Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Μαχάτμα Γκάντι.

Gandhi_spinning
Η Ινδία έχει μόλις απελευθερωθεί από τους Άγγλους αλλά σπαράζεται από εμφύλιες διαμάχες και σφαγές μεταξύ ινδουιστών και μουσουλμάνων. Ο Γκάντι αποφασίζει να κάνει απεργία πείνας μέχρι να σταματήσει η αιματοχυσία
Ένας ινδουιστής πλησιάζει τον Γκάντι. Του πετάει ένα φαγώσιμο και του λέει:ΙΝΔΟΥΙΣΤΗΣ: Ορίστε, φάε!… Φάε! Εγώ πηγαίνω στην κόλαση, μα όχι με το θάνατό σου στην ψυχή μου!
ΓΚΑΝΤΙ: Μόνο ο Θεός αποφασίζει ποιος θα πάει στην κόλαση.
ΙΝΔΟΥΙΣΤΗΣ: Σκότωσα ένα παιδί! Διέλυσα το κεφάλι του στον τοίχο!
ΓΚΑΝΤΙ: Γιατί;
ΙΝΔΟΥΙΣΤΗΣ: Σκότωσαν τον γιο μου! Το αγόρι μου! Οι μουσουλμάνοι σκότωσαν τον γιο μου!
ΓΚΑΝΤΙ: Ξέρω ένα δρόμο που σε βγάζει έξω απ’ την κόλαση. Βρες ένα παιδί. Ένα παιδί, του οποίου η μητέρα κι ο πατέρας έχουνε σκοτωθεί. Ένα μικρό αγόρι τόσο όσο και ο γιος σου, και ανάθρεψέ το σαν να ήταν δικό σου. Μόνο σιγουρέψου να είναι μουσουλμάνος και να το μεγαλώσεις σαν μουσουλμάνο…
Ο ινδουιστής πέφτει στα πόδια του Γκάντι και κλαίει.
ΓΚΑΝΤΙ: Πήγαινε. Ο Θεός να σε ευλογεί!

Ένας χρόνος ΣΥΡΙΖΑ σε 12 σκίτσα

Μας πήρε, μας σήκωσε και μας αμόλησε χωρίς αλεξίπτωτο!













 mamalinga

Τι ακριβώς σημαίνει, η “ανερχόμενη δύναμη της Κίνας”;

«Καὶ ὁ ἕκτος άγγελος ἐξέχεε τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὸν μέγαν, τὸν Εὐφράτην· καὶ ἐξηράνθη τὸ ὕδωρ αὐτοῦ, ἵνα ἑτοιμασθῇ ἡ ὁδὸς τῶν βασιλέων τῶν ἀπὸ ἀνατολῆς ἡλίου» 
Αποκάλυψη του Ιωάννη, Κεφάλαιο 16ο

Ανάλυση: South Front Foreign Policy Diary  
Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!" 

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Κίνα οργάνωσε μια μεγαλειώδη στρατιωτική παρέλαση για τα70 χρόνια από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Με χαιρετισμό που απηύθυνε για τη νίκη της χώρας του το 1945 επί της Ιαπωνίας, μια νίκη η οποία "επέτρεψε στην Κίνα να ξαναγίνει μια μεγάλη χώρα στον παγκόσμιο χάρτη", ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκκήρυξε την έναρξη της επιβλητικής στρατιωτικής παρέλασης, που διήρκησε σχεδόν δύο ώρες.

Παρών στις εκδηλώσεις ήταν ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, ενώ οι μεγαλύτεροι ηγέτες των χωρών της Δύσης, μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμακαι η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, απέφυγαν την πρόσκληση. Περίπου 12.000 στρατιώτες και 500 άρματα μάχης άρχισαν την παρέλαση, πάνω από την οποία πετούσαν σχεδόν 200 αεροπλάνα και ελικόπτερα, σύμβολα της ανερχόμενης δύναμης της Κίνας.

Τι ακριβώς σημαίνει, όμως, η “ανερχόμενη δύναμη της Κίνας”;

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, η Κίνα έχει αναπτυχθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε να μετατραπεί σε εξέχοντα “παίκτη” στην παγκόσμια σκηνή, με δραστηριότητες παγκόσμιας εμβέλειας και συμφέροντα που εκτείνονται αρκετά μακριά από τις ακτές της.

Στα πλαίσια αυτά, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΛΑΣ) της Κίνας προσανατολίζεται προς τις εξελισσόμενες προτεραιότητες της χώρας, ενισχύοντας τις δραστηριότητές του σε όλους τους τομείς, από την αγορά νέων οπλικών συστημάτων στην οργάνωση του στρατού. Ο αυξανόμενος ανταγωνισμός στην περιοχή Ινδίας-Ασίας-Ειρηνικού με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους καθιστά επιτακτική, όσο ποτέ άλλοτε, την ανάγκη της Κίνας να αυξήσει τη στρατιωτική της ικανότητα στην διεξαγωγή άψογων κοινών στρατιωτικών επιχειρήσεων.

O Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός έχει ήδη αναβαθμίσει τον εξοπλισμό του και έχει διαθέσει ένα βαθμιαία αυξανόμενο μερίδιο πόρων για το ναυτικό, την αεροπορία και την Δύναμη Πυραύλων. Ο πιο πρόσφατος γύρος αμυντικών μεταρρυθμίσεων της Κίνας ξεκίνησε ήδη από τον πρώτο μήνα του 2016 και αποσκοπεί αφ’ ενός στο σχεδιασμό στρατιωτικών δομών, οι οποίες θα είναι σε θέση να συντονίζουν συνδυασμούς οπλικών συστημάτων στο πεδίο της μάχης και αφ’ ετέρου στην αύξηση της διοίκησης και του ελέγχου, της επίγνωσης της κατάστασης και της ακρίβειας. Η εφαρμογή της τεχνολογικής δικτύωσης αναμένεται να ενισχύσει τον ΛΑΣ, ώστε να διεξαγάγει επιτυχώς κοινές επιχειρήσεις και να προασπίζεται τα κινεζικά συμφέροντα στο πολύπλοκο περιβάλλον του σύγχρονου κόσμου.

Μετά το σημερινό κύμα μεταρρυθμίσεων στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, η κινεζικήΚεντρική Στρατιωτική Επιτροπή (ΚΕΣ) θα είναι υπεύθυνη για τον καθορισμό και την εφαρμογή των γενικών πολιτικών που θα αφορούν το στράτευμα, ενώ οι διοικητές των ενοποιημένων ζωνών μάχης θα είναι υπεύθυνοι για τις πολεμικές επιχειρήσεις. Το αρχηγείο της υπηρεσίας θα επικεντρώνεται κυρίως στην ανάπτυξη των δυνάμων. Όι μεταρρυθμίσεις αυτές αναμένεται να βελτιώσουν την ικανότητα της ΚΕΣ να λειτουργεί ως μία κοινή δύναμη και να αποφεύγεται η σύγχυση που προκαλείται συνήθως σε μια περίπλοκη δομή διοίκησης. Ταυτόχρονα, οι διοικητές των αναμορφωμένων ζωνών μάχης θα πρέπει να αποδεχθούν τις νέες, αυξημένες αρμοδιότητές τους, εάν θέλουν να είναι αποτελεσματικοί.

Σήμερα η Κίνα έχει 2.285.000 μάχιμους στρατιωτικούς, ενώ η πλήρης διαθέσιμη δύναμή της ανέρχεται σε  795.500.000. Οι βελτιώσεις, οι οποίες θεσπίστηκαν και ήδη εφαρμόζονται, θα επιτρέψουν στον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό να γίνει μια δύναμη ικανότατη, έτοιμη να ανταποκριθεί στις προκλήσεις οποιουδήποτε σύγχρονου πολέμου από οργανωτικής απόψεως.

Παρ’ όλα αυτά, οι μεταρρυθμίσεις αυτές από μόνες τους δεν επαρκούν, ώστε να καλυφθούν πλήρως οι στόχοι της Κίνας σε αμυντικό επίπεδο. Παρά τις ήδη μεγάλης εμβέλειας και ολοένα επεκτεινόμενες κοινές εκπαιδευτικές ασκήσεις, ο ΛΑΣ έχει έλλειψη πραγματικής εμπειρίας.

Ωστόσο, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι το πρόβλημα αυτό είναι θέμα χρόνου να επιλυθεί, με την αναμενόμενη αύξηση της συμμετοχής της Κίνας σε ανθρωπιστικές, αντιτρομοκρατικές και άλλου είδους αποστολές σε διάφορα σημεία του πλανήτη.



kostasxan

Για πάντα ευρωλάγνοι λοιπόν, όταν οι ευρωπαίοι μας έχουν για ευρωπαϊκά παράσιτα. Αλλά και η αριστερά το ίδιο πράγμα βρε παιδί μου….

Αμέσως μετά την απελευθέρωση και ιδιαίτερα μετά την εποχή του Καποδίστρια, οι παλιοί κοτζαμπάσηδες, που έχασαν τη δύναμή τους στην επαρχία, μαζεύτηκαν στα αστικά κέντρα και επέπεσαν ομαδικά σε ότι αφορά την οικονομία στη μεταπράτηση, σε ότι δε αφορά την πολιτική, στα βουλευτικά αξιώματα και τον κρατικοδίαιτο κομματικο-παρασιτισμό, καταλαμβάνοντας τη θέση της αστικής τάξης για την οποία ήταν φτιαγμένο το αστικό κοινοβουλευτικό πολιτικό σύστημα, που μόλις είχαμε εισαγάγει στη γεωργική χώρα μας.

Αυτή η άρχουσα ολιγαρχία, είχε από τότε
ξενόστροφη κατεύθυνση και ποτέ εθνική. Από τη αρχή τα κόμματα που έφτιαξε (αγγλικό, γαλλικό, ρωσικό) ήταν ξενόδουλα κόμματα και ταυτόχρονα η ίδια ζούσε πλουσιοπάροχα σε μια φτωχή χώρα, την οποία επίτηδες καταδίκασε στην υπανάπτυξη για να μην έχει αντίπαλη οικονομική τάξη. Έσπευσε δε ως ματαιόδοξη, να βάλει την Ελλάδα σε κάθε νέο διεθνή φορέα που δημιουργούταν. Φυσικά έσπευσε να την βάλει στην ΕΟΚ (ΕΕ), στο ευρώ κ.λ.π.

Αυτή η ολιγαρχική τάξη, η αναλογικά πιο πλούσια του πλανήτη σήμερα, χρεοκόπησε τη χώρα πέντε φορές. Σήμερα, μετά την πέμπτη χρεοκοπία, έθεσε τη χώρα υπό τη διοίκηση των δανειστών, αρκεί αυτή να συνεχίσει να απολαμβάνει τα πλούτη και τις θέσεις εξουσίας της.




Ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων: Οι εργαζόμενοι δεν έχουν ατομικά δικαιώματα! Σ' αυτ5ή την Ευρώπη τους, μόνον οι γκέι, οι λεσβίες, οι "πρόσφυγες" κι τραπεζίτες έχουν "ανθρώπινα δικαιώματα";

"ΡΕΣΑΛΤΟ"
Σε μια απόφαση(1) που θα ζήλευαν και τα πιο απολυταρχικά καθεστώτα το ευρωπαϊκό δικαστήριο «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» απεφάνθη ότι ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να διαβάζει τα προσωπικά μηνύματα υπαλλήλων που στέλνονται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και μέσων κοινωνικής δικτύωσης εν ώρα εργασίας.
Ένας μηχανικός από την Ρουμανία προσέφυγε στο δικαστήριο (που να ήξερε) όταν απολύθηκε αφού ο εργοδότης του διάβασε προσωπικά μηνύματα και... κατόπιν τον απέλυσε.

Ανθρώπινα δικαιώματα μπορεί κατά περίπτωση να αναγνωριστούν από τα υπερεθνικά όργανα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης σε όλους: μειονότητες, ομοφυλόφιλους, μετανάστες όχι όμως στους εργαζόμενους. Αυτοί δεν έχουν κανένα δικαίωμα σε καμιά περίπτωση.

Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει ιστορικό προηγούμενο όπου οποιοδήποτε καθεστώς να έχει νομοθετήσει ή να έχει εκδώσει επίσημες δικαστικές αποφάσεις που να αμφισβητούν το απόρρητο της προσωπικής αλληλογραφίας. Φυσικά η αλληλογραφία, ειδικά των πολιτικών κρατουμένων, παραβιαζόταν και λογοκρινόταν αλλά πάντα αυτό γινόταν «ανεπίσημα» και «παράνομα» χωρίς νομοθετική ή δικαστική νομιμοποίηση.

Το ευρωπαϊκό δικαστήριο σημειώνει ρεκόρ αντιδραστικότητας και σκοταδισμού.

Αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Πλέον είναι οι υπερεθνικοί οργανισμοί της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης που βρίσκονται στην πρωτοπορία της αντίδρασης μπροστά από τις εθνικές κυβερνήσεις. Δεν ανησυχούν για εκλογές, αντιπολίτευση, κοινή γνώμη και δεν λογοδοτούν σε κοινοβούλια. Επιλέγονται απευθείας από το κεφάλαιο και δίνουν αναφορά μόνο σε αυτό ενώ πλέον έχουν περισσότερη δύναμη και εξουσία από τις περισσότερες κυβερνήσεις πόσο μάλλον από κυβερνήσεις χωρών που έχουν γίνει αποικίες χρέους όπως η Ελλάδα.

Αυτοί οι οργανισμοί λειτουργούν ως μοχλοί πίεσης του κεφαλαίου, ως λαγοί αντιδραστικών αλλαγών, ρίχνουν πρώτοι την «ιδέα» στο τραπέζι.

Έτσι όπως το ΔΝΤ πρότεινε εδώ και δεκαετίες όλα τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που σήμερα εφαρμόζονται έτσι και το δικαστήριο έβγαλε μια απόφαση «σταθμό» και οδηγό η οποία και δεσμεύει όλες τις χώρες που έχουν επικυρώσει την ευρωπαϊκή σύμβαση «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Μπορεί να την επικαλεστεί ο κάθε εργοδότης σε ανάλογη περίπτωση δικαστικής διαμάχης με εργαζόμενο και τα εθνικά δικαστήρια είναι υποχρεωμένα να τον δικαιώσουν σύμφωνα με το πνεύμα της παραπάνω απόφασης.

Οι δικαιοδοσίες του δικαστηρίου δεν σταματούν εδώ. Ως γνωστόν μπορεί να εκδώσει καταδικαστικές αποφάσεις και να επιβάλλει πρόστιμα σε εθνικές κυβερνήσεις. Η Ελλάδα από το 2010 μέχρι το 2014 μετρούσε 53 καταδίκες και 1,8 εκατομμύρια ευρώ πρόστιμα (2). Δεν έχει το δικαστήριο σε όλες τις περιπτώσεις άδικο όμως τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται λάστιχο στα μέτρα των ισχυρών. Όπου αυτοί θέλουν το δικαστήριο βλέπει παραβιάσεις σε αντίθετη περίπτωση κλείνει ερμητικά τα μάτια. Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά είναι η βασική αρχή που διέπει τις αποφάσεις του δικαστηρίου.

Εκεί όμως που το δικαστήριο ξέχασε ακόμα και τα δύο μέτρα και σταθμά είναι όταν κλήθηκε να αποφανθεί για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σε αυτούς δεν αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα υπό οποιαδήποτε συνθήκες ούτε τα πιο αυτονόητα. Με αυτήν την απόφαση πέφτει εντελώς και πέραν αμφιβολίας κάθε μάσκα αμεροληψίας. Φαίνεται ξεκάθαρα ο ταξικός χαρακτήρας και προσανατολισμός και σίγουρα δεν είναι προς όφελος των εργαζομένων.

Ασχολούμαστε με το ευρωπαϊκό δικαστήριο και με την συγκεκριμένη απόφαση γιατί αρκετοί «αριστεροί» των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» τύπου «Αυγής» και «Εφημερίδας των συντακτών» επικαλούνται τις αποφάσεις του και τις καταδίκες της Ελλάδος λες και πρόκειται για ένα απόλυτα αντικειμενικό και δίκαιο δικαστήριο. Δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση ούτε έστω κάποιος σκεπτικισμός για ένα όργανο της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της αντιδραστικής ΕΕ. Αντίθετα πιέζουν και αυτοί με τη σειρά τους τις ελληνικές κυβερνήσεις να προσαρμόζονται και να υιοθετούν τις αποφάσεις του δικαστηρίου.

Εδώ υπάρχει όχι απλά μια εντελώς τυπική και αστική λογική «η δικαιοσύνη είναι τυφλή» αλλά και μια ευρωλιγούρικη και ξενόδουλη λογική ότι μόνο το ελληνικό κράτος είναι αντιδραστικό ενώ το ευρωπαϊκό δικαστήριο προοδευτικό. Δεν αντιλαμβάνονται τις πολιτικές σκοπιμότητες και στοχεύσεις πίσω από τη ρητορική και τη λογική της «υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» παρότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ κάνουν ιμπεριαλιστικούς πολέμους με αυτή τη σημαία.

Δεν μας προξενεί, λοιπόν, καμία εντύπωση γιατί είναι αυτοί που πίστευαν ότι θα καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα μνημόνια μέσα στην ΕΕ και ότι είναι αριστερό κόμμα.
 Οι μάσκες πέφτουν σε όλα τα επίπεδα, δεν μπορεί κάποιος να αυτοαποκαλείται αριστερός και αγωνιστής και να επικαλείται τις αποφάσεις ενός δικαστηρίου που πιστεύει ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν το δικαίωμα του απόρρητου της προσωπικής αλληλογραφίας.

Σημειώσεις:

1). http://www.thepressproject.gr/article/87532/To-EDAD-dikaiose-ergodoti-pou-diabase-ta-prosopika-minumata-upallilou-tou

2). http://www.avgi.gr/article/4359525/europaiko-dikastirio-53-katadikes-tis-elladas-gia-parabiasi-anthropinon-dikaiomaton

sibilla

Ζητούν διακομματική επιτροπή στη Βουλή για τα αιτήματά τους και να είναι παρόντες και εκείνοι - Απειλούν να κατέβουν με τα τρακτέρ στην Αθήνα


 Παραμένουν τα μπλόκα σε όλη τη χώρα




Τη συγκρότηση διακομματικής επιτροπής στη Βουλή, η οποία θα εξετάσει παρουσία και αγροτών και κτηνοτρόφων, τα αιτήματα τους, ζητούν οι εκπρόσωποι των μπλόκων που συμμετείχαν σε σύσκεψη στα Τέμπη. 

Υπογραμμίζουν δε, ότι από την απόφαση που θα προκύψει θα καθοριστεί και η στάση τους, ενώ προειδοποιούν ότι σε διαφορετική περίπτωση θα κατέβουν με τα τρακτέρ στην Αθήνα!

Παράλληλα από εβδομάδα αποφασίστηκε και νέα κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους - προσανατολίζονται σε πολύωρο πλέον κλείσιμο του ΠΑΘΕ - ωστόσο οι γενικές συνελεύσεις των κατά τόπους μπλόκων θα λάβουν τις σχετικές αποφάσεις την Δευτέρα το πρωί.

Αγρότες: Να πάρει θέση η αντιπολίτευση!


Οι αγρότες καλούν τόσο τους βουλευτές όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης "να πάρουν θέση στα δίκαια αιτήματα τους" όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά το πέρας της συνεδρίασης, ενώ τις επόμενες ημέρες θα κοινοποιήσουν την επιχειρηματολογία και τα αιτήματα τους στην Κυβέρνηση. Επίσης στην ίδια ανακοίνωση, οι αγρότες καταδικάζουν οποιαδήποτε ενέργεια για συνάντηση με τον πρωθυπουργό πριν λάβουν συγκεκριμένες απαντήσεις.

Υπενθυμίζεται ότι το Σάββατο τα Τέμπη ήταν κλειστά από τις 4 μέχρι τις 9 ενώ σήμερα Κυριακή θα παραμείνουν κλειστά από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 6 το απόγευμα. 

Στο μεταξύ συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις σε ολόκληρη της χώρα.

Χτες το μεσημέρι αγρότες έκαψαν σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην έκθεση AGROTICA στη Θεσσαλονίκη.
ΦΩΤΟ από το seleoΦΩΤΟ από το seleo

Συνάντηση είχαν όμως χτες και στη Θεσσαλονίκη μέλη των μπλόκων για να καθορίσουν τις επόμενες κινήσεις τους.

Στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, κούραση, αποφασιστικότητα για παραμονή στα μπλόκα, αγανάκτηση για τις κινήσεις μερίδας αγροτών αλλά και ανησυχία για τις συνεχείς συναντήσεις που γίνονται και δημιουργούν ρήγματα στις τάξεις τους, είναι μερικά από τα συστατικά που συνθέτουν την ψυχολογία των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα, που από τις 15 Ιανουαρίου βρίσκονται στους δρόμους.

Όπως διαβάζουμε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ενώ η πλειοψηφία των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα, ζητά απόσυρση του νομοσχεδίου για το φορολογικό και το ασφαλιστικό, ώστε να καταρτιστεί εκ νέου από μηδενική βάση και με τη δική τους συμμετοχή, την ίδια ώρα συντονισμός των μπλόκων σε πανελλαδικό επίπεδο, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν είναι κάτι που έχει επιτευχθεί.

Κάποιοι παραμένουν πιστοί στην απόφαση της συνάντησης της Σίνδου ενώ άλλοι παρακολουθούν τις εξελίξεις και προσπαθούν να καθορίσουν τη στάση τους στο πλαίσιο των αποφάσεων που λαμβάνονται σε πανελλαδικό επίπεδο, αλλά διατηρώντας ταυτόχρονα απόσταση από παρατάξεις, χρωματισμούς και το παρασκήνιο.

Πάντως, γενική παραδοχή αποτελεί ότι τουλάχιστον μέχρι τις 4 Φεβρουαρίου 2016, οπότε και έχει εξαγγελθεί γενική απεργία στη χώρα "κανείς δεν πρόκειται να πάει πουθενά". 

Μερικοί βέβαια, μιλούν για ένταση των κινητοποιήσεων από την Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου, ενώ άλλοι εμφανίζονται πιο διαλλακτικοί, κάνοντας συμβολικές κινήσεις.

Οι κινήσεις για κλιμάκωση των αγροτικών κινητοποιήσεών πιο "συσπειρωμένα και συντονισμένα" συνεχίζονται ενώ αναφορικά με την κίνηση της "Πρωτοβουλίας Αγροτών" να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, αυτή βρίσκει αντίθετους τους ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα, οι οποίοι μάλιστα μιλούν "για ξεπούλημα του αγώνα".

Στο μεταξύ, λόγω της λειτουργίας της 26ης Διεθνούς Έκθεσης Agrotica, πολλά μπλόκα έχουν αποφασίσει να μην προχωρήσουν σε αποκλεισμούς δρόμων, ενώ άλλοι, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, δηλώνουν: "γνωστοποιούμε τις ώρες των κινητοποιήσεών μας, οπότε όσοι θέλουν να επισκεφθούν την έκθεση, ας παρακολουθήσουν τα ωράρια που ανακοινώνουμε και ας φροντίσουν το πώς θα κινηθούν".

"Δεν υπάρχει συγκεκριμένο ραντεβού με τον Πρωθυπουργό"
"Δεν έχουμε κλείσει συγκεκριμένο ραντεβού με τον Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα", δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επικεφαλής της Πρωτοβουλίας Αγροτών, Θεόδωρος Παπακωνσταντίνου, γνωστοποιώντας ότι το βράδυ θα "βγάλουμε δημόσια την αντιπρόταση που έχουμε απέναντι στο σχέδιο του υπουργού Εργασίας, Γιώργου Κατρούγκαλου" και καλώντας "όλα τα μπλόκα στην Ελλάδα να πάρουν θέση επί αυτού".

Ξεκαθαρίζοντας ότι "δεν υπάρχουν μυστικές συμφωνίες", ο κ. Παπακωνσταντίνου κάλεσε να "πάρουν θέση όλοι επί της συγκεκριμένης πρότασης και ας φτιάξουν και αντιπροσωπεία, που να μην περιλαμβάνει εμάς, για να πάνε στο διάλογο με τον Πρωθυπουργό και να τη συζητήσουν". 

Και σημείωσε χαρακτηριστικά: "μας ενδιαφέρει να πάμε ένα βήμα παραπέρα και δεν έχουμε καμία διάθεση να βγούμε φωτογραφίες στο Μέγαρο Μαξίμου". 

Μεταξύ άλλων ο ίδιος μας επανέλαβε ότι η Πρωτοβουλία Αγροτών ζητά συνάντηση με τον πρωθυπουργό από τις 18 Ιανουαρίου και απαντώντας στην κριτική από άλλους αγρότες ανέφερε: "ό,τι κάναμε ήταν καθαρό και διάφανο και υπό το φως της ημέρας". 

Παράλληλα, ο ίδιος μας επανέλαβε: "μπήκαμε στη διεκδίκηση με ουσιαστικές προτάσεις. Το κύριο να παραμείνει ο ΟΓΑ το κύριο ταμείο, αλλά και να ασφαλιστούν σε αυτό οι αλλοδαποί αγρότες που απασχολούνται σε χιλιάδες στα χωράφια μας, ειδικότερα κάποιες συγκεκριμένες περιόδους".

Στο μεταξύ, κινητοποιήσεις έχουν προγραμματίσει για σήμερα οι αγρότες σε κόμβους των εθνικών οδών Πατρών - Πύργου, Πατρών - Αθηνών και Αντιρρίου - Ιωαννίνων. 

Επίσης, στις 12:00 το μεσημέρι της Κυριακής, αγρότες από την Βόνιτσα, το Άκτιο και άλλες γειτονικές περιοχές θα κάνουν συλλαλητήριο στον κόμβο του Αγίου Νικολάου, κοντά στην Βόνιτσα.

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

Η οργανωμένη κοινωνία των πολιτών είναι το «μέσον» και ο συνεργατισμός το «μήνυμα» ελπίδα του κόσμου



Αποτέλεσμα εικόνας για m m e


Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ «ΜΕΣΟΥ» ΚΑΙ «ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ»
Βασίλης Τακτικός: Στην εποχή μας η ισχύς των μέσων επικοινωνίας περισσότερο από ότι στο παρελθόν συνοψίζεται σε αυτό που έχει διατυπωθεί στη θεωρία του Μακ Λούαν «το μέσο είναι το μήνυμα». Πράγμα που σημαίνει απλά, ότι αυτός που κατέχει τα μαζικά μέσα επικοινωνίας καθορίζει και το περιεχόμενο του μηνύματος, ενώ η επικοινωνία συνολικά καθορίζει τις κοινωνικές συμπεριφορές, τη μαζική κουλτούρα, την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία. Η βιομηχανία της μαζικής επικοινωνίας διαμορφώνει τη κοινή γνώμη, κατασκευάζει πολιτική συναίνεση, διαμορφώνει τελικά το συλλογικό φαντασιακό που είναι το ιδεολογικό υπόστρωμα της πολιτικής ηγεμονίας της οικονομικής ολιγαρχίας.

socialactivism

Παραμύθι: Η τροφή της ψυχής

Της Λήδας Πασαλή, Κλινική Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
«Κόκκινη κλωστή δεμένη,
στην ανέμη τυλιγμένη,
δως της κλότσο να γυρίσει,
παραμύθι ν’ αρχινήσει».
Πρίγκιπες, νεράιδες, μάγοι, ζωάκια που μιλούν και έχουν κάθε λογής περιπέτειες, αστεράκια τις νύχτες να συνομιλούν με τους ανθρώπους, άπειροι φανταστικοί κόσμοι να συνοδεύουν το παιδί στην πορεία του προς την ενηλικίωση. Δύσκολη πορεία, γεμάτη εκπλήξεις, τα πάντα κάπως ακαθόριστα και αινιγματικά, συναισθήματα, σκέψεις, παρατηρήσεις, όλα πρωτόγνωρα μα και μαγικά για το παιδί.
Και κάπου εκεί πλάι του εμείς, οι γονείς να του βαστάμε το χέρι, να το εμπνέουμε ν’ ανακαλύπτει τον τρόπο και την δύναμη ν’ αντέχει, να μαθαίνει, να εξελίσσεται, να μεταμορφώνεται. Βρίσκουμε κάπου το κουράγιο και την θέληση μέσα στα άγχη και στις απαιτήσεις της πραγματικότητας που βιώνουμε, να πάρουμε ένα βιβλίο στα χέρια μας, ένα παιδικό παραμύθι, όποιο εμάς μας ταιριάζει για αρχή, ν’ ανακαλύψουμε αν μιλάει στην ψυχή του παιδιού μας, όπως συχνά μιλούν τα παραμύθια την αέναη γλώσσα της ψυχής.
Στην αρχή δυσκολευόμαστε, ίσως το εξιστορούμε πεζά, διεκπαιρεωτικά. Πόσο εύκολο είναι ν’ αφεθούμε ξαφνικά και να γίνουμε δημιουργικοί, ν’ αποτυπώσουμε το συναίσθημα και να το συνδέσουμε με το παραμύθι που έχουμε μπροστά μας; Μα προσπάθεια με την προσπάθεια, μέρα με την μέρα όλο και πιο πολύ γινόμαστε εμείς ο δίαυλος μεταξύ του παιδιού και της πραγματικότητας του παραμυθιού που όμοιο με όνειρο μοιάζει έτσι όπως βρίθει από συμβολισμούς.
Ένα παραμύθι, πράξη αγάπης, χείρα βοηθείας να εμπνευστεί το παιδί τις λύσεις στις εσωτερικές τους συγκρούσεις, στις εντάσεις του, να ενωποιήσει τα αντίθετα μέσα του που όλοι τα εμπεριέχουμε, το καλό και το κακό, το αληθινό και το ψεύτικο και όλα τα υπόλοιπα. Το παιδί μέσω ταυτίσεων με τον ήρωα του παραμυθιού ο οποίος μπλέκει, μάχεται, προσπαθεί και στο τέλος έρχεται η λύτρωση, η λύση, απαντήσεις ασυνείδητα παίρνει τις οποίες προσαρμόζει με βάση αυτό που είναι και έτσι, τον ίδιο και τον κόσμο γνωρίζει και ποια μπορεί η δική του θέση εκεί να είναι αναγνωρίζει.
Το παιδί είναι ο καθοδηγητής μας στο τι και πότε χρειάζεται το κάθε διαφορετικό παραμύθι. Εμείς αν θέλουμε να δοκιμάζουμε μπορούμε να του προτείνουμε διάφορα παραμύθια και όσο πιο συχνά τόσο πιο καλά και κάθε μέρα ακόμα καλύτερα αν έρχεται αυτή η τόσο σημαντική πνευματική τροφή. Μετά γίνεται μέρος της καθημερινότητάς μας, μια συνεχής πηγή έμπνευσης που τόσα έχει να πει στο παιδί ανάλογα με την συναισθηματική του κατάσταση και ένα αντίδοτο σε όλα όσα το κατακλύζουν εσωτερικά αλλά και σε όλους τους εξωγενείς παράγοντες, την κυριαρχία της αυτοματοποιημένης πραγματικότητας και την απομάκρυνση από την φύση. Το παραμύθι, την φαντασία του παιδιού αναπτύσσει, το ταξιδεύει κοντά στην φύση όλη, σε ότι είναι αληθινά υπαρκτό, ζωντανό, ανθρώπινο και συλλογικό δίνοντάς του πρόσβαση σε κοσμικές αλήθειες.
«Καθένας κλείνει κάποτε μέσα του ένα ποιητή που πεθαίνει νέος» και το παιδί αυτός ο «νέος» ακούοντας το παραμύθι δημιουργεί μέσα του εικόνες, το συμπληρώνει και έτσι μαθαίνει ν’ ασκεί κριτική για το σύμπαν, για την ζωή και αν αυτό καλά το κρατεί μέσα του τότε αυτός ο «πρώτος ποιητής» «ζωντανός» θα είναι ακόμα και όταν τον δρόμο της ενηλικίωσης καταφέρει να πάρει αφού δεν ενηλικιωνόμαστε πάντα, ενίοτε παραμένουμε σε μια κατάσταση εφηβική για καιρό όντας μπλοκαρισμένοι.
Το παραμύθι μέσα απ’ όλα τα νοήματά του με τα ηθικά διδάγματα και τα ζεύγη των αντιθέτων όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, εκπαιδεύει το παιδί να επιθυμεί να γίνει ένας πραγματικός άνθρωπος με αγάπη για τον ίδιο, τους άλλους, τα ζώα και την φύση, το οποίο δεν θα πηγάζει από τους κοινωνικούς καθωσπρεπισμούς αλλά από μια επιθυμία της ψυχής του. Είναι ένα παραμύθι που είναι μια πράξη ανθρώπινη, ζωντανή αφού εμείς οι γονείς το μεταφέρουμε στο παιδί. Εκεί πλάι μας το παιδί βλέπει εμάς να αφηγούμαστε, να κάνουμε εκφράσεις και κινήσεις, παρατηρεί, νιώθει ασφάλεια, διδάσκεται για τα τόσα της ζωής μέσα από μια γλώσσα σχεδιασμένη για το ίδιο και ο δεσμός μας μαζί του γίνεται πιο ισχυρός.
Και αν δε, του αφηγούμαστε ιστορίες από την δική μας παιδική ηλικία, τότε αυτός ο δεσμός ισχυροποιείται, μας γνωρίζει καλύτερα και το βοηθάμε να μας φανταστεί σαν παιδιά που τόσο δυσκολεύονται να το κάνουν. Ετσι, ταυτιζόμενο μαζί μας, ίσως του δώσουμε το έναυσμα να βρει τις απαντήσεις σε δικά του δύσκολα θέματα μέσα από τον τρόπο που εμείς ως παιδιά είχαμε αντιμετωπίσει μια κατάσταση και επιπλέον θα κατανοήσει ότι μπορούμε να το συναισθανθούμε, ότι κατανοούμε πόσο μεγάλος φαντάζει στα μάτια του ο κόσμος.
Τι πιο δημιουργικό και αληθινό από το να καταφέρνουμε καθημερινά να ταξιδεύουμε, ενήλικοι και παιδιά, μέσω της μαγείας του παραμυθιού σε κόσμους που όμως σοφία κρύβουν αφού την γλώσσα της ψυχής να μιλούν μπορούν! Μικρά πραγματάκια με μεγάλη αγάπη μέσα, πνοή να δημιουργούν μέσα στην παιδική ψυχή μα και στην δική μας!
enallaktikidrasi

Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.

images (3)Διονύσης Χαριτόπουλος:”Ο μοναχικός θρήνος”
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε.
Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:
Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά,
σαν γεμίσω το κεφάλι,
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
(Τσέτσης)
Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι’ αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.
Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.
Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:
Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα
του θανάτου η καμπάνα και για μένα.
(Τσιτσάνης)
Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου,
όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου.
(Βαμβακάρης)
Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις. Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα.
Είναι χορός μοναχικός.
Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι’ αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή». Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει.
Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός.
Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι’ αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί.
Και στο μάτι δεν κολλάει.
Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα. Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ’ άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά.
(Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ’ όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.)
Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι’ αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων.
Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προσφάτως στα τηλεοπτικά σόου.
Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν’ ανοίξει η γη να μπει».
Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει.
Πότε μ’ ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.
Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.
Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει.
Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες.
Μπορεί και να γίνει έτσι.
Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.
Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο.
———
* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης. Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».
aienaristeyein

Κανείς δεν πρέπει να παραδίνεται χωρίς αγώνα. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς προσπάθεια. Τίποτα δεν χαρίζεται. Και μάλιστα απ' αυτούς που σκοπό έχουν να σε εξοντώσουν.

     Και ο τρόπος είναι ένας.
     Οι εξής δύο:
     Πρώτον κοινωνική συνένωση και συνοχή για αντιμετώπιση του κοινού εχθρού,
     ..και δεύτερον σπάσιμο των τηλεοράσεων,
     ..και ενημέρωση από ελεύθερααυτοδιαχειριζόμενα κανάλια και σταθμούς, κι
ελεύθερα blog και sites στο διαδίκτυο.


