Ελιζάνα Πολλάτου
Ας κατεβάσουμε επιτέλους τους (θανόντες /ζώντες) γονείς από το βάθρο τους
Ας ομολογήσουμε πως δεν ήταν πάντα οι καλύτεροι/αξιότεροι/γλυκύτεροι άνθρωποι
Ας κοιτάξουμε με ειλικρίνεια το παρελθόν κι ας αναγνωρίσουμε τα πλείστα λάθη τους, όλα κείνα που μας εξόργισαν, μας πλήγωσαν, μας έμαθαν πόσο πονάει το άδικο…
Ας αναλογιστούμε πως το παρελθόν είναι κει για να μας διδάξει κι όχι για να μας τρομάξει
Ας φερθούμε με αγάπη, κατανόηση και ελευθερία σκέψης στα δικά μας παιδιά, ξορκίζοντας συμπεριφορές που μας έβγαλαν απ’ τα ρούχα μας, απευχόμενοι να διαπράξουμε τα ίδια λάθη που εμείς υπoστήκαμε
Ας γεμίσουμε τις ζωές μας, με φωτεινά παραδείγματα ανθρώπων που πράγματι στάθηκαν πρότυπα και χάραξαν πορεία εσωτερικής γαλήνης και ισορροπίας, με το λόγο και τα έργα τους
Ας ξεχωρίσουμε το ρόλο μας ως (παρελθόντα/παρόντα) τέκνα κάποιων, που πέρασαν απαρατήρητοι από τούτη τη ζωή και η δική μας ματαιοδοξία, τους θέλει ήρωες στο διηνεκές
Ας δούμε κατάματα μια πραγματικότητα, που μας θέτει απέναντι σε όλα κείνα που δεν αντέχουμε κι ας την αλλάξουμε με σθένος και στωικότητα
Οι γονείς θα’ ναι πάντα εκεί, να μας θυμίζουν τα ΠΡΕΠΕΙ και τα ΔΕΝ…
Κι εμείς είμαστε εδώ, για να κρατήσουμε τα χρήσιμα για τη ΖΩΗ μας και συνάμα ωφέλιμα για την ΨΥΧΗ μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου