Βασίλης Στοϊλόπουλος
Παραμονή της 74ης επετείου της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς ναζί επέλεξαν κάποιοι φωστήρες του Πανεπιστημίου Αθηνών να αποδώσουν τ...ιμές στον «περίλυπο» Γερμανό Πρόεδρο Βάλτερ Σταινμάγιερ, ανακηρύσσοντάς τον, σχεδόν εν κρυπτώ, επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής. Έξω από τον χώρο της τελετής, την Ακαδημία, και σε απόσταση ασφαλείας, καμιά πενηνταριά όλοι κι όλοι, στην πλειοψηφία τους «γκριζαρισμένοι», Αθηναίοι, περικυκλωμένοι από πάμπολλους αστυνομικούς, ύψωσαν, έστω και ισχνή, φωνή διαμαρτυρίας : «Μόνο οι ραγιάδες επιβραβεύουν τους δυνάστες τους», επισημαίνοντας τον πολιτικό και ηθικό ξεπεσμό των καιροσκοπικών ελληνικών ελίτ - θυμίζοντας παράλληλα και τη διαχρονική «υπόθεση» των γερμανικών αποζημιώσεων από τον καιρό της μαύρης κατοχής.
Σημεία δίσεκτων καιρών, στην σημερινή γερμανική «αποικία χρέους», όπου οι περισσότεροι από τους «πολίτες» απώλεσαν προ πολλού το πατροπαράδοτο αντιστασιακό πνεύμα, και πολλά θυμίζουν τους «ξεπεσμένους» Έλληνες του 2ου και 1ου αιώνα π.Χ. Ήταν Δεκέμβρης του 60 π.Χ. όταν ο Ρωμαίος Κικέρων έγραφε στον αδελφό του Κόιντο ότι «οι σύγχρονοι Έλληνες είναι κατά κανόνα ξεπεσμένοι και μόνο κατ' εξαίρεση άξιοι της ιστορίας τους». Μερικές φορές η ιστορία επαναλαμβάνεται, ενίοτε και ως δράμα, καθώς, σύμφωνα με τον Παπαδιαμάντη : «Γραικύλος τῆς σήμερον, ὅστις θέλει νὰ κάμῃ δημοσίᾳ τὸν ἄθεον ἢ τὸν κοσμοπολίτην, ὁμοιάζει μὲ νᾶνον ἀνορθούμενον ἐπἰ ἄκρων ὀνύχων καὶ τανυόμενον νὰ φθάσῃ εἰς ὕψος καὶ φανῇ καὶ αὐτὸς γίγας.»
Πως θα μας φαινόταν άραγε, αν οι οικογένειες των θυμάτων των σατανικών πειραμάτων στο Άουσβιτς,τιμούσαν τον Δρ.Μέγκελε για την προσφορά του στην ιατρική έρευνα? Πόση απήχηση θα είχε στους λογοτεχνικούς κύκλους,αν ο Β.Ουγκώ άλλαζε το τέλος των ''Αθλίων΄΄ και ο Γιάννης Αγιάννης, βράβευε τιν Ιαβέρη, για την συνεπή και αταλάντευτη αφοσίωσή του, στην ανελέητη καταδίωξη που του έκανε σε όλη του την ζωή, για μια φρατζόλα ψωμί που έκλεψε?
Σίγουρα θα λέγαμε ότι ούτε η πιο γόνιμη, αλλ...ά και ούτε η πιο νοσηρή φαντασία, θα σκαρφίζονταν τέτοια απίθανα σενάρια.
Αλοίμονο, στην Ελλάδα, στην εξουσία, δεν υπάρχουν φυσικά ούτε γόνιμη, ούτε νοσηρή φαντασία. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν φαντασία. Υπάρχει όμως νοσηρότητα στον τρόπο που διδάσκει παγκοσμίως μαθήματα εθελοδουλέιας και υποταγής.
Μια ημέρα πριν την επέτειο της απαλευθέρωσης της Ελλάδας από τους Γερμανούς, τιμήθηκε ο Γερμανός πρόεδρος Στενμάϊερ, με την αναγόρευσή του ως επίτιμος διδάκτωρ της Νομικής.Ο πρόεδρος της χώρας που καταστρέφει συστηματικά την Ελλάδα, είτε με φωτιά είτε με μνημόνια, ο πρόεδρος της χώρας με την οποία δεν έχει αρθεί το εμπόλεμο, δεν έχει υπογραφεί δηλ.συνθήκη ειρήνης, ο πρόεδρος της χώρας που οφείλει τρις στην Ελλάδα και τα αρνείται φυσικά, τιμάται από την πιο ξεφτιλισμένη ακαδημαϊκή κοινότητα που υπήρξε ποτέ, με την στήριξη του πιο προδοτικού και δοσιλογικού πολιτικού συστήματος ΕΝ ΣΥΝΟΛΩ που πέρασε ποτέ από την χώρα.(γιατί δεν έχει φαντάζομαι ουδείς την πεποίθηση πως με...αλλη κυβέρνηση δεν θα γίνονταν τα ίδια).
Το να συγχωρείς είναι δύσκολο, αλλά και μεγαλόψυχο.Το να ξεχάσεις τα ολοκαυτώματα, τα μαρτυρικά χωριά, και την σύγχρονη μνημονιακή σφαγή στην οποία πρωτοστατούν οι απόγονοι των ΝΑΖΙ, είναι απίθανο. Αλλά το να βραβεύεις τον σφαγέα σου αποτελεί ύβρη.Και εμείς οι Έλληνες γνωρίζουμε ότι μετά την ύβρη έρχεται η νέμεση.....
Σημεία δίσεκτων καιρών, στην σημερινή γερμανική «αποικία χρέους», όπου οι περισσότεροι από τους «πολίτες» απώλεσαν προ πολλού το πατροπαράδοτο αντιστασιακό πνεύμα, και πολλά θυμίζουν τους «ξεπεσμένους» Έλληνες του 2ου και 1ου αιώνα π.Χ. Ήταν Δεκέμβρης του 60 π.Χ. όταν ο Ρωμαίος Κικέρων έγραφε στον αδελφό του Κόιντο ότι «οι σύγχρονοι Έλληνες είναι κατά κανόνα ξεπεσμένοι και μόνο κατ' εξαίρεση άξιοι της ιστορίας τους». Μερικές φορές η ιστορία επαναλαμβάνεται, ενίοτε και ως δράμα, καθώς, σύμφωνα με τον Παπαδιαμάντη : «Γραικύλος τῆς σήμερον, ὅστις θέλει νὰ κάμῃ δημοσίᾳ τὸν ἄθεον ἢ τὸν κοσμοπολίτην, ὁμοιάζει μὲ νᾶνον ἀνορθούμενον ἐπἰ ἄκρων ὀνύχων καὶ τανυόμενον νὰ φθάσῃ εἰς ὕψος καὶ φανῇ καὶ αὐτὸς γίγας.»
Periklis Danopoulos
Σίγουρα θα λέγαμε ότι ούτε η πιο γόνιμη, αλλ...ά και ούτε η πιο νοσηρή φαντασία, θα σκαρφίζονταν τέτοια απίθανα σενάρια.
Αλοίμονο, στην Ελλάδα, στην εξουσία, δεν υπάρχουν φυσικά ούτε γόνιμη, ούτε νοσηρή φαντασία. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν φαντασία. Υπάρχει όμως νοσηρότητα στον τρόπο που διδάσκει παγκοσμίως μαθήματα εθελοδουλέιας και υποταγής.
Μια ημέρα πριν την επέτειο της απαλευθέρωσης της Ελλάδας από τους Γερμανούς, τιμήθηκε ο Γερμανός πρόεδρος Στενμάϊερ, με την αναγόρευσή του ως επίτιμος διδάκτωρ της Νομικής.Ο πρόεδρος της χώρας που καταστρέφει συστηματικά την Ελλάδα, είτε με φωτιά είτε με μνημόνια, ο πρόεδρος της χώρας με την οποία δεν έχει αρθεί το εμπόλεμο, δεν έχει υπογραφεί δηλ.συνθήκη ειρήνης, ο πρόεδρος της χώρας που οφείλει τρις στην Ελλάδα και τα αρνείται φυσικά, τιμάται από την πιο ξεφτιλισμένη ακαδημαϊκή κοινότητα που υπήρξε ποτέ, με την στήριξη του πιο προδοτικού και δοσιλογικού πολιτικού συστήματος ΕΝ ΣΥΝΟΛΩ που πέρασε ποτέ από την χώρα.(γιατί δεν έχει φαντάζομαι ουδείς την πεποίθηση πως με...αλλη κυβέρνηση δεν θα γίνονταν τα ίδια).
Το να συγχωρείς είναι δύσκολο, αλλά και μεγαλόψυχο.Το να ξεχάσεις τα ολοκαυτώματα, τα μαρτυρικά χωριά, και την σύγχρονη μνημονιακή σφαγή στην οποία πρωτοστατούν οι απόγονοι των ΝΑΖΙ, είναι απίθανο. Αλλά το να βραβεύεις τον σφαγέα σου αποτελεί ύβρη.Και εμείς οι Έλληνες γνωρίζουμε ότι μετά την ύβρη έρχεται η νέμεση.....
enaasteri
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου