ΓΙΑΤΙ ΧΑΙΡΟΝΤΑΝ Ο ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ;
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
Παρακολουθώντας τη συνέντευξη τύπου του Έλληνα ΥΠΟΙΚ μετά τη σύνοδο του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου μου έδωσε την αίσθηση ενός ανθρώπου που έβγαινε από μια περιφανή νίκη. Λαλίστατος και χαριέστατος απαντούσε στις ερωτήσεις χωρίς κανένα δισταγμό. Δεν είχα λόγους να πιστέψω πως τα πράγματα δεν ήσαν έτσι. Το αντίθετο μάλιστα. Ολόψυχα ευχόμουν να είναι έτσι. Διαβάζοντας κατόπιν την κοινή ανακοίνωση διαπίστωσα πως τα δεδομένα, όπως προέκυπταν από το έγγραφο, ήσαν μάλλον διαφορετικά. Στα παρακάτω θα προσπαθήσω να εξηγήσω, ερμηνεύοντας λέξη λέξη το κείμενο, γιατί έχω διαφορετική ανάγνωσή του από το Βαρουφάκη.
Εδώ θα ήθελα να επισημάνω πως δεν είμαι μαξιμαλιστής. Το μόνο που επιθυμώ είναι η εφαρμογή στην πράξη του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ με το οποίο και συμφώνησε ο ελληνικός λαός στις εκλογές. Ο λόγος γι αυτή την τοποθέτησή μου ερμηνεύεται από την ανάλυσή μου της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας. Εκτιμώ πως το λαϊκό κίνημα είναι εξαιρετικά αδύναμο, τα πολιτικά υποκείμενα αδύνατα τόσο στην κατανόηση και βαθειά ανάλυση της κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας του σύγχρονου καπιταλισμού όσο και στο πεδίο της θεωρητικής επεξεργασίας της αντικατάστασής του.
Αντιλαμβάνομαι επίσης, αρκετά καλά υποθέτω, πως το αίτημα για διαγραφή του χρέους ή μεγάλου μέρους του ήταν κάτι δύσκολο σε μια πρώτη φάση. Ούτως ή άλλως το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι απολύτως αδύνατο να εξυπηρετηθεί και θα είναι ένα σήριαλ με πολλά επεισόδια που θα ακολουθεί την πολιτική ζωή μας για αρκετά χρόνια μέχρι την οριστική λύση του που δεν μπορεί να είναι άλλη από τη διαγραφή του μεγαλυτέρου μέρους του. Εκείνο που έκρινα ως αναγκαίο σε αυτή την πρώτη φάση ήταν η αποτύπωση της αδυναμίας εξυπηρέτησής του μέσω ουσιωδών όρων ελάφρυνσής του. Επίσης αντιλαμβάνομαι πως κατά τις διαπραγματεύσεις η χρήση των λέξεων και των διατυπώσεων μπορεί, και ίσως και να πρέπει, να είναι τέτοια που να ικανοποιεί όσο το δυνατό περισσότερες πλευρές. Δεν είναι υποχρεωτικό να φαίνεται ο νικητής και ο ηττημένος.
Μετά τα παραπάνω και υπό αυτό το πρίσμα ας περάσουμε να δούμε και να ερμηνεύσουμε το κείμενο. Κριτήριο και αφετηρία της κριτικής μας θα είναι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και η δυνατότητα εφαρμογής του σύμφωνα με το κείμενο. Στα παρακάτω θα σχολιάσουμε τις 8 από τις 12 παραγράφους. Αυτές δηλαδή που έχουν τη θεμελιώδη σημασία. Θα παρατίθεται το κείμενο στα αγγλικά και η μετάφρασή του. Θα ακολουθεί ο δικός μου σχολιασμός. Η μετάφραση από το:http://leftg700.blogspot.gr/
1. The Eurogroup notes, in the framework of the existing arrangement, the request from the Greek authorities for an extension of the Master Financial Assistance Facility Agreement (MFFA), which is underpinned by a set of commitments. The purpose of the extension is the successful completion of the review on the basis of the conditions in the current arrangement, making best use of the given flexibility which will be considered jointly with the Greek authorities and the institutions. This extension would also bridge the time for discussions on a possible follow-up arrangement between the Eurogroup, the institutions and Greece.
To Eurogroup σημειώνει, στο πλαίσιο της υφιστάμενης συµφωνίας, το αίτηµα των ελληνικών αρχών για παράταση της Κύριας Σύµβασης Χρηµατοδοτικής ∆ιευκόλυνσης (MFFA), η οποία υποστηρίζεται από µια σειρά δεσµεύσεων. Ο σκοπός της παράτασης είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων της παρούσας συµφωνίας, µε την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδοµένης ευελιξίας, η οποία θα πρέπει να εξετασθεί από κοινού µε τις ελληνικές αρχές και τους θεσµούς. Η παράταση αυτή θα μπορούσε να γεφυρώσει επίσης το χρόνο για τις συζητήσεις σχετικά µε µια πιθανή διάδοχη συµφωνία ανάµεσα στο Eurogroup, τους Θεσµούς και την Ελλάδα.
Από την αρχή ξεκαθαρίζεται πως από τη μια το αίτημα για παράταση αφορά την υφιστάμενη συμφωνία η οποία εμπεριέχει μια σειρά δεσμεύσεων. Το γνωστό δηλαδή μνημόνιο. Συνεχίζοντας ρητά αναφέρεται πως σκοπός της παράτασης είναι: η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων της παρούσας συµφωνίας. Δηλαδή το πρόγραμμα το οποίο βρίσκεται ήδη σε ισχύ παρατείνεται για ένα τετράμηνο ακόμη. Για ένα δηλαδή τετράμηνο η ελληνική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει τις δεσμεύσεις που αυτό επιβάλλει.
Και συνεχίζει:
2. The Greek authorities will present a first list of reform measures, based on the current arrangement, by the end of Monday February 23. The institutions will provide a first view whether this is sufficiently comprehensive to be a valid starting point for a successful conclusion of the review. This list will be further specified and then agreed with the institutions by the end of April.
Οι ελληνικές αρχές θα παρουσιάσουν έναν πρώτο κατάλογο µεταρρυθµιστικών µέτρων, µε βάση την παρούσα συµφωνία, ως το τέλος τους ∆ευτέρας 23 Φεβρουαρίου. Τα θεσµικά όργανα θα παράσχουν µια πρώτη άποψη για το αν αυτά είναι επαρκώς αναλυτικά ώστε να αποτελέσουν µια έγκυρη αφετηρία για την επιτυχή ολοκλήρωση τους αξιολόγησης. Ο κατάλογος τους θα εξειδικευθεί περαιτέρω και στη συνέχεια θα συµφωνηθεί µε τους θεσµούς ως το τέλος του Απριλίου
Στην προηγούμενη παράγραφο ρητά αναφέρεται πως τα όποια μεταρρυθμιστικά μέτρα προτείνει η ελληνική κυβέρνηση θα κριθούν αποκλειστικά από τους θεσμούς –ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ- με μοναδικό κριτήριο το αν ανταποκρίνονται στους όρους που επιβάλει η προηγούμενη συμφωνία ώστε να ολοκληρωθεί επιτυχώς η αξιολόγηση εφαρμογής του υφιστάμενου προγράμματος. Δηλαδή του μνημονίου. Όπως μας βεβαιώνει ηεπόμενη παράγραφος
3. Only approval of the conclusion of the review of the extended arrangement by the institutions in turn will allow for any disbursement of the outstanding tranche of the current EFSF programme and the transfer of the 2014 SMP profits. Both are again subject to approval by the Eurogroup.
Μόνο η έγκριση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης της παραταθείσας συµφωνίας από τους θεσµούς θα επιτρέψει µε τη σειρά της οποιαδήποτε εκταµίευση εκκρεµούσας δόσης του τρέχοντος προγράµµατος του EFSF και τη µεταβίβαση των κερδών SMP γα το 2014. Και τα δύο υπόκειται και πάλι σε έγκριση από το Eurogroup.
Εδώ τα πράγματα γίνονται απολύτως σαφή. Η συμφωνία φτάνει μέχρι του απίστευτου σημείου να αρνείται την εκταμίευση ακόμη και των 1,9 δισεκατομμυρίων ευρώ που αποτελούν τα κέρδη της ΕΚΤ και των Περιφερειακών Κεντρικών Τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους. Κέρδη που αποκτήθηκαν με το αίμα του ελληνικού λαού. Τα χρήματα αυτά είναι απολύτως αναγκαία για την εκπλήρωση των στοιχειωδών αναγκών του ελληνικού δημοσίου καθώς παρουσιάζεται υστέρηση εσόδων. Η εκταμίευσή τους, όπως και η εκταμίευση των εκκρεμουσών δόσεων, εξαρτώνται από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης από τους θεσμούς. Την αλήστουμνήμης δηλαδή τρόικα.
Και το πανηγύρι συνεχίζεται:
4. In view of the assessment of the institutions the Eurogroup agrees that the funds, so far available in the HFSF buffer, should be held by the EFSF, free of third party rights for the duration of the MFFA extension. The funds continue to be available for the duration of the MFFA extension and can only be used for bank ecapitalization and resolution costs. They will only be released on request by the ECB/SSM.
Εν όψει της αξιολόγησης των θεσµικών οργάνων, το Eurogroup συµφωνεί ότι τα κεφάλαια που είναι µέχρι στιγµής διαθέσιµα στο ΤΧΣ, θα πρέπει να διακρατηθούν από τον EFSF, εξαιρουµένων των δικαιωµάτων τρίτων κατά τη διάρκεια της παράτασης της MFFA. Τα κεφάλαια συνεχίζουν να είναι διαθέσιµα κατά τη διάρκεια της παράτασης του MFFA και µπορούν να χρησιµοποιηθούν µόνο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Θα απελευθερώνονται µόνο κατόπιν αιτήµατος από την ΕΚΤ και τον SSM.
Τα 10,8 δισεκατομμύρια ευρώ που έχει δανειστεί ο ελληνικός λαός, και έχουν εγγραφεί στο δημόσιο χρέος, θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται σε διαθεσιμότητα αλλά μόνο μετά από έγκριση της ΕΚΤ μπορούν να εκταμιευτούν. Τα χρήματα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κι αυτό όπως κρίνεται από την ΕΚΤ. Αυτό σημαίνει πως οι υπολογισμοί του ΣΥΡΙΖΑ για χρησιμοποίηση 3 δισεκατομμυρίων από αυτά για χρηματοδότηση του προγράμματος αντιμετώπισης της κοινωνικής κρίσης πάνε περίπατο. Κι όχι μόνο. Οι υπολογισμοί για χρήση μέρους αυτών για ανακαφαλαιοποίηση των τραπεζών εξ αιτίας των ρυθμίσεων για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια πάνε επίσης στον κάλαθο των αχρήστων. Τις αποφάσεις για τη χρήση αυτών θα βρίσκονται υπό την απόλυτη έγκριση της ΕΚΤ. Και είναι χρήματα που ήδη έχουμε δανειστεί. Και ούτε καν χρήματα. Ομόλογα!
5. The Greek authorities reiterate their unequivocal commitment to honour their financial obligations to all their creditors fully and timely.
Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορητική δέσμευσή τους να τηρήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους πλήρως και εγκαίρως.
Μάλιστα. Είπα αρχίζοντας πως στο ζήτημα του δημοσίου χρέους ήσαν μάλλον αναγκαίοι συμβιβασμοί και διπλωματικές διατυπώσεις ώστε το θέμα να μένει συνεχώς ανοικτό. Αυτό είναι άλλο κι άλλο είναι η απόλυτη και κατηγορηματική δέσμευση για τήρηση των οικονομικών υποχρεώσεων και μάλιστα πλήρως και εγκαίρως! Η παραπάνω δέσμευση σημαίνει πως όχι μόνο η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται το χρέος αλλά κυρίως πως το θεωρεί εξυπηρετήσιμο και βιώσιμο. Αυτό βρίσκεται σε απόλυτη αναντιστοιχία τόσο με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ όσο και με την ίδια την πραγματικότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται δηλαδή πως το 2021 θα δοθούν 24,8 δισεκατομμύρια ευρώ μόνο για τόκους; Από πού; Πότε το χρέος κατέστει βιώσιμο; Και μην αναφέρει κάποιος πως αυτό προϋποθέτει μεταβολές στις ρυθμίσεις για το χρέος που θα ακολουθήσουν. Αυτό δεν συμπεραίνεται από κανένα σημείο του κειμένου.
Και επιβεβαιώνεται από την επόμενη παράγραφο:
6. The Greek authorities have also committed to ensure the appropriate primary fiscal surpluses or financing proceeds required to guarantee debt sustainability in line with the November 2012 Eurogroup statement. The institutions will, for the 2015 primary surplus target, take the economic circumstances in 2015 into account.
Οι ελληνικές αρχές έχουν επίσης δεσµευτεί να διασφαλίσουν τα κατάλληλα δηµοσιονοµικά πρωτογενή πλεονάσµατα ή τα χρηµατοδοτικά έσοδα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της βιωσιµότητας του χρέους, σύµφωνα µε το ανακοινωθέν του Eurogroup του Νοεµβρίου του 2012. Για το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσµατος του 2015 οι θεσµοί θα λάβουν υπόψη τις οικονοµικές συνθήκες το 2015.
Κι εδώ βρίσκεται το μοναδικό θετικό της απόφασης του Eurogroup. Το ότι δηλαδή, και μόνο για το 2015, οι θεσμοί, δηλαδή η μετονομασθείσα τρόικα, θα λάβουν υπόψη τους τις οικονομικές συνθήκες. Για το επόμενα χρόνια το ελληνικό δημόσιο δεσμεύεται να έχει τα απαιτούμενα πλεονάσματα για την εξυπηρέτηση των τόκων αλλά και χρηματοδοτικά έσοδα, δηλαδή δανεισμός, για τα ομόλογα που ωριμάζουν. Τα απαιτούμενα πλεονάσματα ανέρχονται γύρω στο 4,5% του ΑΕΠ ενώ από το 2021 και μετά αυτά εκτοξεύονται σε ασύλληπτα ποσοστά. Ούτε καν νύξη δεν υπάρχει γιαοποιοδήποτε τρόπο ελάφρυνσης.
7. In light of these commitments, we welcome that in a number of areas the Greek policy priorities can contribute to a strengthening and better implementation of the current arrangement. The Greek authorities commit to refrain from any rollback of measures and unilateral changes to the policies and structural reforms that would negatively impact fiscal targets, economic recovery or financial stability, as assessed by the institutions.
Υπό το πρίσµα αυτών των δεσμεύσεων, χαιρετίζουμε ότι σε ορισμένους τοµείς οι ελληνικές προτεραιότητες πολιτικής µπορούν να συµβάλουν στην ενίσχυση και την καλύτερη εφαρμογή της ισχύουσας συµφωνίας. Οι ελληνικές αρχές δεσµεύονται να απέχουν από οποιαδήποτε κατάργηση µέτρων και µονοµερείς αλλαγές στις πολιτικές και στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονοµική ανάκαµψη και τη χρηµατοπιστωτική σταθερότητα, όπως αξιολογείται από τους θεσµούς.
Ένα από τα σημαντικότερα σημεία είναι το παραπάνω. Στην παράγραφο αυτή μπαίνουν υπό την αξιολόγηση και την έγκριση της τρόικας όλες οι ρυθμίσεις που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση καθώς και το συνολικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η μη μείωση των συντάξεων, η 13η σύνταξη, οι διαγραφές και οι ρυθμίσεις των οφειλών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία επηρεάζουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους και αποφασίζει, επομένως, η τρόικα. Η αύξηση του κατώτατου μισθού και η επαναφορά των εργασιακών ρυθμίσεων στο προ των μνημονίων νομοθετικό πλαίσιο επηρεάζουν την οικονομική ανάκαμψη, την ανταγωνιστικότητα δηλαδή όπως την αντιλαμβάνονται οι πιστωτές, οπότε την απόφαση την παίρνουν πάλι οι «θεσμοί». Το ίδιο ισχύει και για τις ρυθμίσεις που αφορούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που επηρεάζουν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Το σύνολο επομένως του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ τίθεται υπό την έγκριση της τρόικας. Μάλιστα ρητά αναφέρεται πως στα παραπάνω εκείνοι που αποφασίζουν είναι οι «θεσμοί». «Οπως αξιολογείται από τους θεσµούς.». Ποιο ρητή αναφορά για την έγκριση ή απόρριψη του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ από τους δανειστές δεν μπορούσε να υπάρξει.
8. On the basis of the request, the commitments by the Greek authorities, the advice of the institutions, and today's agreement, we will launch the national procedures with a view to reaching a final decision on the extension of the current EFSF Master Financial Assistance Facility Agreement for up to four months by the EFSF Board of Directors. We also invite the institutions and the Greek authorities to resume immediately the work that would allow the successful conclusion of the review.
Βάσει της αίτησης, των δεσµεύσεων από τις ελληνικές αρχές, των συµβουλών από τους θεσµούς, και της σηµερινής συµφωνίας, θα ξεκινήσουµε τις εθνικές διαδικασίες, µε στόχο την κατάληξη σε µια τελική απόφαση σχετικά µε την παράταση της Κύριας Σύµβασης Χρηµατοδοτικής ∆ιευκόλυνσης ως και για τέσσερις µήνες από το διοικητικό συµβούλιο του EFSF. Καλούµε επίσης τους θεσµούς και τις ελληνικές αρχές να επανεκκινήσουν αµέσως τις εργασίες που θα επιτρέψουν την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Και για να μη μένει η παραμικρή αμφιβολία πως πρόκειται για την απόλυτη συνέχεια του προηγούμενου προγράμματος το Eurogroup δίνει την εντολή: «Καλούµε επίσης τους θεσµούς και τις ελληνικές αρχές να επανεκκινήσουν αµέσως τις εργασίες που θα επιτρέψουν την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης.»
Γιατί όμως φτάσαμε εδώ; Οφείλεται μήπως, η παρούσα εξέλιξη, στην ανυπαρξία πολιτικής βούλησης εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει ένα ριζοσπαστικό πολιτικό πρόγραμμα και κορόιδευε το λαό προκειμένου να υφαρπάξει την ψήφο του; Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται πιθανό αν όχι παντελώς αδύνατο. Το αίτιο, κατά την δική μου εκτίμηση, βρίσκεται αλλού. Στην πολιτική και πολύ περισσότερο στη διεθνή πολιτική δεν υπάρχουν εταίροι, φίλοι, εχθροί. Υπάρχουν συμφέροντα και μόνο συμφέροντα. Συμφέροντα που εξυπηρετούνται μέσω των ασκούμενων πολιτικών. Οι κυρίαρχες πολιτικές στην ευρωζώνη και την ΕΕ είναι αυτές της εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου. Οι πιθανότητες να επιτρέψουν σε ένα κόμμα που πήρε την κυβερνητική εξουσία σε μια μετρίου μεγέθους χώρα να αμφισβητήσει τις πολιτικές αυτές ήσαν μηδενικές.
Στο σημείο αυτό εκτιμώ πως έγινε λάθος ανάγνωση και αποτελούσε την αχίλλειο πτέρνα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φρόντισε να εξουδετερώσει το κύριο όπλο των αντιπάλων του στην ΕΕ. Και το όπλο αυτό ήταν ουσιαστικά ένα. Η αδυναμία άσκησης νομισματικής πολιτικής. Η ελληνική κυβέρνηση έπεσε θύμα του άτεγκτου και απροκάλυπτου εκβιασμού της πρόκλησης τραπεζικής κατάρρευσης. Αν και η τραπεζική κατάρρευση είναι αδύνατη με fiat νόμισμα αν δεν ελέγχεις την εκδότρια αρχή ήσαν στην απόλυτη κυριαρχία του.