     Κοινωνική αλληλεγγύη:
     Το Α και το Ω μιάς σοβαρής και ελπιδοφόρας κοινωνικής επανάστασης, ή μιάς παλλαϊκής εξέγερσης.

     Δεν υπάρχουν πιά αγρότες, γιατροί, καθηγητές, έμποροι, ή πλανόδιοι πωλητές.
     Υπάρχουν έλληνες που καταστρέφονται, εξουθενώνονται, απαξιώνονται,
     ..και μιά πατρίδα που ρημάζεται και καταληστεύεται,
     ..εξ αιτίας του κολοσσιαίου σε έκταση πειράματος της ναζιστικής Νέας Τάξης, της μετατροπής δηλαδή εν καιρώ ειρήνης και με οικονομικά μέσα ενός Δυτικού κράτους σε προτεκτοράτο,
     ..και την μετατροπή των κατοίκων του σε άβουλα λοβοτομημένα όντα, δια βίου εργάτες-σκλάβους χωρίς μέλλον  και χωρίς ελπίδα για κάτι καλύτερο.

     Τα όπλα τους: το ευρώ, οι τράπεζες, τα ψέματα, οι απειλές οι εκβιασμοί, οι κυβερνήσεις προδοτών και τα συστημικά-γκαιμπελικά ΜΜΕ.
     Τα δικά μας όπλα; Η αγάπη για την πατρίδα, για την ζωή, την ομορφιά, για την ελευθερία, την δικαιοσύνη
     ..η πίστη μας στα ανθρώπινα δικαιώματα, στην αυτοδιάθεση, στις οικουμενικές και διαχρονικές αξίες του ουμανισμού.

     Οι πιθανότητες είναι σκανδαλωδώς με το μέρος μας. 
     Αρκεί να είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι. 
     Γιατί αυτοί δεν έχουν ''πιστεύω'' ούτε αξίες να υπερασπιστούν.
     Παλεύουν μόνο για το χρήμα και για την επικράτηση της ανηθικότητας.
     Αγωνίζονται για την επικράτηση του άδικου, και αυτός είναι ένας αγώνας που δεν εμψυχώνει, δεν  έχει όραμα.
     Είναι ένας αγώνας μισθοφόρων εναντίον ελεύθερων ανθρώπων.

     Αυτός ο αγώνας που ξεκίνησαν οι αγρότες πρέπει να γίνει αγώνας όλων μας.
     Και πρέπει να δοθεί.
    

     Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ
     ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ. 
     Εχθρός όλων των ελλήνωνΠλην σκυμμένων και πλην διαπλεκόμενων, εθνικών εργολάβων, προμηθευτών, και των δημοσιογράφων-τζουτζέδων τους.

     Η κυβέρνηση είναι εχθρός μας και μας το δείχνει!
     Ας τους το δείξουμε κι εμείς!.. 
      
     

ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΦΩΣ!

φοτο1

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Συνεχίζονται οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις των ελληνορθόδοξων εκκλησιών σε όλο το μήκος και το πλάτος της Μικράς Ασίας, εκκλησίες οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και επί αιώνες βρίσκονταν στο σκοτάδι και τώρα ανατέλλουν στο φως των ημερών μας!

φοτο2Αυτή την φορά ανακαλύφθηκε από τους ίδιους τους Τούρκους, (???), η εκκλησία των «Έξη Θυρών» όπως την ονόμασαν οι Τούρκοι, μια εκκλησία μέσα στα βράχια στην περιοχή του Burdur, το ελληνικό Πολυδώριον, στην νοτιοδυτική Μικρά Ασία.
φοτο3Ο Τούρκος καθηγητή αρχαιολογίας, Mehmet Akif Ersoy, υπεύθυνος των ερευνών της περιοχής, ανέφερε ότι είναι έκπληκτος από την αποκάλυψη αυτή, από τις τοιχογραφίες που ανευρέθηκαν και τις οποίες χαρακτήρισε ανυπολόγιστης αρχαιολογικής αλλά και θρησκευτικής αξίας.
φοτο4Η εκκλησιά υπολογίζεται ότι είναι του εντεκάτου ή του δωδεκάτου αιώνος και είναι ένα θαυμαστό δείγμα κρυμμένης και μάλλον μοναστικής ελληνορθόδοξης εκκλησίας στην βυζαντινή περιοχή της μικρασιατικής Πισιδίας. Το δυσάρεστο είναι ότι μεγάλο μέρος των τοιχογραφιών της έχουν συληθεί σε παλαιότερες εποχές, αλλά και αυτά που διασώθηκαν δείχνουν την μεγάλη και περίτεχνη θρησκευτική της αξία.
Οι τοιχογραφίες που ανευρέθηκαν είναι της εποχής της βυζαντινής δυναστείας των Κομνηνών και απεικονίζουν την Παναγία οδεύουσα προς την Ιερουσαλήμ συνοδευόμενη από «Έξη Ιερείς». Επίσης έχουν βρεθεί απεικονίσεις του Ιησού Χριστού σε διάφορες φάσεις από την ζωή του, πολύτιμης αξίας όπως αναφέρεται, καθώς και εικόνες αγγέλων όπως απεικονίζονταν την εποχή εκείνη στους βυζαντινούς ελληνορθόδοξους ναούς. Εντυπωσιακή είναι η γέννηση του Ιησού, όπως ανέφερε ο άλλος Τούρκος καθηγητής, ο Salih Soslu, μια απεικόνιση όπου ο Χριστός βρέφος περιβάλλεται από κατσίκια και αλλά ζώα στην γενέθλιο φάτνη του.
Άλλη μια εκκλησία στο φως. Άλλο ένα Σημάδι Ορθοδοξίας στην σημερινή Μικρά Ασία.
Σημάδια Καιρών!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

H MAXH TITANΩΝ ΙΡΑΝ-ΣΑΟΥΔΙΚΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ





Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης*

  Τα γεγονότα στην καυτή περιοχή της Μέσης Ανατολής συνεχίζουν να εξελίσσονται με ραγδαίους και άγριους ρυθμούς, που συχνά επικαλύπτουν άλλα σημαντικά που συμβαίνουν σε άλλες περιοχές του πλανήτη...
Το τελευταίο διάστημα είχαμε τρία πολύ σημαντικά γεγονότα , που σαφώς θα επηρεάσουν τις επερχόμενες εξελίξεις και ίσως να οδηγήσουν την κατάσταση σε επικίνδυνους για την παγκόσμια ασφάλεια ατραπούς. Αυτή η Σουνιτικο-Σιϊτική διαμάχη των Τιτάνων της Μέσης Ανατολής που διεξάγεται σε όλη την ανατολική πλευρά του αραβικού κόσμου αφορά το Ιράν και την Σαουδική Αραβία και αυτά που συνέβησαν οδηγούν τις νέες γεωπολιτικές εξελίξεις που αναμένονται στο άμεσο μέλλον.

  Το πρώτο και πιο σημαντικό γεγονός φυσικά είναι η άρση των κυρώσεων της παγκόσμιας κοινότητας κατά του Ιράν. Ως μέρος μιας διαδικασίας που ξεκίνησε όταν υπεγράφη η συμφωνία για το πυρηνικό του πρόγραμμα, για το Ιράν είναι η θριαμβευτική επιστροφή του στην διεθνή κοινότητα και νομιμότητα, με την αμερικανική σφραγίδα έγκρισης ως μεγάλης πλέον περιφερειακής δύναμης στην περιοχή. Το γεγονός αυτό ήταν μια σαφής δικαίωση των Ιρανών, που προσδίδει τεράστια σημασία, δύναμη, ιστορικό υπόβαθρο, αναγνώριση των σημαντικών επιτευγμάτων στο Ιράν και τοποθέτηση του Ιράν στην θέση που ιστορικά του αξίζει. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Ιρανοί δεν είναι Άραβες, αλλά Πέρσες, με χιλιετίες στην περιοχή και αξιοθαύμαστη ιστορία. Η σημασία της άρσης των κυρώσεων σημαίνει, ότι από τώρα και στο εξής, το Ιράν θα γνωρίσει μια ραγδαία οικονομική εκτόξευση και θα καταστεί ο νέος ισχυρός γεωπολιτικός πυλώνας σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή, προς μεγάλη απογοήτευση Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ, που έχουν ενοχληθεί σφόδρα και προσπαθούν συνεταιριζόμενοι (απίστευτο για άλλοτε ορκισμένους εχθρούς) να αντιδράσουν και να προλάβουν τις εξελίξεις. Εδώ να αναφέρουμε κάποια οικονομικά δεδομένα για να αντιληφθούμε τις σπουδαίες οικονομικές εξελίξεις που αναμένονται και την δημιουργία ενός γιγαντιαίου Ιράν, κυρίαρχου πλέον στην Μέση Ανατολή, προς μεγάλη θλίψη των εχθρών του. Το Ιράν, με πληθυσμό 80 εκατομμυρίων και ετήσιο ΑΕΠ 400 δις. δολαρίων, είναι η μεγαλύτερη οικονομία που θα επανενταχθεί στο διεθνές σύστημα εμπορίου μετά την διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης πριν από δύο δεκαετίες,γι' αυτό η επαναφορά του σε αυτή δημιουργεί μεγάλες οικονομικές ευκαιρίες σε πολλούς τομείς.

  Το ΔΝΤ υπολογίζει ότι η ετήσια ανάπτυξη της χώρας θα εκτοξευτεί στο 5% από σχεδόν μηδέν σήμερα, ενώ τα έσοδα από το πετρέλαιο, παρά τις χαμηλές τιμές, θα αυξηθούν κατά 10 δισ. δολάρια Η Airbus ήδη έλαβε μια τεράστια παραγγελία για 114 αεροπλάνα από τον κρατικό αερομεταφορέα Iran Air. Σύμφωνα με τους ειδικούς στις αερομεταφορές, θα ακολουθήσουν και άλλες, καθώς υπολογίζεται ότι η χώρα θα χρειαστεί γύρω στα 600 καινούργια αεροπλάνα την επόμενη δεκαετία. Το Νότιο Παρς είναι το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου στον κόσμο και μεγάλο μέρος του βρίσκεται στα ιρανικά ύδατα Η ιρανική κυβέρνηση αναμένει «τσουνάμι τουριστών» ως αποτέλεσμα της άρσης των κυρώσεων. Εκτός από τους διάσημους τουριστικούς προορισμούς - Περσέπολη, Σιράζ και Ισφαχάν, υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα τουριστικά και ιστορικά μέρη που θα προσελκύσουν τουρίστες. Έτσι μετά την πρόσφατη μεγάλη συμφωνία με την Κίνα για την προμήθεια υδρογονανθράκων αξίας 600 δις $, όλοι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι από όλο τον κόσμο σπεύδουν να εγκαθιδρυθούν στο Ιράν μετά την άρση των κυρώσεων σε βάρος της χώρας. Ενδεικτικά αναφέρονται: Η γαλλική CMA CGM και η ταϊλανδική Evergreen, η ιταλική Saipem, οι εταιρίες Ansaldo Energia, Fincantieri και η Itinera, η Volkswagen, η δεύτερη μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, η Commerzbank, η Daimler Benz, η British Airways, η ιταλική Danieli & C Officine Meccaniche, ο κρατικός όμιλος αλουμινίου της Ινδίας (NALCO), η γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Peugeot, η νοτιοκορεάτικη Posco και πολλές πολλές άλλες. Δηλαδή μια οικονομική κοσμογονία που θα καταστήσει το Ιράν τον ισχυρότερο οικονομικό παράγοντα της περιοχής.

  Τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό για μας, που έχουμε μακροχρόνιες εξαιρετικές σχέσεις με το Ιράν, να αναφέρουμε ότι ο όμιλος των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ) συμφώνησε την περασμένη εβδομάδα την προμήθεια αργού πετρελαίου από το Ιράν, την μόνη χώρα που πριν τις κυρώσεις της Ε.Ε. μας προμήθευε πετρέλαιο με πίστωση!!!

  Το δεύτερο πιο σημαντικό γεγονός ήταν η αντίδραση της Σ. Αραβίας για την άρση των κυρώσεων. Το απολυταρχικό φονταμελιστικό Ουαχαμπιστικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, σε μια ακραία πολιτική αντίδραση, εκτέλεσε δια αποκεφαλισμού τον Σιίτη θρησκευτικό ηγέτη Νιμρ Μπάκερ αλ-Νιμρ, τον ηγέτη των Σιιτών στην χώρα, ο οποίος είχε φυλακιστεί μετά από μια δίκη (η ποινή εκδόθηκε ένα και ενάμιση χρόνο πριν), που δεν είχε καμιά σχέση με την τρομοκρατία, μόνο που καυτηρίαζε το απολυταρχικό καθεστώς των Σαούντ, για να στείλει ένα σαφές μήνυμα προς τους Ιρανούς, καθώς και στους δικούς τους συμμάχους καθώς και σε όλο το Σουνιτικό Ισλάμ, ότι το Ριάντ θα δεν εγκαταλείψει τον αγώνα της κατά των Ιρανών Σιιτών. Η απόφαση αυτή , έργο και αυτή του ισχυρού άνδρα της Σαουδικής Αραβίας, όχι του βασιλιά Σαλμάν, αλλά του υιού του Μωχάμεντ και Υπουργού Άμυνας της χώρας, ενός φιλόδοξου , άπειρου και πολύ επικίνδυνου ανθρώπου με υπερβολική εξουσία στα χέρια του, σύμφωνα με απόρρητη έκθεση της ΒΝD (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Γερμανίας).

  Είναι ο ίδιος άνθρωπος που έπεισε τον πατέρα του τον Βασιλιά Σαλμάν να εμπλακεί η χώρα του σε έναν πόλεμο χωρίς ουσία και προοπτική στην Υεμένη κατά των Χούτις, τους οποίους οι Σαουδάραβες θεωρούν πράκτορες του Ιράν(!!). Η Σαουδική Αραβία έχει αλλάξει αναμφίβολα συμπεριφορά υπό τον νέο βασιλιά της, τον γηραιότατο Σαλμάν μπιν Αμπντούλ-Αζίζ Αλ Σαούντ, καθόσον την πραγματική εξουσία ασκεί ο υιός του και θα λέγαμε ότι αυτό σημαίνει ότι η Σαουδική Αραβία πλέον αναλαμβάνει κινδύνους και αναμένεται να καταβάλλει τιμήματα ,όχι μόνο οικονομικά, που δεν ήταν διατεθειμένη να καταβάλει στο παρελθόν. Στην περίπτωση αυτή, η τιμή της άφρονης αυτής πράξης ήταν η άμεση διακοπή των σχέσεων με το Ιράν, με ότι αυτό συνεπάγεται για την περιοχή. Και είδαμε τις συνέπειες με την πυρπόληση της σαουδικής πρεσβείας στην Τεχεράνη και τις αντιδράσεις των Σουνιτικών κρατών, φίλων και συμμάχων της Σαουδικής Αραβίας, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ, το Κατάρ, το Μπαχρέιν και το Σουδάν και να διακόψουν διπλωματικές σχέσεις με το Ιράν, κάνοντας έτσι την περιοχή του Περσικού κόλπου ένα καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Οι Σαουδάραβες είναι η αιχμή του δόρατος των Σουνιτών στην αέναη διαμάχη με τους Σιίτες, που εκπροσωπούνται από το Ιράν και χαρακτηριστικά θα λέγαμε ότι τα αποτελέσματα αυτής της σύγκρουσης σήμερα είναι σαφή στο Ιράκ και το Λίβανο, και είναι η βασική αιτία του συνεχιζόμενου πολέμου στη Συρία και τη σύγκρουση στην Υεμένη.

Το τρίτο γεγονός που διέλαθε της προσοχής των πάντων και γλίστρησε κάτω από τα ραντάρ των περισσότερων ΜΜΕ ήταν μια ανακοίνωση-σοκ του Πακιστάν που έγινε κατά την επίσκεψη στη χώρα αυτή του ισχυρού άνδρα και ΥΕΘΑ της Σαουδικής Αραβίας του πρίγκιπα Μωχάμεντ. Ο οικοδεσπότης Πακιστανός , δήλωσε ότι το Πακιστάν θα απαντήσει σε οποιαδήποτε σοβαρή επίθεση κατά της Σαουδικής Αραβίας, από οιαδήποτε χώρα, κάνοντας χρήση όλων των στρατιωτικών δυνατοτήτων του, εννοώντας σαφώς το Ιράν και την πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων. Η δήλωση αυτή είναι υψίστης σημασίας, δεδομένου ότι το Πακιστάν είναι η μόνη μουσουλμανική χώρα που διαθέτει πυρηνικά όπλα. Είναι γνωστό άλλωστε, ότι το Πακιστάν έχει μια ιδιαίτερη υποχρέωση στη Σαουδική Αραβία στον τομέα των πυρηνικών όπλων, διότι η Σαουδική Αραβία χρηματοδότησε ένα μεγάλο τμήμα των διεργασιών του Πακιστάν στην ανάπτυξη πυρηνικής βόμβας. Έτσι η πακιστανική απειλή περιλαμβάνει πλέον μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη. Μέχρι τώρα τα πυρηνικά όπλα του Πακιστάν έχουν καταγραφεί ως ένα στοιχείο της μακροχρόνιας αντιπαράθεσης ανάμεσα στο Πακιστάν και την Ινδία, που είναι και αυτή πυρηνική και ως ο κύριος αποτρεπτικός παράγοντας για μια ευρεία πολεμική αντιπαράθεση των δύο χωρών. Τώρα τα δεδομένα αλλάζουν για την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Τα πυρηνικά όπλα μπαίνουν με άγριο και συνάμα επικίνδυνο για την παγκόσμια ασφάλεια τρόπο στην Μέση Ανατολή και δη στο συγκρουσιακό πεδίο Σουνιτών και Σιϊτών, που εκπροσωπούνται από την Σαουδική Αραβία και το Ιράν αντίστοιχα. Αυτή είναι μια πραγματική αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων σε όλη τη Μέση Ανατολή και συνάμα η πλέον επικίνδυνη. Αν τo Πακιστάν κινείται από μια χρονική δήλωση, στην ειλικρινή διάθεση για πραγματική παρέμβαση σε αυτές τις διαμάχες, η περιφερειακή ισορροπία δυνάμεων θα αλλάξει δραστικά και επικίνδυνα την περιοχή.

Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της εντεινόμενης διαμάχης; Για το Ιράν είναι σαφές ότι δεν θα είναι εύκολο να ασχοληθεί με τον πόλεμο στη Συρία ακόμη πιο ενεργά. Είναι γνωστό ότι ο φοβερός αυτός πόλεμος δεν είναι μόνο ένας εμφύλιος πόλεμος μεταξύ διαφορετικών φατριών της συριακής κοινωνίας. Είναι ένας πόλεμος μεταξύ Σιϊτών και Σουνιτών, με το Ιράν να στέκεται πίσω από τη μία πλευρά και την Σαουδική Αραβία, τα κράτη του Κόλπου και την Τουρκία από την άλλη. Ακόμη, με την έναρξη των συνομιλιών για το Συριακό στην Γενεύη, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία με διάφορα προσχήματα θα επιδιώξουν, ώστε ο πόλεμος στη Συρία να συνεχιστεί. Το Ιράν θα επιδιώξει να «κτυπήσει» το μαλακό υπογάστριο της Σαουδικής Αραβίας, πιθανώς μέσω των πολλών Σιϊτών που υπάρχουν στην χώρα και ευρίσκονται στις Ανατολικές περιοχές και ΒΑ περιοχές, όπου ευρίσκονται και τα τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων, επηρεάζοντάς τους και υποκινώντας τους καθώς και σε ορισμένες χώρες του Κόλπου, που ευρίσκονται στο φιλικό τους φάσμα. Οι δε Σαουδάραβες θα ανταποκριθούν με όλες τους τις δυνάμεις, κυρίως μέσω της οικονομικής τους δύναμης και επιρροής καθώς και με άλλες μορφές επεμβάσεων σε οποιονδήποτε στη Μέση Ανατολή, που αντιτίθεται στους Σιϊτες . Βέβαια η αναμενόμενη οικονομική ανάπτυξη του Ιράν καθιστά το έργο της Σαουδικής Αραβίας δύσκολο στον τομέα αυτό, μετά την ραγδαία πτώση των τιμών πετρελαίου που η ίδια ευθύνεται και τώρα πληρώνει, καθόσον για πρώτη φορά φέτος, ο προϋπολογισμός της είναι ελλειμματικός.

  Η πιθανότητα ότι ένα πυρηνικό έθνος ενδέχεται να εμπλακεί σε μια πικρή διαμάχη στην Μέση Ανατολή, μας δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα και μας προκαλεί μεγάλες ανησυχίες για τις συνέπειες, δεδομένου ότι είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθεί η να χειραγωγηθεί μια κατάσταση που εμφορείται και χρωματίζεται από θρησκευτικές αντιπαραθέσεις. Έτσι η πρόθεση του Πακιστάν να κινηθεί στην καρδιά της Μέσης Ανατολής, δεν αποτελεί καλό οιωνό για μια ήδη σύνθετη και συγκρουσιακή περιοχή, με τόσα προβλήματα και περίπλοκες καταστάσεις. Εν τω μεταξύ, μέχρι τώρα, φαίνεται να είναι ένα συμβάν εφάπαξ και όχι ένα σημείο καμπής στις εξελίξεις της Μέσης Ανατολής, ακόμη και αν αυτό καθεαυτό είναι σημαντικό από μόνο του και αυτό είναι ενθαρρυντικό, μέσα στα τόσα θλιβερά που συμβαίνουν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Και ας ευχηθούμε οι συνομιλίες της Γενεύης, για το μέλλον της Συρίας και όλης της περιοχής θα ευοδωθούν τελικά, μετά από τόσα χρόνια ανθρωποσφαγής!

 *Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος (ε.α.) , πρώην ΑΚΑΜ Τελ Αβίβ και ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής. Πηγές:


ksipnistere