Ξέρετε καμιά άλλη χώρα στον κόσμο να έχει αναθέσει μια ιδιωτική εταιρεία, την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, την διαχείριση των εσόδων του κράτους; Δεν υπάρχει καμιά άλλη χώρα ούτε στην Ευρώπη, ούτε στον κόσμο όλο. Δεν υπήρξε ούτε καν την εποχή της αποικιοκρατίας. Ούτε αποικία δεν καταδέχθηκε να ανατεθεί η διαχείριση των εσόδων της σε ιδιωτική εταιρεία. Τυχαίο;
Κάτι τέτοιο συνέβη μόνο στις απαρχές του παγκόσμιου καπιταλισμού έως τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν βασίλευαν οι μερκαντιλιστικές εταιρείες σαν την Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών, την Εταιρεία του Λεβάντε. Η πρακτική αυτή έφτασε στον κολοφώνα της με το Ελεύθερος Κράτος του Κονγκό 1885-1908, όπου ένα ιδιωτικό τραστ ανέλαβε όλες τις βασικές κρατικές λειτουργίες. Έκτοτε, έπρεπε να περιμένουμε τη σημερινή Ελλάδα για να δούμε να αναβιώνουν οι ξεπερασμένες αυτές πρακτικές.
Γιατί προσπερνούν άπαντες ένα τόσο σοβαρό και καίριο γεγονός; Τι άραγε σηματοδοτεί για την κατάσταση της Ελλάδας και που κατατάσσει η κυριαρχία της ΑΑΔΕ τον ελληνικό καπιταλισμό; Πάντως ούτε καν στις αποικίες ή στα προτεκτοράτα. Μόνο σε χώρες υπό κατοχή ξένων δυνάμεων έχουμε παραδείγματα επιβολής ανάλογων μηχανισμών.
Δεν σας προβληματίζει το γεγονός ότι κανένα κόμμα της βουλής, ούτε καν του αποκαλούμενου «πατριωτικού χώρου», δεν έχει αναδείξει ως πρώτο και κύριο ζήτημα το πρωτοφανές της ΑΑΔΕ; Γιατί άραγε; Διότι έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός, όπως μας λένε οι εκ Περισσού; Ή μήπως γιατί είναι κάτι εντελώς δευτερεύον, ενώ πρωτεύον είναι η διαμαρτυρία για τη λιτότητα και το «μακεδονικό»;
Η ύπαρξη της ΑΑΔΕ προσιδιάζει με το καθεστώς που είχε επιβάλει η μαφία στα boroughs του Σικάγο στο απόγειο της ποτοαπαγόρευσης. Οι κρατικές λειτουργίες της συγκεκριμένης πολιτείας ήταν η βιτρίνα για τη δράση της μαφίας. Μόνο που υπάρχει μια σοβαρή διαφορά του οργανωμένου εγκλήματος της εποχής εκείνης με την ΑΑΔΕ σήμερα. Η μεν μαφία δρούσε στο παρασκήνιο και υπό καθεστώς παρανομίας, ενώ η ΑΑΔΕ διαθέτει καθ’ όλα νόμιμες ασυλίες και λειτουργίες υπερσυνταγματικής ισχύος.. ...
Ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν θα μπορούσαν να φανταστούν οι αρχιμαφιόζοι εκείνης της εποχής πώς θα μπορούσαν να έχουν στα χέρια τους μια ΑΑΔΕ. Ούτε επί εποχής δικτατορίας Μπατίστα στην Κούβα, όπου το νησί ουσιαστικά ανήκε εξ ολοκλήρου στην αμερικανική μαφία, δεν τόλμησαν οι μαφιόζοι να σκαρφιστούν κάτι ανάλογο με την ΑΑΔΕ. Όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα.
Η omerta της ΑΑΔΕ σε δημοσιογράφους, πολιτευτές και κόμματα.
Κι ας μην παριστάνει κανείς τον ανήξερο. Ο βασικός λόγος που κανένα επίσημο κόμμα του κοινοβουλίου, αλλά και κανένα από την πληθώρα των ψηφοπαγίδων – όπως Άρδην, Φάρδην, Μάρδην, Όρθια Ελλάδα, Ξαπλωτή Ελλάδα, Ελεύθερη Αγελάδα, Ελληνική Μαρμελάδα, Ελληνική λύση, Ελληνικό κλύσμα, Αναθέσμιση με τα μυαλά στα κάγκελα, κοκ – δεν τολμούν να θέσουν ως κορυφαίο ζήτημα την ΑΑΔΕ γιατί τρέμουν μήπως και αποκαλυφθούν οι σκελετοί και οι διαπλοκές τους.
Η ΑΑΔΕ λειτουργεί ακριβώς όπως η μαφία. Επειδή γνωρίζει πολύ καλά τα λερωμένα κι άπλυτα όλων αυτών των επιτήδειων της πολιτικής, αλλά και της επιφανούς δημοσιογραφίας, είναι πάντα έτοιμη να τους πλησιάσει με σκοπό to make an offer they cannot refuse, όπως θα έλεγε κι ο Νονός. Κι όντως απ’ ότι πληροφορούμαστε η ΑΑΔΕ είτε απευθείας, είτε διαμέσου δικηγορικών γραφείων που την εκπροσωπούν πλησιάζει δημοσιογράφους, κόμματα και πολιτευτές πάντα με μια ιδιαίτερα συμφέρουσα πρόταση: Αν προβάλεις ως απόλυτα θεμιτό ή και φυσιολογικό το ρόλο και τη λειτουργία της ΑΑΔΕ, τότε τα άπλυτά σου δεν θα βγουν στον αέρα.
Και τα άπλυτα αφορούν πρώτα και κύρια ποικίλα χρέη και διαπλοκές που προέρχονται από ξέπλυμα πολιτικού, επιχειρηματικού και ενίοτε εγκληματικού μαύρου χρήματος. Κι αυτού του είδους το χρήμα κυκλοφορεί σε αφθονία, ιδίως στα κόμματα εντός και εκτός βουλής.
Δεν θα ακούσετε λοιπόν πουθενά για την εξωφρενικό της επικυριαρχίας της ΑΑΔΕ, γιατί απλούστατα επικρατεί ο νόμος της σιωπής σύμφωνα με τη σικελική παροιμία «όποιος δεν ακούει, δε βλέπει και δε μιλάει, ζει εκατό χρόνια». Το κύκλωμα αυτό της omerta, που έχει επιβάλλει η ΑΑΔΕ σε κόμματα και κανάλια είναι τόσο ευρύ ώστε να μην γνωρίζει ο απλός κόσμος το πρωτοφανές της λειτουργίας, αλλά και τον ουσιαστικά εγκληματικό χαρακτήρα αυτής της ιδιωτικής εταιρείας, της οποίας – εκτός όλων τα άλλων – τα λειτουργικά βαραίνουν τον Έλληνα φορολογούμενο.
Ποια οφείλει να είναι η αφετηρία της διεξόδου;
Να γιατί δεν θα ακούσετε κουβέντα από κανέναν. Να γιατί κανένας δεν τολμά να θέσει ως αφετηρία της πολιτικής του πρότασης έναντι του σημερινού αδιεξόδου το αυτονόητο: να κηρυχθούν όλα παράνομα ως συνταγματική εκτροπή από το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας και να δικαστούν όσοι ενέχονται στην επιβολή αυτού του ανόσιου και εγκληματικού καθεστώτος για εσχάτη προδοσία όπως προβλέπει το ισχύον Σύνταγμα και ο Ποινικός Κώδικας.
Λέτε να είναι τυχαίο, που κανένας δήθεν πατριώτης, ή αριστερός αντιμνημονιακός δεν θέλει ούτε να ακούσει για όλα αυτά; Είναι τυχαίο ότι δεν τολμά ούτε να συζητήσει τη συνεργασία του αντιμνημονιακού χώρου με αφετηρία την έμπρακτη αποκήρυξη ολόκληρου του καθεστώτος μνημονιακής κατοχής ως βαρύτατη συνταγματική εκτροπή από το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας;
Να γιατί προτιμούν τα φληναφήματα περί «μακεδονικού», περί «ελληνοτουρκικών», περί «εθνικής κυριαρχίας» και «αναθέσμισης», αντί να μιλήσουν συγκεκριμένα για το καθεστώς κατοχής της πατρίδας. Έχουν λερωμένες τις φωλιές τους και η ΑΑΔΕ καραδοκεί. Ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που καταφεύγουν στην ανέξοδη αντικαπιταλιστική ρητορεία για να κρυφτούν πίσω από την αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας, μακριά από το δια ταύτα του καθεστώτος κατοχής.
Ήταν ανέκαθεν και παραμένει ο πιο ασφαλής τρόπος για να κρύψει κανείς την απολογητική υπέρ των κυρίαρχων συμφερόντων. Με τη σιγουριά ότι πάντα θα υπάρχουν αρκούντως ηλίθιοι για να πιστέψουν το αντικαπιταλιστικό του μένος.
Έστω κι αν κάτω απ’ αυτό – όπως συνέβαινε από τις απαρχές του επαναστατικού κινήματος – κρύβεται πάντα η πιο αισχρή απολογητική και συνθηκολόγηση με το ισχύον καθεστώς.
From: Arvanitis [mailto:]
|
stoxasmos-politikh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου