Η εύπλαστη πραγματικότητα

Υπάρχει ένα σημείο στον άνθρωπο όπου το ψέμα και η αλήθεια συναντιούνται σε μια μόνο πραγματικότητα. Μόνη διαφορά η πίστη.

Τότε η καρδιά μοιάζει παραμύθι στο μυαλό και το μυαλό μοιάζει παραμύθι στην καρδιά. Μόνη διαφορά η πίστη.

Κι από την πίστη είτε το παραμύθι είναι αληθινό είτε η πραγματικότητα παραμυθένια. Γιατί είναι εκεί όπου η φαντασία είναι αληθινή και η αλήθεια φανταστική. Γιατί υπάρχει ένας διαχωρισμός στον άνθρωπο κι αν τον καταρρίψεις τον κατέρριψες αναμφίβολα. Τότε το έξω περνά μέσα στον άνθρωπο και το μέσα του βγαίνει έξω και ισοφαρίζει ο κόσμος. Δεν είναι άλλο ο άλλος τότε δεν είσαι άλλο εσύ. Ψέμα κι αλήθεια ένα.  Κι εσύ ο δημιουργός της πραγματικότητας. Γιατί αν δεν ήταν ψέμα και αλήθεια ένα πως θα μπορούσες να είσαι δημιουργός και μάλιστα της πραγματικότητας; Θα ήταν αδύνατον, η πραγματικότητα θα ήταν ακλόνητη σαν Κέρβερος, όμως δεν είναι, είναι εύπλαστη, είναι ρευστή, είναι πάντα εν γένει πραγματικότητα. Ας έχουμε λοιπόν στο νου μας πως η πραγματικότητα διαπλάθεται. Κι αν εμφανίζεται ως αδίστακτη μπορεί να γυρεύει χάδι. Μπορεί να γυρεύει να την ξαναδείς και να την ξανασκεφτείς. Να την συλλογιστείς.

Η αλήθεια είναι αυτό που υπάρχει φανερό μπροστά από το ψέμα, και το ψέμα αυτό που βρίσκεται κρυμμένο πίσω από την αλήθεια, αν το ψέμα παραβγεί και περάσει μπροστά από την αλήθεια με ένα σάλτο… γίνεται αλήθεια και η αλήθεια περνάει πίσω και γίνεται ψέμα. Η σημερινή αλήθεια μπορεί, με τη θέλησή σου, να περάσει στη λήθη, και η χθεσινή λήθη μπορεί να ζωντανέψει και να σχηματίσει αλήθεια. Γιατί η πραγματικότητα δεν είναι στέρεη αν υποσκελίσεις το σώμα, και με την κατανόηση σου γνωρίσεις πως το σώμα δεν είναι αληθινό, μόνο μοιάζει. Έτσι η δυνατότητα για αλλαγές και μεταμορφώσεις είναι πάντα πρόσφορη, αρκεί το σώμα να μη σε σταματάει και σε ξεγελάει πως τοίχος αδιαπέραστος είναι. Δεν είναι τοίχος, διάφανο είναι το σώμα, μπορείς με την εσωτερική όραση να δεις τα όργανά του και το αίμα σου μέσα στις φλέβες σου να κυλάει.

Υπάρχει έναν τόπος μέσα στον άνθρωπο όπου το ψέμα είναι αλήθεια και η αλήθεια ψέμα, σε αυτό το σημείο μπορεί να μπεις και να φτιάξεις από τη σκέψη πραγματικότητα, βέβαια χρειάζεται να αποκτήσεις πρώτα πρόσβαση, τούτο είναι λιγάκι δύσκολο. 

Η πραγματικότητα κινείται πάντα προς μια κατεύθυνση, αν εσύ σταθείς ακίνητος και την παρατηρείς, αυτή την κατεύθυνση εσύ τη δίνεις. Αν θέλεις μπορείς να την στρίψεις την πραγματικότητά σου, να την πας από κει ή από δω. Αυτός που είναι πίσω έχει μια αέναη εξουσία πάνω στην πραγματικότητα. Αυτός που είναι πίσω κρατάει στα χέρια του το χαλινάρι του αλόγου.

Το μυαλό είναι ένα στυγνό παραμύθι, η καρδιά μια γλυκιά αλήθεια, η δύναμη που αποχτάς είναι της γλυκιάς μεταμόρφωσης να κατεβαίνεις στον κάμπο και να ταΐζεις τα περιστέρια. Αν είναι ψέμα η ομορφιά θέλω δυό, μία στο κάθε χέρι. Αν είναι αλήθεια η φρίκη και ο πόνος… επειδή φρίκη και πόνος είναι… αν τα χάσεις τότε πως θα τα βρεις; Πως θα υπάρχουν αν δεν τα έχεις; Θα είναι μόνο ένα ψέμα των άλλων. Αν η καρδιά σου μαλακώσει θα λυγίσουν οι άλλοι.

Κάποτε κοίταξα έναν άνθρωπο με αγάπη και τον είδα να ψηλώνει και εγώ να κονταίνω. Τον κοίταξα έτσι που τον μεγάλωσα απεριόριστα κι απεριόριστα μίκρυνα. Τον τοποθέτησα ψηλά και εξ αιτίας αυτού τοποθετήθηκα χαμηλά. Πέρασα κάτω από αυτόν και κατάλαβα, πως αντικειμενικά δεν έχει καμία θέση, δεν στέκεται πουθενά. Του πήρα τότε την αγάπη μου και έγινε συνηθισμένος. Μεγάλωσε βέβαια μόνο στα μάτια μου, αλλά δεν είναι λίγο, και μόνο από τα μάτια μου θα μπορούσε να κρατηθεί ψηλά. Μόλις όμως πήρα το βλέμμα μου από αυτόν έπεσε, γιατί δεν είχε δικιά του αγάπη.

Ξέρω τί σκέψεις του γέννησε η αγάπη μου, κολακεύτηκε, τον διαπέρασε η σκέψη της αδυναμίας μου και σκέφτηκε να την εκμεταλλευτεί. Η αγάπη μου το κατάλαβε και έστρεψε το βλέμμα της αλλού, τότε έμεινε μόνος του στο σκοτάδι. Και λυπημένος. 

Η πραγματικότητα είναι ένα παιγνίδι στα χέρια παιδιού. Όχι σκληρή αλλά εύπλαστη σαν πλαστελίνη. Από το σκληρό σου όμως μπορεί να γίνει σκληρή, και από το μαλακό σου μαλακιά.  Μπορεί να γίνει κι αδίστακτη αν η καρδιά σου σε σφίγγει. Και να σε πνίξει. 

Μάθε να κολυμπάς γι' αρχή. Η πραγματικότητα από το μηδέν αλλάζει, κολύμπα να φτάσεις στο μηδέν, εκεί που αλήθεια και ψέμα είναι ένα. Κι άμα φτάσεις εκεί τα ξαναλέμε... 

Κάπου, πίσω στο μυαλό, ο καθένας το ξέρει πως δημιουργός της ζωής του είναι. Ξεκάθαρα πράγματα. Μπροστά συμβαίνει το μακελειό και πίσω απλώνεται η ειρήνη. 

triala