Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

Μια εικόνα ήσουν.


Michael Peter Ancher, Κύματα που σπάνε στην ακρογιαλιά και δύο γλάροι. 1885.

Ξεκρέμασα την εικόνα σου !
Πάλιωσε ...
Χρώμα σέπιας και νοσταλγίας ...
Μια χαρακιά τη διαπερνούσε πέρα ως πέρα !
Τη γύρισα ανάποδα και την έκρυψα σε ένα συρτάρι
με ενθύμια !
Κρέμασα στον τοίχο μια καινούρια ...
Τουλάχιστον μυρίζει ελπίδα ...
Μυρίζει προσμονή !
Πρέπει να σκεπάσω τα σημάδια ... δεν ωρελεί ...
Μια εικόνα ήσουν που ο χρόνος ανελέητα την χαράκωσε ...
Θα κλείσει η πληγή !
Εδώ έκλεισαν τόσα και τόσα ...
Οι αγάπες πάνε κι έρχονται ...
σαν το κύμα που άλλοτε χαϊδεύει τ' ακρογιάλι,
κι άλλοτε το χαστουκίζει με μανία...


 melodytravel

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου