόγο δε λύνονται επί 30 χρόνια». Δεν νομίζω πως ο κ. Κωστόπουλος πιστεύει στα μάγια ή στη μεταφυσική. Απλώς με τη λέξη «μαγικό» φωτογράφησε τις μέχρι χθες κυβερνήσεις. Ούτε βέβαια αυτές πίστευαν στα μάγια ή πως θα αντιμετώπιζαν το λαθρεμπόριο με ξεματιάσματα. Αλλά να, είχαν «μαγικούς» λόγους και με «κάποιο μαγικό λόγο» δεν έλυναν το πρόβλημα. Και γιατί να το έλυναν αφού οι «απώλειες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ φόρων» αναπληρώνονταν από μισθούς και συντάξεις;
[1] Πραγματικό περιστατικό. Πριν αρκετά χρόνια στις Βρυξέλλες ήμουν σε μια παρέα με Έλληνες Ευρωβουλευτές. Μαζί και δύο (άγνωστοι σε μένα) ανώτατοι υπάλληλοι της κοινότητας. Κάποια στιγμή ρώτησε ο ένας τον Ευρωβουλευτή μας αν ξέρει να του εξηγήσει το κονδύλι «έσοδα από νομιμοποίηση αυθαιρέτων». Όταν όλοι μας σταματήσαμε τα μέχρι δακρύων γέλια και άρχισε η επεξήγηση, οι άνθρωποι κόντεψαν να πάθουν εγκεφαλικό. Κρίμα που δεν υπήρχαν τότε κινητά να αποθανατίσουμε τις εκφράσεις των προσώπων τους.
[2] Αν αύριο για κάποιο λόγο (φωτιά, σεισμός, …) προκληθεί πανικός στο «The Mall», έχει αναρωτηθεί κανείς τι θα γίνει; Υπάρχει μόνο μία σκάλα, που είναι κυλιόμενη, πλάτους ενός μέτρου. Φυσικά εύχομαι να μην συμβεί ποτέ και τίποτα, αλλά αν ω μη γέννητω συμβεί, δυστυχώς θα κλάψουν μάνες. Ποιοι από τις πολλές χιλιάδες των εργαζομένων και επισκεπτών θα πρωτοκατέβουν μια σκάλα με πλάτος ένα μέτρο και το κενό να χάσκει δεξιά κι αριστερά; Ας μας πουν οι «υπεύθυνοι» που έδωσαν την άδεια λειτουργίας.
[3] Περιττό να σας πω ότι υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις με ανώτατη προβλεπόμενη ποινή ένα πακέτο τσιγάρα. «Λογικό» αφού όταν ψηφίστηκε ο νόμος οι 5000 ή 10.000 Δρχ. ήταν περιουσία. Σήμερα είναι τίποτα. Αν σκεφτείτε τις ανθρωποώρες δικαστικών κ.λπ. ο παραβάτης δεν πληρώνει. Τον πληρώνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου