Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Μισθολογικό ΣΟΚ και ΔΕΟΣ για τις ΕΔ. Σχέδιο για 875 ευρώ μισθό σε ανθυπολοχαγό!!!

Aνθυπολοχαγός με 875 ευρώ μισθό. Αυτός φαίνεται ότι είναι ο στόχος για τους μισθούς των στρατιωτικών!!!

Σύμφωνα με πληροφορίες που κρίνονται έγκυρες στην 22η Διεύθυνση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, υπάρχει σχέδιο νέου μισθολογίου ΕΔ, σύμφωνα με το οποίο:...
-Mειώνεται ο βασικός μισθός του Ανθυπολοχαγού στα 875 ευρω.
-Μειωνονται κατ' αναλογια και οι αντιστοιχοι μισθολογικοι συντελεστες
-Μειωνεται το συνολο των επιδομάτων
-Εξακολουθει να ισχυει το παγωμα των μισθολογικων προαγωγών και του Χρονοεπιδόματος.
Συνεπώς αν η πηγή μας τα έχει υπολογίσει ορθά οδηγούμστε σε μισθο Α/ΓΕΣ 1500 ευρω καθαρά !!!
Περιττό βεβαια να αναφερθεί πως, αντιστοιχες μειωσεις φωτια θα υποστουν και οι συνταξεις των Στρατιωτικών (παραλληλα με τις μειωσεις των συντάξεων του Δημοσίου)......

Από onalert

Την παραίτηση του Αντιπροέδρου της Βουλής, Γιάννη Τραγάκη, ζητούν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες

από το Γραφείο Τύπου
Ο πρόεδρος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Πάνος Καμμένος έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ζητάμε την παραίτηση του αντιπροέδρου της Βουλής Γιάννη Τραγάκη ο οποίος... αγνόησε την υπόδειξή μας για κακή ερμηνεία του κανονισμού και κακώς ανακοίνωσε ότι ψηφίστηκε και εγκρίθηκε από τη Βουλή το άρθρο 4 του σχεδίου νόμου που αφορά στη μείωση του ποσοστού του δημοσίου στις ΔΕΚΟ.

Το συμβάν αυτό συνιστά κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που δεν μπορεί ούτε να αποσιωποιηθεί ούτε να προσπεραστεί, παρά το γεγονός ότι μετά την καταγγελία και την επιμονή των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ αναγκάστηκαν να το πάρουν πίσω.»
tromaktiko

EKTAKTO Χούντα : Συνελήφθη πριν λίγα λεπτά ο δημοσιογράφος Σπύρος Καρατζαφέρης

8

Γίνε ένας από τους χιλιάδες αναγνώστες του pentapostagma.gr: Κάνε ΤΩΡΑ εγγραφή εντελώς ΔΩΡΕΑΝ!



Πριν λίγα λεπτά συνελήφθη και οδηγείτε στο αστυνομικό τμήμα νέου ψυχικού ο δημοσιογράφος Σπύρος Καρατζαφέρης μετά την αποκάλυψη – “βόμβα” από την εκπομπή του , των δύο πρώην μελών της ΕΛΣΤΑΤ για τη μεθόδευση του ελλείμματος προκειμένου να οδηγήσουν την χώρα στο ΔΝΤ…και η αυριανή απειλή του ότι αύριο θα έβγαζε στοιχεία ….
Κύκλοι της ΕΛ.ΑΣ. κάνουν λόγο ότι εκκρεμούσε κάποιο παλιό ένταλμα εναντίον του το οποίο θυμήθηκαν στις 2 τη νύχτα ….
Το καθεστώς φρόντισε να τον συλλάβει για να μη βγάλει τα στοιχεία που είχε στη διάθεση του …έκτακτη εκπομπή αυτή την ώρα στο αρτ από τον αδερφό του Γιώργο Καρατζαφέρη για το θέμα
σε λίγο ρεπορτάζ
peramatozoa

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ. Του Nigel Farage. Ευρωβουλευτή και Προέδρου του UKIP.

 

Γράφει ο Nigel Farage

"Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν ψηφίζει νόμους και δεν ανακαλεί νόμους. 

Οι νόμοι, με την μορφή οδηγιών, κανονισμών κλπ., που ήδη έχουν φθάσει τους 30.000, (!) αποφασίζονται από μη εκλεγμένους αξιωματούχους (οι οποίοι μαζί με τους υπαλλήλους φθάνουν τους 30.000 περίπου), με πλήρη μυστικότητα και αδιαφάνεια μετά από παρασκηνιακές πιέσεις και
διαπραγματεύσεις, για τις οποίες κανείς δεν είναι υπόλογος.

Οι υπουργοί των χωρών-μελών υποχρεώνονται να αποδεχθούν τις προκανονισμένες αποφάσεις των μονίμων αντιπροσώπων, και πολλές φορές το «ανακοινωθέν» γίνεται δεκτό πριν (!). την «συζήτηση» των Υπουργών, η οποία λαμβάνει χώρα μόνο για προσχηματικούς λόγους. 

Οι Δημοσιογράφοι που επικρίνουν αυτήν την κατάσταση απομακρύνονται έντεχνα από τις Βρυξέλλες, και παραμένουν όσοι συμφωνούν με το σύστημα. 

 Όταν οι ευρωβουλευτές καλούνται να ψηφίσουν, πληροφορούνται στις 8 το πρωί για την ημερήσια διάταξη ψηφοφορίας επί εκατοντάδων θεμάτων, που διεξάγεται στις 12.00 με πατήματα κουμπιών "ναι", "όχι", "αποχή". Αλλά οι φάκελοι των θεμάτων έχουν χιλιάδες σελίδες στην Γαλλική γλώσσα, και κανείς Ευρωβουλευτής δεν προλαβαίνει να τους
μελετήσει. Έτσι, οι ευρωβουλευτές λαμβάνουν από τα ευρωπαϊκά κόμματα, στα οποία
ανήκουν, μια μεγάλη «λίστα» με το τι πρέπει να ψηφίσουν μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας!!!» 

Δηλαδή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι μόνο μία μεγάλη φάρσα εξαπατήσεως των Ευρωπαϊκών λαών. 

Το «Ευρωπαϊκό Σχέδιο» οδηγεί σε ένα ενιαίο ομοσπονδιακό κράτος βάσει του Γάλλο-Γερμανικού άξονα, το οποίο συντρίβει την διαφορετικότητα και τις εθνικές παραδόσεις των λαών των χωρών-μελών χωρίς να τους ενημερώσει ή να τους ρωτήσει. 

Όποιος διαφωνήσει στο μέλλον, θα έχει να αντιμετωπίσει την ενιαία ευρωπαϊκή «ταυτότητα», την ευρωπαϊκή αστυνομία, την ευρωπαϊκή δικαιοσύνη και τον ευρωπαϊκό στρατό. Ας αναλογιστούμε τις συνέπειες αυτού του αντιδημοκρατικού πειράματος που πλήττει την κοινοβουλευτική Δημοκρατία και το εθνικό κράτος. Η κοινωνική δυσαρμονία, η ανελευθερία και η πίεση που θα δεχθούν οι λαοί της Ευρώπης θα έχουν δύο πιθανά αποτελέσματα:   

Ή θα οδηγήσουν σε μεγάλη ανάπτυξη της άκρας δεξιάς και άκραςαριστεράς με απρόβλεπτα αποτελέσματα, ή θα οδηγήσουν σε εμφύλιο ευρωπαϊκό πόλεμο.  

Η Ελλάς οφείλει να αντιδράσει στα τερατώδη ψεύδη, στην απίστευτη γραφειοκρατία, στην ουσιαστική αντιδημοκρατικότητα και ανελευθερία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, ώστε οι Ευρωπαϊκοί λαοί να διατηρήσουν την εθνική και δημοκρατική τους ταυτότητα σε ένα πλαίσιο διεθνούςσυνεργασίας και συνεννοήσεως.  

Τους προηγούμενους μήνες, έγινε εμφανές από τις προτάσεις που προωθήθηκαν από την Κομισιόν και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με υποστήριξη από την Γαλλία, την Γερμανία και άλλα κράτη, ότι θα σηματοδοτήσει ένα περαιτέρω αποφασιστικό βήμα προς την συγκόλληση των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως σε ένα κράτος με την δική του κεντρική κυβέρνηση, νόμισμα, φορολόγηση, ένοπλες δυνάμεις και νομικό σύστημα.  

Τρία πράγματα κτυπούν το καμπανάκι, για τον τρόπο που το νέο σύστημα διακυβερνήσεως θα επιβληθεί στα έθνη της Ευρώπης.  

Το πρώτο είναι το πόσο λίγο οι Ευρωπαϊκοί λαοί, συμπεριλαμβανομένου του Ελληνικού, όντως γνωρίζουν ακριβώς σε τι σύστημα διακυβερνήσεως θα βρεθούν να ζουν. 

Το δεύτερο, είναι το πόσο εξαιρετικά αντιδημοκρατικό είναι αυτό το σύστημα. Οι περισσότεροι νόμοι και πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενώσεως εγκρίνονται από μη εκλεγμένους αξιωματούχους πίσω από κλειστές πόρτες, χωρίς να δίνουν λόγο στα κοινοβούλια.  

Έχει λεχθεί ότι οι μόνες χώρες του κόσμου, των οποίων οι νομοθετικές διαδικασίες είναι τόσο αποκρυπτικές, όπως της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, είναι η Κούβα και η Βόρειος Κορέα.  

Ο τρίτος και σημαντικότερος λόγος γιατί πρέπει όλοι μας να φοβόμαστε αυτό το σύστημα διακυβερνήσεως της Ε.Ε. είναι απλά ότι στην πράξη το σύστημα δεν δουλεύει.  

Οπουδήποτε να κοιτάξεις στις πρακτικές λειτουργίες της, είτε είναι οι πολιτικές της στην απασχόληση, στην γεωργία, στην αλιεία, στον ανταγωνισμό, στην διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια, και σε οτιδήποτε άλλο, ανακαλύπτεις ότι η Ε.Ε. δεν επιτυγχάνει τους διακηρυγμένους στόχους της.  

Όποια πλευρά πολιτικής και αν εξετάσει κανείς, βρίσκει να συμβαίνει το ίδιο. Πάντα ξεκινούν με ευγενείς σκοπούς και ωραίες υποσχέσεις για το πόσο υπέροχα θα πάνε όλα. Τότε ανακαλύπτεις ότι αυτό οδηγεί σε ένα βουνό γραφειοκρατίαςμεγέθους Ολύμπου, σε μια πλήρη απώλεια επαφής με την πραγματικότητα, σε μνημειώδη αναποτελεσματικότητα και κακή διαχείριση ανακατεμένη με διαφθορά, έως ότου, τελικώς, βλέπεις ότι κανένας από εκείνους τους γενναίους στόχους δεν επιτυγχάνεται στην πραγματικότητα.  

Καταλαβαίνουμε γιατί οι Βρυξέλλες επιθυμούν τώρα απεγνωσμένα η Ελλάς να εισέλθει στο ενιαίο νόμισμα, δηλαδή για τους δικούς τους προπαγανδιστικούς λόγους. Αλλά φοβόμαστε, ότι αν τον εντάξουν σ' αυτό πείραμα, ο Ελληνικός λαός θα το μετανιώσει.  

Το πραγματικό πρόβλημα με το αντιδημοκρατικό όνειρο της Ε.Ε., είναι ότι βασίζεται σε μια κολοσσιαία πράξη ευσεβούς πόθου. Ήδη αρχίζουμε να διαπιστώνουμε ότι η πραγματικότητα δεν συμβαδίζει με αυτήν την κατασκευασμένη πίστη.  

Μια ημέρα όλοι οι λαοί της Ευρώπης θα καταλάβουν ότι οφείλουν να πληρώσουν ένα τρομερό τίμημα. " 

Nigel Farage  
Ευρωβουλευτής και Προέδρος του UKIP  
(Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου)

Ποσειδώνας 
πηγή

Tώρα να δηλώσουν χωρίς περιστροφές Συριζα, Ανεξάρτητοι Έλληνες & ΚΚΕ ότι όποιος απλός υπάλληλος ή αξιωματούχος βάλει υπογραφή για να «πουληθεί» δημόσια περιουσία, παρανομεί, θα λογοδοτήσει και θα δικαστεί!


Μείζον θέμα: Χωρίς πλειοψηφία 151 πέρασαν οι αποκρατικοποιήσεις 
Πύρρειος πολιτική νίκη για τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση ήταν η σημερινή  ψηφοφορία για τις αποκρατικοποιήσεις στη Βουλή, αφού μόνο 148 βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ υπερψήφισαν το σχετικό άρθρο 2 του νομοσχεδίου. Η ψηφοφορία η οποία θα αποτελούσε πρόβα τζενεράλε εν όψει της τελικής ψήφισης του Μνημονίου στις 7 Νοεμβρίου κατέληξε σε ναυάγιο για τη...
συνοχή της κυβέρνησης.
Η σημερινή ψηφοφορία στο νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις έχει ως εξής:

  •     Άρθρο 1:  173 ναι, 120 όχι  Δεκτό κατά πλειοψηφία
  •     Άρθρο 2 (αποκρατικοποιήσεις):  148 ναι, 139 όχι, 6 παρών, Δεκτό κατά πλειοψηφία
  •     Άρθρο 3:  156 ναι, 135 όχι, 2 παρών, Δεκτό κατά πλειοψηφία
  •     Άρθρο 4:  146 ναι, 121 όχι, 26 παρών, Δεκτό κατά πλειοψηφία
  •     Άρθρο 5:  158 ναι, 135 όχι, δεκτό κατά πλειοψηφία
  •     Άρθρο 6:  173 ναι, 120 όχι, δεκτό κατά πλειοψηφία
  •     Τροπολογία: 136 ναι, 143 όχι, 14 παρών, καταψηφίστηκε
Εκτός γραμμής 15 του ΠΑΣΟΚ - Εννιά βουλευτές καταψήφισαν

Το μείζον θέμα που δημιουργήθηκε στο ΠΑΣΟΚ είναι ότι 9 από τους βουλευτές του καταψήφισαν το άρθρο για τις αποκρατικοποιήσεις και η εξέλιξη αυτή αποτελεί κακό οιωνό για την κυβέρνηση.

Στην Ιπποκράτους έχει σημάνει συναγερμός και ο Ευάγγελος Βενιζέλος συσκέπτεται με τους στενούς συνεργάτες του προκειμένου να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Παρά τις ζυμώσεις στις οποίες υπέβαλε τους βουλευτές κατά τη χθεσινή συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας ο κ. Βενιζέλος δεν κατάφερε να τους πείσει και η σημερινή ψηφοφορία αποτελεί ηχηρό μήνυμα και για τον ίδιο από την πλευρά της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Απών ο Βενιζέλος από την ψηφοφορία !
Την ίδια ώρα έκπληξη προκάλεσε στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που έμειναν πιστοί στη «γραμμή» του κόμματος και ψήφισαν όπως έπρεπε το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν προσήλθε να ψηφίσει.
Για πολλούς βουλευτές το θέμα αυτό είναι μείζον γιατί η αποχή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ εκπέμπει «μια εικόνα αλαλούμ του ΠΑΣΟΚ», όπως λένε οι ίδιοι, ανεπίτρεπτη για μια τόσο κρίσιμη ψηφοφορία.
Ας σημειωθεί ότι ο Γιώργος Παπανδρέου προσήλθε κανονικά στην ψηφοφορία και ψήφισε ό,τι είχε καθοριστεί από την «γραμμή» του κόμματος, υπέρ των αποκρατικοποιήσεων και κατά της τροπολογίας για τον ΕΟΠΥΥ.
Oι 15 «αντάρτες» του ΠΑΣΟΚ
Από το ΠΑΣΟΚ, δεκαπέντε βουλευτές βρέθηκαν εκτός γραμμής, που ήταν «παρών» στο άρθρο 4 , όχι στην τροπολογία για το ΕΟΠΥΥ και «ναι» σε όλα τα υπόλοιπα άρθρα του νομοσχεδίου. Ωστόσο, οι βουλευτές αυτοί δεν τήρησαν ενιαία στάση, και ο καθένας βρέθηκε να είναι εκτός γραμμής σε διαφορετικό άρθρο και για διαφορετικούς λόγους, προφανώς. Συγκεκριμένα, οι 15 βουλευτές είναι:
  •     Δημήτρης Κρεμαστινός – Ναι στην τροπολογία
  •     Μιχάλης Χρυσοχοΐδης – Ναι σε όλα
  •     Συμεών Κεδίκογλου – Ναι σε όλα εκτός τροπολογίας
  •     Μιχάλης Κασσής -όχι στο 2
  •     Άντζελα Γκερέκου – όχι στο 3
  •     Πύρρος Δήμας – Ναι σε όλα (πηγε να το αλλαξει μετα – δε ξερουμε αν γινεται ομως)
  •     Παραστατίδης – Παρών στο 2
  •     Λεωνίδας Γρηγοράκος – ναι στην τροπολογία
  •     Θεοδώρα Τζάκρη – όχι στο 2 ναι στην τροπολογία
  •     Μάρκος Μπόλαρης – όχι στο 2 ναι στην τροπολογία
  •     Γιάννης Δριβελεγκας – όχι στο 2 παρών στο 3
  •     Κώστας Τριαντάφυλλος - παρών στο 2
  •     Κώστας Σκανδαλίδης – παρών στο 2
  •     Θάνος Μωραΐτης – Παρών στο 2 ναι στην τροπολογία
  •     Χατζί Οσμαν Αχμέτ – Παρών στο 2 ναι στην τροπολογια
Οι 9 του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν όχι και παρών στις αποκρατικοποιήσεις

Οι εννέα βουλευτές που καταψήφισαν, είτε με όχι είτε με παρών, το άρθρο για τις αποκρατικοποιήσεις ανήκουν στην εσωκομματική αντιπολίτευση και είναι οι εξής:
  •     Μιχάλης Κασσής
  •     Θόδωρος Παραστρατίδης
  •     Θεοδώρα Τζάκρη
  •     Μάρκος Μπόλαρης
  •     Γιάννης Δριβελέγκας
  •     Κώστας Τριαντάφυλλος
  •     Κώστας Σκανδαλίδης
  •     Θάνος Μωραίτης
  •     Χατζί Οσμαν Αχμέτ
Τι περιλαμβάνει το νομοσχέδιο
Συνοπτικά, τα άρθρα του νομοσχεδίου που ψηφίστηκε σήμερα στη Βουλή έχουν ως εξής (δείτε εδώ ολόκληρη την αιτιολογική Έκθεση για το νομοσχέδιο):

Άρθρο 1ο: Αφορά την κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποία τροποποιείται ο νόμος 3986/2011 (Μεσοπρόθεσμο) ώστε η Βουλή να γνωμοδοτεί για το διορισμό του Προέδρου και του Διευθύνοντος συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ.

Άρθρο 2ο: Κύρωση της κατάργησης του ελάχιστου ποσοστού του δημοσίου στις Δημοσίου σε ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας.
Άρθρο 3ο: Ρυθμίσεις για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται η δόμηση εκτός σχεδίου, παραχώρηση αιγιαλού, και η αναγκαστική απαλλοτρίωση εκτάσεων.
Άρθρο 4ο: Ρυθμίσεις αρμοδιότητας των Υπουργείων Οικονομικών, Εσωτερικών, Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης και Υγείας. Μεταξύ άλλων, η κατάργηση εισφορών 2% και 2 τοις χιλίοις υπέρ του ΤΕΕ επί των αμοιβών των μηχανικών και των καταβαλλόμενων ποσών στους αναδόχους για την εκτέλεση δημοσίων έργων.

Άρθρο 5ο: Τροποποιήσεις του π.δ. 237/1986 για το Επικουρικό Κεφάλαιο των ασφαλιστικών εταιρειών για τον κλάδο αυτοκινήτων.

Άρθρο 6ο: Τροποποιήσεις του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα και των ν.2386/1996, ν.2753/1999, ν.2836/2000. Τροποποιήσεις του π.δ. 191/2008. Μεταξύ άλλων προβλέπεται η εξίσωση του φόρου σε πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης στα 330 ευρώ στο χιλιοστόλιτρο, ενώ ορίζεται ως υποχρεωτική εντός 14ημέρου η καταχώρηση στο Πληροφοριακό Σύστημα της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων από τους εμπόρους όλων των συναλλαγών του πετρελαίου εσωτερικής καύσης (DIESEL).

Άρθρο 7ο: Καθορίζεται η ισχύς του νόμου από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.

Η τροπολογία αφορά διευκολύνσεις σε Δήμους και νομικά πρόσωπα τους για την αποπληρωμή των δανείων τους, την μεταβίβαση στο ΤΑΙΠΕΔ ακινήτων του δημοσίου στο Ελληνικό, την ένταξη στον ΕΟΠΥΥ των ευγενών ταμείων των γιατρών, δημοσιογράφων, των δικηγόρων, των μηχανικών και των τραπεζικών υπαλλήλων.
Η σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή για το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών (είχε επτά άρθρα και τίτλο «Κατάργηση ελάχιστου ποσοστού Ελληνικού Δημοσίου σε ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, κα» ενώ συμπληρωνόταν με τροπολογία για τα «ευγενή ταμεία») έγινε ονομαστικά μετά από αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ, που καταψήφισε το νομοσχέδιο. Η υπερψήφιση του νόμοσχεδίου από τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ήταν η πρόβα τζενεράλε του «γάμου» των δύο κομμάτων, με την ΔΗΜΑΡ ουσιαστικά να να «θέτει εαυτόν» εκτός κυβέρνησης.
Ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας έκανε σημαντικές υποχωρήσεις σε σχέση με την σκληρή γραμμή που είχε τηρήσει τις προγούμενες ημέρες, αφού αναγκάστηκε να πάρει πίσω σημαντικές τροπολογίες που είχαν συναντήσει αντιδράσεις βουλευτών από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Συγκεκριμένα, πήρε πίσω την τροπολογία που καρατομούσε τους διευθυντές των ΔΟΥ και αποδέχθηκε το αίτημα των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ να έρχονται στη Βουλή για συζήτηση οι μεγάλες αποκρατικοποιήσεις. Ωστόσο, δεν δέχτηκε να μην μπουν στον ΕΟΠΥΥ τα λεγόμενα ευγενή ταμεία, πράγμα που οδήγησε την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ να πει «όχι» στην τροπολογία.
Από iefimerida, μέσω "Το Γρέκι"
==========================

Η Ελλάδα γίνεται όντως προτεκτοράτο

Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ
Υποβαθμίστηκε μέσα στη δίνη των γεγονότων το εφιαλτικό περιεχόμενο του ανεπίσημου εγγράφου (non paper) του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας, το οποίο αποκαλύπτει με ανατριχιαστικό τρόπο πως θέλει το Βερολίνο να μετατρέψει την Ελλάδα πραγματικά στο αθλιέστερο προτεκτοράτο.
Το σημείωμα αυτό έδωσε ως γνωστόν στη δημοσιότητα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος. Εγινε μόνο μια άνευρη, σύντομη συζήτηση γύρω από τη γερμανική απαίτηση να διαχειρίζονται οι... δανειστές (!) τον λογαριασμό που θα πηγαίνουν τα δάνεια της ΕΕ προς την Ελλάδα και στη συνέχεια το θέμα του εγγράφου αποσύρθηκε από την επικαιρότητα. Αποσιωπήθηκαν έτσι σοβαρότατα ζητήματα που θέτει επί τάπητος το ανεπίσημο αυτό χαρτί. Οχι μόνο οικονομικά και δημοσιονομικά, αλλά και ζητήματα κατάλυσης της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και άλωσης του ελληνικού κρατικού μηχανισμού από ανθρώπους των ξένων επικυρίαρχων της πατρίδας μας.
Οι Γερμανοί δεν κρύβονται. Διακηρύσσουν με σαφήνεια τις απαιτήσεις τους για τη διοίκηση του ελληνικού κράτους. «Εντονότερη, υποχρεωτική χρησιμοποίηση τεχνικής βοήθειας από το εξωτερικό» αναφέρουν ρητά: Η λέξη «υποχρεωτική» χρησιμοποίηση ξένων προκαλεί αίσθημα γροθιάς στο στομάχι οποιουδήποτε Ελληνα το διαβάζει. Εύλογο το ερώτημα: Σε ποιους τομείς θέλει το Βερολίνο να τοποθετήσει -«υποχρεωτικά», μην το ξεχνάμε!- αυτούς τους ξένους; Το έγγραφο είναι σαφές. Μεταξύ άλλων, όπως επισημαίνει, στη «συλλογή των φόρων, στη μείωση της διαφθοράς, στη στατιστική, στις αναπτυξιακές επενδυτικές στρατηγικές, στη χρησιμοποίηση διαρθρωτικών πόρων, στη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων». Με άλλα λόγια, παντού! Ολη η οικονομία της Ελλάδας οι Γερμανοί θέλουν να περάσει στα χέρια και στον έλεγχο των ξένων επικυρίαρχων.

Εξηγούν και πώς θα γίνει αυτό - μέσω της Ομάδας Δράσης του Γερμανού «γκαουλάιτερ», του κατοχικού διοικητή της χώρας μας, Χορστ Ράιχενμπαχ: «Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, οι αρμοδιότητες της Ομάδας Δράσης για την Ελλάδα πρέπει να αυξηθούν έτσι ώστε η Ομάδα Δράσης να είναι υπεύθυνη, σε σύνδεση με τις ελληνικές αρχές, για τον προσδιορισμό θέσεων - κλειδιά μέσα στην ελληνική διοίκηση για τη δέουσα εκτέλεση και τον έλεγχο του προγράμματος προσαρμογής, ειδικά σε ό,τι αφορά τις χρηματοοικονομικές ροές (έξοδα και έσοδα)». Προσέξτε και πάλι, η Ομάδα Δράσης του «γκαουλάιτερ» είναι «υπεύθυνη» να προσδιορίσει τις θέσεις - κλειδιά, όχι η ελληνική κυβέρνηση! Στην υλοποίηση αυτού του έργου η Ομάδα Δράσης θα βρίσκεται σε απλή «σύνδεση» με τις ελληνικές αρχές, δεν θα συναποφασίζουν.

Και τι θα κάνει η Ομάδα Δράσης αφού προσδιορίσει τις θέσεις - κλειδιά του ελληνικού κρατικού μηχανισμού; Θα είναι υπεύθυνη, λέει το έγγραφο των Γερμανών, να «στρατολογεί και να στέλνει Ευρωπαίους ειδικούς ή Ελληνες δημόσιους υπαλλήλους (στους οποίους θα χορηγείται το ίδιο στάτους με τους Ευρωπαίους ειδικούς για να περιορίζεται η εξάρτησή τους από την πολιτική εξουσία) σε εκείνες τις θέσεις - κλειδιά που αφορούν τη συμμόρφωση με το πρόγραμμα της τρόικας, σε αντικατάσταση Ελλήνων αξιωματούχων»!!!

Δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει στα μάτια του! Ο Ράιχενμπαχ «θα στρατολογεί και θα στέλνει Ευρωπαίους ειδικούς... σε αντικατάσταση Ελλήνων αξιωματούχων»!

Είναι πραγματικά αδιανόητο να τολμάει μια χώρα να απαιτεί από μια άλλη τέτοια, όχι απλώς ταπεινωτικά, αλλά κυριολεκτικά εξευτελιστικά πράγματα. Αυτές είναι τελεσιγραφικές απαιτήσεις κατακτητή από υπόδουλη χώρα! Φρικτές αναμνήσεις δε ξυπνάει η αναφορά σε Ελληνες δημόσιους υπαλλήλους που θα επιλέξει η Ομάδα Δράσης και θα τους θέσει υπό την προστασία των ξένων επικυρίαρχων προκειμένου να εκτελούν τις εντολές της τρόικας! Τι να πει κανείς; Μόνο μια απέραντη θλίψη μπορεί να αισθανθεί, συνειδητοποιώντας πώς κατάντησαν την Ελλάδα διεθνώς οι πολιτικοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.


Κρήτη: Καζάνια συσσιτίου «στήνουν» οι τρίτεκνοι

Κρήτη: Καζάνια συσσιτίου «στήνουν» οι τρίτεκνοι




«Το ποτήρι ξεχείλισε με τα τελευταία προτεινόμενα μέτρα και καθίσταται επιτακτική η ανάγκη μαζικής διαμαρτυρίας», τονίζει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Τριτέκνων και καλεί όλους τους τρίτεκνους της χώρας σε μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, σήμερα Τετάρτη 31 Οκτωβρίου στις 11.00 το πρωί.
Στο Ηράκλειο η συγκέντρωση θα γίνει στην πλατεία Καλλεργών μπροστά από το Δημαρχείο Ηρακλείου (ΛΟΤΖΙΑ), όπου θα στηθούν καζάνια συσσιτίων σηματοδοτώντας την εξαθλίωση στην οποία έχουν περιέλθει οι τρίτεκνες οικογένειες εξ αιτίας των επιλογών των κυβερνώντων.
Στην ακακοίνωση - κάλεσμα τονίζουν:
«Καταρρακώνουν την αξιοπρέπειά μας και στραγγαλίζουν τα όνειρα των παιδιών μας. Όλοι μαζί αγωνιστικά-διεκδικητικά για το μέλλον των παιδιών μας».
ΠΗΓΗ: cretalive.gr

Η Γερμανία παράδεισος για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος

Η Γερμανία παράδεισος για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος



«Ξεπερνάει» την Ελβετία και τις Νήσους Κέϊμαν
Οξύνεται το φαινόμενο ξεπλύματος χρημάτων στη Γερμανία σύμφωνα με έκθεση της γερμανικής ομοσπονδιακής αστυνομίας (BKA), την οποία επικαλείται η Deutche Velle, κάνοντας λόγο για οργανωμένο έγκλημα που αποδεδειγμένα είναι δύσκολο να παταχθεί.
Μόνο πέρυσι αναφέρθηκαν περίπου 13.000 περιπτώσεις, με τις μισές να επαληθεύουν τις αρχικές υποψίες των αρμοδίων αρχών. Πρόκειται για ποσοστό ρεκόρ που όμοιό του έχει να σημειωθεί από το 1993, όταν τέθηκε σε ισχύ σχετική νομοθεσία με την οποία οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να αναφέρουν κάθε συναλλαγή που υπερβαίνει ένα ορισμένο όριο, στην αρμόδια ομοσπονδιακή οικονομική ελεγκτική αρχή (BaFin).
Σύμφωνα με την προαναφερθείσα έκθεση, έρευνες έχουν διεξαχθεί για ένα μεγάλο αριθμό ύποπτων συναλλαγών από την Ιταλία, τη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία, ενώ παρατηρήθηκε ότι οι χρησιμοποιούμενοι τραπεζικοί λογαριασμοί για το ξέπλυμα χρήματος δεν ανήκουν πλέον μονάχα στην παραδοσιακή κατηγορία των κτηματομεσιτικών εταιρειών και των επιχειρήσεων διασκέδασης και εστίασης, αλλά και σε κοινά άτομα.
Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα των γερμανικών αρχών έχει κριθεί σε πολλές περιπτώσεις ανεπαρκής, οδηγώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναλάβει δράση προβάλλοντας το επιχείρημα ότι η μη αποτελεσματική δίωξη θα μπορούσε να υποθάλψει και να διευκολύνει τη χρηματοδότηση τρομοκρατικών δραστηριοτήτων, τη στιγμή μάλιστα που άλλες χώρες επιτυγχάνουν τη διεξοδική έρευνα και διαλεύκανση μεγαλύτερου αριθμού τέτοιων εγκληματικών δραστηριοτήτων.
Τέλος, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε από το Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης όπου εξετάστηκαν οι περιπτώσεις 70 χωρών, η Γερμανία αποτελεί μία από τις πλέον «πρόσφορες» χώρες για φοροδιαφυγή, περνώντας ακόμη και την Ελβετία, τις Νήσους Κέιμαν και το Λουξεμβούργο.
 
Πηγή: voria.gr

Μας «βουλιάζουν» σε ανεργία και φτώχεια!…

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Με ρώτησε χτες με παράπονο ο φίλος μου, στέλεχος σε ένα από τα μεγαλύτερα Ξενοδοχειακά Συγκροτήματα της χώρας μας (ονόματα δεν λέμε για ευνόητους λόγους) στην Ελλάδα που η μόνη βιομηχανία που της απέμεινε είναι ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ εάν άκουσα ότι ο ΟΑΕΔ από Ιανουάριο του 2013 καταργεί το επίδομα ανεργίας των «εποχιακά απασχολούμενων». Φυσικά το άκουσα, όπως άκουσα ότι οι μισθοί που εισπράττουν πολλοί ξενοδοχοϋπάλληλοι δεν είναι οι «τρέχοντες» αλλά της προηγούμενης σαιζόν με…καθυστερήσεις!

Τον διαβεβαίωσα ότι περιμένω να ακούσουμε ότι σταδιακά θα αρχίσουν να εφαρμόζονται και τα υπόλοιπα 89 «μέτρα» που έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα και έχουν ψηφισθεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο από την Κυβέρνηση Παπανδρέου, την πρώτη Συγκυβέρνηση Παπαδήμου-Σαμαρά-Καρατζαφέρη και την δεύτερη Συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη…

ΣΙΓΟΥΡΑ θα ακολουθήσουν και άλλα «μέτρα» (μιλούσαν για 11,5 δις τώρα φτάσανε τα 14 δις ευρώ) και του είπα να περιμένουμε ακόμη περισσότερα καθώς η ΔΟΣΗ των 31,5 για τις Τράπεζες και τους Δανειστές ΔΕΝ θα αφήσουν «ούτε σάλιο» (όπως έλεγε και ο κ Λοβέρδος) για τις ελληνικές επιχειρήσεις και τους Έλληνες…

Να παραφράσω τη φράση του Δημοσθένη στον οικονομολόγο κ Σαμαρά, και τους νομικούς κκ Βενιζέλο και Κουβέλη ότι για την ελληνική οικονομία και τους Έλληνες «Δεί δή χρημάτων, ώ άνδρες πολιτικοί, και άνευ αυτών ου δύνασθαι ποιείν ουδέν…»

Περίσσεψαν στην Ελλάδα η ανεργία και η φτώχεια, λιγόστεψαν η Εθνική αξιοπρέπεια και περηφάνια, και σαν Λαός λειτουργούμε με τον ψυχολογικό μηχανισμό «άρνησης της πραγματικότητας» και σαν τις στρουθοκαμήλους θάψαμε τα κεφάλια μας στην άμμο λες και…δεν τρέχει τίποτε!...

Διαβάζω τη φράση του Θουκυδίδη που έγραφε στον «Επιτάφιο» του Περικλή «Δεν θεωρούμε ντροπή τη φτώχεια. Ντροπή είναι να μην την αποφεύγει κανείς δουλεύοντας…»

Σωστά για την Αρχαία Ελλάδα, εποχή του Χρυσού Αιώνα του Περικλή, αλλά που να βρεθεί «θέση απασχόλησης» για όσους και όσες με πάθος και με πόθο το θέλουν στη σημερινή Ελλάδα όπου φουσκώνει η ανεργία σε ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΑ ψηλά ποσοστά στον γενικό πληθυσμό και σε ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΑ ποσοστά στη νεολαία της Ελλάδας ενώ είναι χείμαρρος πια οι πτωχεύσεις σε μεγάλες και μεσαίες και τα λουκέτα σε μικρές επιχειρήσεις;

Επίσημα ΕΝΑΣ στους ΤΕΣΣΕΡΕΣ είναι σήμερα άνεργος και ανάμεσα στους νέους ο αριθμός ξεπερνά τους ΕΞΙ στους ΔΕΚΑ (σύμφωνα με τα «επίσημα» στοιχεία γιατί όπως λέγεται στα ανεπίσημα στοιχεία τα πράγματα είναι πολύ πιο άσχημα, πολύ χειρότερα…)

ΕΝΑΣ στους πέντε Έλληνες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας!

Λέει το σχετικό Ινδικό δίστιχο Tiruvalluvar's Tirukural, «ρωτήστε τι είναι πιο άθλιο από το να είσαι φτωχός, και η απάντηση είναι ότι - μόνο η φτώχεια πονάει όπως η φτώχεια…»

Έχει γράψει ο Γιάννης Ρίτσος:

«Μεγάλη φτώχεια πλάκωσε, παιδί μου,/ και το ψωμί το τρώμε με το δράμι…Πέθανε η κόρη εψές του μπάρμπα Τίμου- δεκάξι χρονών, σαν το κρύο νερό- κ’ η σεμνούλα η Πηνιώ του μπάρμπα Τσάμη/ την κακιά στράτα πήρε από καιρό…Η φτώχεια τους ανθρώπους έχει αγριέψει./ Προχτές τη Δημαρχία είχαν κυκλώσει μάνες, παιδιά, που η πείνα τα ‘χει ρέψει,/ κι άλλος ψωμί ζητούσε, άλλος δουλειά, μ’ αντίς ψωμί- σαν πήρε να σουρουπώσει-/ με το ξύλο τους διώξαν τα σκυλιά…»

Αυξάνονται τα συσσίτια σε Ενορίες και Δήμους και ο αριθμός αυτών που προσέρχονται για να φάνε ένα πιάτο φαγητό…

Δεν το είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ελλάδος ούτε κανένας άλλος δικός μας Μητροπολίτης αλλά είχε πει επιγραμματικά ο Βραζιλιάνος Αρχιεπίσκοπος ~Dom Helder Camara:

«όταν δίνω τροφή στους φτωχούς, με λένε άγιο. Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή, με λένε κομμουνιστή…»

Διαβάζω στα blogs ότι λιποθυμούν από την πείνα πολλά Ελληνόπουλα μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας ενώ πολλά εγκαταλείπουν τα σχολεία…

Θυμάμαι ότι εμείς που γεννηθήκαμε στη δεκαετία του 40 κρατούσαμε το κύπελλο για να μας το γεμίσουν οι μαγείρισσες στη δεκαετία του 50 με το βρασμένο γάλα (από σκόνη) που μας έδινε η UNRA και μαζί ένα κομμάτι σταφιδόψωμο πριν μπούμε για μάθημα στο Δημοτικό…

Ήμασταν τότε εάν όχι ΟΛΟΙ πάντως οι περισσότεροι «φτωχοί» αλλά με μπόλικη αξιοπρέπεια (οι βολεμένοι πάντα υπήρχαν όπως και τώρα) και μας περιγράφει εκείνο που είχε πει ο Πρόεδρος της Αμερικής Lyndon Johnson «Όταν ήμουν νέος, η φτώχεια ήταν κάτι τόσο κοινό που δεν ξέραμε ότι είχε και όνομα» εγκαινιάζοντας την εφαρμογή των Ομοσπονδιακών Δράσεων «προγράμματα κατά της φτώχειας»…

«Η φτώχεια» είχε γράψει ο Αριστοτέλης, «είναι ο γονιός της επανάστασης και τους εγκλήματος» και όπως βλέπουμε στην δραματικά δοκιμαζόμενη πια Πατρίδα μας το έγκλημα ΦΟΥΝΤΩΝΕΙ ενώ μένουν στο απυρόβλητο εκείνοι που ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΣΑΝ εναντίον της Ελληνικής Οικονομίας και των Ελλήνων με αποφάσεις και πράξεις που μας οδήγησαν εδώ που είμαστε…

Σε ένα λαό που έχυσε αίμα μπόλικο σε αγώνες για τη λευτεριά μπορώ να αναρωτηθώ μήπως οι ηγήτορές μας εφαρμόζουν αυτό που αποδίδεται στον Βίκτωρα Ουγκώ «Για να είσαι λεύτερος, πρέπει να μάθεις να είσαι φτωχός!»

Να κλείσω με φράση που αποδίδεται στον Καρλ Μαρξ:

«Καλύτερα ένα άθλιο τέλος, παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος...»
 
  Κωνσταντίνος

Λαπαβίτσας: Λένε ψέμματα, δεν πρόκειται να έρθει ανάπτυξη

Μια διαφορετική άποψη υποστηρίζει ο γνωστός οικονομολόγος Κώστας Λαπαβίτσας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, ο οποίος πιστεύει ότι η κυβέρνηση παραπλανά όταν λέει ότι μετά τα μέτρα και τη δόση θα έρθει η Ανάπτυξη.
 
Με άρθρο-παρέμβαση στο Βήμα της Κυριακής ο Κώστας Λαπαβίτσας υποστηρίζει ότι καμία πολιτική ανάπτυξης δεν μπορεί να αναιρέσει τα υφεσιακά αποτελέσματα που φέρνουν τα νέα μέτρα. Τα μέτρα ανάπτυξης, σύμφωνα με τον κ. Λαπαβίτσα, έχουν μακρόχρονο ορίζοντα, αφού αφορούν το κόστος, την τεχνολογία, την οργάνωση της παραγωγής, την Παιδεία, τη Δικαιοσύνη, το θεσμικό πλαίσιο των συναλλαγών κλπ.
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο το Μνημόνιο καθορίζει την πολιτική της Ανάπτυξης και η κυβέρνηση δεν έχει περιθώρια κινήσεων: «Συνοψίζεται σε συντριβή του εργασιακού κόστους, περαιτέρω απελευθέρωση των αγορών, ιδιωτικοποιήσεις και εκσυγχρονισμό του κράτους, ιδίως της φορολογίας. Στη βάση αυτή υποτίθεται ότι θα υπάρξει ανάπτυξη, πιθανώς με εισροή ιδιωτικών κεφαλαίων από το εξωτερικό και ίσως με άνοδο των εξαγωγών. Οποιος πιστεύει ότι έτσι θα ακολουθήσει ταχύρρυθμη ανάπτυξη στην Ελλάδα ίσως θα πρέπει να ξανακοιτάξει τη βιβλιογραφία» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Λαπαβίτσας.
Υποστηρίζει, επίσης, ότι η πολιτική ανάπτυξης των Μνημονίων δεν θα λύσει το πρόβλημα αφού είναι άκρως απίθανο να αυξηθούν επαρκώς οι εξαγωγές και να υπάρξει εισροή ξένων επενδύσεων. «Αν μάλιστα έχουμε μαζική επιστροφή διαφυγόντων ελληνικών κεφαλαίων, θα συμβεί αυτό ακριβώς για το οποίο διάφοροι πρόθυμοι κονδυλοφόροι κατηγορούν το ανύπαρκτο «κόμμα της δραχμής». Οι φοροφυγάδες θα αγοράσουν την Ελλάδα κοψοχρονιά» προειδοποιεί ο κ. Λαπαβίτσας.
Ως λύση στο αναπτυξιακό αδιέξοδο της χώρας ο γνωστός οικονομολόγος προτείνει την τόνωση της βιομηχανίας και της αγροτικής παραγωγής, την μείωση του βάρους των υπηρεσιών, υγιείς τράπεζες απαλλαγμένες από το σημερινό αποτυχημένο καθεστώς ιδιοκτησίας και διοίκησης, πολιτική δημοσίων επενδύσεων που θα βελτιώσει τις υποδομές και θα ενισχύσει την καινοτομία, σταθερό πλαίσιο λειτουργίας για τους μικρομεσαίους που σήμερα καταρρέουν.
«Τίποτε δεν μπορεί να γίνει με το σημερινό κράτος, αλλά ούτε με το τραγικά εξασθενημένο και καθόλου αδιάφθορο κράτος που δημιουργούν τα Μνημόνια. Τίποτε επίσης δεν μπορεί να γίνει όσο η χώρα παραμένει στην ΟΝΕ, πειθαρχεί στις δανειακές συμβάσεις και φοβάται να έρθει σε σύγκρουση με τον πυρήνα της ΕΕ» καταλήγει στο άρθρο του ο οικονομολόγος.

Αναγγελία κινητοποιήσεων από τη ΓΕΝΟΠ...


«Ο αγώνας θα ξεκινήσει από στιγμή σε στιγμή» δήλωσε σήμερα ο πλειοψηφών σύμβουλος της ΓΕΝΟΠ, Ν. Φωτόπουλος, τονίζοντας παράλληλα, ότι «η απόφασή μας δεν εξαρτάται από το τι θα κάνει η ΓΣΕΕ».
Μετά τις εκλογές στην Ομοσπονδία και μέχρι τη..
. συγκρότηση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου σε σώμα ο κ. Φωτόπουλος κάλεσε σήμερα τα προεδρεία των Συλλόγων – μελών της ΓΕΝΟΠ να βρίσκονται σε ετοιμότητα, «προκειμένου να μην χαθεί χρόνος όσον αφορά στην προετοιμασία μας για την μάχη ενάντια στα αντεργατικά μέτρα».

Ο κ. Φωτόπουλος επανέλαβε την κριτική προς τη διοίκηση της ΓΣΕΕ καλώντας την να επανεξετάσει τη στρατηγική της και υποστηρίζοντας ότι «με 24ωρες «ντουφεκιές» (δηλ. απεργίες) τα μέτρα δεν παίρνονται πίσω».

Για να μην περάσουν τα μέτρα, όπως καταλήγει, χρειάζεται συντονισμός και τόλμη από όλους και κυρίως από την ηγεσία της ΓΣΕΕ, γιατί 5 ή 10 Ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα δεν αρκούν, σύμφωνα με το real.gr
 

Απεργία διαρκείας...


Στη Βουλή αυτή την ώρα αντιπροσωπεία δημοσιογράφων...

Επί του πιεστηρίου (που έλεγαν και οι παλιοί δημοσιογράφοι): Σπανοπούλου, Τσουπαρόπουλος, Σόμπολος και Σαββίδης και από την ΕΣΗΕΑ, Νταουντάκη, Αντωνιάδου και Μπρεδήμας (περιοδικά), βρίσκονται αυτή την ώρα στη Βουλή προκειμένου να...

συζητήσουν με τους αρχηγούς των κομμάτων, τον υπουργό οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, αλλά και τους βουλευτές, την απόφαση με τροπολογία της τελευταίας στιγμής να ενταχθεί το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ στον ΕΟΠΠΥ. Αφού διευκρινίσουμε ότι ο ΕΔΟΕΑΠ προς τον παρόν δεν εντάσσεται στον ΕΟΠΥΥ, σημειώνεται ότι λίγο νωρίτερα το Διασωματειακό πήρε απόφαση για απεργία διαρκείας!


Πηγή: enimerosi24.gr

Anonymous: Μην ψάχνετε για κατασκόπους

Ενώ κυκλοφορεί η πληροφορία πως “ΜΟΥΦΑ hackers  υπέκλεψαν τα έγγραφα – Χρησιμοποίησαν το όνομα των Anonymous για αλλότριους και υπόγειους σκοπούς”
Οι Anomymous επιβεβαιώνουν, μέσω της σελίδας τους στο facebook, ότι εκείνοι ευθύνονται για την επίθεση που δέχτηκε το Υπουργείο Οικονομικών, διαψεύδοντας τις  σχετικές φήμες ότι η διαρροή των εγγράφων του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, έγινε εκ των έσω.
 Δείτε το μήνυμά τους:

«Αλήτες», «ρουφιάνοι» ή δημοσιογράφοι;

Γράφει ο Σταύρος Χριστακόπουλος

Η ήττα των παραδοσιακών ΜΜΕ στην Ελλάδα την τελευταία μνημονιακή τριετία είναι συντριπτική. Το δείχνουν οι υπό κατάρρευση κυκλοφορίες των περισσότερων εφημερίδων και η συντριβή των ποσοστών εμπιστοσύνης στην τηλεοπτική ενημέρωση. Τα......
στοιχεία είναι αδιάψευστα. Ωστόσο, καμιά έκπληξη.
Εδώ και πολλούς μήνες έχουμε προειδοποιήσει ότι τόσο τα πολιτικά κόμματα όσο και η ενημέρωση – εντός και εκτός εισαγωγικών – θα κρίνονταν από ένα κυρίως στοιχείο: από το μέρος που θα έπαιρναν στη διάρκεια της κρίσης. Μάλιστα, όσο περισσότερο φαινόταν πως η κρίση θα συμπαρασύρει τα πάντα, τόσο επιμέναμε: η πλευρά που θα διαλέξουν θα κρίνει την επιβίωσή τους.
Σήμερα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι απλώς επισημαίναμε το αυτονόητο, αφού η απαξίωση τόσο των παλαιών όσο και των όψιμων μνημονιακών κομμάτων, σχηματισμών και ΜΜΕ είναι σχεδόν πλήρης.
Στην απέναντι πλευρά στέκονται λίγοι. Ο καθένας με τις αρετές, τις αδυναμίες και τα μειονεκτήματά του, αλλά σε κάθε περίπτωση κόντρα στο ρεύμα της εντεταλμένης και συμβεβλημένης με την τρόικα «ενημέρωσης». Αυτοί όμως φαίνεται ότι έχουν τις προϋποθέσεις να κερδίσουν το παιχνίδι.
Μέσα στη ζοφερή κατάσταση που επικρατεί για τα ΜΜΕ «ξαφνικά» είδαμε να ξεσηκώνονται κύματα συμπαράστασης σε δύο κραυγαλέες περιπτώσεις βάναυσης όσο και επιλεκτικής καταστολής η οποία ασκήθηκε κατά δημοσιογράφων.
● Στην περίπτωση του Κώστα Βαξεβάνη, δημοσιογράφου και εκδότη του επιτυχημένου περιοδικού Hot Doc, ο οποίος δημοσιοποίησε την περίφημη «λίστα Λαγκάρντ» με τους καταθέτες της τράπεζας HSBC στο ελβετικό της τμήμα αντιμετωπίζοντας την επιλεκτική δίωξή του – την ώρα μάλιστα που πολύ μεγαλύτερα «θεσμικά» μέσα μετέρχονταν είτε παραπλήσιες είτε απολύτως όμοιες μεθόδους ενημέρωσης.
● Στην περίπτωση του Κώστα Αρβανίτη και της Μαριλένας Κατσίμη, που «κόπηκαν» από την πρωινή ενημερωτική εκπομπή της ΝΕΤ επειδή αναρωτήθηκαν – πολύ σωστά – αν επρόκειτο να παραιτηθεί ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Ν. Δένδια ύστερα από την «πανηγυρική» επιβεβαίωση (κατόπιν εμπεριστατωμένου ρεπορτάζ της «Αυγής») των καταγγελιών ότι πράγματι βασανίζονται μετανάστες σε αστυνομικά τμήματα.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και εκτός αυτής, έσπευσαν – έστω, διαδικτυακά – να εκδηλώσουν τη θερμή συμπαράστασή τους επιβραβεύοντας με αυτόν τον τρόπο τους υπό διωγμόν δημοσιογράφους.
Και μην φανταστείτε ότι έκαναν κάτι... επαναστατικό ο Βαξεβάνης, ο Αρβανίτης και η Κατσίμη. Ο πρώτος δημοσίευσε ένα ντοκουμέντο αμφίβολης αξίας και χρησιμότητας, το οποίο ωστόσο απασχολεί επί μακρόν την επικαιρότητα, ενώ οι δεύτεροι απλώς αναρωτήθηκαν αν θα δήλωνε παραίτηση ένας υπουργός ο οποίος είχε ήδη «συλληφθεί» να διαψεύδεται για τους βασανισμούς.
Ήταν όμως αρκετά αυτά για να κινητοποιήσουν τα κατασταλτικά ανακλαστικά μιας εξουσίας η οποία απαιτεί τυφλή υπακοή και τίποτε άλλο.
Αυτά τα ανακλαστικά όμως πυροδότησαν την αντίδραση μεγάλου μέρους της κοινωνίας, η οποία δεν θεωρεί κατ’ ανάγκην τους δημοσιογράφους ούτε «αλήτες» ούτε «ρουφιάνους». Εκτός αν οι ίδιοι το επιδιώκουν – και κάνουν ό,τι μπορούν για να επιβεβαιώσουν το πασίγνωστο σύνθημα των αντιεξουσιαστών...

Η Ελλάδα αλλάζει αγκαλιά: από την Γερμανία στις ΗΠΑ (Τουρκία)



Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
 
Ήρθε η ευλογημένη ώρα της κυνικής αλήθειας που συνδυάζει στρατηγική, γεωπολιτική και οικονομία. Αν δεν τα συνδυάσεις αυτά τα τρία μπορεί μεν να προσεγγίσεις με σχετική ακρίβεια επιμέρους πραγματικότητες, αλλά δεν θα μπορέσεις ποτέ να ορίσεις το εθνικό συμφέρον στην βάση της κοινωνικής διαδικασίας μιας χώρας και ως προϊόν διεθνών πολιτικών σχέσεων της συγκυρίας. Δίχως τον συνδυασμό αυτό το ........
εθνικό συμφέρον δεν επικοινωνεί με την εθνική ταυτότητα και τα δύο με την εξέλιξη της κοινωνίας και την διάσταση της οικονομίας μιας χώρας. Και όλα τούτα τώρα ακόμη περισσότερο από παλαιότερα, παρότι έχουμε εισέλθει στον προθάλαμο της μεταβιομηχανικής εποχής, που αναπαριστά την υποχώρηση του κεφαλαιοκρατικού κράτους ενώπιον υπερεθνικών πολιτικοοικονομικών  καπιταλιστικών  θεσμών.
Η δική μας προσέγγιση, πρόταση και διαπραγμάτευση αναφορικά με την πολύπλευρη ελληνική κρίση της εποχής επιχείρησε να συνδυάσει αυτά τα τρία πράγματα δίχως να το δηλώνει ρητώς, καθώς η συσχέτιση δεν αφορούσε στην σύνδεση συμπερασμάτων από κάθε μια επιμέρους προσέγγιση [οικονομική, (μικροπολιτική), στρατηγική, γεωπολιτική], αλλά στην εσωτερική συνοχή των τριών αυτών οπτικών εντός μιας και της αυτής αφήγησης. Έτσι εξηγείται, σε κάποιον βαθμό, και το «μήκος» των διαδικτυακών μου σχολίων, ανεπίτρεπτο πολλές φορές ως προς το συγκεκριμένο πεδίο αρθρογραφίας.
Σήμερα θα επιχειρήσω όσο γίνεται πιο συνοπτικά να αναφερθώ σε κάποια θεμελιώδη συμπεράσματα από την συγκεκριμένη συσχέτιση οικονομίας, στρατηγικής και γεωπολιτικής που επιχείρησα, αφήνοντας απέξω, αναγκαστικά, κρίσιμους εσωτερικούς παράγοντες, που επίσης απασχόλησαν την γραφή μου. Θα το πράξω μάλιστα με κυνικότητα, δίχως (προσωπική) αξιολόγηση.
Η ελληνική κρίση ως στοιχείο μετεξέλιξης των διεθνών πολιτικοοικονομικών καπιταλιστικών σχέσεων, προκαλεί δυναμική γεωπολιτικής μεταβολής στην περιοχή μας. Η κρίση αυτή είναι ταυτόχρονα αιτία και αποτέλεσμα της κρίσης αναδιοργάνωσης του Δυτικού Συστήματος Ηγεμονίας και Ασφάλειας και αφορά αμέσως στην Νέα Αμερικανο/Αγγλο-Γερμανική σχέση εντός του Δυτικού συστήματος και παγκοσμίως και στην σχέση της Νέας Οικονομίας με την βιομηχανική ανάπτυξη, ενώ εμμέσως στις τελικές ρυθμίσεις στον βαλκανικό χώρο και στην νέα γεωπολιτική διάσταση της Μεσογείου ως περιοχή σύγκρουσης οικονομικών συμφερόντων που στοιχίζονται πίσω από Μεγάλες Δυνάμεις. Άρα, η ελληνική κρίση είναι η «μαμή» της ιστορίας της νεωτερικότητας κατά το πέρασμα στην μεταμοντέρνα εποχή, τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή περιοχή της Μεσογείου.     
Σημειώστε πως η πολιτική αναπαράσταση της νεωτερικότητας (Διαφωτισμός, ορθολογισμός, μοντέρνα κράτη) συνδέεται άρρηκτα με τον ευρωκεντρισμό και την αποικιοκρατία, όπως και με τον αυτοπροσδιορισμό της Ευρώπης σε πολιτισμική οντότητα υψηλής/ανώτερης αξίας. Στο πλαίσιο αυτό καθετί μη ευρωπαϊκό υποτιμήθηκε ως ξεπερασμένο, βάρβαρο έως προϊστορικό. Όμως μετά τον τερματισμό της συγκεκριμένης μορφής αποικιοκρατίας και την ανάληψη της ηγεμονίας από τις ΗΠΑ , μέσα από την αμφισβήτηση της βίας του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, μια νέα μορφή φαντασιακής πολιτισμικής υπεροχής του Δυτικού Πολιτισμού γεννήθηκε ως δημοκρατική αφήγηση που αποθέωνε τον νεοφιλελευθερισμό, η οποία κατέληξε στους περίφημους «ανθρωπιστικούς πόλεμους», που έλαβαν έκταση μετά την διάλυση των αντίπαλων μπλοκ (σοσιαλιστικό-φιλελεύθερο), τα οποία είχαν σχηματισθεί ως διευθέτηση για την διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όλα αυτά στηρίχτηκαν ιδεολογικά στην θεμελιώδη αρχή της νεωτερικότητας: δόξα και τιμή στην αυτονομία και αυτοδιάθεση του υποκειμένου που ορίζει την ταυτότητά του μέσω της σχέσης αλλά και της καθυπόταξης της ετερότητας! Κυνικά μιλώντας θα έλεγα ότι αυτό αναπαριστά και νομιμοποιεί πολιτικά τον έλεγχο επί του υποδεέστερου σε ισχύ Άλλου. Η δημοκρατικοφανής και ανθρωπιστική αφήγηση της νεωτερικότητατας αποτελεί με άλλα λόγια, συγκαλυμμένη ή λιγότερο συγκαλυμμένη πολιτική έκφραση βίας έναντι του Άλλου.
Η κρίση της νεωτερικότητας στα τέλη του εικοστού αιώνα και το πέρασμα στην μεταμοντέρνα εποχή εκφράζεται αρχικά με την αποσύνδεση της νεωτερικότητας από το «ευρωπαϊκό ιδεώδες» (διαφωτισμός, ιμπεριαλισμός και πολιτικός φιλελευθερισμός) με την πολιτικοοικονομική άνοδο μη-δυτικών κοινωνιών. Σε αυτές, τις μη-χριστιανικές κοινωνίες, η μετανεωτερικότητα δομείται στο πλαίσιο της προσαρμογής της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού στις παραδόσεις και στην θρησκευτική ηθική και όχι ως ρήξη με αυτά, όπως συνέβη σε μεγάλο βαθμό στην Δύση.  Έτσι σε χώρες έξω από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ η μετανεωτερικότητα ορίζει πολιτικά την «μεταδυτικότητα». Η κρίση της νεωτερικότητας συνδυάζεται επίσης με την κυνική έκφραση της κατάλυσης της δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας: «Κάποιες κυβερνήσεις δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι έχουν χάσει εδώ και καιρό την εθνική τους ανεξαρτησία λόγω του υψηλού χρέους τους. Μόνο αν εκχωρήσουν την εθνική τους κυριαρχία θα έχουν τη στήριξη και την αλληλεγγύη της Ευρωζώνης», δήλωσε όμορφα και απλά προχθές ο Ευρωπαίος Κεντρικός Τραπεζίτης Μάριο Ντράγκι, συμφωνώντας ασφαλώς με τον αγαπητό κύριο Σόιμπλε.    
Εντός αυτής της κρίσης που σηματοδοτεί την μετάβαση σε μια νέα εποχή παγκοσμίως οφείλουμε να εξετάσουμε την ελληνική περίπτωση, που ορίζεται από το σημερινό οικονομικό αδιέξοδο. Η ελληνική κρίση αποτελεί κεφαλαιώδη έκφραση της κρίσης του έθνους-κράτους στην καρδιά του ευρωπαϊσμού. Η κρίση αυτή αντανακλά δύο πραγματικότητες: (1) τις οικονομικές συνέπειες της νεωτερικότητας ως προς την φθορά των ιδεολογικών και πολιτικών αναπαραστάσεων που συνδέθηκαν μαζί της και (2) την αμφισβήτηση της ιστορίας ως εξελικτικής κοινωνικής διαδικασίας, με διατράνωση του οικονομισμού («όλα είναι οικονομία») και της κοινωνικής μεθοδολογίας υπό την μορφή «Learning by numbers». Είναι τα αρνητικά αποτελέσματα της ύστερης νεωτερικότητας στην Ευρώπη που οδηγούν σήμερα στις μεταμοντέρνες οδύνες της ΕΕ και στο δράμα οπισθοδρόμησης της ελληνικής κοινωνίας, μέσω της απώλειας της στοιχειώδους κυριαρχίας του εθνικού-κράτους Ελλάς και ασφαλώς με την διασκέδαση της συνταγματικής τάξης και της «λαϊκής κυριαρχίας» στο τόπο μας.
Με την έννοια αυτή η ελληνική κρίση αποτελεί ένα παγκόσμιο πείραμα, που αφορά στο πέρασμα στην μετανεωτερικότητα, μέσω της κρίσης της νεωτερικότητας στην Ευρώπη και της τάσης μετατροπής της Ελλάδας στο πρώτο μεταμοντέρνο «ευρω-προτεκτοράτο». Η κρίση αυτή μάλιστα απομονώνεται από τα γενικά πολιτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της, όπως και τους απώτερους στόχους της για «παγκόσμια διακυβέρνηση» και συνδέεται μονοδιάστατα με την δημοσιονομική παθολογία της χώρας μας και την αδυναμία προσαρμογής της στην ζώνη του ευρώ – το οποίο εκφράζει ακριβώς την μετανεωτερικότητα στην ήπειρο μας υπό την ηγεμονία της Γερμανίας και υπό τους όρους της ολοκληρωμένης χρηματαγοράς (χρηματοπιστωτικό λόμπυ). 
Αυτό σημαίνει άραγε «μετατροπή της Ελλάδας σε ένα οιονεί γερμανικό κρατίδιο»; Σε καμία περίπτωση. Όχι μόνον δεν συμβαίνει αυτό, αλλά η Ελλάδα μέσω της κρίσης απομακρύνεται διαρκώς από την ευρωζώνη και την Γερμανία. Μετανεωτερικότητα για την Ελλάδα δεν σημαίνει παράδοση στην Γερμανική Ηγεμονία της ΕΕ, όπως φοβούνται οι περισσότεροι Έλληνες, αλλά θέσπιση της Ελλάδας ως εξωτερικού, ασθενούς κρίκου της ευρωζώνης, που δεν θα παίζει κανέναν πλέον ρόλο στις διεργασίες ολοκλήρωσης της γερμανικής ηγεμονίας, στον χώρο που καταλαμβάνει σήμερα και πιθανόν να καταλάβει σε επόμενες φάσεις η ευρωζώνη.
Για την ακρίβεια, η Ελλάδα μέσω της συγκεκριμένης διαχείρισης της κρίσης, μεταφέρεται από την πρόσκαιρη γερμανική αγκαλιά, που σχηματίστηκε με πυρήνα το ευρώ και την θεμελίωση μια νέας γερμανικής ηγεμονίας με όρους μετανεωτερικότητας στην ήπειρό μας, στην αγκαλιά των ΗΠΑ. Ήταν οι ΗΠΑ που παρέδωσαν την Ελλάδα στην γερμανική αγκαλιά, έτσι ώστε να διευκολυνθεί  μια γερμανική ηγεμονία μετά την επανένωση και την Δυτική επέκταση ανατολικά, με όχημα το χρηματιστηριακό σύστημα και οργανωτική/πολιτική δύναμη την μοναδική που θα μπορούσε να παίξει αυτόν τον ρόλο: την γερμανική κυβέρνηση. Έτσι η γερμανική κυβέρνηση μετατράπηκε σε πολιτικό φορέα του νεοφιλελευθερισμού και της αμερικανικής χρηματοπιστωτικής εκδοχής της παγκοσμιοποίησης  στην ΕΕ, παρότι ο γερμανικός νεοφιλελευθερισμός διαφέρει από εκείνον των ΗΠΑ, τείνοντας περισσότερο προς ένα Νεοκεϋνσιανιστικό μοντέλο! Αν και η πολιτική  Ομπάμα και αυτή με νεοκεϋνσιανιστική αφήγηση δομείται στο εσωτερικό σήμερα.
Θα μπορούσαμε να πούμε απλοϊκά ότι οι ΗΠΑ «δάνεισαν» την Ελλάδα στην Γερμανία για να κάνει την δουλειά της στο πλαίσιο της δυτικοποίησης της πρώην «Ανατολικής Ευρώπης» και εμπέδωσης της μετανεωτερικότητας με την μορφή της ΕΕ και κυρίως με την μορφή της ευρωζώνης, εξυπηρετώντας τον κοινό στόχο ΗΠΑ-Γερμανίας ως προς τον ορισμό των νέων σχέσεων εντός του σύγχρονου καπιταλισμού και της Δυτικής κυριαρχίας: Νέα Οικονομία, στρατηγικές παραγωγής έξυπνου χρήματος. Βεβαίως οι Αμερικανοί δεν είπαν στους Γερμανούς ότι τους «δανείζουν» την Ελλάδα, αλλά έδειξαν να τους την παραχωρούν, όπως ακριβώς και άλλες μικρές χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Και από εδώ αρχίζουν τα μπερδέματα και οι παρεξηγήσεις, ο ρόλος του Γιώργου Παπανδρέου, η αποχώρηση και «βουβαμάρα» Καραμανλή, όπως και η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Αντώνη Σαμαρά, μέσα στον ζόφο σκανδάλων, πτώχευσης, εθνικού εξευτελισμού, κοινωνικού/λαϊκού διασυρμού, γενικής εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και φτωχοποίησης.
Το «πιόνι» Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε από την ουσιαστικά κυρίαρχη ομάδα στις ΗΠΑ - αυτήν του χρηματοπιστωτικού συστήματος - αποσταθεροποιητικά ως προς τη γερμανική ηγεμονία, καθώς πλέον οι Γερμανοί είχαν ισχυροποιηθεί αρκετά και είχαν αρχίσει να σχεδιάζουν αποκλειστικά σύμφωνα με το συμφέρον της δικής τους βιομηχανικής ελίτ. Τότε το χρηματοπιστωτικό λόμπυ, βιώνοντας την κρίση από το σκάσιμο της φούσκας της παγκόσμιας οικονομίας εξαιτίας της ταχύτατης υπερσυσσώρευσης των προηγούμενων χρόνων, δοκίμασε να πείσει την γερμανική κυβέρνηση να χαλαρώσει το αντιπληθωριστικό μοντέλο και να ακολουθήσει στρατηγικές μείωσης του πλεονάσματός της, έτσι ώστε να αναθερμανθεί η οικονομία  και να ξεκινήσει σχεδόν αλώβητος ο νέος οικονομικός κύκλος, παρά την απώλεια επενδύσεων και την επιδείνωση του βιοτικού επίπεδου μεγάλης μερίδας εργαζομένων, όπως και την πρόκληση ανεργίας. 
Το μοντέλο «διόρθωσης» που πρότειναν οι «Αμερικανοί» στρεφόταν ασφαλώς εναντίον του στρατηγικού σχεδίου επέκτασης των Γερμανών στην Ευρώπη και προδήλως έθιγε τον μηχανισμό κερδοφορίας στην ίδια την Γερμανία και το κοινωνικό μοντέλο της που στηριζόταν σε αυτόν. Η πρόταση των ΗΠΑ για μετατροπή της ΕΕ σε ΗΠΕ με ολοκληρωμένη οικονομική διακυβέρνηση και ελεγχόμενο πληθωρισμό από μια κεντρική τράπεζα, με αντίστοιχες αρμοδιότητες με την FED, σκόνταφτε στα συμφέροντα της γερμανικής ελίτ, ενώ ικανοποιούσε απολύτως τους υπό πτώχευση τραπεζίτες και τους σοσιαλδημοκράτες που χαράσσουν τον «τέταρτο δρόμο» τους, για να υποτάξουν τις επιμέρους κοινωνίες και λαούς, όπως και τις επιμέρους εθνικές αστικές τάξεις, κάτω από το παντοδύναμο καθεστώς μιας χρηματοπιστωτικής ελίτ, που θα εμφανίζεται όμως υποκριτικά ως μια παγκόσμια αριστοκρατία του «ολοκληρωμένου, παγκοσμιοποιημένου διοικητικού πνεύματος» - ως σοφοί ρυθμιστές των οικονομικών ροών, της παραγωγής και της εργασίας, ως οι εναρμονιστές του κόσμου στο πνεύμα του κομφουκισμού σε νεοφιλελεύθερη όμως απόδοση! 
Η Ελλάδα μετατράπηκε με την αμέριστη «συμπαράσταση» / βοήθεια της ηγεσίας των σοσιαλδημοκρατών και των συντηρητικών της (αμφότεροι φορείς των ιδίων αμερικανικών συμφερόντων) από «πιόνι»  των χρηματιστών σε δόρυ εκείνου του μέρους της διοίκησης των ΗΠΑ που επεδίωκε την συμμόρφωση των Γερμανών, παράλληλα με τον έλεγχο  και μετριασμό του γερμανικού, μεταμοντέρνου Νεοηγεμονισμού. Έτσι ο ελληνικός λαός δίχως να το καταλάβει, μετατράπηκε σε σάντουιτς μεταξύ δύο μεγάλων δυνάμεων στο πλαίσιο μιας λανθάνουσας, αλλά πολύ σοβαρής προστριβής, όπου και οι δυο (Αμερικανοί και Γερμανοί) προσπαθούσαν να κάνουν ό, τι περνά από το χέρι τους, ώστε αυτή να μην μετατραπεί σε ανοιχτή σύγκρουση. Φυσικά, και μόνον ως παράδειγμα να περιοριζόταν το ζήτημα, η ελληνική πολιτική στην πρόκληση της κρίσης θα έπρεπε να τιμωρηθεί από τους Γερμανούς, ώστε να έχει πολιτική έννοια η ηγεμονία τους. Και τιμωρήθηκε, με τον λαό να τσακίζεται και να πληρώνει τα σπασμένα της ηγεσίας του!   
Ασχέτως πάντως με την εξέλιξη της λανθάνουσας αυτής διένεξης (ΗΠΑ –Γερμανίας), η ζημιά για την Ελλάδα με την μορφή του πλήγματος της ταυτότητάς της, της καταστροφής της οικονομίας της, της δραματικής υποχώρησης της διεθνούς πολιτικής ισχύος της και τις τραγικές συνέπειες για τα δύο τρίτα της κοινωνίας της, έχει γίνει και δεν διορθώνεται. Η γερμανική κυβέρνηση, όπως και οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες (SPD) κρατούν πλέον αποστάσεις από την Ελλάδα. Αφού την κατέστησαν εξαίρεση στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής κρίσης  και με διαδοχικά βήματα την απομόνωσαν, τώρα θα επιχειρήσουν μια θεσμική ρύθμιση που θα την βγάζει ουσιαστικά, αλλά όχι τυπικά από το «παιχνίδι», την διαπραγμάτευση δηλαδή εντός της ευρωζώνης και της ΕΕ.  Με πρόσχημα  ότι η  Αθήνα πρέπει να συνεχίσει τη δημοσιονομική προσαρμογή για να τιθασεύσει το «τέρας του χρέους», οι Γερμανοί θα επιβάλουν μια απόλυτη καραντίνα για την Ελλάδα εντός της ΕΕ, που θα επιτρέπει την (προσωρινή) εισαγωγή ενός διπλού νομισματικού συστήματος και δραματικούς αποικιοκρατικούς όρους για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους, οι οποίοι θα αντιφάσκουν με το διεθνές δίκαιο και τον ευρωπαϊκό νομικό πολισμό, αλλά θα  «δικαιολογούνται» στο πλαίσιο του εξαιρετικού και της «σωτηρίας» της χώρας. Και όλα αυτά με όχημα την πλέον ταπεινωμένη και εξευτελισμένη πολιτική τάξη στον κόσμο και τους πλέον διαπλεκόμενους και κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες στην ΕΕ!  
Ετούτο σημαίνει: περιορισμό της ανάπτυξης των γερμανικών συμφερόντων στην Ελλάδα επ’ ωφελεία αμερικανικών, ισραηλινών, αλλά και κρίσιμων ρωσικών συμφερόντων, αλλά διατήρηση και ενίσχυση των υπαρχόντων συμφερόντων γερμανικής προέλευσης, σε συμφωνία με τις ΗΠΑ, την Γαλλία, την Κίνα και άλλους σε διεθνικό επίπεδο. Γεωπολιτικά θα ενδυναμωθεί η εξάρτηση της Ελλάδας από τις ΗΠΑ, οι οποίες θα την εντάξουν πιο άνετα και «νομιμοποιημένα» στην υποπεριοχή της Τουρκίας. Δίχως υπερβολή η εξέλιξη της κρίσης στην Ελλάδα και η περιθωριοποίηση  στο μεταμοντέρνο κατασκεύασμα της Ευρώπης με παράλληλη εξασθένηση όλων όσων συνθέτουν την εθνική ισχύ ενός κράτους ρίχνει την χώρα στην αγκαλιά της Τουρκίας και τούτο δεν το λέω ούτε αρνητικά, ούτε θετικά. Στο πλαίσιο αυτού του σημειώματος απλώς το σημειώνω αντικειμενικά δίχως εθνικιστικές φαντασιώσεις, ή ιδεολογική προκατάληψη, για περεταίρω πολιτική διερεύνηση και διαβούλευση. 
Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό για την Ελλάδα; Καταρχήν μια μικρή ή μεγαλύτερη σύγκρουση συμφερόντων με την Τουρκία, στη βάση των διεκδικήσεών της και των ενστάσεών της στο πλαίσιο εφαρμογής του διεθνούς δικαίου. Αυτό θα μπορούσε να επιφέρει περιορισμένη πολεμική σύγκρουση, αλλά όχι αναγκαστικά. Σίγουρα όμως μια μικρή ή μεγάλη στρατιωτική κινητοποίηση. Η υπόθεση θα οδηγηθεί ούτως ή άλλως σε διαιτησία που θα καταλήξει σε μια Νέα Συνθήκη για το Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή, η οποία ορίζεται σήμερα από τα ελληνοτουρκικά αντιτιθέμενα συμφέροντα. Εάν μάλιστα ο αμερικανικός παράγοντας καταφέρει και επιτύχει μια καλή συνεργασία με την Γερμανία ως προς την διευθέτηση του ελληνικού οικονομικού ζητήματος, ίσως επιτύχει και μια αναίμακτη συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας ως προς το πακέτο των τουρκικών διεκδικήσεων και αιτιάσεων νομικού χαρακτήρα. Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα θα βγει κουτσουρεμένη  και σημαντικά αποδυναμωμένη από αυτή την περιπέτεια. Όχι εδαφικά, αλλά διοικητικά, γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά. Η «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας θα είναι ο κανόνας και η πολυδιάστατη σύγκλυση των δύο χωρών μια πτυχή που θα διαμορφώνει νέο παράδειγμα στην νέα εποχή των καπιταλιστικών σχέσεων και του Νεοηγεμονισμού. Όλα τούτα θα οδηγήσουν και σε τελική λύση το Κυπριακό, με κερδισμένη πολιτικά ασφαλώς την τουρκική πλευρά, την ώρα που οι ελληνοκύπριοι θα δίνουν μάχη για οικονομική επικράτηση, στο πλαίσιο μιας προβληματικής χαλαρής ομοσπονδίας.
Σε κάθε περίπτωση οι νέες ελληνοτουρκικές σχέσεις και κυρίως η διαδικασία που θα ακολουθηθεί κατά το πέρασμα από την γερμανική αγκαλιά στην τουρκική, μέσω της αμερικανικής, θα κρίνουν/κρίνει τις γενικότερες εξελίξεις τόσο στα δυτικά βαλκάνια, στα οποία οι Γερμανοί έχουν πλέον τον πρώτο λόγο και οι ΗΠΑ τον τελευταίο, ενώ επανατοποθετούνται ρωσικά και τουρκικά συμφέροντα, όσο και ευρύτερα στην Μεσόγειο. Αν η Τουρκία πετύχει να ενισχύσει την Δυτική στρατηγική στον αραβικό και γενικότερα μουσουλμανικό κόσμο σε αυτήν την κρίση της νεωτερικότητάς του, θα λάβει ως «δώρο» μια ανίσχυρη, καλά συνεργάσιμη και πρόθυμη για παραχωρήσεις Ελλάδα, ταλαιπωρημένη, κοινωνικά αποκαρδιωμένη, παραγωγικά ρημαγμένη και έτοιμη για… μεγάλες μπίζνες με την γείτονα, ή τέλος πάντων με την φαντασίωση μεγάλων κερδών που δήθεν θα αποκαταστήσουν την τιμή της χώρας, τις τιμές και τους άτιμους!
Στο σημείο αυτό αν αναρωτηθείτε «και πού βρίσκεται ο παράγοντας εργαζόμενοι/άνεργοι και η αριστερά ως κίνημα χειραφέτησης σε αυτήν την προσέγγιση» θα σας παραπέμψω σε δεκάδες προηγούμενα σημειώματά μου, τα οποία περιέγραφαν ένα κίνημα το οποίο θα πάγωνε τις «αγκαλιές» γενικώς και ό, τι αυτές συνεπάγονται στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις. Σημασία όμως δεν έχει πώς προσδιορίζω εγώ το κίνημα χειραφέτησης και αποκατάστασης της δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας στην Ελλάδα, αλλά πώς το ίδιο αποκτά πολιτική ταυτότητα και δυναμική παρέμβασης. Οι εκτιμήσεις μας για την εξέλιξη της κρίσης αποσκοπούν ακριβώς στον αυτοπροσδιορισμό του κινήματος με όσο γίνεται πιο αντικειμενική ανάλυση στη βάση όμως μιας υποκειμενικής οντολογίας και αφήγησης. Το τελευταίο μου αρέσει να το ορίζω ως εντιμότητα και το θεωρώ ως την μεγίστη αξία στον μεταμοντέρνο κόσμο μας, που έλκει την καταγωγή από τα πρώτα στάδια ανάπτυξης της νεωτερικότητας.  
Ρωτώ λοιπόν καθαρά και έντιμα τον πρωθυπουργό και όλους εκείνους που επιβάλουν στον λαό αυτό το καταστρεπτικό για την κοινωνία, την αγορά και το εθνικό συμφέρον ενός ανεξάρτητου κράτους, πακέτο νέων μέτρων εσωτερικής υποτίμησης: Την παραμονή με κάποια έννοια στην ευρωζώνη την διασφαλίζουμε ούτως ή άλλως αν θέλουμε, ακόμη και χωρίς να υπερψηφιστούν τα μέτρα, διότι αν αποχωρήσουμε θα υπάρξει ντόμινο διάλυσης της ευρωζώνης. Ο κ. Σαμαράς και οι Συγκυβερνήτες του εγγυώνται απερίφραστα ότι μετά τα μέτρα δεν θα ακολουθήσει κάποιας μορφής διπλό νομισματικό;  Αν πουν ψέματα σε αυτό, έχουν τότε συναίσθηση τί πρόκειται να συμβεί και ποιοι θα έχουν την απόλυτη ευθύνη; Μήπως είναι καιρός να σταματήσει αυτό το παιχνίδι με το ευρώ; Πόσο χαμηλότερα θα πέσει το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα; Υπάρχουν όρια στον εξευτελισμό τους;