Αγγελική Γιαννακού
Το τυρί εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο αγαπημένα τρόφιμα στον κόσμο. Ποικιλίες όπως το καμαμπέρ και η μοτσαρέλα είναι γνωστές εδώ και δεκαετίες και χρησιμοποιούνται σε αμέτρητα πιάτα και παρασκευές σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, η Ευρώπη εξακολουθεί να κρύβει πολλά μυστικά - αρχαία τυριά, βαθιά ριζωμένα στην πολιτιστική ταυτότητα και την παράδοση.
Αν είστε λάτρεις του τυριού, ακολουθείστε το ταξίδι με οδηγό το ρεπορτάζ του euronews, που θα σας οδηγήσει από εντυπωσιακά βουνά, απομακρυσμένα χωριά, πεδιάδες και άλλα μέρη σε μερικά από τα λιγότερο γνωστά τυριά της Ευρώπης.
Pule, Σερβία
Ξεκινήστε από το Βελιγράδι της Σερβίας, σε μια αναζήτηση για να δοκιμάσετε αυτό που θεωρείται ευρέως το πιο σπάνιο και ακριβό τυρί στον κόσμο, το τυρί Pule.
Από το Βελιγράδι, οι ταξιδιώτες μπορούν εύκολα να πάρουν το τρένο για τη Σρέμσκα Μιτρόβιτσα (Βοϊβοντίνα) και στη συνέχεια ταξί ή ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο για τους υγρότοπους Ζασάβιτσα και το καταφύγιο γαϊδουριών Ζασάβιτσα.
Το περιζήτητο τυρί, που παράγεται από γάλα γαϊδουριών των Βαλκανίων, παράγεται μόνο σε αυτό το μικρό καταφύγιο από έναν μόνο τυροκόμο, τον Σλόμπονταν Σίμιτς.
Παρασκευασμένο από γάλα περίπου 100 απειλούμενων με εξαφάνιση θηλυκών γαϊδουριών, μερικές φορές αναμεμειγμένο με κατσικίσιο γάλα, το Pule έχει μια χαρακτηριστική πλούσια, γευστική, γήινη και ελαφρώς γλυκιά γεύση.
Χρειάζονται περίπου 25 λίτρα γάλακτος για να παραχθεί μόλις ένα κιλό τυρί, γεγονός που κάνει το Pule να κοστίζει 1.000 ευρώ ανά κιλό. Οι προσπάθειες διατήρησης και τα έξοδα φροντίδας των γαϊδουριών συμβάλλουν επίσης στην τιμή. Αυτό περιλαμβάνει το άρμεγμα των γαϊδουριών έως και τρεις φορές την ημέρα, λόγω της εξαιρετικά χαμηλής απόδοσης γάλακτος.
Το καταφύγιο προσφέρει επίσης άλλα προϊόντα από γάλα γαϊδουριών, όπως καλλυντικά και λικέρ.
Gjizë, Αλβανία
Από τη Σερβία, οι ταξιδιώτες μπορούν να πάρουν το τρένο ή να οδηγήσουν μέχρι την Ποντγκόριτσα του Μαυροβουνίου, πριν συνεχίσουν με αυτοκίνητο ή λεωφορείο προς τη Σκόδρα και από εκεί προς τα χωριά των Καταραμένων Βουνών, όπως το Θέθ και το Βαλμπόνα.
Εδώ, οι ντόπιοι παρασκευάζουν το gjizë, ένα μαλακό τυρί από στραγγιστό γιαούρτι, σε μικρά πέτρινα αγροτόσπιτα. Αυτό το τυρί συνήθως συντηρείται σε πήλινα αγγεία με ελαιόλαδο και τρώγεται με πιπεριές και βότανα και είναι ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό των παραδόσεων των αλβανικών ορεινών περιοχών.
Το gjizë παρασκευάζεται με την οξίνιση του γάλακτος χρησιμοποιώντας κιτρικό οξύ ή γιαούρτι, που του δίνει μια ξηρή, ξινή γεύση που μοιάζει με ricotta. Χρησιμοποιείται επίσης σε παραδοσιακά πιάτα όπως το διάσημο Fërgesë της Αλβανίας.
Αν και μερικά εστιατόρια μπορεί να το σερβίρουν, οι ταξιδιώτες έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν μια πιο εντυπωσιακή γευστική εμπειρία αν μείνουν σε μια οικογένεια και προσπαθήσουν να κάνουν πεζοπορία σε μικρότερα, πιο απομακρυσμένα χωριά από το Theth ή το Valbona.
Caciocavallo Podolico, Ιταλία
Από το Theth, οδηγήστε ή πάρτε το λεωφορείο για το Durrës, πριν πάρετε το πλοίο ή το τρένο για το Μπάρι της Ιταλίας. Οδηγήστε ή πάρτε το τρένο από το Μπάρι για τη Βασιλικάτα.
Εδώ, οι ταξιδιώτες μπορούν να δοκιμάσουν ένα εξαιρετικά σπάνιο ιταλικό διαμάντι, το τυρί Caciocavallo Podolico. Αυτή η ποικιλία σε σχήμα αχλαδιού παράγεται από γάλα σπάνιων και ημιάγριων αγελάδων Podolica, που προέρχονται από τη νότια Ιταλία.
Τα τυριά δένονται με σχοινί και κρεμιούνται από δοκάρια για να ωριμάσουν, αφού υποστούν μια παραδοσιακή διαδικασία pasta filata (τεντωμένο τυρόπηγμα). Η διαδικασία ωρίμανσης μπορεί να διαρκέσει από τρεις μήνες έως και πάνω από δύο χρόνια.
Πολλές από τις αγελάδες βόσκουν ελεύθερες για το μεγαλύτερο μέρος του έτους, πράγμα που σημαίνει ότι το Caciocavallo Podolico είναι πολύτιμο και αρκετά σπάνιο, με τους ταξιδιώτες να πρέπει να κάνουν πεζοπορία σε ορεινά τυροκομεία ή αγροκτήματα στη Βασιλικάτα ή την Καλαβρία και τα περίχωρά τους για να το δοκιμάσουν φρέσκο κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου αρμέγματος.
Το τυρί έχει έντονη, πλούσια και πικάντικη γεύση, που αναδεικνύει τα άγρια λιβάδια γεμάτα με διάφορα χόρτα και βότανα όπου βόσκουν οι αγελάδες Podolica. Έχει γευστικές νότες βοτάνων, καπνού και φρυγανιάς, που ισορροπούνται από φρουτώδη και πικάντικη γεύση.
Τα νεότερα τυριά είναι πιο γλυκά, ενώ τα παλαιότερα αναπτύσσουν μια μοναδικά πικάντικη γεύση και ημίσκληρη υφή με την πάροδο του χρόνου.
Ziger, Ελβετία
Από τη Βασιλικάτα, οδηγήστε ή πάρτε λεωφορείο ή τρένο για τη Νάπολη, πριν πάρετε τρένο για το Μιλάνο. Από εκεί, οι ταξιδιώτες μπορούν να πάρουν άλλο τρένο για τη Ζυρίχη, πριν οδηγήσουν προς τα αλπικά χωριά της περιοχής Bernese Oberland, όπως το Grindelwald και το Wengen.
Εδώ, οι ταξιδιώτες μπορούν να δοκιμάσουν το ziger, ένα αρχαίο ελβετικό τυρί από ορό γάλακτος, που συχνά αρωματίζεται με αλπικά βότανα. Παράγεται από τον ορό γάλακτος που απομένει από άλλα ελβετικά τυριά, όπως το έμενταλ, και κάποτε θεωρείτο «τροφή επιβίωσης των αγροτών». Έχει μια μακρά και πλούσια ιστορία, που χρονολογείται από τον 8ο αιώνα, όταν άρχισε να παράγεται για πρώτη φορά σε μοναστήρια.
Το ziger και συγκεκριμένα το Glarner Schabziger, ένα ιδιαίτερο είδος τυριού ziger, περιέχει μεγάλη ποσότητα αλεσμένου μπλε τριγωνέλλας, που του δίνει ένα μοναδικό λαχανί χρώμα, μια πικάντικη, έντονη γεύση και μια σκληρή, τραχιά υφή.
Αντί να καταναλώνεται μόνο του ως τυρί, χρησιμοποιείται κυρίως ως καρύκευμα, πάνω από πατάτες και ζυμαρικά ή αναμειγνύεται με βούτυρο ως επάλειμμα.
Σήμερα, παρά το γεγονός ότι το Glarner Schabziger είναι η παλαιότερη προστατευόμενη μάρκα τροφίμων της Ελβετίας, είναι πολύ λίγο γνωστό εκτός συγκεκριμένων αλπικών περιοχών, με την παραγωγή του να έχει μειωθεί σημαντικά.
Αυτό οφείλεται κυρίως στην απομάκρυνση από τις διατροφικές συνήθειες που βασίζονται στον ορό γάλακτος, στην αύξηση της αγοραστικής δύναμης και στην άνοδο της δημοτικότητας άλλων ελβετικών τυριών. Το τυρί αυτό εξάγεται σπάνια και συνήθως καταναλώνεται από τους ίδιους τους αγρότες.
Οι ταξιδιώτες μπορούν να προμηθευτούν ziger από μικρές αγροτικές αγορές στην περιοχή Bernese Oberland και Uri, καθώς και από τυροκομεία στα βουνά.
Milbenkäse, Γερμανία
Από τη Ζυρίχη, πάρτε ένα νυχτερινό τρένο με απευθείας προορισμό τη Λειψία της Γερμανίας και στη συνέχεια οδηγήστε μέχρι το Würchwitz στη Σαξονία-Άνχαλτ. Αυτό το μικρό χωριό είναι το μόνο μέρος όπου οι ταξιδιώτες μπορούν να δοκιμάσουν ένα άγνωστο γερμανικό τυρί, το milbenkäse.
Αυτό το αρχαίο τυρί χρονολογείται από τον Μεσαίωνα. Μπαλάκια τυριού quark, αρωματισμένα με αλάτι και κύμινο, ωριμάζουν σε ξύλινα κουτιά με ακάρεα τυριού και αλεύρι σίκαλης για τουλάχιστον τρεις μήνες και ακόμη και έως έναν χρόνο.
Αυτά τα ζωντανά μικροσκοπικά ακάρεα τυριού, τα οποία τρώγονται μαζί με το τυρί, τρυπώνουν το quark και εκκρίνουν πεπτικά ένζυμα, βοηθώντας το να ζυμωθεί και να ωριμάσει. Η κρούστα γίνεται κίτρινη μετά από περίπου έναν μήνα και στη συνέχεια κοκκινωπή-καφέ και μαύρη, ανάλογα με το πόσο καιρό έχει ωριμάσει το τυρί.
Έχει έντονη και πικάντικη γεύση, με πικρή επίγευση, παρόμοια με το τυρί Harzer, με χαρακτηριστικό άρωμα και ημίσκληρη έως σκληρή υφή, ανάλογα με την ηλικία του τυριού.
Η Würchwitz Milbenkäse Manufaktur είναι ο μόνος εμπορικός παραγωγός milbenkäse σήμερα, με ολόκληρο το χωριό να περιστρέφεται γύρω από το τυρί και την ιστορία του.
Urgelia, Ισπανία
Από τη Λειψία, πάρτε ένα τρένο υψηλής ταχύτητας για το Παρίσι, στη συνέχεια ένα άλλο τρένο για τη Βαρκελώνη, πριν οδηγήσετε προς τις κοιλάδες του Alt Urgell, στη La Seu d’Urgell, στο κέντρο των καταλανικών Πυρηναίων της Ισπανίας.
Εδώ, οι ταξιδιώτες μπορούν να δοκιμάσουν το τελευταίο τυρί σε αυτό το επικό ταξίδι, που ονομάζεται τυρί urgelia. Πρόκειται για ένα μαλακό τυρί με πλυμένη κρούστα, που βρίσκεται μόνο σε μερικές κοιλάδες των Πυρηναίων.
Επί του παρόντος, διατίθεται μόνο από τον Συνεταιρισμό Cadí, έναν συνεταιρισμό τυριών και γαλακτοκομικών προϊόντων στη La Seu d’Urgell. Προμηθεύεται γάλα από πάνω από 200 μικρές φάρμες στη La Seu d’Urgell και τα περίχωρά της, στην περιοχή Alt Urgell και στα σύνορα με την Ανδόρα.
Είναι το μόνο τυρί με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ) από την Καταλονία και έχει επίσης βραβευτεί ως ισπανικό τυρί. Παράγεται με την πήξη παστεριωμένου αγελαδινού γάλακτος με πυτιά και στη συνέχεια με τη συμπίεση του τυροπήγματος σε καλούπια. Οι τροχοί ωριμάζουν για τουλάχιστον 45 ημέρες μετά την άλωση, κατά τη διάρκεια της οποίας η κρούστα πλένεται πολλές φορές με άλμη ζύμης.
Έχει ελαφρώς αλμυρή, έντονα βουτυρώδη γεύση με νότες οξύτητας ή πίκρας και υποκείμενες νότες ξηρών καρπών και φρούτων. Η πορτοκαλί-καφέ κρούστα προσδίδει στο urgelia ένα ήπιο άρωμα μανιταριού ή γης.
Οι ταξιδιώτες μπορούν επίσης να κάνουν πεζοπορία κατά μήκος των αρχαίων τυροκομικών διαδρομών των Πυρηναίων προς μικρότερα και πιο απομακρυσμένα αγροκτήματα για μια πιο αυθεντική και συναρπαστική τυροκομική περιπέτεια.
https://www.flash.gr/
