Θυμάμαι τότε που χρησιμοποιούσα τις λέξεις απερίσκεπτα. Όταν μόλις 7 χρονών, θυμωμένος με τη μητέρα μου, της φώναξα «μακάρι να ήσουν νεκρή, σε μισώ». Το σαγόνι της που άρχισε να τρέμει και τα δακρυσμένα μάτια της στοιχειώνουν μέχρι σήμερα τα όνειρα μου… Λέξεις… λέξεις… λέξεις… Απεριόριστη η δύναμη τους… «Το να ξεστομίζεις μια λέξη είναι σαν να χτυπάς μια νότα στο πληκτρολόγιο της φαντασίας» έχει πει ο Αυστριακός φιλόσοφος, Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν, και όχι άδικα…
Ακόμη φέρνω κάποιες φορές στο μυαλό μου, όταν στην εφηβεία μου ζήτησα από τον πρώτο μου έρωτα να πάμε μαζί σινεμά. Η καταφατική της απάντηση με έμαθε ότι δεν είναι λάθος να ζητάμε αυτό που θέλουμε. Γιατί μπορεί και να το πετύχουμε… Αργότερα φέτος θα σταθώ δίπλα στη γυναίκα με την οποία σκοπεύω να περάσω όλη μου τη ζωή. Θα πω «ναι, δέχομαι», αποδεικνύοντας ενώπιον παπά, συγγενών και φίλων την αγάπη μου και τη δέσμευση μου σε εκείνη. Παντοδύναμες λέξεις… Πληγώνουν και καταστρέφουν… Γιατρεύουν και δημιουργούν… Από τότε που συνειδητοποίησα αυτή την τόσο απλή αλήθεια, τις χρησιμοποιώ με μεγαλύτερη προσοχή. Έκτοτε η ζωή μου άλλαξε προς το καλύτερο. 4 τρόποι με τους οποίους άλλαξα τη χρήση των λέξεων είναι οι ακόλουθοι: Αντικαταστήστε το «θα προσπαθήσω» με το «θα κάνω» Όταν βρισκόμουν σε τέλμα, θυμάμαι τον εαυτό μου συνέχεια να προσπαθεί. Να προσπαθεί να αδυνατήσει.
Να προσπαθεί να ξεπληρώσει τα χρέη του. Να προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι ο μόνος τομέας της ζωής μου που λειτουργούσε ρολόι ήταν η κοινωνική μου ζωή. Γιατί εκεί δεν προσπαθούσα. Απλά έκανα. Για παράδειγμα, μου έλεγε κάποιος να βγούμε το Σαββατόβραδο και εγώ δεν απαντούσα «θα προσπαθήσω να έρθω». Αντίθετα του έλεγα «θα είμαι εκεί και ο πρώτος γύρος δικός μου». Αλλάζοντας το «θα προσπαθήσω» με το «θα κάνω» ένιωσα αυτόματα δυνατότερος, απέκτησα τον έλεγχο της ζωής μου.
Η αυτοπεποίθηση μου μεγάλωσε και κατά συνέπεια η ζωή μου βελτιώθηκε αισθητά. Σήμερα πια προσπαθώ μόνο για όσα είναι εκτός του ελέγχου μου. Όλα τα υπόλοιπα τα κάνω χωρίς δεύτερη σκέψη… Θέστε τα σωστά ερωτήματα «Γιατί βρίσκομαι σε τέλμα;». Με την ερώτηση αυτή καρφωμένη στον εγκέφαλο μου κοιμόμουν και ξυπνούσα όλα τα χρόνια του άγχους, των χρεών και των καταχρήσεων. Οι απαντήσεις που έδινα κάθε φορά δεν με βοηθούσαν. «Γιατί είμαι ένας άχρηστος… Γιατί δεν έχω πειθαρχία… Γιατί η ζωή είναι δύσκολη…». Κάποια στιγμή αναρωτήθηκα μήπως θέτω στον εαυτό μου το λάθος ερώτημα. Και τότε σκέφτηκα ότι αυτό που θα έπρεπε να με ρωτήσω είναι, «τι μπορώ να κάνω σήμερα για να κάνω ένα μικρό βήμα μπροστά;».
Οι απαντήσεις που έδινα στη συνέχεια καθημερινά και για μεγάλο χρονικό διάστημα στον εαυτό μου με έφεραν στην σημερινή μου καθημερινότητα, που είναι φτιαγμένη και κομμένη στις ανάγκες και τα όνειρα μου. Γιατί όπως λέει ο Τονι Ρόμπινς, «οι ποιοτικές ερωτήσεις οδηγούν σε μια ποιοτική ζωή. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι κάνουν καλύτερες ερωτήσεις και σαν αποτέλεσμα παίρνουν και καλύτερες απαντήσεις». Πέστε «μπορώ να» αντί για «πρέπει να»
Πριν από δυο χρόνια συνομιλούσα στο Skype με έναν φίλο μου στον Καναδά. Εκείνος πρώτος μου μίλησε για τα οφέλη της ευγνωμοσύνης και με προκάλεσε κάθε φορά που σκέφτομαι, πως πρέπει να κάνω κάτι, να φέρνω στο μυαλό μου, ότι μπορώ να κάνω κάτι. Λίγους μήνες αργότερα, μια πολύ ζεστή μέρα, έπρεπε να ταξιδέψω για να διδάξω αγγλικά σε έναν ξένο. Την ώρα που βαρυγκωμούσα για το έργο που είχα αναλάβει, σκέφτηκα ότι, ναι μεν πρέπει να το κάνω, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι μπορώ να το κάνω. Και κάπως έτσι η ευγνωμοσύνη μπήκε με δύναμη στη ζωή μου.
Γιατί ένιωσα ευγνωμοσύνη για τα πόδια μου που με βοηθούσαν να ταξιδέψω, για το μυαλό μου που με στήριζε να συνδράμω έναν συνάνθρωπο μου… Κλείστε τον τιμωρό στη ντουλάπα Ίσως η μεγαλύτερη αλλαγή που έκανα ήταν ότι έκλεισα τον… τιμωρό στην ντουλάπα για πάντα. Όπως πολλοί άνθρωποι γύρω μας, έτσι και εγώ, επέκρινα συνεχώς τον εαυτό μου. Του μιλούσα άσχημα, τον υποτιμούσα, τον ντρόπιαζα για τις συνεχείς αποτυχίες του. Όταν ήρθα σε επαφή με την αυτό-συμπόνια, άρχισα να αλλάζω την προσέγγιση μου. Έγινα πιο γλυκός μαζί του. Άρχισα να του μιλώ με ευγένεια, να τον ενθαρρύνω, να τον υποστηρίζω. Σήμερα πια αν ξεχαστώ και φερθώ άσχημα στον εαυτό μου, αμέσως με συγχωρώ και προχωρώ μπροστά.
Κάπου διάβασα ότι δεν είναι μόνο όσα λέμε στον εαυτό μας μέσα στο κεφάλι μας, αλλά και ο τόνος που χρησιμοποιούμε για να τα πούμε φωναχτά. Μια φωνή με ευγένεια και κατανόηση μπορεί να αποτελέσει το κίνητρο για την επιτυχία των πάντων. Όπως έχει γράψει και η Λουίζ Χέι, «έκρινες αυστηρά τον εαυτό σου για χρόνια και δεν απέδωσε καρπούς. Προσπάθησε να τον αποδέχεσαι και δες τι κερδίζεις»… Συγγραφέας: Γουίλ Αιλγουορντ Ο Γουίλ βοηθά τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να νιώσουν αυτοπεποίθηση, ηρεμία, ολοκλήρωση, χωρίς να χρειάζεται να προσποιούνται. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Becoming Unstuck: Your Step by Step Guide to Taking Charge of Your Life».
Πηγή: tinybuddha.com
omorfizoi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου