Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Η αξιοπρέπεια ενός λαού είναι το κορυφαίο στίγμα της ύπαρξης του και της θέσης του στην διεθνή κοινότητα. Η αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού είχε κουρελιαστεί για πρώτη φορά στην ιστορία του με τόσο ωμό, τραγικό, εξευτελιστικό και προσβλητικό τρόπο. Αυτοί που κυβέρνησαν την Ελλάδα, ειδικά τα τέσσερα τελευταία χρόνια, αφού ξεπούλησαν εν ψυχρώ την εθνική κυριαρχία το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν το πώς να υπηρετούν τα σχέδια των ξένων ανθελλήνων τοκογλύφων αφεντάδων τους. Ενώ θα έπρεπε να πληρώνουν το βαρύ αντίτιμο των εξοντωτικής και εθνοκτόνο πολιτικής τους, έχουν ακόμα το θράσος και εμφανίζονται δημόσια να υποστηρίζουν την πολιτική που έριξε αυτή την χώρα στον γκρεμό και εξόντωσε την ελληνική κοινωνία.
Οι τελευταίες εκλογές ήταν ένα γέρο χτύπημα σε όλους αυτούς τους τσαρλατάνους, που δυστυχώς τους στήριξε και ένα μεγάλο μέρος της «ρασοφόρου υποκρισίας» καθώς γέροντες προέτρεπαν τα πνευματικά τους παιδιά να ψηφήσουν τον απερχόμενο πρωθυπουργό για να συνεχίσει το καταστροφικό του έργο. Τώρα για πρώτη φορά μετά από την εθνική καταστροφή κάποιο σημάδι ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας έχει αρχίσει να διαφαίνεται στον ορίζοντα. Για πρώτη φορά οι Ευρωπαίοι άρχισαν να περνούν στα σοβαρά την χώρα μας, δείχνουν μεγάλη αμηχανία γιατί ποτέ δεν περίμεναν μια τέτοια εξέλιξη αμφισβήτησης της κατοχικής του πολιτικής και προσπαθούν να «τρίξουν τα δόντια τους» ενώ στο βάθος γνωρίζουν ότι ένα ρήγμα με ελληνικό «περιεχόμενο», θα τους πλήξει άμεσα και αυτούς ενώ θα σημάνει την οριστική κατάρρευση της ευρωζώνης των τραπεζιτικών τους ιδρυμάτων.
Το ζήτημα όμως είναι πολύ πιο βαθύ από τις περιπτωσιακές οικονομικές διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος και για την ανάκτηση της εθνικής αξιοπρέπειας. Το ζήτημα είναι η απαιτούμενη κίνηση αλλαγής των στρατηγικών επιλογών της χώρας, η οποία επί δεκαετίες ακλουθούσε μια πολιτική δουλοπρέπειας που πάντα την πρόδιδε στα εθνικά θέματα ενώ την είχε καταστήσει ένα ταπεινό δορυφόρο των συμμάχων και ετέρων που έφτασαν στο σημείο να την λεηλατήσουν με την συνδρομή των εντοπίων δοσίλογων τους. Τώρα αρχίζει να διαφαίνεται όλο και περισσότερο η ανταύγεια μιας τέτοιας αλλαγής. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν μονομερείς κινήσεις. Εκείνο που θα πρέπει να γίνει είναι ότι θα πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι αυτό το προνομιούχο οικόπεδο κοστίζει ανάλογα της θέσης του και ότι θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει η λεηλασία της Ελλάδας χωρίς κανένα όφελος για τον ίδιο τον λαό της.
Πριν από οχτώ χρόνια ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είχε τολμήσει να προχωρήσει σε αυτόν τον δρόμο. Το πλήρωσε πολύ ακριβά καθώς κινδύνεψε ακόμα και η σωματική του ακεραιότητα. Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο λαός έχει υποστεί μια πρωτοφανή καταστροφική λεηλασία και οι υπομονές του έχουν εξαντληθεί. Τι άλλο επιτέλους έχει να χάσει μια χώρα που της έχει στερηθεί ακόμα και το δικαίωμα να ασκεί δική της οικονομική δραστηριότητα ;
Αυτή την φορά τα δεδομένα είναι πολύ διαφορετικά γιατί υπάρχει μια κυβέρνηση που φέρεται αποφασισμένη και το κυριότερο έχει τα ικανά αποφασισμένα στελέχη για να καταδείξει πως επιτέλους αυτή η χώρα δεν χαρίζει σε κανένα τα εθνικά της συμφέροντα.
Να μην διαψεύσει τις ελπίδες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου