Η Συναισθηματική Αλήθεια & Ευαλωτότητα είναι η Μεγαλύτερη Δύναμη μας

Εχεις παρατηρήσει στην ζωή σου, κάποιες φορές να παίρνεις αποφάσεις μέσα από τα Πιστεύω και Θέλω της Λογικής, χωρίς να νιώθεις ταυτόχρονα, ότι αυτό είναι κάτι που το θέλει και ο Συναισθηματικός-Ψυχικός σου Εαυτός;

Γιατί να Συμβαίνει αυτό;

Γιατί κάποιες φορές δεν συμβαδίζουν οι αποφάσεις που παίρνουμε ανάμεσα στο Νοητικόκαι Συναισθηματικό μας Σώμα;

Το παιδί από τη βρεφική ηλικία, μέχρι περίπου τα 6 χρόνια, αντιλαμβάνεται όλα τα βιώματα μόνο συναισθηματικά.

Δεν έχει ακόμα την ικανότητα να κατανοήσει τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα στο περιβάλλον του. Τα κύρια πρόσωπα, (οι γονείς), είναι για εκείνο η βάση της αλήθειας, της προστασίας, της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης, ο δικός του Θεός και Θεά. Αυτοί είναι και οι αρχικοί φάροι καταγραφής στους νευρώνες του παιδικού εγκεφάλου, για το τι θα είναι η αλήθεια και τι ψέμα στη δική του ενήλικη ζωή.

• Η Έντονη αυστηρότητα και σκληροί κανόνες από την οικογένεια,
• Οι Υψηλές απαιτήσεις,
• Η παραμέληση,
• Η Κακοποίηση,
• Η Έλλειψη ενδιαφέροντος και φροντίδας,
• καθώς και η Η Έλλειψη αποδοχής από τους γονείς για την εμφάνιση ή το φύλο,

μπορεί να είναι κάποιοι από τους λόγους που αυτή η βάση αλήθειας, ασφάλειας και εμπιστοσύνης του παιδιού μπορεί να κλονιστεί. Οικογένεια φυσικά νοείται και το γενικότερα στενό οικογενειακό περιβάλλον όπως αδέλφια, παππούδες, γονείς, θείους κτλ.

Το Εσωτερικό-Συναισθηματικό παιδί, όταν πονέσει μέσα από κάποιο τραυματικό παιδικό βίωμα, όπως τα παραπάνω, παίρνει την απόφαση να προστατέψει τον εαυτό του και να κλείσει σταδιακά συναισθηματικά.

Κάποιοι από τους λόγους που το κάνει αυτό είναι για να μην πονάει, να σταματήσει να έχει αντικρουόμενα συναισθήματα και να κυρίως να παραμείνει ΠΙΣΤΟ στο οικογενειακό σύστημα.

Αυτού του είδους την Προστασία ή Κλείσιμο που αναφέρω, την ενεργοποιεί το παιδίυποσυνείδητα και συνήθως το αποτέλεσμα εμφανίζεται στην ενήλικη ζωή του ατόμου, με στάσεις και συμπεριφορές όπως οι ακόλουθες:

• Βγάζοντας ισχυρό εγωισμό στην στάση και συμπεριφορά του
• Δημιουργώντας ένα σκληρό, απόμακρο τοίχο, απέναντι στους συνανθρώπους
• Αντιδρώντας στα περισσότερα βιώματα με πάγωμα- ψυχρότητα
• Φορώντας ένα ανέκφραστο προσωπείο
• Υιοθετώντας ως στάση, την απάθεια

Ναι, μέσα από αυτές τις «άμυνες», το άτομο έχει δημιουργήσει την δική του Ασπίδα Προστασίας ως ενήλικας και δεν πληγώνεται. Ό,τι βιώνει όμως, όσο δυσάρεστο ή ευχάριστο κι αν είναι αυτό, για το άτομο είναι το ίδιο. Οι άμυνες δεν επιτρέπουν πλέον να βιώνει τα συναισθήματα του αληθινά, ενώ μπορεί να έχουν και ως αποτέλεσμα Μπερδέματα και Εσωτερικές Συγκρούσεις.

Ο ασφαλής τρόπος λειτουργίας του ατόμου γίνεται πλέον μόνο μέσα από το πρίσμα του Νοητικού και της Λογικής.

Χτίζοντας εκεί γερές βάσεις νιώθει αποδεκτός, έξυπνος και ασφαλής στην ζώνη οικειότητας της Λογικής και του Πρακτικού, αποφεύγοντας όμως τα βαθύτερα Ψυχικά-Συναισθηματικά βιώματα.

Όμως…

Η Συναισθηματική Αλήθεια & Ευαλωτότητα είναι η Μεγαλύτερη Δύναμη μας

Κανείς δε μπορεί να μας εξασφαλίσει ότι δεν θα ξαναπονέσουμε. Όπως όλα τα συναισθήματα, και ο πόνος χρειάζεται την αποδοχή μας. Αν παραμείνουν οι Πρώτες Πεποιθήσεις και τα Τραυματικά παιδικά βιώματα Πόνου ριζωμένα στο υποσυνείδητο, θα συνεχίσουν να είναι η Αλήθεια και η «Προστατευμένη» Συναισθηματική Κλειστή Πραγματικότητα σου. Εκτός και αν αποφασίσεις να φέρεις θεραπεία στον εαυτό σου και να συνδεθείς ξανά με το ψυχικό-συναισθηματικό σου Σώμα.

Όσο κι αν αποφεύγεις ή απαρνιέσαι το συναισθηματικό σου σώμα η Αλήθεια είναι, ότι δίχως την ευθυγράμμιση και ροή της ενέργειας σε Σώμα, Νου και Ψυχή, ειλικρινά ΔΕΝ ΖΕΙΣ.

omorfizoi