Στο διάστημα από το 2012 και μετά ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν υποχρεωμένος να σχεδιάσει ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης του εκβιασμού αυτού τόσο άμεσα, όταν εκδηλωνόταν, όσο και μεσοπρόθεσμα. Ταυτόχρονα έπρεπε να προετοιμάσει το λαό για την αναγκαιότητα αυτής της πολιτικής αλλά και για τα ανυπέρβλητα προβλήματα που δημιουργούσε η απώλεια της νομισματικής κυριαρχίας καθώς και τις δυσκολίες και τις προοπτικές της ανάκτησής της. Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβίστηκε στη δική του αδυναμία.
Και τώρα τι γίνεται; Τελείωσαν όλα με τον πλέον αρνητικό τρόπο; Η άποψή μου είναι πως μπορεί ακόμη να σωθεί η παρτίδα και η αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του κόσμου της αριστεράς. Η ευθύνη βρίσκεται πλέον στο κόμμα, στα μέλη του και τα όργανά του. Η αμφίσημη και σιβυλλική διατύπωση της κοινής ανακοίνωσης που παρουσιάσαμε επιτρέπει τον ισχυρισμό πως λέει κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά λέει. Αυτό όμως προϋποθέτει πως τα μέλη και τα όργανα του κόμματος θα αναλάβουν την ιστορική ευθύνη τους απέναντι στον ελληνικό λαό. Χωρίς φόβο.
Επειδή ισχυρίζονται κάποιοι πως η ελληνική κυβέρνηση κέρδισε κάτι σημαντικό χρόνο, μπορούμε νόμιμα να ρωτήσουμε: να τον κάνει τι; Οι εκβιασμοί και η στάση των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν. Οι ίδιοι εκβιασμοί που χρησιμοποιήθηκαν και τώρα θα χρησιμοποιηθούν πάλι. Και η βάση του εκβιασμού είναι μία και μοναδική. Το νόμισμα. Ο χρόνος που κέρδισε η κυβέρνηση θα χρησιμοποιηθεί για να αρθεί η βάση των εκβιασμών; Αν όχι τότε το κέρδισμα χρόνου δεν έχει κανένα νόημα και καμιά ουσία. Φοβάμαι πως δεν υπάρχει καμιά τέτοια βούληση. Κι αυτό συνάγεται, μάλλον εύκολα, από την απόλυτη άρνηση της πλειοψηφίας να συζητήσει έστω τις τεκμηριωμένες θέσεις της μειοψηφίας.
Η ιδεοληπτική πολιτική συμπεριφορά της πλειοψηφίας, μέχρι τώρα τουλάχιστον, ήταν η βασική αιτία της υποχώρησης και τις κατά κράτος κυριαρχίας των δανειστών. Το αίτιο για την συνυπογραφή του κειμένου που σχολιάσαμε. Μιας απολύτως ετεροβαρούς και λεοντείου συμφωνίας, που αν οδηγηθεί στο φυσικό της τέλος θα αποτελέσει την ταφόπλακα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο, και κυρίως, της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού. Ελπίζω και εύχομαι, έστω και την τελευταία στιγμή, το λαϊκό κίνημα, τα μέλη, τα όργανα και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να αντιληφθούν τις τεράστιες ευθύνες που έχουν επωμιστεί. Τις ιστορικές τους ευθύνες. Κόβοντας το γόρδιο δεσμό επί του οποίου στηρίζονται όλοι οι εκβιασμοί των δανειστών. Την απειλή διακοπής της ρευστότητας και του bank run. Την απειλή μέσω του νομίσματος. Λύσεις υπάρχουν. Αρκετές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου