Ο φτωχούλης του Θεού ευγνωμονεί για τη Δόση

Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης

Θεούλη μου, σ’ ευχαριστώ!

Σ’ ευχαριστώ που η προσευχή μου προς εσένα εισακούστηκε και έκανες να πάρουμε τη Δόση.

Τους μόνιασες Θεούλη μου όλους για το καλό μου. Τη Λαγκάρντ με τη Μέρκελ, τους αμερικάνους με τους ευρωπαίους, όλους τους συμφιλίωσες, για να μπορούν κι αυτοί να κοιμούνται ήσυχοι, αφού θα νιώθουν και μένα ότι κοιμάμαι. Τους έκανες να καταλάβουν ότι το χρήμα δεν πρέπει να έχει ούτε χρώμα, ούτε πατρίδα ούτε σύνορα.

Αύριο το πρωί θα πάω στην τράπεζά μου, ναι στην τράπεζά ΜΟΥ, και θα φιλήσω την εξώπορτα. Για μένα δε θέλω ούτε ένα τσακιστό ευρώ. Τι να το κάνω; Εγώ θέλω μόνο, σαν κλείσω για πάντα τα μάτια μου, να με πάρεις κοντά σου στον επουράνιο παράδεισο.

Ο Γιος σου δεν είπε ότι στον παράδεισο των ουρανών δεν θα βρίσκεται κανένας πλούσιος; Αυτοί διάλεξαν τον επίγειο παράδεισο. Καλά να πάθουν.

Σου είχα εξομολογηθεί Θεέ μου ότι ένιωθα λίγο μόνος καθώς έβγαινα τα βράδια για να βρω τίποτα ληγμένα στα σκουπίδια να φάω.

Τώρα που πήραμε τη Δόση δεν θα είμαστε πιο πολλοί αυτοί που θα ψάχνουμε, να έχω κι εγώ λίγη παρέα; Θα βρίσκουμε όμως να φάμε ή θα τα πουλάνε όλα τώρα πια στα σούπερ μάρκετ και δεν θα πετάνε τίποτα;

Να ήξερες πόση χαρά μου έδωσες! Άλλο να λέω δεν έχω στην τσέπη ούτε ένα ευρώ και άλλο να λέω ούτε μία δραχμή. Εγώ τη φτώχια την αντέχω, την πείνα την αντέχω, τη δραχμή όμως δεν μπορώ να την αντέξω. Αν μας έδιωχναν από το ευρώ, την αμέσως επόμενη στιγμή θα πέθαινα.

Τα πάντα με σοφία τα έφτιαξες. Όλους τους βόλεψες. Και τον Αντώνη. Να φάει κι αυτό το παιδί ένα κομμάτι ψωμί για λίγους μήνες ακόμα πριν βγει σε διαθεσιμότητα. Και το Θείο Φώτη και το Βαγγέλη και όλους.

Μέχρι και ο Αλέξης βολεύτηκε. Τώρα θα έχει το χρόνο του να κάνει τα ταξίδια του και να αποφασίσει: Με το ευρώ ή με τη δραχμή;

Γιατί τους τραπεζίτες δεν τους βόλεψες; Αν έχουν παράπονο πρέπει να είναι αχάριστοι. Ένα σκασμό λεφτά πήραν μέχρι τώρα για να τους έχουμε και να τους καμαρώνουμε γιατί, το έχω μάθει Θεούλη μου με τόσα μαθήματα που μου έκαναν η Όλγα, ο Γιάννης, ο Παύλος και τα άλλα παιδιά. Το έχω μάθει πως για να είμαι αξιοπρεπής πολίτης πρέπει να έχω ισχυρό τραπεζικό σύστημα. Δεν χρειάζομαι, ούτε δουλειά, ούτε φαγητό, ούτε σχολεία ούτε νοσοκομεία.

Μπαίνεις μέσα στην τράπεζα και αισθάνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζέστη, αναπαυτικές καρέκλες, έξυπνες πόρτες που σου μιλάνε! Μόνο κάτι γριές που δεν τις πιάνει το μάτι τους (των πορτών εννοώ), δυσανασχετούν και σιχτιρίζουν. Ενώ στο σπίτι σου το κρύο πόσο να μείνεις;

Τώρα που έκανες και πήραμε τη Δόση Θεούλη μου, θα πιάσουν τόπο και τα μέτρα που ψήφισαν οι καλοί μας εκπρόσωποι στη Βουλή και θα έχουμε επιτέλους και ανάπτυξη.

Θα αναπτυχθεί η ανεργία, θα αναπτυχθεί η φτώχια, η ακρίβεια, η μετανάστευση, η ανασφάλιστη εργασία, ο αριθμός των αυτοκτονιών, το χρέος, οι απολύσεις, θα αναπτυχθεί το κόψιμο των δώρων και πολλών άλλων που δεν τα θυμάμαι να στα πω τώρα. Αλλά, μήπως δεν τα ξέρεις κι εσύ από πρώτο χέρι; Τόσες φορές σου μίλησε ο Αντώνης μας για τα θέματα αυτά!

Ε! Πόση ανάπτυξη πια να αντέξουμε; Από την πολλή ανάπτυξη δεν θα χωράμε στα ρούχα μας.

Επίσης Θεούλη μου θα ήθελα να σε παρακαλέσω, να κάνεις την απεργία των δικαστών να είναι παράνομη και καταχρηστική γιατί οι ίδιοι μόνο τις απεργίες των άλλων ξέρουν να βγάζουν παράνομες.

Να μην ξεχάσω, την Κυριακή να ανάψω μια λαμπάδα ίσα με το μπόι της Αλέκας. Θα έλεγα του Πάγκαλου αλλά δεν το λέω γιατί άμα το τάξω πρέπει να το κάνω και τώρα τελευταία με πονάει η μέση μου.

Μια τελευταία κουβέντα να σου πω και να σε αφήσω μπας και σε θέλει τίποτα ο Αντώνης μας.

Το έχω απορία Θεούλη μου. Τώρα που έκανες να πάρουμε τη Δόση, μήπως μπορείς να κάνεις να πάρουμε πίσω και κείνα που μας πήραν τα τελευταία τρία χρόνια;

Θα μου πεις τώρα να μη σου ζητάω να κάνεις θαύματα.

Έχεις δίκιο. Το ξέχασα. Θεός είσαι όχι λαός!

http://aristeroblog.gr