Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

υδροκαλλιέργεια βιολογικά λαχανικά και ψάρια.

Μία βερολινέζικη start-up εταιρεία παράγει φιλικά προς το περιβάλλον τρόφιμα για τους τοπικούς καταναλωτές. Στη λίστα προϊόντων της περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων βιολογικά λαχανικά και ψάρια.
Στους χώρους μιας παλιάς βερολινέζικης μπυραρίας ξεκίνησε μία επαναστατική πρωτοβουλία αστικής καλλιέργειας. Εκεί υπάρχει τα τελευταία χρόνια ένας πυρήνας καλλιτεχνών και νεοφυών επιχειρήσεων (start-ups). Το τελευταίο καινοτόμο εγχείρημα αυτής της δημιουργικής κοινότητας είναι μία αστική φάρμα που εφοδιάζει τους ενδιαφερόμενους Βερολινέζους με βιολογικά ψάρια και λαχανικά. Ο Κρίστιαν Έχτερναχτ και ο Νίκολας Λέσκε δημιούργησαν ένα πρωτότυπο σύμπλεγμα ιχθυοτροφείου και θερμοκηπίου χρησιμοποιώντας μεθόδους υδροκαλλιέργειας.
Οι συγκεκριμένες μέθοδοι ξεκίνησαν στην πρώην Ανατολική Γερμανία, ωστόσο η νέα τάση της αστικής καλλιέργειας τις ξαναφέρνει στο προσκήνιο και συμβάλλει στην εξέλιξή τους. Έως το 2050 εκτιμάται ότι θα διαμένουν σε πόλεις τα δύο τρία του παγκόσμιου πληθυσμού. Το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνά ήδη σήμερα το 50% κι ενώ οι περιβαλλοντικοί δείκτες είναι, αν μη τι άλλο, ανησυχητικοί: οι πόλεις καταναλώνουν το 75% της παγκόσμιας ενέργειας και εκπέμπουν το 70% της συνολικής ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η υδροκαλλιέργεια επιδιώκει να καταστήσει πιο βιώσιμα τα μεγάλα αστικά συγκροτήματα του μέλλοντος.
Το όραμα που είχαν προ τριών ετών ο Έχτερναχτ και ο Λέσκε ήταν να παράγουν τρόφιμα εκεί όπου καταναλώνονται. Η start-up εταιρεία που δημιούργησαν για αυτό το σκοπό ονομάζεται Ecofriendly Farmsystems (EFC). Υπεύθυνος για την εκτροφή των ψαριών είναι ο Νταγκ Ζόμερφελντ. Επιβλέπει 13 μεγάλες δεξαμενές, οι οποίες έχουν γεμίσει με νερό της βροχής. Σε μία από αυτές κολυμπούν 2.000 πέρκες από τη Νότια Αφρική, οι οποίες απαιτούν θερμοκρασία νερού περί τους 28 βαθμούς Κελσίου. Όπως λέει ο Νταγκ Ζόμερφελντ, τα ψάρια είναι ακόμη μικρά, αλλά με την κατάλληλη εκτροφή θα ζυγίζουν σε οκτώ μήνες περίπου 750 γραμμάρια το καθένα.
Κατά 90% μικρότερη κατανάλωση νερού
Tα λαχανικά στο θερμοκήπιο της EFC φύτεψε ο κηπουρός Ρόμπερτ Ντίτριχ (φωτ.) με τη βοήθεια συναδέλφων του
Tα λαχανικά στο θερμοκήπιο της EFC φύτεψε ο κηπουρός Ρόμπερτ Ντίτριχ (φωτ.) με τη βοήθεια συναδέλφων του
Το θερμοκήπιο του EFC είναι μία φωτεινότατη γυάλινη αίθουσα. Το δάπεδό της διατρέχεται από αυλάκια μήκους αρκετών μέτρων, γεμάτα με βαμβάκι που εμπεριέχει μεταλλικά ιχνοστοιχεία. Εκεί μέσα καλλιεργούνται μελιτζάνες, ντομάτες, αγγούρια, πιπεριές, τα οποία φύτεψε ο κηπουρός Ρόμπερτ Ντίτριχ με τη βοήθεια συναδέλφων του. Για την ανάπτυξη των φυτών αξιοποιούνται κατάλοιπα της ιχθυοκαλλιέργειας. Η αστική φάρμα χρειάζεται 90% λιγότερο νερό σε σχέση με τις συμβατικές αγροτικές καλλιέργειες. «Η καλλιέργεια των φυτών μας γίνεται χωρίς φυτοφάρμακα, χρησιμοποιούμε καθαρά βιολογικά εντομοκτόνα», λέει ο Ρόμπερτ Ντίτριχ. Και η ιχθυοκαλλιέργεια είναι πλήρως απαλλαγμένη από αντιβιοτικά. Επιπλέον, το γεγονός ότι τα προϊόντα παράγονται σε πολύ κοντινή απόσταση από τους καταναλωτές τους συμβάλλει σε σημαντική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για τη μεταφορά τους στα σημεία πώλησης εντός της πόλης.
Απώτερος στόχος των ιδιοκτητών της εταιρείας EFC να μεταφέρουν μία φθηνότερη εκδοχή του ίδιου μοντέλου καλλιέργειας σε αναπτυσσόμενες χώρες. Ωστόσο, αυτό το διάστημα οι δύο νέοι επιχειρηματίες επιχειρούν ακόμη να πείσουν περισσότερες επιχειρήσεις στην Ευρώπη για τα πλεονεκτήματα της αστικής καλλιέργειας τροφίμων.
Maximilian Grosser / Άρης Καλτιριμτζής
dw.de

Κάντε το όπως οι Γερμανοί


Εκεί όπου η δημόσια τηλεόραση επιτρέπει την ελεύθερη σάτιρα και τον σχολιασμό, ακόμη και με τον πιο απαξιωτικό τρόπο, των κυβερνώντων
Απόψε λοιπόν θα παιχτεί στο ZDF, «Το Ιδρυμα» (Die Anstalt) η εβδομαδιαία σατιρική εκπομπή που αυτή τη φορά είναι αφιερωμένη στην Ελλάδα. Κι όσοι Γερμανοί δεν πρόλαβαν να δουν ήδη στο ίντερνετ το σκετσάκι με τον Ελληνα εστιάτορα, που δέχεται την εισβολή της... Τρόικας που θέλει να τον «σώσει» από τα χρέη, θα μπορέσουν να καταλάβουν μέσα σε ένα πεντάλεπτο πόσο παράλογη ήταν η πολιτική, που επιβλήθηκε στην Ελλάδα την τελευταία πενταετία. Θα ήταν για γέλια πράγματι, αν δεν είχε καταστρέψει εκατομμύρια ζωές. Τώρα απλά σε αφήνει «άφωνο» όπως έγραψε η Πράσινη Σκα Κέλλερ.
Κι όμως η σημερινή εκπομπή με κάνει να ζηλεύω τους Γερμανούς. Γιατί θα 'θελα και εγώ μια δημόσια τηλεόραση, που θα έχει το ελεύθερο να σατιρίζει ακόμα και με τον πιο απαξιωτικό τρόπο τους κυβερνώντες (για την πολιτική τους όχι για το lifestyle τους).
Μια τηλεόραση που δεν θα στέλνει τα δελτία ειδήσεων για προέγκριση στους συμβούλους των πρωθυπουργών ή στους «εντεταλμένους» τους στο ραδιομέγαρο.
Δεν είναι μόνο το σημερινό. Ήταν για παράδειγμα το ντοκιμαντέρ του Χάραλντ Σούμαν «Στα ίχνη της τρόικα. Εξουσία δίχως έλεγχο» που προέβαλε πριν από μερικές εβδομάδες το επίσης δημόσιο ARD, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά τη δημοσιογραφική ματιά για να δείξει πόσο καταστροφική είναι η εμμονή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην «λιτότητα μέχρι θανάτου».
Είναι τα πολλά ρεπορτάζ, που έχουν δείξει κατά καιρούς και τα δύο κανάλια της δημόσιας τηλεόρασης στην Γερμανία, σώζοντας την τιμή ενός δημοσιογραφικού κόσμου που σε μεγάλο βαθμό έμεινε εγκλωβισμένος μέσα στο «σύστημα ομοιομορφίας» των μεγάλων εκδοτικών συγκροτημάτων, που βολεύτηκε με το «στόρι» των σπάταλων Ελλήνων. Ρεπορτάζ, που ενόχλησαν κάποιους «γραμμιτζήδες», αλλά προβλήθηκαν χωρίς λογοκρισία. Με στοιχεία αλλά και με άποψη.
Ναι, πολλές φορές σκέφτομαι ότι θα ήθελα να είμαι... Γερμανός, όταν βλέπω τέτοιες δουλειές στη δημόσια τηλεόραση. Όταν βλέπω δημοσιογράφους που δεν σκέφτονται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους, όταν κάνουν θέμα που μπορεί να ενοχλήσει την κυβέρνηση. Θυμάμαι, έτσι σκόρπια, ότι τα καλύτερα ντοκιμαντέρ για το σκάνδαλο της SIEMENS ή τη Treuhand και το ξεπούλημα της περιουσίας της Ανατολικής Γερμανίας πάλι στην δημόσια τηλεόραση τα έχω δει.
Τώρα λοιπόν, που η δική μας κυβέρνηση ετοιμάζεται να «ξανανοίξει την ΕΡΤ» και θα ακούσουμε πάλι πολλούς να μπουρδολογούν - όπως και παλιότερα - για το όραμά τους για ένα «ελληνικό BBC», μήπως να κοιτάγαμε και το γερμανικό μοντέλο; Μιας τηλεόρασης με δημόδιο χαρακτήρα, που θα λογοδοτεί στην κοινωνία και στους θεσμούς της, αλλά δεν θα λογοκρίνεται. Που θα ενοχλεί όταν χρειάζεται, χωρίς να χρειάζεται να την ενοχλούν. Κάντε το όπως οι Γερμανοί. Μπορεί και να τους αρέσει...
news247

Συνταξιούχος νοσοκόμα ταΐζει με τη σύνταξή της 7.000 οικογένειες!

Συνταξιούχος νοσοκόμα ταΐζει με τη σύνταξή της 7.000 οικογένειες!
Αν και η συνήθης κριτική της σύγχρονης κοινωνίας κάνει λόγο για υπέρμετρο εγωκεντρισμό, για απώλεια της συναίσθησης στο πρόβλημα του συνανθρώπου και για ανθρώπους εγκλωβισμένους στο μικρόκοσμο των τσιμεντένιων κλουβιών τους… υπάρχουν μερικά παραδείγματα που πάντα θα αποτελούν την φωτεινή εξαίρεση! Ένα τέτοιο είναι η 69χρονη συνταξιούχος νοσοκόμα Charlotte Tidwell, η οποία πέρασε ολόκληρη τη ζωή της βοηθώντας τους συνανθρώπους της, και δεν σταμάτησε να το κάνει ούτε όταν συνταξιοδοτήθηκε.
Από την περίοδο που βγήκε στη σύνταξη, το 2000, έστησε μια μικρή τράπεζα τροφίμων στο Fort Smith του Αρκάνσας, στην οποία εργάζεται έξι μέρες την εβδομάδα εθελοντικά. Σήμερα, έχει κατορθώσει, δωρίζοντας η ίδια αρκετά από τα χρήματά της σύνταξής της αλλά συγκεντρώνοντας και άλλες δωρεές να παρέχει ένα ζεστό πιάτο φαγητό σε 7.000 ανθρώπους τον μήνα, προσφέροντας συνολικά 500.000 γεύματα τον χρόνο!
Οι προσπάθειες της κ. Tindwell είναι παραπάνω από αναγκαίες στην μικρή κοινότητα στην οποία ζει. Σύμφωνα με το υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών από το 2011 έως το 2013 στην περιοχή του Αρκάνσας, το 21,2% των κατοίκων αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές επισιτιστικές τους ανάγκες, το μεγαλύτερο ποσοστό από όλες της πολιτείες. Η πόλη έχει χτυπηθεί βάναυσα από την οικονομική κρίση και την ύφεση. Τα τελευταία χρόνια, πολλά εργοστάσια της περιοχής έχουν κλείσει, είτε έχουν απολύσει μεγάλο μέρος του προσωπικού τους, αφήνοντας τους ανθρώπους στην ανεργία, αδυνατώντας να θρέψουν τις οικογένειές τους.
«Δεν άντεχα να βλέπω αξιοπρεπείς ανθρώπους που εργάστηκαν μια ολόκληρη ζωή, να τρώνε σκυλοτροφές και γατοτροφές για να επιβιώσουν. Έπρεπε να κάνω κάτι. Έτσι με ανέθρεψαν οι γονείς μου, έτσι τους είχαν αναθρέψει και οι δικοί τους γονείς», αναφέρει η Charlotte για το πως πήρε την απόφαση.
Η συγκινητική παραδειγματική προσπάθεια της Charlotte παρουσιάστηκε από το κανάλι NBC στο παρακάτω βίντεο:


enallaktikidrasi

Το κοριτσάκι του συριακού εμφυλίου που μπέρδεψε την κάμερα με όπλο και «παραδόθηκε» στον φωτογράφο


Τον γύρο του κόσμου κάνει η συγκινητική φωτογραφία μιας μικρής Σύριας, που ο φακός την απαθανάτισε με τα χέρια σηκωμένα να «παραδίνεται» στον φωτογράφο.

Η μικρή, που όπως γράφτηκε στον τουρκικό Τύπο έχασε τον πατέρα της στον συριακό εμφύλιο, φοβήθηκε την φωτογραφική μηχανή, μπερδεύοντάς την με όπλο, και «παραδόθηκε» στον φωτογράφο.

Η φωτογραφία φέρεται να τραβήχτηκε από τον φωτογράφο Οσμάν Σαγκιρλί το 2012, που συνεργαζόταν με ανθρωπιστική οργάνωση και επισκεπτόταν τους καταυλισμούς των Σύρων προσφύγων.

Οι νεκροί των τεσσάρων χρόνων του συριακού εμφυλίου ξεπερνούν τις 210.000, συμπεριλαμβανομένων 10.664 παιδιών, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το Ποντίκι

Είναι βέβαιο πως ολιγάρχες και πολίτες μιλάμε για τις ίδιες μεταρρυθμίσεις;

Όλοι λέμε ότι πρέπει να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Είμαστε όμως σίγουροι πως όταν λέμε μεταρρυθμίσεις εννοούμε όλοι το ίδιο πράγμα; Δεν νομίζουμε.

Οι μεν πολίτες των μικρομεσαίων οικονομικών στρωμάτων, όταν λέμε μεταρρυθμίσεις, συνήθως εννοούμε
συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, φορολόγηση των ολιγαρχών, θέσεις εργασίας και τελικά αναδιανομή του μεγάλου πλούτου προς τα κάτω. Οι δε ολιγάρχες εννοούν απόλυτη εξουσία στα χέρια τους, μεγαλύτερη φορολόγηση των πολιτών, διάλυση των εργασιακών σχέσεων και συγκέντρωση μεγαλύτερου πλούτου στα χέρια τους.

Τι θα γίνει λοιπόν; Οι ολιγάρχες έχουν την εξουσία, το χρήμα και τα ΜΜΕ, αλλά εμείς οι πολίτες είμαστε οι πολλοί και ήδη αρκετά υποψιασμένοι. Στη μέση είναι οι πολιτικοί που υποτίθεται ότι θα πάρουν τις αποφάσεις. Οι πολιτικοί όμως, στηρίζονται και προβάλλονται από τους ολιγάρχες, αλλά εκλέγονται από τους πολίτες. Θα πρέπει λοιπόν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα και έτσι ουσιαστικές αποφάσεις δεν λαμβάνονται. Εδώ έχουν κολλήσει τα πράγματα.

Αφού όμως οι πολιτικοί δεν μπορούν να πάρουν αποφάσεις, τότε κάποιο από τα δύο μέρη, ολιγάρχες ή πολίτες, πρέπει επιτέλους να αποκτήσει άμεσα τη δυνατότητα να πάρει τις αναγκαίες αποφάσεις, είτε έτσι είτε αλλιώς. Αυτό είναι το μόνο που θεσμικά μπορεί να προσφέρει στη χώρα το πολιτικό προσωπικό. Όμως το τελευταίο δεν θέλει να χάσει την εξουσία από τα χέρια του, έστω και αν αυτή η εξουσία είναι στην ουσία εικονική.


Λάβρος Νικολόπουλος κατά ΝΔ στη Βουλή: "Θα επιτρέψουμε σε ένα μάτσο τραμπούκους να απαξιώνουν την πρόεδρο της βουλής;"

Για την υπόθεση Παπασταύρου-Σαμαρά: "Έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα για τη λίστα Λαγκάρντ"

Για τον χθεσινό τραμπουκισμό των σαμαρικών αποβλήτων; "Καλλιεργούν κλίμα ανωμαλίας που όμοιο του δεν είδα ουτε τις μαύρες ημέρες του 1989. Και τότε υπήρχαν μετωπικές συγκρούσεις και το ΠΑΣΟΚ αποχωρούσε. Και όμως ουδείς τολμούσε να μιλήσει με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, επί προσωπικού μάλιστα στον πρόεδρο της βουλής.

Είναι θέμα όλων μας λοιπόν να μην επιτρέψουμε σε ένα μάτσο τραμπούκους να απαξιώσουν την βουλή, με την βρώμικη επίθεση στην πρόεδρο Ζωή Κωνσταντοπούλου."

Για τη διαπλοκή επί ημερών Σαμαρά: "Είναι όμως βέβαιο πως κάποιοι λειτουργούν ως αχυράνθρωποι συμφερόντων.

Αληθεια κύριε υπουργέ, πως πηρε ο Αλαφούζος 35 εκατομμυρια δάνειο; Για δειτε το σας παρακαλώ για να μην μας πείτε και εσείς κάποτε οτι «δεν γνωρίζατε», έκλεισε απευθυνόμενος στον υπουργό οικονομικών."



anemosantistasis

Γιατί αγρίεψαν τα παιδιά μας;

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος - Κιλκίς

«Δεν βλέπετε ότι αγρίωσε το Γένος μας από την αμάθειαν και εγίναμεν ωσάν θηρία;» 
άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Παραφράζοντας κάπως την φράση του Πατροκοσμά θα λέγαμε σήμερα «δεν βλέπετε ότι αγρίωσαν τα παιδιά μας και εγίνανε ωσάν θηρία»;

Συνέβη το κακό με τον σπουδαστή από την Κρήτη και, κατά τα ειωθότα, έπεσε η νεοελληνική κοινωνία από τα σύννεφα, σύμφωνα με την κοινότυπη, τηλεοπτική φρασεολογία.

«Μυρίστηκαν αίμα» οι τηλε-ύαινες και συντηρούν το γεγονός, μέχρι να αντιληφθούν οι διαφημιστές ότι ξεθυμαίνει η τηλεθέαση ή να επισκιαστεί από άλλο αιματηρό συμβάν, όπως και συνέβη με το τραγικό αεροπλάνο.

Κανείς, όμως δεν μπαίνει στον κόπο να ερμηνεύσει τα αίτια. Γιατί αγρίεψαν τα παιδιά μας; Τι είναι αυτό που οδηγεί τους νέους να φέρονται βίαια, χωρίς αγκυλώσεις εσωτερικές, ανενδοίαστα πριν, δίχως τύψεις μετά;

Κι ένα ακόμη ερώτημα, επιρρωστικό των προηγουμένων: πού εντοπίζεται το λάθος ή καλύτερα το έγκλημα: στην ανατροφή των παιδιών στην οικογένεια ή στην παρεχόμενη στο σχολείο εκπαίδευση; Για την πολιτεία δεν ομιλώ. Τους πολιτικούς, ως γνωστόν, πλην των τιμητικών εξαιρέσεων, τις τελευταίες δεκαετίες, το ζήτημα που τους απασχολούσε δεν ήταν πλέον αν πρέπει να εξαπατήσει κανείς ή να καταχραστεί –τέτοια διλήμματα τις μπαζωμένες συνειδήσεις δεν τις ενοχλούν- αλλά πώς να το κάνουν επιτυχώς.

«Τις πταίει», λοιπόν, και έγιναν οι πολιτείες μας λημέρι της βίας και καταντήσαμε «των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι» για να θυμηθούμε και τον Παλαμά; (Αμαύρωσαν κυριολεκτικά το πρόσωπο του αγάλματος του εθνικού ποιητή οι... κουκουλοφλώροι. Κάποτε, κάποιοι άλλοι νέοι, έσπευδαν στον ποιητή προς παρηγορίαν και παραμυθίαν και εκείνος τους συμβούλευε «μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα». Και έκρυβαν βαθιά στην ψυχή τους την εθνική προτροπή του πολιού γέροντα και νικούσαν ψηλά στις αετοράχες της Πίνδου). Ξαναγράφω: «τις πταίει;»

Πρώτον: «Πάρε τις λέξεις μου και δώσ’ μου το χέρι σου», γράφει χαριτωμένα ο ποιητικός λόγος. «Οι νέοι κάνουν διάλογο, επικοινωνούν, αλλά με λόγια του αέρα. Τους δώσαμε τον λόγο, χωρίς να τους δώσουμε τις λέξεις», έλεγε σοφός καθηγητής. Όταν δεν συνομιλείς, δεν συν-ζητάς, τότε αναλαμβάνουν τα χέρια ή οι ύβρεις να λύσουν τις διαφορές. Καταφεύγουν οι νέοι -και όχι μόνο- σε πράξεις βίας, οι οποίες θα μπορούσαν να αποφευχθούν μόνο με τον λόγο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την γλωσσική αποπτώχευση, η οποία επιτείνει τον σχολικό εκφοβισμό. (bulling).

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στα επικίνδυνα βιβλία Γλώσσας, όλων των βαθμίδων της Εκπαίδευσης, τα οποία συντελούν με το περιεχόμενό τους, στην περιρρέουσα αμάθεια. Υπάρχουν όμως, και κείμενα που απροκάλυπτα «διδάσκουν» την βία. Στο βιβλίο Γλώσσας της Ε’ Δημοτικού, γ’ τεύχος συναντούμε κείμενο με τίτλο «Και τα παιδιά αθλούνται» (σελ. 67) όπου διαβάζουμε:

«...Στην ομάδα του Γκοφρουά τα πράγματα ήταν πιο εύκολα, γιατί ο Εντ μοίρασε ένα σωρό γροθιές στις μύτες και οι παίκτες πήρανε τις θέσεις τους χωρίς πολλές διαμαρτυρίες... Είναι βλέπετε πολύ δυνατά τα χτυπήματα του Έντ...

Ο Γκοφρουά όμως είπε: “Δεν είστε εντάξει μας έχει στραβώσει ο ήλιος...”. Εγώ του απάντησα πώς αν τον ενοχλούσε ο ήλιος, δεν είχε παρά να κλείσει τα μάτια... Πιαστήκαμε στο ξύλο... Ε, παιδιά! φώναξε ο Αλσέρτ απ’ το τέρμα του. Αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία. Εγώ συνέχιζα να παίζω ξύλο με τον Γκοφρουά, του είχα σκίσει το φανελάκι του, που ήταν ολοκαίνουργιο κι είχε κόκκινο χρώμα... αυτός μου έδινε κλοτσιές στο καλάμι... Ο Ρούφους κυνηγούσε τον Ανιάν... Ο Έντ άρχισε να μοιράζει γροθιές στις μύτες που βρίσκονταν πιο κοντά του, δηλαδή στους συμπαίκτες του. Όλοι φωνάζανε, τρέχανε. Διασκεδάζαμε πολύ, ήταν απίθανο!...».

Αυτά σε 10χρονα παιδιά. Οι μπουνιές και οι κλοτσιές είναι απίθανο, πολύ διασκεδαστικό πράγμα! Το μήνυμα σαφές: προχωρήστε έτσι και στην ζωή σας, η βία είναι εκτονωτική διασκέδαση. Homohominilupus (Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο, λύκος). Και βέβαια ο χώρος όπου τα παιδιά πραγματώνουν τις «παιδαγωγικότατες» αυτές συμβουλές είναι το γήπεδο.

Δεύτερον: Η καταστρεπτική επίδραση της εικόνας, της τηλεόρασης, του διαδικτύου, μάστιγες της εποχής μας. Γι’ αυτήν την επιβλαβή έκθεση ευθύνονται κυρίως οι γονείς, που πολλές φορές κληροδοτούν την προσωπική τους εξάρτηση και στα παιδιά. Η τωρινή τηλεόραση -μείγμα λάσπης, σπέρματος και αίματος- κονιορτοποιεί προσωπικότητες και εξαθλιώνει ψυχικά μικρούς και μεγάλους.

Αλλά εδώ απαιτείται μια μικρή αναδρομή και εξήγηση. Είναι γνωστό ότι όταν άνοιξαν οι πρώτοι κινηματογράφοι για το κοινό στις ΗΠΑ, από τις πρώτες σκηνές που προβλήθηκαν ήταν η διαδρομή ενός τραίνου. Η λήψη της σκηνής έγινε από κάμερα που βρισκόταν πάνω στις γραμμές του τραίνου και μπροστά από την αμαξοστοιχία, που εκινείτο προς την κάμερα. Η αντίδραση του κοινού ήταν αναμενόμενη: προσπάθησε να γλιτώσει από το τραίνο τρέχοντας πανικόβλητο προς τις εξόδους. Από τότε πέρασαν 120 χρόνια και σ’ αυτό το διάστημα ο θεατής έμαθε να αποστασιοποιείται από το οπτικό θέαμα, να παρακολουθεί απαθής τις αναθυμιάσεις.

Τι σημαίνει όμως για τον ανθρώπινο ψυχισμό αυτή η αποστασιοποίηση; Θεάματα όλων των ειδών παρελαύνουν μπροστά μας. Φόνοι, εγκλήματα ειδεχθή (περίπου 10.000 φόνους ετησίως παρακολουθεί ένα μέσο αμερικανάκι. «Αν θέλεις να δεις την Ελλάδα του μέλλοντος επισκέψου την σημερινή Αμερική» λέει ένα ευφυές ρητό), αδικίες, μαγείες, πράξεις που η ηθική και η συνείδηση αποστρέφονται. Στην πραγματική όμως, ζωή, ένας ηθικός άνθρωπος, όταν βλέπει το κακό, επιζητεί την θεραπεία του. Με την μεσολάβηση της οθόνης αυτό ακυρώνεται. Ούτε να ταΐσεις ένα παιδί, που πεθαίνει της πείνας, μπορείς ούτε να βοηθήσεις έναν αθώο. Τα μικρά παιδιά, βέβαια, διασκεδάζουν «σκοτώνοντας» αντιπάλους στα ηλεκτρονικά τους παιχνίδια και εισπνέουν αποσβολωμένα παντοειδείς ακαθαρσίες (φόνοι, μαγείες, καρυκευμένες πορνογραφίες και λοιπές διαστροφές). Μοιραία, λοιπόν, το αποτέλεσμα είναι η σκλήρυνση του ανθρώπου μπροστά στην οθόνη, η αποκοίμιση των ηθικών του ανακλαστικών. Η δε παρακολούθηση του κοπροθεάματος συνυφαίνεται με έναν αναπαυτικό καναπέ και μιαν άνετη καθιστική στάση. Το υπονοούμενο είναι σαφές: το θέμα είναι πλαστό και ψυχαγωγικό και παρακολουθήστε το χωρίς άγχος. Γι’ αυτό ο ωχαδερφισμός, η αδιαφορία για τον πλησίον. Γι’ αυτό και τα αθώα θύματα αυτής της φρίκης, τα παιδιά, εθισμένα στην τηλεοπτική βία, την μιμούνται, διασκεδάζουν με μπουνιές και κλοτσιές. Τα όρια μεταξύ εικόνας και ζωής τούς είναι δυσδιάκριτα. 

Τρίτον: Τα παιδιά δεν παίζουν κι αυτό «ανεπαισθήτως» τα εξοργίζει. Παραπέμπω όμως σ’ ένα θαυμάσιο κείμενο του δασκάλου μας Σ. Καργάκου, από άρθρο του στις 24-1-2014 στην «ΕΣΤΙΑ». «Ο φιλόσοφος Αναξαγόρας ο Κλαζομένιος, ο δάσκαλος του Περικλή, ο καλούμενος από τους συγχρόνους του "Νους", διότι έθετε τον νουν άξονα των πάντων, διωγμένος από την Αθήνα, κατέφυγε στη Λάμψακο, αποικία των Φωκαέων στον Ελλήσποντο. Οι "εν τέλει" της πόλεως, δηλαδή οι άρχοντες της Λαμψάκου το θεώρησαν μεγάλη τιμή που ένας τέτοιος σοφός πήρε την απόφαση να περάσει τα στερνά του βίου του στη δική τους γη. Κι έκαναν το παν για να τον ευχαριστήσουν. Τον ερώτησαν κάποτε ποια θα ήταν η πιο μεγάλη -ίσως η τελευταία του- επιθυμία που θα ήθελε να ικανοποιήσουν. Και ο φιλόσοφος τους αποκρίθηκε: "Τους παίδας εν ω αν αποθάνω μηνί κατ' έτος παίζειν συγχωρείν" (= Ν' αφήνετε τα παιδιά να παίζουν κάθε χρόνο το μήνα που θα πεθάνω). Οι Λαμψακινοί τήρησαν την υπόσχεσή τους επί αιώνες. Όπως διαβάζουμε σε κείμενο του 3ου μ.Χ., δηλαδή σε κείμενο που γράφτηκε 600 και πλέον χρόνια μετά το θάνατο του Αναξαγόρα, "εφυλάττετο το έθος και νυν". Διότι είχαν κατανοήσει πως όταν το παιδί δεν παίξει, δεν "παιδιαρίσει", θα αρχίσει να παιδιαρίζει, όταν θα πρέπει ν' αρχίσει το ωρίμασμά του…». Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο…

aktines.blogspot.be


proslalia

Εσχάτη προδοσία ? Και δεν λέει κανένας τίποτα? Ποιοί είναι αυτοί? Και τι διέπραξαν ? Γιατί κανείς δεν μας ενημέρωσε?

Το παρακάτω απόσπασμα είναι απο τα επίσημα πρακτικά της βουλής,που βρήκα στην ιστοσελίδα του Κοινοβουλίου. Εσχάτη προδοσία ? Και δεν λέει κανένας τίποτα? Ποιοί είναι αυτοί? Και τι διέπραξαν ? Γιατί κανείς δεν μας ενημέρωσε?
Επίσης, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτωνδιαβίβασε στη Βουλή στις 23 Μαρτίου του 2015, σύμφωνα με τα άρθρα 86 του Συντάγματος, 83 παράγραφος 1 του ……..
……..Κανονισμού της Βουλής και 1 και 4 του ν. 3126/2003 που αφορά την «Ποινική ευθύνη των Υπουργών», όπως ισχύει, ποινική δικογραφία που σχηματίστηκε κατόπιν των από 18-8-2014 «Αναφορών-Καταγγελιών» και των από 5-11-2014 Υπομνημάτων που επέχουν θέση εγκλήσεων των Χαραλάμπους Καλογεράκη του Γεωργίου, του Αντωνίου Σαριδάκη του Μύρωνος, Ηλία-Θεοχάρη Τσικόγια του Γεωργίου και Γεωργίου Ερμή του Κωνσταντίνου, κατοίκων Ρεθύμνου Κρήτης, που αφορά όλα τα μέλη της πρώην Κυβερνήσεως για το φερόμενο ως τελεσθέν αδίκημα της εσχάτης προδοσίας (άρθρο 134 Π.Κ. και 120 του Συντάγματος) κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Αναγνώστης

tolimeri

ΙΕΚ ανδρισμού ''Αντουάν''..


     ''Εγώ είμαι της ευθείας,της αντρικής σχολής'', δήλωσε χθες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

     Καλά Αντώνη μας! Ποιός σε αμφισβήτησε όσο αφορά την ευθεία σουνα του πάρουμε το κεφάλι;
     Μήπως εκείνος ο παλιο-Ντάϊσελ-κάπως, με το μαλλί το δαχτυλίδι; Πέστο μας να του γυρίσουμε φούσκο να του ισιώσει  η περμανάντ!

     Αλλά πάλι βρε Αντώνη μας, όλοι χθες να μιλάνε για οικονομικά, και σένα το μυαλό σου στο σολουμουτούκουμ τσιτσιρί, που έλεγε κι  ο αείμνηστος Τσιφόρος;
     Εμείς όταν σε πήραμε στο ψιλό για κάτι δηλώσεις σου για ''πεσμένους στα τέσσερα'', εννοούσαμε πολιτικό πέσιμο, σκύψιμοξεφτίλα, πώς το λένε;
     Κοίτα άλλωστε και το κολάζ από πάνω. Δείχνει πολιτικό ''όρθιο'' αυτό; Ή σκυλάκι τούμπα, ναδείχνει και τα αχαμνά του στο αφεντικό;
     Προς θεού! Αυτό εννοούσαμε λεβέντη μας! Μας παρεξήγησες. Πού πήγε το μυαλό σου; Α,παπα!

     Κατανοούμε τον εκνευρισμό σου. Κι εμείς έτσι θα κάναμε!
     Ιδίως αν είχαμε χεσμένη την φωλιά μας όπως εσύ!
     Πώς λέει ο λαός ''φωνάζει ο κλέφτης να φύγει ο νοικοκύρης''; Έτσι.
     Και μετά από λίγο τάχαμ δήθεμ συγχυσμένος ''δι ασήμαντον αφορμήν'', πήρες και τον συρφετόσου και έφυγες, να δημιουργήσεις εντυπώσεις,
     ..αφού το ισχυρότερο επιχείρημα που είχες χθες ήταν το να το βάλεις στα πόδια!

     Βέβαια σαν τακτική, σαν τρικ που λέμε, είναι αποτελεσματική. Γλυτώνεις απ' το να τρώς κατάμουτρα τις πολιτικές σου σφαλιάρες,
     ..και δεν έρχεσαι και στη δύσκολη θέση να απαντήσεις κιόλας, όταν δεν έχεις και τίποτα (αληθινό) να πεις!

     Αλλά μεταξύ μας τώρα: Είναι στάση της ''αντρικής σχολής'' αυτό;  Ή έτσι σε δασκάλεψε ο Ντάϊσελ-κάπως, με το μαλλί το δαχτυλίδι;
     Ξέρουμε πως σε έχει επηρεάσει η αφελφότης των ευρωπαίων ''εταίρων'' και φέρεσαι ''κάπως''.
     Να το προσέξεις όμως, μη σου μείνει κουσούρι.  Κι αυτό.  Μαζί με τ' άλλα που έχεις.

     Και πρόσεξε: ''αδελφότης'' είπαμε. Αδελφότης.
     Όχι ''αδελφάτο''!
     Μην παρεξηγηθούμε πάλι!..
    

Ο κ. Τσίπρας πήρε εντολή από την ελλαδική κοινωνία να ξαναστήσει τη λειτουργία της ζωής στη ρημαγμένη από φαύλους και ανίκανους πολιτικούς χώρα.


Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς 

Ασκηση κριτικής σκέψης: Γιατί ο πολύς κ. Σόιμπλε (και ό,τι αυτό το όνομα συμβολικά εκπροσωπεί) να εκφράσει τόσο απροσχημάτιστα την εύνοιά του για τις παρελθούσες γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις στην Ελλάδα και την οργισμένη απαρέσκειά του για τη σημερινή κυβέρνηση; (θυμηθείτε τη δήλωσή του ότι «η νέα ελληνική κυβέρνηση κατέστρεψε όλη την εμπιστοσύνη που είχε επιτευχθεί με την προηγούμενη κυβέρνηση» – «Κ» 17.3.2015).

Είναι αυτονόητο η ολοκληρωτική εξάρτηση μιας χώρας από τους δανειστές της να καθιστά προσχηματικές τις λειτουργίες τής δημοκρατίας σε αυτή τη χώρα. Αποφασίζουν σχεδόν για όλα οι «θεσμοί» που ορίστηκαν από τους δανειστές να επιτροπεύουν τη χώρα – η κυβέρνηση είναι στοιχείο περίπου διακοσμητικό και οι εκλογές για να αναδειχθεί κυβέρνηση, περίπου παντομίμα. Ομως, αφού οι δανειστές επιτρέπουν (ακόμα) την παντομίμα της δημοκρατίας, γιατί ενοχλούνται και εξοργίζονται με την τήρηση των προσχημάτων, γιατί δεν τα καταργούν;

Η κριτική λειτουργία της λογικής δύο αιτίες για τη συντήρηση των προσχημάτων δημοκρατικής αυτοδιαχείρισης μιας υπερχρεωμένης χώρας μπορεί να υποθέσει: Πρώτη αιτία, ότι τα προσχήματα καμουφλάρουν και παρηγορούν με ψευδαισθήσεις τις πολύ οδυνηρές για τον πληθυσμό επιπτώσεις της χρεοκοπίας: την ανεργία, για πολλούς την πείνα, τη μεγιστοποίηση της κοινωνικής αδικίας, την άθικτη αναξιοκρατία, τον δραστικό περιορισμό του κράτους-πρόνοιας. Δεύτερη αιτία είναι, ότι τα προσχήματα συντηρούν φαντασιωσικά υποκατάστατα «αντίστασης» στην επιτρόπευση, κυρίως συντηρούν την παραισθησιογόνο «αριστερή» ρητορεία.

Οι ελλαδικές κυβερνήσεις που εισέπραξαν τον απροσχημάτιστο έπαινο του κ. Σόιμπλε, οι γαλαζοπράσινες, ήταν φυσικά αδύνατο να διαπραγματευτούν «κόκκινες γραμμές» στοιχειώδους κοινωνικής - ανθρωπιστικής άμυνας απέναντι στις στυγνές αξιώσεις των δανειστών. Για τον απλούστατο λόγο ότι τα ίδια αυτά κόμματα που τις συγκροτούσαν είχαν υπογράψει εν ψυχρώ τον εξωφρενικό υπερδανεισμό της χώρας, ήταν οι φυσικοί αυτουργοί του εγκλήματος – αποκλειστικά και μόνο για να τραφεί ο Μινώταυρος του πελατειακού κράτους (ο εγγυητής της εξουσίας τους). Ηταν οι ίδιοι άνθρωποι που είχαν π.χ. «παραλάβει» υπουργείο και πεπραγμένα από τον Τσοχατζόπουλο, «χωρίς να αντιληφθούν» τη συντελεσμένη κακουργηματική καταλήστευση του κοινωνικού χρήματος. Ή είχαν παραλάβει «ιεροκρυφίως» την παραποιημένη «λίστα Λαγκάρντ» και τη «φύλαγαν» στο γραφείο τους «ξεχασμένη». Ουσιαστικά υπόδικοι λοιπόν οι ίδιοι, πώς να υπερασπίσουν τον λαό από τις συνέπειες των δικών τους κακουργημάτων ή παραλείψεων;

Ομως η κριτική σκέψη δοκιμάζεται και από τη σκανδαλώδη εμμονή της Αριστεράς στα προσχήματα. Γιατί να συμβιβάζεται και η Αριστερά με μία δήθεν αυτοδιαχείριση της επιτροπευόμενης χώρας μας, γιατί να κλείνει τα μάτια μπροστά στις πραγματικές αιτίες του υπερδανεισμού και της χρεοκοπίας; Ισως επειδή στα τελευταία σαράντα χρόνια η Αριστερά ξέμαθε να παλεύει για στόχους κοινωνικούς, ξέρει πια μόνο να ρητορεύει. Το είδος της Αριστεράς που έφτασε σήμερα να σχηματίσει κυβέρνηση προσχηματική, δεν γεννήθηκε από την ανάγκη να υπηρετήσει κοινωνικές ανάγκες, γεννήθηκε για να διεκδικήσει καταναλωτικές απαιτήσεις. Δεν γέννησε τη σημερινή Αριστερά η λαχτάρα για κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοκρατία, η ανάγκη να εξαλειφθεί το «πελατειακό κράτος», η διαπλοκή και η διαφθορά, να πρωτεύσει η δίψα για την ποιότητα ζωής που χαρίζει η καλλιέργεια, η αυστηρών απαιτήσεων εκπαίδευση.

Η Αριστερά που μας κυβερνάει σήμερα γεννήθηκε ταυτισμένη με την τυφλή καταναλωτική διεκδίκηση, τη συνδικαλιστική εκβιαστική αυθαιρεσία, τις απεργίες «κοινωνικού κόστους». Ταυτίστηκε σαράντα ολόκληρα χρόνια η Αριστερά με τον βασανισμό του λαϊκού σώματος από την απληστία διεκδικήσεων των συνδικαλισμένων «ρετιρέ», την υπεράσπιση των παρασιτικά διορισμένων εκλεκτών του πελατειακού κράτους. Κάλυψε πολιτικά και πρόσφερε την ετικέτα της η Αριστερά σε εγκλήματα αντικοινωνικής, χυδαία εγωκεντρικής κακοήθειας: επιδόματα πλαστογραφημένης αναπηρίας, συμπαράταξη με τους αετονύχηδες συνταξιοδοτημένους από τα πενήντα ή και τα σαράντα-τόσα τους χρόνια. Και αυτή την αντίφαση αριστερής ετικέτας και κτηνώδους εγωκεντρισμού ή καταστροφικής υστερίας τη γεφύρωνε πάντοτε μια μεγαλόστομη ξύλινη ρητορεία.

Η Αριστερά που μας κυβερνάει σήμερα είναι εκ γενετής ρητορική – οι θεωρητικοί της, καθόλου τυχαία, είχαν ορμητήριο τα μπιστρό της πλατείας Κολωνακίου. Στις διαπραγματεύσεις τους σήμερα με τους δανειστές μας προτάσσουν ρητορεύματα που τα βαφτίζουν «πολιτικές προτάσεις διαπραγμάτευσης», ενώ οι σκληροπυρηνικοί καπιταλιστές συνομιλητές τους, ασύγκριτα συνεπέστεροι στον Ιστορικό Υλισμό από τους μαρξιστές, απαιτούν «νούμερα»: από ποιες περικοπές θα εξοικονομήσετε πόσα χρήματα.

Ενα από τα οδυνηρότερα δείγματα «αριστερής» (τάχα μου) ρητορείας, που θέλει να εξωραΐσει την πολιτική ανοχή αντικοινωνικών - αντιλαϊκών εγκλημάτων, ήταν και η δήλωση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Γιάννη Πανούση, με αφορμή την ανεμπόδιστη δήωση και καταστροφή του κτιρίου της Νομικής από κουκουλοφόρους «καταληψίες»: «Η αστυνομία δεν είναι αρμόδια να επεμβαίνει στα ενδοοικογενειακά των πανεπιστημίων»! Αποψη λογική μιας «Αριστεράς» που θυσιάζει, με τέλειο αμοραλισμό, την κοινωνιοκεντρική της ταυτότητα στον βωμό του πολιτικού τυχοδιωκτισμού.

Ο κ. Τσίπρας πήρε εντολή από την ελλαδική κοινωνία να ξαναστήσει τη λειτουργία της ζωής στη ρημαγμένη από φαύλους και ανίκανους πολιτικούς χώρα. Θεμελιώδης προϋπόθεση για να ανταποκριθεί σε αυτή την εντολή, είναι να «γεννήσει» πολιτικά μιαν όντως ριζοσπαστική, καινούργια Αριστερά. Καίρια πρόκληση, που θα την ζήλευε κάθε προικισμένος με «τσαγανό» πολιτικός. Καινούργια θα πει: μια Αριστερά ελευθερωμένη από τη δουλεία στον οικονομισμό, από τη σύνθλιψη της ζωής και των ελπίδων στα γρανάζια, τα ανθρωποφάγα, της εκβιαστικής διεκδίκησης. Κοινωνιοκεντρική Αριστερά, ελευθερωμένη από τη νοθεία, την παραποίηση, τον βαρβαρικό ατομοκεντρισμό, που κουβαλάει από γεννησιμιού του ο ελλαδικός πολιτικός μεταπρατισμός.

Πηγή "Καθημερινή"


Τα παντελόνια της Βουλής


Στην φόρα βγήκαν άπλυτα κατά την συνεδρίαση της Βουλής με θέμα τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους.Ο κύριος Τσίπρας προσπαθώντας να υπεραμυνθεί ότι δεν είναι μνημονιακή κυβέρνηση έφερε δύο παραδείγματα τα οποία διαψεύδουν τον ίδιο. Ρώτησε το Σώμα της Βουλής αν είναι μνημονιακός ο νόμος των 100 δόσεων (που έφερε 100 εκατ. Ευρώ στο δημόσιο μέσα σε μία εβδομάδα) και αν είναι μνημονιακός νόμος αυτός της ανθρωπιστικής κρίσης. 
Κανένας δεν απάντησε (ούτε από την πτέρυγα του ΚΚΕ) ότι ο νόμος των 100 δόσεων και ο νόμος για την ανθρωπιστική κρίση είναι νόμοι φτιαγμένοι για όσα επέφεραν οι μνημονιακοί νόμοι τους οποίους η κυβέρνηση δεν τολμά να καταργήσει αλλά τους διατηρεί σκληρότατα, στέλνοντας ραβασάκια στους οφειλέτες ακόμη και για το χαράτσι της ΔΕΗ του 2013. Η κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης θα είχε την ταυτότητα της αντιμνημονιακής μόνο αν καταργούσε όλους τους νόμους- ειδικά τους φοροεισπρακτικούς -που επιβάλλουν οι υπογραφές των Μνημονίων και των δανειακών παρατάσεων. Το να καλύπτεις τους μνημονιακούς νόμους με αντιμνημονιακούς νόμους απλά διατηρείς την κατάσταση σε σήψη και σε πλήρη λαϊκή εξαθλίωση. 

Είμαστε υπανάπτυκτοι
Ο πρωθυπουργός προσπαθώντας να πείσει τον λαό ότι δεν πρόκειται να υπογράψει νέο Μνημόνιο τον Ιούνιο δήλωσε ότι η Ελλάδα θα υπογράψει “Συμφωνία για την Ανάπτυξη”. Παραδέχθηκε λοιπόν, δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι οι Έλληνες είναι άποροι και θα καλύπτονται από το νόμο για την ανθρωπιστική κρίση και δεύτερον ότι οι Έλληνες δεν μπορούν να αναπτυχθούν από μόνοι τους και γι' αυτό θα έρθουν οι εταίροι να μας αναπτύξουν. 
Ο κύριος Τσίπρας ακολουθεί την παλαιοκομματική πολιτική του Κωνσταντίνου Καραμανλή που την δεκαετία του '50 αποφάσιζε ότι μόνο με Σχέδια Ανάπτυξης η Ελλάδα θα μπορούσε να αναπτυχθεί κάνοντας παράλληλα συμφωνίες με την Γερμανία να κλείσουν ανοιχτές υποθέσεις οικονομικών χρωστούμενων της Γερμανίας με όρο να βρουν μεροκάματο στις φάμπρικες της Γερμανίας οι υπανάπτυκτοι Έλληνες! 
Κανείς δεν σηκώθηκε από το έδρανο και να αποχωρήσει από την αίθουσα, ούτε τόλμησε να ρωτήσει τον κύριο Τσίπρα αν η πολιτική που ακολουθεί είναι μια πολιτική που σπρώχνει τους Έλληνες να είναι υπανάπτυκτοι με μόνο σκοπό να φθάσει στην Συμφωνία του Ιουνίου. 
Το μεγαλύτερο λεκτικό ατόπημα του πρωθυπουργού ήταν όμως η εξής πρόταση:"Θα κάνουμε έναν έντιμο συμβιβασμό με τους εταίρους και δεν θα συνθηκολογήσουμε άνευ όρων". Ξεκάθαρα λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση έχει μονόδρομο τον συμβιβασμό στις απαιτήσεις των Θεσμών που έντιμα θα πληρώνουν το αντίτιμο των μέτρων οι Έλληνες αλλά αυτό δεν είναι συνθηκολόγηση. Συνθηκολόγηση κάνουν οι ισότιμες χώρες, συμβιβασμούς κάνουν οι ανίσχυροι μπροστά στο συμβόλαιο που γράφουν οι ισχυροί. 

Ο Σαμαράς δεν φοράει φούστες
Ο κύριος Σαμαράς έκανε σαν μικρό παιδί που του πήραν το παιχνίδι του. Επί μισή ώρα προσπαθούσε να πείσει ότι αυτός έπρεπε να είναι στην εξουσία ως καθαρός μνημονιακός και όχι ο κύριος Τσίπρας ως καλυμμένος μνημονιακός. “Είμαι της αντρικής σχολής” δήλωσε ο πρώην πρωθυπουργός λες και αμφισβήτησε κάποιος ότι δεν είναι άντρας. 
Τις εποχές που ο λαός δεν ξέρει τι θα πληρώσει και πόσο “ανάπτυξη” θα του φέρουν οι δανειστές και τα οικονομικά λόμπι που συνεργάζονται με την σημερινή κυβέρνηση, ο κύριος Σαμαράς μέσα στην Βουλή κάνει δηλώσεις ότι είναι άντρας. 
Η πρόεδρος της Βουλής δεν αισθάνθηκε προσβεβλημένη από την παραδοχή του ομοϊδεάτη της κυρίου Τσίπρα που είπε τους Έλληνες υπανάπτυκτους υποβάλοντάς τους σε έναν συμβιβασμό, αλλά προσβλήθηκε από τον κύριο Σαμαρά. Θεώρησε το υπονοούμενο ρατσιστικό κάνοντας τους τηλεθεατές να αναρωτιούνται αν κάποιοι στην Βουλή δεν φορούν παντελόνια ένθερμα όσο ένθερμα διαλαλεί ότι φοράει ο πρόεδρος της Ν.Δ. 
Για την πρόεδρο της Βουλής το να διαχωρίζεις τους ανθρώπους βάση των σεξουαλικών προτιμήσεων είναι βαρύ, αλλά να διαχωρίζεις τους λαούς σε αναπτυγμένους και υπανάπτυκτους, σε Βόρειους και Νότιους είναι κάτι “αριστερά” δεδομένο. 

Άδεια παντελόνια με τσέπες μόνο για ευρώ 
Η πτέρυγα της ΝΔ αποχώρησε με τα παντελόνια της και έμειναν στην αίθουσα ο κ. Βενιζέλος ο οποίος υπερασπίστηκε το παντελόνι του κ. Σαμαρά, αλλά όχι τους Έλληνες που λίγο πριν ο κ. Τσίπρας αποκάλεσε ως χρήζοντες ανάπτυξης με οικονομική βοήθεια μέσω Συμφώνων. Φαίνεται ότι η Ελλάδα είναι υπανάπτυκτη βρίσκει σύμφωνο και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Ο κύριος Θεοδώρακης εκπροσωπώντας το Ποτάμι,  δήλωσε ότι πρέπει να συστρατευτούν όλοι ενάντια στο “λόμπι της δραχμής” και υπέρ του μονοδρόμου της Ε.Ε. Ούτε σε αυτή την ρήση του κυρίου Θεοδωράκη δεν υπήρξε καμία αντίδραση. Δεν ρωτήθηκε ο πρόεδρος του Ποταμιού αν το “λόμπι της δραχμής” κατέστρεψε και χρεοκόπησε την χώρα ή το “λόμπι του ευρώ” που έχει αφετηρία και κατάληξη την ίδια την Ε.Ε που μάς σέρνει από συμβιβασμό σε συμβιβασμό. 

Τον Ιούνιο τα παντελόνια κάτω
Έτσι κύλησε ακόμα μία συνεδρίαση που θύμιζε παιδική χαρά με μοναδικό σκοπό να γίνεται συζήτηση στα social media και στις τηλεοπτικές εκπομπές για το ποιος είναι άντρας και όχι για το αν το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση είναι απόδειξη ότι η κυβέρνηση θεωρεί την Ελλάδα υπανάπτυκτη, όπως ήταν μεταπολεμικά, και μόνο με την υπογραφή νέων Συμφωνιών (Συμβιβασμών) ίσως να μπορέσει να αναπτυχθεί. 
Στο μεταξύ το Brussel Group κάνει την δουλειά του ήσυχα και μεθοδικά ζητώντας καινούργια διευκρινιστική λίστα των μέτρων μεταρρυθμίσεων από την πλευρά της Ελλάδας. Οι αξιωματούχοι κάνουν στεγνές δηλώσεις όπως “οι διαπραγματεύσεις μπορεί να πάρουν μήνες” που αυτό σημαίνει ότι σκοπός των Θεσμών δεν είναι να ορθοποδήσει η Ελλάδα με δικές της δυνάμεις, αλλά να φθάσει ο Ιούνιος, όπου οποιαδήποτε κυβέρνηση και να έχουμε, θα την αναγκάσουν να υπογράψει ένα νέο Σύμφωνο-Συμβιβασμό που σκοπό θα έχει να  αναπτύξει τους υπανάπτυκτους Νοτιότερους Ευρωπαίους, όπως τους αναπτύσσει από το 2010 μέχρι σήμερα, τουλάχιστον.

stontoixo

Η Ελλάδα στο «μενού» Μέρκελ-Ολάντ...



Το ελληνικό ζήτημα αναμένεται να βρεθεί στο επίκεντρο της συνάντησης που έχουν το μεσημέρι η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ. 

Σύμφωνα με...
πληροφορίες της "Deutsche Welle", στο επίκεντρο των επαφών αναμένεται να βρεθούν το θέμα της Ελλάδας και όλες οι τελευταίες εξελίξεις που αφορούν στην πορεία των διαπραγματεύσεων. Πέραν αυτού, τη συνάντηση θα απασχολήσουν επίσης η κρίση στην Ουκρανία αλλά και οι εν εξελίξει στη Λωζάννη διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Η Α. Μέρκελ υποδέχεται τον Γάλλο πρόεδρο στις 12:15 το μεσημέρι, ώρα Ελλάδας. Ας σημειωθεί ότι η συνάντηση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του τακτικού γαλλογερμανικού υπουργικού συμβουλίου το οποίο θα λάβει χώρα αμέσως μετά το τετ α τετ των δυο ηγετών, παρουσία πολυάριθμων υπουργών των δυο πλευρών, μεταξύ άλλων των υπουργών Εξωτερικών, Άμυνας, Οικονομικών, Οικονομίας και Εργασίας.

Χθες Δευτέρα και από το Ελσίνκι όπου είχε συνομιλίες με τον φινλανδό πρωθυπουργό Αλεξάντερ Στουμπ η γερμανίδα καγκελάριος επιχείρησε να γεφυρώσει το χάσμα που διαφαίνεται μεταξύ Ελλάδας και εταίρων όσον αφορά την περιβόητη λίστα των μεταρρυθμίσεων, τονίζοντας ουσιαστικά ότι η συμφωνία μεταξύ των δυο πλευρών αφήνει σημαντικά περιθώρια ευελιξίας.

Όσον αφορά τα εξειδικευμένα μέτρα που λαμβάνει μια κυβέρνηση, όπως είπε, μπορεί να υπάρξουν διάφορες παραλλαγές, στο τέλος όμως, θα πρέπει να έχει νόημα το συνολικό πλαίσιο. Υπενθύμισε μάλιστα ότι και στην περίπτωση της Ιρλανδίας υπήρξαν αλλαγές του προγράμματος μετά την κυβερνητική αλλαγή. Εντέλει όμως το ζητούμενο είναι να επιτευχθεί η δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας, ανέφερε η καγκελάριος και επανέλαβε ότι «εργαζόμαστε ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να παραμείνει μέρος της Ευρωζώνης».

Σχολιάζοντας τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και θεσμών έκανε λόγο για μια αναμενόμενη «μακρά διαδικασία συζητήσεων» η οποία δεν την εκπλήσσει.

'Οταν μεγάλωσες στην "αυλή" του Ευάγγελου Ροζαλία... χαρακτηρίζεσαι από ντομπροσύνη, συνέπεια!



sibilla