Oι ΗΠΑ στον 21ο αιώνα και η βυζαντινή στρατηγική κουλτούρα.

του Αλέξανδρου Δρίβα, Διεθνολόγου

Αναμφισβήτητα, η Ουάσινγκτον, παραμένει και μετά τον Ψυχρό Πόλεμο η πιο ισχυρή μονάδα της διεθνούς πολιτικής. Οι ΗΠΑ διατηρούν συντελεστές ισχύος, τόσο σε επίπεδο εύρους, όσο και σε επίπεδο βάθους, που καμία άλλη δύναμη δεν διατηρεί στο διεθνές σύστημα. Ο Stephen Walt, στο βιβλίο Στρατηγικές αντίστασης στην Ηγεμονία των ΗΠΑ, αναφέρει πως δεν έχει εμφανιστεί στο ρου της ιστορίας άλλη κυρίαρχος δύναμη του εκάστοτε διεθνούς συστήματος που να κατέχει την πρωτοκαθεδρία σε όλους τους τομείς όπου υφαίνεται η ισχύς. [1] Η αλλαγή της δομής του διεθνούς συστήματος μετά την κατάρρευση και τον κατακερματισμό της Ε.Σ.Σ.Δ, έφερε τις ΗΠΑ να διαθέτουν όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να αποδώσουν σε αυτές τον χαρακτηρισμό ως «υπερδύναμη». Προσωρινά, και μέχρι τα τέλη της τελευταίας δεκαετίας του 20^ου αιώνα, οι ΗΠΑ, δεν ένιωθαν κάποια απειλή. Η υπερδύναμη διατηρούσε το μονοπώλιο των μεγάλων αποφάσεων για το πώς θα διευθετηθεί το χάος που έφερε ο κατακερματισμός της Ε.Σ.Σ.Δ.

Η ανάγκη για μια νέα στρατηγική χάραξης εξωτερικής πολιτικής, έμοιαζε κάτι παραπάνω από αναγκαία μετά την 9/11 και τις ολέθριες εμπλοκές των ΗΠΑ σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Η διαλεκτική σχέση που έχει η χρήση της ισχύος με εκάστοτε υφή των προκλήσεων/προβλημάτων, δεν έπαψε ποτέ να ισχύει. Τι άραγε άλλαξε στις ΗΠΑ και πώς αυτό αποτυπώνεται την τελευταία επταετία; Γιατί ο Πρόεδρος Ομπάμα κατηγορείται ως ο μόνος Πρόεδρος των ΗΠΑ που δε διατύπωσε δόγμα αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής; Προς τα πού βαδίζουν οι ΗΠΑ και τί σχέση έχουν με την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία;

Συνέχεια εδώ