Δανειστήκαμε Γερμανικά λεφτά για να αγοράζουμε Γερμανικά προϊόντα. Και επειδή οι Γερμανοί δεν καταναλώνουν το εμπορικό πλεόνασμά τους, αφήνουν τον Ντράγκι της ΕΚΤ να τυπώνει ευρώ για την περιφέρεια για να καταναλώνει η περιφέρεια, και αυτά τα τυπωμένα λεφτά εξακολουθούν να φουσκώνουν τις αξίες των πραγμάτων στην περιφέρεια.
Βέβαια, εμείς βλέπουμε την θεραπεία αυτών των βασικά πληθωριστικών πιέσεων που δεν είναι άλλη από την λιτότητα και την φανατική δίωξη στην ιδιοκτησία (αλλά μόνο την ιδιοκτησία που ΔΕΝ αφορά Γερμανικές εξαγωγές, ή την ιδιοκτησία που θέλουν να αγοράσουν οι Γερμανοί φτηνά, ανακυκλώνοντας οι ίδιοι τα πλεονάσματά τους, αλλά σε μη πληθωριστικές τιμές). "Σου τυπώνουμε για να μην καταρρεύσει το σύστημα και να συνεχίζουν οι εξαγωγές μας, αλλά θα καταρρεύσει το δικό σου σύστημα, αυτό δηλαδή που νομίζει ότι είναι ανεξάρτητο από το δικό μας, και θα είναι δικό μας σε καλή τιμή".
Ή, στο πρωτότυπο, "McWilliams concludes, however, with a darker edge of the inevitable endgame of a "slow trudge" to federalization (and loss of sovereignty)".
Τα έχω ξαναγράψει, βέβαια, όλα αυτά, και, φοβάμαι ότι συνεχίζουμε ακάθεκτα, ανελεύθερα και επώδυνα στα σχέδια του 1943.
Και υπάρχουν τύποι που παριστάνουν ότι μιλάνε Ελληνικά και μάς λένε ότι κάνει και καλό... Πώς νομίζετε ότι πλησιάζει κάποιος την Καρέκλα ή το μικρόφωνο; Διαλεγμένοι ένας κι ένας... Για αυτό δεν κουνιέται φύλλο... Όλα ελέγχονται. Κεντρικά. Κατ' εικόνα και ομοίωση. Και μην μου αρχίσετε ότι η ελευθερία είναι υποκειμενική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου