Επαναστατικός Ντεφαιτισμός.
Μιλάμε για μια θεωρία που αναπτύχθηκε από τον Λένιν, στη βάση της δημιουργίας του κομμουνιστικού κράτους. Κατά τον κομμουνισμό, κάθε πόλεμος που δεν είναι ταξικός, είναι αναγκαστικά ιμπεριαλιστικός, αδιαφόρως αν είναι αμυντικός ή επιθετικός. Οι επιταγές της θεωρίας λοιπόν προστάζουν τους κομμουνιστές να σαμποτάρουν και να φθείρουν όσο γίνεται εσωτερικά τα κράτη που πολεμούν, ώστε δια της ήττας να προέλθει η επανάσταση και να επικρατήσουν. Ό,τι έγινε δηλαδή το '17, εν μέσω Α'ΠΠ που επαναστάτησαν οι κοκκινοι με συνεπακόλουθο να χάσει η Ρωσσία εδάφη. Ο Ντεφαιτισμός γλωσσικώς προέρχεται από το γαλλικό défaite που σημαίνει ήττα.
Στην Πατρίδα μας, έχει εφαρμοστεί δύο φορές επισήμως (Μικρασιατική εκστρατεία και Β'ΠΠ/Συμμοριτοπόλεμος), αλλά η διαχρονική, σταθερή, δήθεν "αντιμιλιταριστική" προπαγάνδα του ΚΚΕ μας δείχνει πως υπήρξε ως σταθερό μέρος της πολιτικής των κομμουνιστών στη χώρα μας, ενώ συμπεριλαμβάνεται και στο πρόγραμμα του κόμματος.
Οι ίδιοι κομμουνιστές που λάτρευαν και θαύμαζαν την πάνοπλη, υπερεξοπλισμένη (και επιθετική) Σοβιετική Ένωση, ήταν και είναι αυτοί που εδώ στην Ελλάδα, παρά την διαχρονική τουρκική απειλή και τον τουρκικό αναθεωρητισμό, προπαγάνδιζαν το "λεφτά για βούτυρο και όχι για κανόνια" αλλά και το "όχι λεφτά σε όπλα, αλλά μόνο στην Παιδεία". Ο Ντεφαιτισμός ήταν ανέκαθεν λογική και πολιτική της Αριστεράς διότι ο αυτοσκοπός είναι πολιτικός και όχι φυσικός. Και λέγοντας φυσικός εννοούμε Έθνος, Πατρίδα, Θρησκεία, Ιερά. Όμως, εδώ και μια δεκαετία μέσα απο τις δριμείες εξελίξεις για τα Ευρωπαϊκά Έθνη και το ζοφερό μέλλον που διαγράφεται εμπρός μας, έχει ξεπηδήσει μία νέα φιλοσοφική/πολιτική τάση, αυτή του Επιταχυντισμού (Accelerationism). Οι ακόλουθοι αυτής της τάσης πρεσβεύουν την επιτάχυνση των διαδικασιών του καπιταλισμού και της παρακμής που μαστίζει τις δυτικές κοινωνίες, προσδοκώντας να γίνει αυτό καταλύτης βίαιων και απότομων εξελίξεων αλλαγής και εθνικής επανάστασης με στροφή και επαναφορά στις φυσικές αξίες. Στην χώρα μας αυτό συνοψίζεται αφενός στην καθολική διάβρωση της κοινωνίας από τις διαδικασίες βάθυνσης της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και πολιτισμικής παρακμής και αφετέρου στην καυστική ειρωνική έκφραση "Ερντογάν πάτα το" εννοώντας την εκκίνηση ενός ολοκληρωτικού ελληνοτουρκικού πολέμου υπό συνθήκες που την παρούσα χρονική περίοδο δεν εγγυώνται την απόλυτη νίκη από πλευράς μας ή τουλάχιστον όχι άνευ τεραστίων απωλειών, ειδικά μάλιστα στην περίπτωση του πρώτου πλήγματος από την Τουρκία. Κάποιοι ακραίοι δε, δηλώνουν ασυστόλως πως θα επιχειρήσουν να αποφύγουν την εμπλοκή τους στην πολεμική αναμέτρηση ώστε να επιζήσουν και να διεκδικήσουν την ηγεσία ή την πολιτική κατίσχυση εντός του κράτους. Προσμένουν δε, ακόμη και μία εθνική προδοσία προς ενίσχυση όλων των παραπάνω. Οι αναμενόμενες, από τους Έλληνες accelerationists, εξελίξεις, είναι η ανατροπή της εξωνημένης ηγεσίας, μία ανατροπή που θα ακολουθήσει βιαίως μια εθνική ήττα, έναν εδαφικό ακρωτηριασμό ή μεγάλες, αδικαιολόγητες ανθρώπινες απώλειες. Οφείλουμε να ομολογήσουμε πως η προσμονή αυτή ομοιάζει ιδιαιτέρως με την πολιτειακή αλλαγή του '74 που εδραιώθηκε πάνω σε μία εθνική τραγωδία. Συνεπώς είναι μια προοπτική που δείχνει πραγματοποιήσιμη και επαληθευμένη.
Ωστόσο, ο Επιταχυντισμός εν προκειμένω δεν είναι παρά ένας άλλος Ντεφαιτισμός με μόνη διαφοροποίηση πως το σύστημα αφήνεται μόνο του στην εντροπία του να αυτοκαταστραφεί, (ίσως ενδεχομένως με κάποιο σπρωξιματάκι). Και εδώ είναι το σημείο που πρέπει να δώσουμε προσοχή. Ο Κομμουνιστής είναι υπηρέτης μίας πολιτικής ιδέας. Για χαρη της προτίθεται να θυσιάσει αμέτρητες αθώες ζωές, να καταστρέψει την πατριδα του, να χαρίσει εδάφη αν αυτό είναι απαραίτητο, διότι ο κομμουνιστικός παράδεισος τον οποίο προσδοκεί είναι υπέρ άνω όλων.
Όμως ο άνθρωπος που αγαπά και μάχεται για το Έθνος του και τον Εθνικό ζωτικό χώρο δεν μπορεί να χαρίσει ούτε σπιθαμή από αυτά. Είναι υπηρέτης της Φύσης και η αυτοκαταστροφή είναι αντίθετη προς την Φύση. Ούτε ο Ντεφαιτισμός, ούτε ο επιταχυντισμός μπορούν να είναι ανεκτές και προτιμητέες οδοί για όποιον αγαπά και πονάει το Έθνος του. Η ανατροπή πρέπει να έρθει με τον σωστό τρόπο, άνευ τραγωδίας. Με πολιτική ανατροπή και την εσωτερική πάλη, άνευ εθνικών απωλειών. Αυτό είναι το εθνικά επωφελές και το ιδεολογικώς υγιές.
~Ευστάθιος Δαφνομήλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου