Η μεγαλύτερη φούσκα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον πλανήτη είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το σκάσιμο της είναι θέμα χρόνου και μάλιστα σύντομου.
Καλό και χρήσιμο, αλλά και άκρως διδακτικό θα είναι να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση που ζούμε όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες, στα πλαίσια των αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Της ένωσης που ξεκίνησε από όραμα και εξελίχθηκε σε μια πραγματικότητα που απέχει πολύ από αυτό που οραματίστηκαν οι εμπνευστές της.
Η ελληνική συμβολή σε αυτή την προσπάθεια αρκέστηκε να είναι μια φράση του Θουκυδίδη που τέθηκε στο προοίμιο του σχεδίου της συνθήκης, ότι δηλαδή «Χρώμεθα γαρ πολιτεία…. και όνομα μεν διά το μη ες ολίγους αλλ’ ες πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται».
Διαβάζοντας κανείς την ιδρυτική διακήρυξη της Ένωσης που προοιωνίζεται για τους πολίτες της ένα μέλλον αισιόδοξο με τις αξίες της, τις θεμελιώδεις αρχές και τους στόχους της, πείθεται και πιστεύει πως επί τέλους η Ευρώπη αλλάζει πρόσωπο και προοπτικές πάντα προς το καλύτερο.
Οι κύριοι στόχοι της Ένωσης είναι πλέον η προαγωγή της ειρήνης, των αξιών της και της ευημερίας των λαών της.
Επιπλέον, το άρθρο ορίζει ως στόχο της Ένωσης μια ενιαία αγορά, βασισμένη στον ελεύθερο και ανόθευτο ανταγωνισμό, καθώς και έναν χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης χωρίς εσωτερικά σύνορα.
Όσον αφορά την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, η Συνέλευση προσφέρει σημαντικές προόδους.
Το άρθρο I-7 του σχεδίου Συντάγματος επαναλαμβάνει την εγγύηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Συνθήκης ΕΕ και κάνει μνεία στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (ΕΣΔΑ), καθώς και στις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών. Το εν λόγω άρθρο ανοίγει επίσης τον δρόμο για την επίσημη προσχώρηση της Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών.
Αυτά εν ολίγοις όσον αφορά στα οράματα των προαναφερομένων ηγετών για την δημιουργία της ιδανικής Ευρώπης της ευημερίας των πολιτών, απαλλαγμένης από τον κίνδυνο ή τις απειλές πολέμων.
Η διατήρηση της υποτιθέμενης «ανεξαρτησίας» των κρατών παρά τις όποιες «εκχωρήσεις» εξουσίας μόνο προβλήματα δημιουργούν.
Η «ενιαία εσωτερική αγορά» που «εγγυάται την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και κεφαλαίων» λειτούργησε σε όφελος των βιομηχανικών και μόνο χωρών, κυρίως της Γερμανίας, που είδε τις πωλήσεις των προϊόντων της να κατακλύζουν τις χώρες του ευρωπαϊκού κυρίως νότου, και τις βιομηχανίες της να αυγατίζουν τις επενδύσεις τους και τα κεφάλαιά τους.
Αυτή ήταν η ευημερία των λαών που οραματίστηκαν οι ιδρυτές της Ε.Ε.;;;
Όχι βέβαια.
Το αποτέλεσμα φανερώνει την πραγματική διάσταση που πήρε η σύγχρονη Ε.Ε. όπως την διαμόρφωσε κυρίως η Γερμανία, που ολοταχώς βαδίζει στην ολοκλήρωση της Γερμανικής Ευρώπης.
Ο κάθετος άξονας της μεταπολεμικής περιόδου που χώριζε την Ευρώπη σε Ανατολή και Δύση άλλαξε φορά και έγινε οριζόντιος χωρίζοντας την ίδια Ευρώπη σε Βορρά και Νότο.
Οι βλέψεις όμως παραμένουν οι ίδιες η κατάκτηση των μεν από τους δε, του Νότου από τον Βορρά.
Λες και η μεγάλη ιδέα της Αρίας φυλής που θα επέβαλε την ισχύ της στους λοιπούς λαούς δεν πέθανε με τη λήξη του πολέμου, απλά έπεσε σε χειμέρια νάρκη, σαν το φίδι.
Βλέπουμε και ζούμε τώρα το ξύπνημα του φιδιού που σιγά σιγά αλλά σταθερά τυλίγεται και συνθλίβει τους λαούς.
Τώρα ζούμε το σκάσιμο της φούσκας, της ενωμένης Ευρώπης.
Το όραμα της ενωμένης Ευρώπης θανατώθηκε μαζί με τους οραματιστές του.
Οι σημερινοί συνεχιστές αποτελούν την συνέχεια αυτών που κατάστρεψαν την Ευρώπη, με καινούργια «εργαλεία», που αφού κατάφεραν να οδηγήσουν τους λαούς σε μια κάλπικη ευημερία, σε μια εικονική πραγματικότητα λίγων χρόνων, τώρα τους οδηγούν στη δυστυχία και στο θάνατο.
Κανείς πλέον πολίτης ή ηγέτης δεν εμπιστεύεται κανένα και αυτό το μαρτυρούν οι δημοσκοπήσεις ακόμα και στην ίδια τη Γερμανία.
Με παλινωδίες και αφορισμούς δεν συντηρείται μια Ευρώπη. Δεν μπορείς να θανατώνεις τράπεζες σε μικρά κράτη και να κρύβεις κάτω από το χαλί σκάνδαλα δισεκατομμυρίων ευρώ επειδή ενέχεται η μεγάλη σου τράπεζα όπως η DeutscheBank, για να θυμηθούμε όταν οι «Financial Times» είχαν αποκαλύψει ότι η Deutsche Bank είχε αποκρύψει ζημίες ύψους 12 δισ. δολάρια κατά την έναρξη της οικονομικής κρίσης, προκειμένου να μην αναγκαστεί να ζητήσει κρατική στήριξη.
Και τώρα, φτάσαμε στο σημείο ένας αόρατος εχθρός του ανθρώπου, ένας θανατηφόρος ιός να ωθήσει τις κυβερνήσεις να πάρουν φασιστικά μέτρα περιορισμού καθώς επίσης –το άκρον άωτον- να αδιαφορούν οι ισχυροί της Ε.Ε. για την υγεία, την αξιοπρέπεια και την ασφάλεια των πολιτών της, καθώς καμία βοήθεια δεν παρασχέθηκε στις εκκλήσεις της Ιταλίας από την Ε.Ε.
Αντίθετα οι όποιες βοήθειες προς την Ιταλία στάλθηκαν από άλλα κράτη, κατακρατήθηκαν –όπως διαβάζουμε- στα αεροδρόμια των κρατών διέλευσης προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για τις δικές τους ανάγκες.
Προφανώς έτσι εννοούν τον ορισμό της «αλληλεγγύης» οι στυλοβάτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αντίθετα κράτη εκτός ΕΕ, όπως η Κίνα, η Ρωσία και η Κούβα έδειξαν ένα ανθρωπιστικό πρόσωπο και μια υποστήριξη που κυριολεκτικά ξεφτίλισαν κάθε έννοια ευρωπαϊκού ανθρωπισμού της ΕΕ.
Όταν με το καλό περάσει αυτή η μπόρα που δημιούργησε ο κορωνοϊός πιστεύω πολλά θα αλλάξουν στη «συνοχή» της ΕΕ, μέχρι και στην αποδομή και τη διάλυση της. Ο καιρός θα δείξει, και όσοι μείνουμε θα δούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου