Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2025

Μετά την κοινωνική αδράνεια φέρνουν λαϊκή έκρηξη. Αποκάλυψη ολοκλήρου του σχεδίου τους βάσει του οποίου γίνονται όλα.

 


 

γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

 

«Όπως ανέφερα και προηγουμένως, το να εκθέτεις κάποιον σε αληθινές πληροφορίες δεν έχει πλέον σημασία. Ένας άνθρωπος ο οποίος έχει χάσει το ηθικό του, δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει τις αληθινές πληροφορίες. Τα γεγονότα δεν του λένε τίποτα, ακόμα κι αν τον κατακλύσω με πληροφορίες, με αυθεντικές αποδείξεις, με έγγραφα και εικόνες, θ’ αρνηθεί να τα πιστέψει. Αυτή είναι η τραγωδία της κατάστασης της αποθάρρυνσης». Αυτό ειπώθηκε από τον Γιούρι Αλεξάντροβιτς Μπεζμένωφ (Yuri Alexandrovich Bezmenov) στον Καναδά το έτος 1983. Τότε που η Ελλάς εδονείτο από αγριοφωνάρες με συνθήματα κενά κοινής λογικής όπως «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Έξω από το ΝΑΤΟ. Έξω από την ΕΟΚ», «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» και άλλα παρόμοια που σήμερα φανερώνουν το άθλιο παιχνίδι που είχε στηθεί από παλιά εις βάρος των Ελλήνων. 

Ποιος ήταν αυτός ο Μπεζμένωφ; Αυτός ήταν πράκτωρ της KGB. Αυτή ήταν η Κεντρική Υπηρεσία Ασφάλειας και Πληροφοριών της κομμουνιστικής ΕΣΣΔ. Αυτός ο κύριος κυκλοφορούσε και με άλλο όνομα, ως Τόμας Ντέιβιντ Σούμαν (Tomas David Schuman). Εργαζόταν και ως δημοσιογράφος στο “Novosti”, που ήταν το εθνικό ειδησεογραφικό πρακτορείο της ΕΣΣΔ. Αυτομόλησε στις ΗΠΑ (λαϊκιστί, την κοπάνησε από τον κομμουνιστικό παράδεισο) μέσω Ινδίας και Ελλάδος το 1970 και πήρε άσυλο στον Καναδά, διότι ισχυριζόταν ότι η KGB είχε διεισδύσει στην CIA. Προφανώς κάτι περισσότερο ήξερε. 

Πάμε στις πιο σημαντικές πληροφορίες. Ο εν λόγω σοβιετικός πράκτωρ ειδικευόταν στην προπαγάνδα και στην ιδεολογική ανατροπή. Προπαγάνδα γνωρίζει ο καθείς τι είναι. Ιδεολογική ανατροπή είναι η διαδικασία στην οποία υποβάλλεται μια ολόκληρη κοινωνία ώστε να της παραμορφώσουν τις αντιλήψεις για την πραγματικότητα με τελικό σκοπό να καταστραφεί η ίδια η κοινωνία. Όπως γίνεται κατανοητό, ο τομέας στον οποίο εργάσθηκε ο πρώην αυτόμολος σοβιετικός ήταν εξόχως σημαντικός για τις ηγεσίες των χωρών και ειδικά για την παγκόσμιο κρυφή εξουσία. 

Ο Μπεζμένωφ αποκάλυψε στους αμερικανούς πολλά μυστικά από τις εργασίες και τα πειράματα τα οποία γινόντουσαν στην καταρρεύσασα Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) και στα οποία συμμετείχε, σχετικά με την κατάρρευση και υποδούλωση των λαών χωρίς πόλεμο. Και κυρίως, χωρίς αντιδράσεις. Οι αποκαλύψεις του έκαναν τους Δυτικούς ν’ ανατριχιάσουν, αλλά εφάρμοσαν τις ανακαλύψεις των σοβιετικών διότι τους ήταν βολικές. Οι αναφορές του, προέλευσης τεράστιας εμπειρίας, προσέφεραν σχέδια για το πώς μπορεί η ελίτ να καταστρέψει τις ελεύθερες κοινωνίες, όχι με βόμβες, πόλεμο ή ασθένειες, αλλά με τα «δηλητήρια» των χειραγωγημένων ιδεών και της πολιτιστικής παρακμής.  

Μάλλον από τις πληροφορίες – εμπειρίες αυτού του σοβιετικού εμπνεύσθηκε ο Κίσσινγκερ αυτό που δήλωσε για ‘μας τους Έλληνες. Δηλαδή ότι: «Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ». Όπως και να ‘χει, ο εντελώς άγνωστος στην Ελλάδα Μπεζμένωφ επηρέασε πολύ τον δυτικό τρόπο σκέψεως σχετικά με την διοίκηση των λαών που θέλουν να καταστρέψουν, όπως π.χ. την Ελλάδα, χωρίς την αντίδραση των πολιτών τους. Το απόσταγμα των αποκαλύψεών του συνοψίζονται σε 20 βασικές αρχές. Ας τις δούμε αναλυτικά και εννοείται ότι οποιαδήποτε ομοιότητα με το σήμερα δεν είναι συμπτωματική. 

  1. Η ιδεολογική ανατροπή, (είδαμε ανωτέρω τι σημαίνει), είναι μια μακροπρόθεσμη διαδικασία, που χρονικά εκτείνεται από 15 έως 60 έτη, σχεδιασμένη ν’ αλλάξει την αντίληψη της πραγματικότητος σ’ ένα έθνος – στόχο χωρίς την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί στρατιωτική βία.

Η Ελλάς υπέστη και υφίσταται αυτήν την πολύχρονη διαδικασία της ιδεολογικής ανατροπής με την ολέθρια μεταπολίτευση. Οι πολίτες πλέον, φαίνεται στην καθημερινότητα όλων μας, είναι τελείως χαμένοι μεταξύ πολλών ψεμάτων οπότε όποιο και να προτιμήσουν σίγουρα θα έχουν λάθος αντίληψη περί της πραγματικότητος. Οι Έλληνες πλέον είναι χαμένοι και περιμένουν κάποιον να τους οδηγήσει στον ίσιο δρόμο που αδυνατούν να δουν.

  1. Στόχος είναι ν’ αποθαρρυνθεί μια κοινωνία υπονομεύοντας τα ηθικά, εκπαιδευτικά και πολιτιστικά της θεμέλια, καθιστώντας τους ανθρώπους ανίκανους ν’ αναγνωρίσουν ή να αμυνθούν έναντι των απειλών.

Η Ελλάς είναι ήδη μια αποθαρρυμένη κοινωνία. Η εφαρμογή των ιδεών του Κίσινγκερ εφαρμόσθηκαν πλήρως στους Έλληνες από τα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου», των οποίων οι αρχηγοί, επειδή είναι οφθαλμοφανές το επίπεδό τους, μάλλον είναι υπαλληλίσκοι ξένων συμφερόντων διορισμένοι με δήθεν εκλοYES.  

  1. Η αποθάρρυνση μιας κοινωνίας διαρκεί 15-20 χρόνια, αυτός είναι ο χρόνος που απαιτείται για να εκπαιδευθεί μια γενιά με ανατρεπτικές ιδέες.
  2. Τα εκπαιδευτικά συστήματα σε όλα τα επίπεδα είναι οι βασικοί στόχοι, μετατρέποντας τα εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων σε κέντρα κατήχησης που προωθούν τον σχετικισμό, αντί να προωθούν τα γεγονότα και την κριτική σκέψη.

Στην Ελλάδα το εκπαιδευτικό σύστημα είναι έτσι φτιαγμένο που να διαλύονται οι οικογένειες, οι καλοί να φεύγουν στο εξωτερικό, οι εναπομείναντες έχουν ήδη εμποτισθεί με μη ελληνικές ιδέες, να ευνοείται το άδικο. Πολύ μεγάλη ευθύνη για την γενική κατάσταση της Παιδείας φέρουν και οι διδάσκοντες που πολλοί είναι υπηρέτες άλλων συμφερόντων αλλά καλύπτονται με την δήθεν υπακοή στους Νόμους. 

  1. Κατά την διάρκεια της περιόδου αποθάρρυνσης της κοινωνίας η θρησκεία δέχεται επίθεση παρουσιαζόμενη από την κρατική προπαγάνδα ως ξεπερασμένη ή καταπιεστική, διαβρώνοντας έτσι τις πνευματικές «άγκυρες» των πολιτών και αντικαθιστώντας τις με την κρατική αφοσίωση ή τον μηδενισμό.

Στην Ελλάδα η θρησκεία επί σειρά δεκαετιών δέχεται επίθεση με λοιδορίες και διακωμώδηση, αλλά επειδή τα αποτελέσματα δεν ήταν τόσο καταστροφικά όσο θα ήθελαν οι επίβουλοι του έθνους λόγω των ισχυρών δεσμών των Ελλήνων με την Ορθοδοξία, η εξουσία συνεπικουρείται πλέον και από αρχιρασοφόρους αγνώστων κινήτρων.

  1. Οι οικογενειακές δομές της χώρας – στόχος αποδυναμώνονται μέσω της προώθησης του ατομικισμού, του διαζυγίου, και των εναλλακτικών τρόπων ζωής που κατακερματίζουν την κοινωνική συνοχή.

Η ελληνική οικογένεια, η πατροπαράδοτη ελληνική οικογένεια, το ζωοφόρο κύτταρο της αιωνίου Ελλάδος ευρίσκεται ιστορικώς στα χειρότερά της. Η ηθική υπόσταση πλέον τείνει ν’ αποτελέσει καθαρά φιλοσοφικό όρο χωρίς πραγματική υπόσταση διότι προωθείται υπούλως ο ηθικός σχετικισμός. Δηλαδή, το να μην είναι τίποτα αληθές και δεδομένο διότι δεν υπάρχει κανένα κοινό ή σταθερό σημείο αναφοράς, σύμφωνα με την παρακάτω αρχή του Μπεζμένωφ.

  1. Ο ηθικός σχετικισμός θολώνει το σωστό και το λάθος, οδηγώντας σε απάθεια και αδυναμία ένωσης των πολιτών σε μια κοινωνία, οι οποίοι κατόπιν δεν δύνανται ν’ αντιμετωπίσουν τους πραγματικούς εχθρούς της κοινωνίας τους. 
  2. Η Ιστορία ξαναγράφεται για να δυσφημίσει τους εθνικούς ήρωες και τις παραδόσεις του λαού, καλλιεργώντας την αυτοαμφισβήτηση και την ενοχή στον πληθυσμό.

Στην Ελλάδα την Ιστορία, χρόνια τώρα μας την κρύβουν, μας την παραποιούν και τελευταίως αγωνίζονται οι διοικητικές ανθελληνικές δυνάμεις να ξεχασθεί. Η Ελλάς θα μπορούσε να ζήσει άνετα μόνο λόγω της γλώσσης της και της Ιστορίας, οι οποίες είναι φιλικές προς το περιβάλλον, δεν συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή, αλλά έχουν ένα «ελάττωμα». Ωθούν την ανάπτυξη του ανθρωπίνου πνεύματος παγκοσμίως.

  1. Το οικονομικό σαμποτάζ διευρύνει τις ταξικές διαιρέσεις, συρρικνώνει τη μεσαία τάξη και προκαλεί δυσαρέσκεια μέσω του πληθωρισμού, των ελλείψεων ή της ανισότητας.

Τα ζούμε κι αυτά. Η Ελλάς φυτοζωεί μετά την επέλαση της μεταπολίτευσης. Η Ελλάς εξοντώνεται οικονομικά με τα μνημόνια. Η Ελλάς οδηγείται σε πλήρη απώλεια των περιουσιακών της στοιχείων του Δημοσίου και των ιδιωτών. Δηλαδή επιθυμούν να μην υπάρχει τόπος στον χάρτη με το όνομα «Ελλάς». Δαιμονίζονται όταν διαβάζουν ή ακούν αυτήν την λέξη. 

  1. Η εξωτερική πολιτική μιας χώρας χειραγωγείται για να απομονώσει το έθνος, να πιέσει τις συμμαχίες και να ενθαρρύνει τους αντιπάλους.
  2. Η αμυντική ετοιμότητα διαβρώνεται μέσω περικοπών στον προϋπολογισμό, εσωτερικών διαιρέσεων ή αντιστρατιωτικής προπαγάνδας.

Στην Ελλάδα με Γεραπετρίτη και Δένδια στους αντίστοιχους τομείς το ότι δεν έχουμε υποστεί ακόμη εθνική συμφορά είναι απόδειξη υπάρξεως του Θεού. 

  1. Η διείσδυση στα μέσα ενημέρωσης σπέρνει σύγχυση ενισχύοντας διχαστικές αφηγήσεις και δυσφημώντας την αντικειμενική αλήθεια.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάς έχει τα χειρότερα, σχεδόν, ΜΜΕ του πλανήτου. 

  1. Οι μυστικές υπηρεσίες με τις ενέργειές τους ασκούν περισσότερο ψυχολογικό πόλεμο στους πολίτες και τους χειραγωγούν ιδεολογικά, παρά ασχολούνται με την κατασκοπεία ή συλλογή πληροφοριών Η KGB στην ΕΣΣΔ, μόνο το 15% των ενεργειών της αφορούσε το τμήμα κατασκοπίας. 

Εφόσον επιτύχουν την πλήρη καταστροφή της κοινωνίας, (συνοχή, ηθικό, αγωνιστικό πνεύμα, πρόοδο, θρησκεία, ήθη και έθιμα, παραδόσεις, κλπ) κατόπιν φέρνουν στην χώρα – στόχο την αποσταθεροποίηση.  Σ’ αυτό ακριβώς το στάδιο ευρίσκεται η Ελλάς τώρα. Βρίσκεται λίγο πριν την αποσταθεροποίηση η οποία είναι κι αυτή προσχεδιασμένη και εκτιμούν οι εμπνευστές της ότι θα την ελέγχουν.

  1. Μετά την αποθάρρυνση (χώρα διαλυμένη και χωρίς ηθικό), η αποσταθεροποίηση της χώρας διαρκεί 2-5 χρόνια, στοχεύοντας την οικονομία, τις εξωτερικές σχέσεις και την άμυνα, ώστε να δημιουργηθεί εσωτερικό χάος.
  2. Το στάδιο της κρίσης ξεσπά με βία ή αναταραχή, όπου μια αποθαρρυμένη και αποσταθεροποιημένη, διαλυμένη, κοινωνία απαιτεί ριζοσπαστικές λύσεις.
  3. Κατά τη διάρκεια της κρίσης, οι άνθρωποι παραδίδουν οικειοθελώς τις ελευθερίες τους για την υποσχομένη ασφάλεια από τους διαχειριστές της κρίσης, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για αυταρχικό έλεγχο. 
  4. Η ομαλοποίηση είναι η τελική φάση, όπου οι ανατρεπτικές αλλαγές γίνονται η «νέα κανονικότητα», θεσμοθετημένες και μη αναστρέψιμες πλέον.
  5. Η αντιπολίτευση φιμώνεται μέσω λογοκρισίας, περιθωριοποίησης ή της εντελώς εξάλειψής της κατά την διάρκεια του σταδίου της ομαλοποίησης.
  6. Η όλη διαδικασία βασίζεται στους «χρήσιμους ηλίθιους». Καλοπροαίρετους (αγαθούτσικους) Δυτικούς διανοούμενους, ελίτ, ακτιβιστές και ηγέτες που άθελά τους προωθούν την κοινωνική αυτοκτονία. 
  7. Μόλις η ανατροπή επιτύχει, ακόμη και η αποκάλυψη της αλήθειας εκ των υστέρων δεν θα την αντιστρέψει, καθώς ο πληθυσμός απορρίπτει γεγονότα που έρχονται σε αντίθεση με την επαναπρογραμματισμένη κοσμοθεωρία του.

Όπως βλέπουμε λοιπόν το σχέδιό τους δεν προβλέπει μόνο την καταστροφή μιας χώρας αλλά και πως αυτή θα διαμορφωθεί μετά το εντέχνως προκληθέν χάος. Δηλαδή πρώτα καταστρέφουν την κοινωνία της ξεκινώντας καταστρέφοντας το μυαλό της νεολαίας, μετά την οδηγούν στην αιματηρή βία και το χάος σε προαποφασισμένο χρόνο, και τέλος την ξανασυνθέτουν όπως θέλει η εξουσία σύμφωνα με τα συμφέροντά της. Η νέου τύπου κοινωνία μετά απ’ όλες αυτές τις διαδικασίες έχει απορρίψει για πάντα όλα τα παλαιά της χαρακτηριστικά τα οποία έχουν ήδη αφανισθεί με το πέρασμα 2-3 γενεών! 

Επειδή εφαρμόζεται αυτό το σχέδιο στην Ελλάδα, γι αυτό δεν αντιδρούν οι Έλληνες. Είναι επιστημονικός ο χειρισμός της ελληνικής κοινωνίας. Ευρισκόμεθα στο τέλος του σταδίου της αποθαρρύνσεως, βάσει των Αρχών του Μπεζμένωφ. Ευρισκόμεθα τώρα στο τέλος του σταδίου της πλήρους κοινωνικής καταστροφής, μετά ακολουθεί το χάος και μετά η νέα Ελλάς ή η νέα μη-Ελλάς. Οι επίβουλοι της χώρας νομίζουν ότι οδηγούν την Ελλάδα προς την καταστροφή. Η Ελλάς όμως δεν οδεύει προς την καταστροφή αλλά προς την «απαλλαγή των βαριδίων» ώστε να πάρει την θέση που της αξίζει παγκοσμίως μετά την δικαίωσή της. Πως θα ‘ρθει η αναλαμπή της Ορθοδοξίας με τόσο «βαρίδια»; Τα «βαρίδια» φεύγουν σε λίγο.

Αυτά, ώστε να μην υπάρχουν απορίες γιατί δεν αντιδρά κανείς. Το δουλεύουν χρόνια τώρα το πρόγραμμά τους! 


triklopodia.gr

 

diodotos-k-t.blogspot.com 

Η Κίνα κινείται στρατηγικά για να διασώσει τον Μαδούρο και τη Βενεζουέλα, αγνοώντας τις κυρώσεις των ΗΠΑ

 


Καθώς η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών συνεχίζει να επιδεικνύει τους στρατιωτικούς και οικονομικούς της μύες σε όλο τον κόσμο, μια ήσυχη αλλά βαθιά αλλαγή συμβαίνει στην αυλή της ίδιας της Αμερικής. Ενώ η προσοχή της Ουάσιγκτον είναι στραμμένη στις συγκρούσεις στην Ανατολική Ευρώπη και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, μια στρατηγική εταιρική σχέση ανθίζει στη Λατινική Αμερική που απειλεί να διαλύσει δεκαετίες αμερικανικής κυριαρχίας στο ημισφαίριο.

Η Κίνα, με την υπομονετική και υπολογιστική οικονομική της πολιτική, ρίχνει σανίδα σωτηρίας στο καθεστώς της Βενεζουέλας του Νικολάς Μαδούρο, σφυρηλατώντας έναν δεσμό που όχι μόνο υπονομεύει τις κυρώσεις των ΗΠΑ, αλλά δημιουργεί επίσης μια ισχυρή βάση για το Πεκίνο στο δυτικό ημισφαίριο. Αυτή η κίνηση υπερβαίνει μια εμπορική συμφωνία. Είναι ένα αριστούργημα στο μεγάλο παιχνίδι της παγκόσμιας εξουσίας, αποκαλύπτοντας τα ετοιμόρροπα θεμέλια μιας αμερικανικής αυτοκρατορίας που χτίστηκε πάνω στον εξαναγκασμό και την απελπιστική ανάγκη για μια νέα εξωτερική πολιτική βασισμένη στην ειρήνη και το αμοιβαίο όφελος, όχι στις απειλές και τη βία.

Κύρια σημεία:

  • Η Κίνα και η Βενεζουέλα ανακοίνωσαν μια εμπορική συμφωνία χωρίς δασμούς που καλύπτει περίπου 400 κατηγορίες αγαθών, μια κίνηση που οι ειδικοί προειδοποιούν ότι θα αποδεκατίσει την τοπική βιομηχανία της Βενεζουέλας.
  • Το σύμφωνο θεωρείται ως άμεση πρόκληση στις προσπάθειες των ΗΠΑ να απομονώσουν οικονομικά τη Βενεζουέλα μέσω κυρώσεων και έρχεται εν μέσω σημαντικής ναυτικής συσσώρευσης των ΗΠΑ στην περιοχή.
  • Ο Γκόρντον Τσανγκ, ειδικός στην κινεζική εμπορική στρατηγική, δήλωσε ότι η συμφωνία ενισχύει τον «ασφυκτικό έλεγχο της Κίνας στη Βενεζουέλα» και επιτρέπει στο Πεκίνο να «αναλάβει» αποτελεσματικά την οικονομία της.
  • Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, που αντιμετωπίζει έντονη πίεση από τις ΗΠΑ, χαρακτηρίζεται ότι δεν έχει «άλλη επιλογή» από το να αποδεχθεί την προσφορά της Κίνας για επιβίωση.
  • Οι αναλυτές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ενώ η Κίνα μπορεί να παρέχει οικονομική και προπαγανδιστική υποστήριξη, δεν διαθέτει τη στρατιωτική δύναμη στην περιοχή για να αντιταχθεί άμεσα στην αμερικανική επέμβαση.

Μια υπολογισμένη εξαγορά μεταμφιεσμένη σε ενίσχυση

Το νέο σύμφωνο χωρίς δασμούς μεταξύ Πεκίνου και Καράκας, που πλαισιώνεται ως αμοιβαία οικονομική συνεργασία, είναι στην πραγματικότητα μια ληστρική συμφωνία που σφραγίζει τη μοίρα της Βενεζουέλας ως κράτους-πελάτη. Ο Γκόρντον Τσανγκ, αυθεντία στις παγκόσμιες εμπορικές φιλοδοξίες της Κίνας, αποκάλυψε τη ζοφερή πραγματικότητα για το Fox News. «Αυτό φαίνεται πραγματικά ότι η Κίνα πρόκειται να αναλάβει πλήρως την οικονομία της Βενεζουέλας», προειδοποίησε ο Τσανγκ. «Θα αποδεκατίσει την τοπική βιομηχανία της Βενεζουέλας».

Η δυναμική είναι βάναυσα μονόπλευρη. Η Βενεζουέλα, ένα έθνος ευλογημένο με τεράστιους φυσικούς πόρους, έχει μετατραπεί σε μια απλή αντλία πετρελαίου για το κινεζικό μεγαθήριο, εξάγοντας αργό και εισάγοντας σχεδόν οτιδήποτε άλλο. Αυτή η συμφωνία διασφαλίζει ότι κάθε νεοσύστατη βιομηχανία της Βενεζουέλας θα πνιγεί κάτω από ένα παλιρροϊκό κύμα φθηνών, επιδοτούμενων από το κράτος κινεζικών προϊόντων, δημιουργώντας έναν μόνιμο κύκλο εξάρτησης από τον οποίο το Καράκας μπορεί να μην ξεφύγει ποτέ. Αυτό δεν είναι βοήθεια. Είναι οικονομικός αποικισμός και συμβαίνει με την απελπισμένη συναίνεση ενός καθεστώτος που προσκολλάται στην εξουσία.

Το απελπισμένο παιχνίδι του Μαδούρο στη σκιά των όπλων των ΗΠΑ

Το πλαίσιο αυτής της εμβάθυνσης της σινο-βενεζουελάνικης συμμαχίας είναι μια δραματική κλιμάκωση της στρατιωτικής πίεσης των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει υιοθετήσει μια πολιτική «μηδενικής ανοχής» για τη διακίνηση ναρκωτικών, μια κατηγορία που η κυβέρνησή του απευθύνει απευθείας στην κυβέρνηση Μαδούρο. Σε μια επίδειξη δύναμης αδιαμφισβήτητη στις προθέσεις του, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει αναπτύξει το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο του, το USS Gerald R. Ford, στη Νότια Διοίκηση των ΗΠΑ. Αυτό το κολοσσιαίο αεροπλανοφόρο, συνοδευόμενο από μια τρομερή ομάδα κρούσης αντιτορπιλικών και χιλιάδες ναύτες, περιπολεί τώρα τα ύδατα κοντά στη Βενεζουέλα. Για την κυβέρνηση Μαδούρο, δεν πρόκειται για ναρκωτικά. Είναι η αλάνθαστη τυμπανοκρουσία της αλλαγής καθεστώτος. Ο Τσανγκ εξήγησε τη δύσκολη θέση του Μαδούρο με ανατριχιαστική σαφήνεια: «Συνειδητοποιεί ότι έχει ένα πρόβλημα με τη μορφή του Ντόναλντ Τραμπ. Υπάρχει ένα αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ όχι μακριά από τις ακτές του και πολλά στρατιωτικά μέσα τον επιτίθενται. Χρειάζεται έναν φίλο και είναι απελπισμένος». Μπροστά στον αμερικανικό εξαναγκασμό, ο Μαδούρο στρέφεται στη μόνη δύναμη που θέλει και μπορεί να προσφέρει μια οικονομική ασπίδα: την Κίνα.

Τα όρια της κινεζικής ισχύος και το αμερικανικό σταυροδρόμι

Ενώ η Κίνα μπορεί να προσφέρει μια οικονομική σανίδα σωτηρίας, η ικανότητά της να προβάλλει σκληρή ισχύ στην Αμερική παραμένει περιορισμένη. Ο Τσανγκ σημείωσε ότι η Κίνα «δεν μπορεί να προβάλει στρατιωτική δύναμη στην περιοχή. Εξαρτάται πραγματικά από το τι θα κάνει ο Πρόεδρος Τραμπ. Η Κίνα δεν έχει τη στρατιωτική δύναμη να αντιταχθεί στην αμερικανική επέμβαση, εάν αυτό αποφασίσει ο Τραμπ».

Αυτό παρουσιάζει μια κρίσιμη συγκυρία για την πολιτική των ΗΠΑ. Η τρέχουσα πορεία των κυρώσεων και των ναυτικών αποκλεισμών είναι αυτό που δημιούργησε το κενό για να καλύψει η Κίνα εξαρχής. Αυτή η επιθετική στάση, που αντικατοπτρίζει τις ίδιες αποτυχημένες στρατηγικές που χρησιμοποιήθηκαν κατά της Ρωσίας και προετοιμάζεται για την Κίνα, επιταχύνει μόνο τη διαμόρφωση ενός πολυπολικού κόσμου εχθρικού προς τα αμερικανικά συμφέροντα. Η εμφάνιση αυτού του νέου στρατηγικού μπλοκ είναι άμεση συνέπεια μιας εξωτερικής πολιτικής που βασίζεται στη βία, την απειλή βίας και τα οικονομικά όπλα όπως οι κυρώσεις. Υπάρχουν χιλιάδες από αυτές τις κυρώσεις, μια τεράστια γραφειοκρατία ελέγχου που τιμωρεί τα έθνη που αψηφούν τη βούληση της Ουάσιγκτον.

Ωστόσο, το σύμφωνο Κίνας-Βενεζουέλας είναι μια αυστηρή προειδοποίηση ότι οι παγκόσμιες δυνάμεις δεν φοβούνται την Αμερική και κινητοποιούνται εναντίον των ΗΠΑ, στην ίδια τους την αυλή.

https://www.iefimerida.gr/

Στη Βουλή δικογραφία σε βάρος του Μυλωνάκη για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, μετά από μήνυση του Βαξεβάνη

 


ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΛΑ ΑΡΓΕΙΤΗ

Δικογραφία σε βάρος του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό, Γιώργου Μυλωνάκη για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ διαβιβάστηκε στη Βουλή από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου.


Σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται για μηνυτήρια αναφορά που υπέβαλλε ο Κώστας Βαξεβάνης εις βάρος του για ηθική αυτουργία σε παραβίαση δικαστικού και υπηρεσιακού απορρήτου, για παράβαση καθήκοντος προκειμένου να παρακωλύσει την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, με αφορμή το σημείωμα Βάρρα και όσα έχει πει δημόσια ο βουλευτής της ΝΔ, Χρήστος Μπουκώρος


https://www.iefimerida.gr/

Κρίση Ιαπωνίας-Κίνας: Αποστολή Ιάπωνα διπλωμάτη καθώς οι μετοχές τουρισμού βουλιάζουν

 


Σε αποστολή ανώτερου διπλωμάτη στο Πεκίνο προχώρησε σήμερα, Δευτέρα η Ιαπωνία, σε μια προσπάθεια να αποκλιμακώσει τις εντάσεις με την Κίνα, την ώρα που οι εκτεθειμένες στον τουρισμό μετοχές βυθίζονταν στο χρηματιστήριο του Τόκιο μετά την κινεζική ταξιδιωτική προειδοποίηση.

Σύμφωνα με τη δημόσια τηλεόραση NHK, ο Μασάακι Καναΐ, γενικός διευθυντής στο ιαπωνικό υπουργείο Εξωτερικών, θα έχει αύριο συνάντηση με τον Κινέζο ομόλογό του, Λιου Τζινσόνγκ. Η αποστολή του εντάσσεται στις προσπάθειες να αποκατασταθούν οι δίαυλοι επικοινωνίας, μετά την αιχμηρή αντίδραση του Πεκίνου σε πρόσφατες δηλώσεις της πρωθυπουργού Σαναέ Τακαΐτσι για πιθανή εμπλοκή της Ιαπωνίας σε κρίση γύρω από την Ταϊβάν

Η διπλωματική αντιπαράθεση άγγιξε άμεσα τις αγορές. Μετά την έκδοση της ταξιδιωτικής και εκπαιδευτικής οδηγίας της Κίνας, η οποία υποστήριζε ότι τα σχόλια της Τακαΐτσι αύξησαν τους κινδύνους για Κινέζους πολίτες που ταξιδεύουν στην Ιαπωνία, οι κινεζικές αεροπορικές εταιρείες ανακοίνωσαν πλήρεις επιστροφές χρημάτων ή δωρεάν αλλαγές δρομολογίων.

Στο χρηματιστήριο, οι πιέσεις ήταν έντονες:

  • Shiseido: -11%, καθώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από Κινέζους καταναλωτές.
  • Isetan Mitsukoshi Holdings: πάνω από -10%.
  • Oriental Land (Tokyo Disney Resort): -4,74%.
  • ANA Holdings: -3,48%.
  • Hankyu Hanshin Holdings: πάνω από -2%.

Η ένταση πυροδοτήθηκε όταν η Τακαΐτσι δήλωσε ότι στρατιωτική σύγκρουση για την Ταϊβάν θα μπορούσε να αποτελέσει για το Τόκιο «κατάσταση επιβίωσης», προκαλώντας οργή στο Πεκίνο, το οποίο έκανε λόγο για «πρόκληση» και απαίτησε ανάκληση των δηλώσεων.

Η πρωθυπουργός της Ιαπωνίας αρνήθηκε να υπαναχωρήσει, λέγοντας ωστόσο ότι θα είναι πιο προσεκτική στη διατύπωση παρόμοιων θεμάτων στη Βουλή.

Η οικονομική επίπτωση δεν είναι αμελητέα. Η Ιαπωνία ήταν ο τέταρτος πιο δημοφιλής προορισμός για Κινέζους ταξιδιώτες τους πρώτους 11 μήνες του 2024, αντιπροσωπεύοντας άνω του 5% των εξερχόμενων ταξιδιών, σύμφωνα με Citibank και την China Tourism Academy. Σχεδόν το 20% των ξένων τουριστών στην Ιαπωνία πέρυσι προερχόταν από την Κίνα - περίπου 7 εκατομμύρια επισκέπτες.

Το Τόκιο κάλεσε το Πεκίνο να επιδείξει «μετριοπάθεια», με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Μινορού Κιχάρα να ζητά «κατάλληλα μέτρα» από την κινεζική πλευρά, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες.

Η νέα αυτή ένταση έρχεται σε συνέχεια προηγούμενων εθνικιστικών αντιδράσεων στην Κίνα εναντίον ιαπωνικών επιχειρήσεων, όπως το μποϊκοτάζ προϊόντων το 2023 μετά την απόφαση του Τόκιο να απελευθερώσει επεξεργασμένα ύδατα από το πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα.

https://www.msn.com/el-gr/

Αποκαλύψεις Κοττακη: Η νεκρανάσταση του Έπσταϊν από τόν τάφο πάντως πρέπει νά συνδέεται μέ τήν πολιτική του Τράμπ στήν Ουκρανία καί στήν Μέση Ανατολή

 


Η υπόθεση Έπσταϊν έχει καί γεωπολιτική πτυχή

Διαπρεπής Έλλην του εξωτερικου μέ βαθιά διείσδυση, άν όχι επαγγελματική συνεργασία, σέ συμμαχικές υπηρεσίες διεθνων οργανισμων μου αποκάλυψε πρό διετίας ότι η υπόθεση Έπσταϊν έχει καί γεωπολιτική πτυχή.

Μανώλης Κοττάκης Εφημερίδα Εστία

Δέν πρόκειται απλως γιά τό τί συμβαίνει στίς βρώμικες κλινες της εξουσίας, ελληνιστί «στά κρεβάτια των πολιτικων». Μέ προειδοποίησε από τότε πώς στήν ουσία αποτελουσε τήν παγίδευση ολόκληρου του πολιτικου προσωπικου των ΗΠΑ από υπηρεσίες τρίτης χώρας, φιλικης πρός τήν Αμερική, γιά λόγους προληπτικούς. «Σέ περίπτωση πού»…

Έτσι, όταν, νωρίς τό απόγευμα της Τετάρτης, κυβερνητικός αξιωματουχος μέ ενημέρωσε γιά τά mails Έπσταϊν πού κατέθεσαν στήν Γερουσία οι Δημοκρατικοί, τό μυαλό μου πηγε πρός τά εκει. Αδυνατουσα όμως νά ολοκληρώσω τήν «σύνδεση». Ποιός ειναι ο λόγος πού βαθαίνει τό ρηγμα μέσα στόν σκληρό πυρηνα του δυτικου κόσμου; Γιατί νά θέλει κάποιος νά στείλει αδιάβαστο τόν Τράμπ πρίν καλά-καλά καθίσει στήν καρέκλα του στό Οβάλ Γραφειο; Τήν πιθανή απάντηση μέ βοήθησαν νά τήν δώσω δύο απρόσμενοι σύμμαχοι: ο… Τηλέμαχος Χυτήρης καί… τό ημερολόγιο.

Ωρες μετά τήν δημοσίευση της είδησης στούς «New York Times» καί στούς «Financial Times» ότι ο Έπσταϊν έγραφε πώς ο Τράμπ ηρθε εν γνώσει του σέ σεξουαλική επαφή μέ γυναικες οι οποιες ηταν θύματα (victims) εμπορίου λευκης σαρκός (trafficking), ο ΣΚΑΪ μετέδιδε μιάν άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη της Μαρίας Φαραντούρη καί του Τηλέμαχου Χυτήρη. Εάν η πρώτη σέ καθηλώνει μέ τήν φωνή της, ο δεύτερος τό επιτυγχάνει μέ τόν λόγο του. Κατ’ ακρίβειαν: Μέ τόν δομημένο πολιτικό λόγο του, πού δέν φλυαρει, αλλά επικεντρώνεται στήν ουσία. Όλως συμπτωματικως, ο κύριος Χυτήρης αποκάλυψε μία άγνωστη ιστορία μέ πρωταγωνιστή έναν Έλληνα Πρωθυπουργό, τόν Ανδρέα Παπανδρέου, καί πολιτικό θυμα έναν Αμερικανό Πρόεδρο, τόν Μπίλ Κλίντον. Ιστορία πού ταίριαζε μέ τίς προχθεσινές εξελίξεις στήν Αμερική.

Όπως διηγήθηκε, κατά τήν επίσκεψη του Ανδρέα στόν Λευκό Οικο, τό 1994, ο Κλίντον ειχε ιδιαίτερη συζήτηση μαζί του κατά μόνας επί μιάμιση ολόκληρη ώρα. Λίγες μέρες μετά, ο Χυτήρης, πού ηταν υφυπουργός Προεδρίας καί κυβερνητικός εκπρόσωπος, ερώτησε τόν Παπανδρέου ποιό ακριβως ηταν τό αντικείμενο της συζήτησής τους. «Τό Παλαιστινιακό!» απάντησε ο Ανδρέας καί του ζήτησε νά ετοιμάζεται γιά ταξίδι στήν Ραμάλα καί στήν Δαμασκό. Ο Αμερικανός Πρόεδρος γνωρίζοντας τίς άριστες σχέσεις του Παπανδρέου μέ τόν αραβικό κόσμο ανέθεσε στόν Έλληνα Πρωθυπουργό έναν μεσολαβητικό ρόλο ανάλογο μέ αυτόν πού ανέθεσε τώρα στόν Ερντογάν γιά τήν Χαμάς ο Ντόναλντ Τράμπ.

Τελικός στόχος; Η επίτευξη συμφωνίας γιά τήν αναγνώριση δύο κρατων

Σύμμαχος του Κλίντον σέ αυτό ηταν ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν. Λίγες μέρες μετά τό ταξίδι Παπανδρέου στήν Μέση Ανατολή, γιά τό οποιο ο ελληνικός Τύπος ειχε σχηματίσει τήν άποψη ότι αφορουσε τήν αναζήτηση ιατρου γιά τήν υγεία του Ανδρέα, ο Χυτήρης ενημέρωσε τόν Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι ο Ράμπιν δολοφονήθηκε από έναν νεαρό Ισραηλινό. «Δέν ειναι καλό αυτό!» ψέλλισε συγκλονισμένος ο Παπανδρέου καί πρόσθεσε: «Δέν θά σταματήσει εδω, θά συνεχιστει καί μέ τόν Κλίντον»…

Η διορατικότης του Παπανδρέου δικαιώθηκε λίγο καιρό μετά

Όταν ο παντοδύναμος Κλίντον επλήγη αιφνιδίως ηθικά γιά ανάρμοστη συμπεριφορά μέ ένα δευτεροκλασάτο σεξουαλικό σκάνδαλο, μέ πρωταγωνίστρια μιά εκπαιδευόμενη του Λευκου Οίκου: τήν Μόνικα Λεβινσκι . Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ εδιώχθη ποινικως καί παρεπέμφθη σέ δίκη από έναν ανεξάρτητο εισαγγελέα, τόν Κένεθ Στάρ. Ό,τι του απέμεινε από τό κυρος του δέν έφθανε πλέον γιά νά γείρει τήν ζυγαριά στό Παλαιστινιακό. Όλα τελείωσαν. Στήν πουριτανική Δύση, σέ αντίθεση μέ τήν άτακτη Ανατολή, ειναι κανόνας: Τά σεξουαλικά σκάνδαλα ειναι πολιτικό εργαλειο. Σταματουν τίς μεγάλες αποφάσεις. Θυμηθειτε πως ακυρώθηκε η απόπειρα του Γενικου Διευθυντη του ΔΝΤ Στρώς Κάν νά «κουρέψει» τό ελληνικό χρέος μέ τό περίφημο σκάνδαλο της καμαριέρας. Θυμηθειτε πως πόρνες χαμηλοτάτων ηθων έχουν καταστρέψει προεδρικές υποψηφιότητες (Γκάρι Χάρντ-Ντόν Ράις).

Πίσω στήν Αθήνα, ηταν πολύ περασμένα μεσάνυχτα όταν τελείωσε η συνέντευξη των Φαραντούρη καί Χυτήρη. Επιχείρησα νά βάλω τήν σκέψη μου σέ τάξη, γιατί αυτό πού ειχα ακούσει έμοιαζε πολύ μέ όσα συμβαίνουν αυτές τίς μέρες στήν Δύση. Συμβουλή: Όταν τά πράγματα μοιάζουν μπερδεμένα, νά βάζετε τά γεγονότα σέ χρονολογική σειρά. Βγάζουν νόημα. Τό έμαθα διαβάζοντας τό «Ποντίκι» του αείμνηστου Κώστα Παπαϊωάννου.

Τί προηγήθηκε λοιπόν τίς μέρες πρίν τίς αποκαλύψεις γιά τά mails Έπσταϊν πού αφορουν τόν Τράμπ;

Πρωτον, η επίθεση του βρεταννικου BBC πρός τόν Πρόεδρο Τράμπ μέ τήν κατηγορία της υποκίνησης εξέγερσης πρός τό Καπιτώλιο, ασχέτως άν απεδείχθη άσφαιρη. Κατά τήν πρόσφατη επίσκεψή του στό Λονδινο, ο Τράμπ δέχθηκε τίς νουθεσίες του Βασιλέως Καρόλου νά στηρίξει τον Ζελένσκυ. Αλλά, εδω καί τρεις μέρες, τό ελεγχόμενο από τίς ΗΠΑ καί τήν ΕΕ Γραφειο Διαφθορας στήν Ουκρανία ξεδοντιάζει καί αποσταθεροποιει τόν Ζελένσκυ ξεσκεπάζοντας τόν ταμία του καί οδηγωντας σέ παραίτηση τούς υπουργούς Δικαιοσύνης καί Ενέργειας. Σημειωτέον ότι αναμεμειγμένος στά θέματα ενέργειας ως αντιπρόεδρος της ουκρανική εταιρείας φυσικου αερίου ειναι ο υιός του τέως Προέδρου των ΗΠΑ Τζό Μπάιντεν, Χάντερ.

Δεύτερον, η δημόσια μεσολάβηση του πρέσβη των ΗΠΑ στήν Άγκυρα Τόμ Μπάρακ υπέρ της συνεννόησης Τουρκίας-Ισραήλ, κάτι πού δέν άρεσε στό Τέλ Αβίβ. Τό όνομα Μπάρακ ειναι στά emails Επστάϊν!

Τρίτον καί σημαντικώτερον, προηγήθηκαν οι διαδοχικές επισκέψεις του μεταβατικου ηγέτη της Συρίας αλ Τζολάνι καί του υπουργου Εξωτερικων της Τουρκίας Χακάν Φιντάν μέ τόν Πρόεδρο Τράμπ στόν Λευκό Οικο. Μέ κύριο μενου τήν Συρία, όπου οι Τουρκοι σέ αντάλλαγμα γιά τίς υπηρεσίες τους στήν Γάζα ζητουν από τόν Τράμπ παρουσία στίς εγγυήτριες δυνάμεις. Κάτι πού δέν επιθυμουν όμως οι Ισραηλινοί, καθώς βλέπουν στήν Τουρκία τό νέο Ιράν. Ένα νέο πρόβλημα εθνικης ασφαλείας στό μαλακό τους υπογάστριο.

Μετά από όλα αυτά λοιπόν, α) τήν διάθεση του Τράμπ νά λήξει ο πόλεμος στήν Ουκρανία καί β) νά πάρει μερίδιο επιρροης στήν Συρία η Τουρκία, εμφανίζονται ο Έπσταϊν, τά «κόλ γκέρλς» καί η «λευκή σάρξ», στίς ορέξεις της οποίας ειχε υποκύψει κάποτε ο Τράμπ ως επιχειρηματίας. Τά σενάρια πού ακούγονται έκτοτε στήν Ουάσιγκτων γιά τό άν ο Αμερικανός Πρόεδρος θά φθάσει ως lame duck στίς ενδιάμεσες εκλογές ή άν θά αντικατασταθει ως άλλος Νίξον από τόν νέο Φόρντ Τζέι Ντί Βάνς μπορει νά αποκτήσουν δυναμική, μπορει όμως καί όχι. Δεδομένης της εγνωσμένης ανθεκτικότητας του Τράμπ μέσα στόν χρόνο σέ τέτοιες καταστάσεις, ακόμη καί άν αυτές τόν εκθέτουν στούς Χριστιανούς καί στό δικό του Κίνημα MAGA. Η νεκρανάσταση του Έπσταϊν από τόν τάφο πάντως πρέπει νά συνδέεται μέ τήν πολιτική του Τράμπ στήν Ουκρανία καί στήν Μέση Ανατολή. Οι αναμνήσεις του Χυτήρη καί τό ημερολόγιο αυτό μας λένε.

https://www.olympia.gr/

11 χρόνια ζωής εκτός δικτύου σε ένα σπίτι σε στυλ Earthship...

 


Η Hélène Dubé και ο σύντροφός της Alain Neveu ζουν εκτός δικτύου στο Κεμπέκ του Καναδά εδώ και 11 χρόνια σε ένα αυτοδημιούργητο σπίτι σε στυλ earthship κατασκευασμένο από ανακυκλωμένα ελαστικά γεμάτα χώμα και μεγάλα παράθυρα με νότιο προσανατολισμό. Το νερό τους τροφοδοτείται με βαρύτητα από μια δεξαμενή γεμάτη πηγές που βρίσκεται στο λόφο από το σπίτι τους, η ενέργειά τους προέρχεται από την ηλιακή ενέργεια και χρησιμοποιούν μια τουαλέτα κομποστοποίησης.

Για ψύξη, φτιάχνουν τον δικό τους πάγο κατά τη διάρκεια του χειμώνα παγώνοντας νερό σε ανακυκλωμένες κανάτες πλύσης παρμπρίζ έξω και στη συνέχεια τα αποθηκεύουν σε ένα ριζικό κελάρι μέσα σε καταψύκτες χωρίς πρίζα μονωμένους με πριονίδι. Καταφέρνουν να κρατήσουν το φαγητό τους κρύο με αυτά τα σπιτικά κομμάτια πάγου από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο και στη συνέχεια παίρνουν κομμάτια πάγου από έναν γείτονα...

11 χρόνια ζωής εκτός δικτύου σε ένα σπίτι σε στυλ Earthship...

Για ζεστό νερό χρησιμοποιούν περίπου 200 λίβρες προπανίου κάθε χρόνο. Για θερμότητα έχουν μια σπιτική σόμπα πυραύλων που είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος καύσης ξύλου και τη χρησιμοποιούν επίσης ως εστία το χειμώνα.

Θα ήθελαν τελικά να είναι αυτάρκεις στην παραγωγή τροφής τους και να έχουν κήπους, κότες και έχουν αρχίσει να χτίζουν και ένα σύστημα ενυδρειοπονίας. Αλλά βρίσκουν ότι η καλλιέργεια όλων των δικών τους τροφίμων, η λειτουργία εργαστηρίων και η παραμονή στην κορυφή όλων των άλλων έργων τους είναι απίστευτος όγκος δουλειάς για δύο μόνο άτομα.

Ελπίζουν να προσελκύσουν περισσότερους ανθρώπους στην ιδιοκτησία για να σχηματίσουν μια μικρή κοινότητα εμπνευσμένων και ομοϊδεατών λάτρεις της περμακουλτούρας. Δείτε το στο παρακάτω βίντεο...

https://www.ecosnippets.com/

Κύριε… μπορώ να φάω μαζί σας;


Η φωνή του κοριτσιού ήταν χαμηλή, γεμάτη τρέμουλο — και όμως τόσο καθαρή, τόσο δυνατή με έναν αλλόκοτα ήρεμο τρόπο, που πάγωσε τον αέρα στο εστιατόριο και σίγησε κάθε συζήτηση.

Ο άνδρας με το ακριβό κοστούμι, που μόλις είχε σηκώσει το πιρούνι για να δοκιμάσει την πρώτη μπουκιά από το εκλεκτό του μπριζόλα, έμεινε ακίνητος.

Γύρισε αργά το κεφάλι και την είδε: ένα κοριτσάκι, μικροκαμωμένο, με βρώμικα πόδια, ξεχαρβαλωμένα ρούχα και μάτια γεμάτα ελπίδα — τόσο μεγάλη, που έκανε την καρδιά να σφίγγεται.

Κανείς δεν φανταζόταν πως αυτή η απλή ερώτηση θα άλλαζε για πάντα τη ζωή και των δύο.

Ήταν ένα ζεστό, υγρό απόγευμα Οκτωβρίου, στην καρδιά της πολύβουης Σαϊγκόν, στο κέντρο του Χο Τσι Μιν.

Στο εσωτερικό ενός κομψού, πολυτελούς εστιατορίου με γαλλοβιετναμέζικη κουζίνα, ο κύριος Λαμ, ένας γνωστός και αμείλικτος μεγιστάνας ακινήτων, δειπνούσε μόνος.

Ήταν κοντά στα εξήντα, με γκρίζα μαλλιά χτενισμένα με ακρίβεια, ένα Rolex στον καρπό και βλέμμα που έκανε ακόμα και τους πιο έμπειρους ανταγωνιστές του να αποτραβιούνται.

Ήταν διάσημος για δύο πράγματα: την αψεγάδιαστη επιχειρηματική του διαίσθηση και τη σχεδόν παγερή συναισθηματική του απόσταση από τους άλλους.

Καθώς έκοβε με απόλυτη προσοχή το πανάκριβο μοσχαρίσιο κρέας του, η φωνή του κοριτσιού διέκοψε τη ρουτίνα του.

Δεν ήταν σερβιτόρα. Μπροστά του στεκόταν ξυπόλυτη μια κοπέλα γύρω στα έντεκα ή δώδεκα, με ρούχα σκισμένα και λερωμένα, που μετά βίας κάλυπταν το λιγνό της κορμί.

Το προσωπικό του εστιατορίου έτρεξε να την απομακρύνει, αλλά ο κύριος Λαμ ύψωσε το χέρι του σε ένδειξη να σταματήσουν.

— Πώς σε λένε; — τη ρώτησε με ήρεμη, σχεδόν απαλή φωνή.

— Με λένε Αν, — απάντησε εκείνη, κοιτάζοντας τριγύρω με φόβο. — Πεινάω. Δεν έχω φάει εδώ και δύο μέρες.

Ο Λαμ έγνεψε αργά και έδειξε με μια απλή, σχεδόν τελετουργική κίνηση την καρέκλα απέναντι. Το εστιατόριο έμεινε άφωνο.

Η μικρή κάθισε διστακτικά. Κατέβασε τα μάτια της, γεμάτη ντροπή.

Ο Λαμ κάλεσε τον σερβιτόρο. — Φέρτε της το ίδιο πιάτο που έχω κι εγώ. Και ένα ποτήρι ζεστό γάλα.

Όταν έφτασε το φαγητό, η Αν ρίχτηκε πάνω του. Προσπαθούσε να φάει με τρόπο ευγενικό, αλλά η πείνα ήταν ισχυρότερη από την αξιοπρέπεια. Ο Λαμ δεν είπε λέξη. Την παρατηρούσε σιωπηλά, με βλέμμα που έκρυβε μια σπάνια, ήσυχη τρυφερότητα.

Όταν τελείωσε, τη ρώτησε:

— Πού είναι οι γονείς σου;

— Ο πατέρας μου σκοτώθηκε σε ένα εργοτάξιο, — είπε χαμηλόφωνα. — Η μητέρα μου εξαφανίστηκε πριν από δύο χρόνια. Ζούσα με τη γιαγιά μου κάτω από τη γέφυρα Υ, αλλά πέθανε την περασμένη εβδομάδα.

Το πρόσωπο του Λαμ δεν φανέρωσε καμία συγκίνηση, καμία ρωγμή. Μόνο το χέρι του έσφιξε ελαφρά το ποτήρι που κρατούσε.

Κανείς δεν γνώριζε — ούτε η μικρή Αν, ούτε οι σερβιτόροι, ούτε οι σοκαρισμένοι πελάτες — ότι ο ίδιος ο Λαμ είχε περάσει από τα ίδια.

Δεν γεννήθηκε πλούσιος. Παλαιότερα, κοιμόταν κι εκείνος στο δρόμο. Πούλαγε παλιοσίδερα για να φάει και πήγαινε για ύπνο με άδειο στομάχι πιο συχνά απ’ όσο μπορούσε να θυμηθεί.

Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν μόλις οκτώ ετών. Ο πατέρας του τον εγκατέλειψε. Ο Λαμ μεγάλωσε στους ίδιους δρόμους που τώρα περιπλανιόταν η Αν.

Και κάποτε, πολλά χρόνια πριν, κι εκείνος στεκόταν έξω από τα εστιατόρια, κοιτώντας τους πελάτες με μια ελπίδα — αλλά χωρίς ποτέ να τολμήσει να ζητήσει κάτι.

Η φωνή της Αν ξύπνησε μέσα του μια θαμμένη ανάμνηση. Μια φωνή που αντηχούσε από το παρελθόν. Κάτι που είχε προσπαθήσει να ξεχάσει… αλλά ποτέ δεν κατάφερε.

Ο Λαμ σηκώθηκε. Έβγαλε το πορτοφόλι του αλλά, προτού δώσει λεφτά, κοντοστάθηκε. Κοίταξε τη μικρή και είπε:

— Θέλεις να έρθεις σπίτι μαζί μου;

Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα. — Τι… τι εννοείτε;

— Δεν έχω παιδιά. Ζω μόνος. Θα έχεις φαγητό, ζεστό κρεβάτι, σχολείο και ασφάλεια. Αλλά μόνο αν προσπαθείς και συμπεριφέρεσαι σωστά.

Το προσωπικό αναφώνησε. Οι πελάτες άρχισαν να ψιθυρίζουν. Μερικοί πίστεψαν ότι αστειευόταν. Άλλοι τον κοίταζαν με δυσπιστία.

Τα χείλη της Αν έτρεμαν. — Ναι, — ψιθύρισε. — Θα το ήθελα πολύ.

Η ζωή στη βίλα του κυρίου Λαμ ήταν για την Αν κάτι σχεδόν εξωπραγματικό.

Για πρώτη φορά στη ζωή της χρησιμοποίησε οδοντόβουρτσα, έκανε ζεστό μπάνιο, ήπιε γάλα που δεν ήταν αραιωμένο με νερό.

Δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί. Τις πρώτες νύχτες κοιμόταν κάτω από το κρεβάτι — της φαινόταν πολύ μαλακό για να είναι αληθινό.

Έκρυβε ψωμί στις τσέπες της — φοβόταν πως κάποια στιγμή θα τέλειωνε το φαγητό.

Μια μέρα, η οικιακή βοηθός την έπιασε να παίρνει ένα καρβέλι. Η Αν άρχισε να κλαίει.

— Συγγνώμη… απλώς δεν θέλω να ξαναπεινάσω…

Ο Λαμ δεν την επέπληξε. Γονάτισε δίπλα της και της είπε λόγια που δεν θα ξεχνούσε ποτέ:

— Δεν θα πεινάσεις ποτέ ξανά. Σου το υπόσχομαι.

Όλα αυτά — το ζεστό κρεβάτι, τα βιβλία, η νέα ζωή — ξεκίνησαν από μια απλή ερώτηση:

**— Μπορώ να φάω μαζί σας;**

Μια ερώτηση τόσο μικρή, μα τόσο δυνατή, που κατάφερε να λιώσει την καρδιά ενός άνδρα που είχε κλείσει την πόρτα του στον κόσμο.

Και κάνοντάς το, δεν άλλαξε μόνο τη μοίρα ενός παιδιού.

Βρήκε κι εκείνος κάτι που δεν πίστευε πως θα αποκτούσε ξανά: **μια οικογένεια.**

Τα χρόνια πέρασαν. Η Αν μεγάλωσε σε μια λαμπρή, καλοσυνάτη και πανέξυπνη νεαρή γυναίκα.

Κάτω από την προστασία του κυρίου Λαμ, αρίστευσε στο σχολείο και απέσπασε υποτροφία για σπουδές στο εξωτερικό.

Αλλά όσο ψηλά κι αν έφτασε, ποτέ δεν ξέχασε από πού ξεκίνησε — και ποιος της άπλωσε το χέρι.

Λίγο πριν φύγει για το πανεπιστήμιο, η Αν άρχισε να βασανίζεται από μια σκέψη.

Ο Λαμ ποτέ δεν μιλούσε για το παρελθόν του. Ήταν ευγενικός, αλλά πάντα συγκρατημένος.

Μια μέρα, μαζεύοντας θάρρος, τον ρώτησε:

— Θείε Λαμ… ποιος ήσασταν πριν από όλα αυτά;

Εκείνος χαμογέλασε ήπια:

— Κάποιος πολύ, πολύ σαν εσένα.

Με τον καιρό, της άνοιξε την καρδιά του. Της μίλησε για την παιδική του ηλικία — τη φτώχεια, τη μοναξιά, τον πόνο του να είσαι αόρατος σε έναν κόσμο που βλέπει μόνο λεφτά και κύρος.

— Κανείς δεν μου έδωσε δεύτερη ευκαιρία, — της είπε. — Τα κατάφερα μόνος. Αλλά υποσχέθηκα στον εαυτό μου: αν κάποτε συναντήσω ένα παιδί σαν κι εμένα… δεν θα του γυρίσω την πλάτη.

Η Αν έκλαψε εκείνο το βράδυ. Για το παιδί που υπήρξε. Για τον άνδρα που έγινε.

Και για τα εκατομμύρια παιδιά που ακόμα περιμένουν να τα προσέξει κάποιος.

Πέντε χρόνια μετά, η Αν στάθηκε πάνω στη σκηνή του πανεπιστημίου της στο Λονδίνο, βραβευμένη ως η καλύτερη φοιτήτρια της χρονιάς.

— Η ιστορία μου δεν ξεκίνησε μέσα σε μια αίθουσα διδασκαλίας, — είπε. — Ξεκίνησε στους δρόμους του Βιετνάμ — με μια ερώτηση, και έναν άνθρωπο που βρήκε το κουράγιο να απαντήσει.

Το κοινό συγκινήθηκε. Αλλά η πραγματική έκπληξη ήρθε λίγο αργότερα, στην πατρίδα.

Αντί να πάει σε πάρτι ή συνεντεύξεις, διοργάνωσε συνέντευξη Τύπου και ανακοίνωσε κάτι που συγκλόνισε τη χώρα:

— Ιδρύω το ταμείο «Μπορώ να φάω μαζί σας;» — για να χτίζουμε καταφύγια, να παρέχουμε τροφή και να στέλνουμε άστεγα παιδιά στο σχολείο.
Η πρώτη δωρεά: από τον πατέρα μου, κύριο Λαμ, που προσφέρει το 30% της περιουσίας του.

Τα μέσα ενημέρωσης ξέσπασαν.

Οι άνθρωποι δάκρυζαν βλέποντας τα πλάνα. Ο Λαμ, πλέον συνταξιούχος, απλώς χαμογελούσε και έλεγε:

— Δεν είναι απλώς κόρη μου.

Είναι το μέλλον που πάντα ήλπιζα να δω.

Η ιστορία έγινε παγκόσμιο φαινόμενο.

Άγνωστοι άνθρωποι έστελναν χρήματα. Διάσημοι πρόσφεραν βοήθεια.

Εθελοντές κατέφθαναν από κάθε άκρη της χώρας.

Όλα ξεκίνησαν από ένα παιδί που βρήκε το κουράγιο να ρωτήσει έναν ξένο:

**— Μπορώ να φάω μαζί σας;**

Και έναν ξένο που είχε τη δύναμη να πει: **ναι.**

Κάθε χρόνο, στις 15 Οκτωβρίου, η Αν και ο κύριος Λαμ επιστρέφουν σε εκείνο το εστιατόριο.

Δεν κάθονται σε πολυτελή τραπέζια.

Στρώνουν έξω, στο πεζοδρόμιο.

Και προσφέρουν φαγητό — ζεστό, δωρεάν και χωρίς ερωτήσεις — σε κάθε παιδί που πλησιάζει.

Γιατί κάποτε, ένα απλό γεύμα… άλλαξε τα πάντα.

https://24.entretenimento.su/