Τα κοράκια της ζωής μας............

Από την προκήρυξη των εκλογών μέχρι και αυτή την ώρα, οι κοπτόμενοι για την ψήφο μας-βλέπε βουλευτική έδρα, δηλαδή 5500 το μήνα τη στιγμή που ο λαός πεθαίνει από το κρύο και όχι μόνο-μελλοντικοί εθνοσωτήρες έχουν αλλάξει πολιτικό χώρο με ταχύτητα του φωτός, τόσες φορές που έχασα το λογαριασμό.

Της κωλοτούμπας το ανάγνωσμα, μου έπεσε βαρύ, έχασα τα αυγά και τα πασχάλια και αποφάσισα να μην ασχοληθώ ονομαστικά. 
Έτσι και αλλιώς η μακριά λίστα των μεταγραφών κυκλοφορεί και οπλοφορεί εναντίον της νοημοσύνης μας, της μνήμης μας, της αντοχής, της ανοχής και ενοχής μας.

Γινόμαστε συνένοχοι στο φόνο των παιδιών μας, που τάχα μου και καλά για το καλό τους, ψηφίζουμε παλιές πολιτικές καραβάνες με νέα μάσκα, λες και αυτή θα αλλάξει την πορεία τους και τα πεπραγμένα τους στην πολιτική σκηνή.

Βλέπω με θλίψη Έλληνες να χειροκροτούν τον Γιωργάκη, τον άνθρωπο που έβριζε, λοιδορούσε διαπόμπευε το λαό, πλαστογράφησε στοιχεία για να σύρει τη χώρα στο ΔΝΤ, έσκαψε τον ομαδικό τάφο των Ελλήνων. 

Χειροκροτούν τον Σαμαρά, τον γιεςμαν, αυτόν που έκλεισε νοσοκομεία, σχολεία, έφερε τις συντάξεις στα κατώτερα επίπεδα και υποσχέθηκε στους τροικανούς και άλλες μειώσεις, αυτόν που κατάφερε να φτάσει την ανεργία στο 27% , οδήγησε με τις επιλογές του στην αυτοκτονία πάνω από 5000 συνανθρώπους μας, αυτόν που απολύτως δημοκρατικά έριξε μαύρο στην κρατική τηλεόραση, αυτόν που χαρίζει τα σπίτια μας στις τράπεζες ελευθερώνοντας τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας.

Χειροκροτούν τον Βενιζέλο που έβαλε πλάτη για να γίνουν όλα τα παραπάνω, τον δημιουργό του νόμου περί ευθύνης υπουργών που του επιτρέπει να μην λογοδοτήσει για τα εξοπλιστικά, τη λίστα λαγκάρντ, ζίμενς, μιζενς και το κακό συναπάντημα.

Όχι, δεν με τρομοκρατεί πλέον ο Αντωνάκης, ούτε οι κορώνες του Αδώνιδος για άδειες τράπεζες και πτώχευση.Έτσι κι αλλιώς δεν έχω κάτι να χάσω, φρόντισαν οι τρεις καμπαλέρος να μου τα πάρουν όλα.

Δεν με τρομοκρατεί η έξοδος από την ευρωζώνη, και μέσα που είμαστε κουπί τραβάγαμε, το χρήμα έρεε προς άλλη κατεύθυνση, εκεί που συναντιόνται οι έχοντες και κατέχοντες.

Με τρομάζουν οι χειροκροτητές, κλακαδόροι κομματάρχες, οι βολεμένοι, οι παντός καιρού και κομματικού χρώματος, που καταφέρνουν και επιπλέουν σαν τους φελλούς ή τα σκατά αν προτιμάτε.

Με τρομάζουν οι ραγιάδες της καρέκλας, της εξουσίας, του προσωπικού συμφέροντος, που πέφτουν από τα σύννεφα κάθε φορά που σκάει νέο σκάνδαλο, που μετά από κάθε ψηφοφορία κόβουν τα χέρια τους και ορκίζονται πως δεν θα ξαναψηφίσουν.

Με τρομάζουν αυτοί που θα ψηφίσουν την Άντζελα, που έκανε δεξιά κωλοτούμπα-μη χάσει το βουλευτιλίκι- αυτοί που θα ψηφίσουν Τσατσόπουλο, Ποδηματά, Λυκούδη, που τους πήρε το ποτάμι για να γίνουν ρυθμιστές της πολιτικής σταθερότητας(!).

Με τρομάζουν αυτοί που θα ψηφίσουν σαμαροβενιζελοπαπανδρέου για να βολευτούν σε καμιά δουλίτσα, να πάρουν κάνα ψιχουλάκι από τα εκατομμύρια που διακινούνται πάνω και κάτω από το τραπέζι.

Με τρομάζουν οι πελάτες των πολιτικών, που χρόνια τώρα καθορίζουν το δικό μου μέλλον και το μέλλον των παιδιών, που δεν τα αφήνουν να ζήσουν τη ζωή που τους πρέπει.

Με τρομάζουν τα κοράκια που κυκλοφορούν γύρω μας, έτοιμα να αρπάξουν την ευκαιρία να βολευτούν, να πορευτούν πάνω στα πτώματα για  να πετύχουν, αυτοί που για να μην βρεθούν "στην απέξω" αλυσοδένουν το μέλλον, την προοπτική, την αξιοπρέπεια.

logiakaiskepseis