Εσύ με δίδαξες Καρδιά μου και εγώ έγινα πιστός σου ακόλουθος.

Της Βίκυς Τσώκου

Eνας διάλογος μεταξύ καρδιάς και νου.

«Δενμπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο οι άνθρωποι έχουν πρόβλημα με τα θετικά συναισθήματα και συνεχώς επιλέγουν τα αρνητικά», ρώτησε.

«Θα σου δώσω μια γρήγορη απάντηση. Tα θετικά συναισθήματα είναι ένα είδος δύναμης. Και η δύναμη είναι ανεξέλεγκτη, ανυψωτική, επεκτατική και απειλητική και προκαλεί αναστάτωση τόσο στους  φόβους όσο και στην συνήθειά μας να ζούμε μια χαμηλών τόνων ζωή,  χωρίς να παίρνουμε ρίσκα».

«Λες γι αυτό να σου λένε κάποιοι να μην είσαι τόσο δυνατή, τόσο ερωτική, τόσο ειλικρινής, τόσο έντονη, τόσο ενθουσιώδης. Να είσαι λένε συγκρατημένη και να μην παρασύρεσαι».

«Ε ναι. Γιατί αν είσαι πολύ ευτυχισμένη ή πολύ από το ένα ή το άλλο θετικό, τότε θα αισθανθούν ότι κάτι δεν πάει καλά. Θα έρθουν σε δύσκολη θέση και θα νομίζουν ότι θα χάσουν τον έλεγχο. Και αν εσύ κάνει κάτι εις το όνομα της ευτυχίας το οποίο μπορεί να είναι ανεύθυνο, τι είδους παράδειγμα θα δώσεις ;»

«Εγώ δε θα αλλάξω όμως αυτό που είμαι, γιατί μέχρι σήμερα έχω δώσει μέσω όλων των θετικών  συναισθημάτων, πολύ καλά παραδείγματα σε εκείνους που ήθελαν να άγουν τη ζωή τους θετικά και με ευχάριστα αποτελέσματα. Και αν δεν υπήρχα εγώ το ‘κακό’ παράδειγμα τότε οι άνθρωποι θα επέλεγαν  τα υλικά αποκτήματα πάνω από την αγάπη, θα επέλεγαν να σπάμε συμβόλαια αντί να τα κρατάνε, θα επέλεγαν να κονταροχτυπιούνται αντί να αγκαλιάζονται, θα επέλεγαν το μίσος πάνω από την αλληλεγγύη».

«Δε θα έλεγα ότι είσαι το ‘κακό’ παράδειγμα. Τον τελευταίο καιρό που συνεργαζόμαστε τόσο στενά οι δύο μας, αισθάνομαι ότι έχεις μια τεράστια δύναμη και τέτοια εμβέλεια σε αυτά που εκπέμπεις που η λειτουργία μου βγαίνει πια μόνο από την πηγή της χαράς. Και ξέρεις κάτι; Παρασύρω και τους άλλους γύρω μου και οι σχέσεις μου έχουν δυναμώσει και βελτιωθεί. Ναι, θυμάμαι στην αρχή που σε γνώρισα σε φοβήθηκα. Η χαρά σου άρχισε να απειλεί το υποσυνείδητο. Σήμερα όμως έχω καταλάβει το εξής: αν πριν καιρό έσπρωχνα μακριά τα ευχάριστα συναισθήματα είναι επειδή εκείνα δημιουργούσαν ασταμάτητες αλλαγές και οι αλλαγές χρειάζονται σθένος. Τα έσπρωχνα μακριά γιατί το φως που έφεραν μαζί τους έκαναν μια έντονη αντίθεση στο σκοτάδι μου, που νόμιζα ότι θα τυφλωθώ. Φοβήθηκα τη χαρά γιατί φώτιζε  τον πόνο για να μου τον πάρει,  και γω είχα μάθει στον πόνο. Σαν να είχα εθιστεί. Μετά όμως ήρθες εσύ. Με γοήτευσες και με έκανες να δω πως ναι, τα θετικά συναισθήματα μπορεί να κάνουν περισσότερο θόρυβο, μπορεί να έχουν μια εκτυφλωτική λάμψη όμως σήμερα δεν πέφτω τόσο εύκολα στις συναισθηματικές παγίδες που μου στήνουν οι καταστάσεις ή οι άνθρωποι. Σήμερα δεν συμβιβάζομαι με λιγότερα, σήμερα έχω μεγαλώσει για να χωράω στο κουτί που κάποτε με φιλοξενούσε.  Το έκαψα το κουτί, στο ‘πα, δεν στο ‘πα;  Αλλά τι σου λέω, σίγουρα το έχεις καταλάβει. Συγκάτοικοι είμαστε. Και είδες τι ωραία παράτησα και το κοπάδι. Ναι, τα κάνω όλα αλλιώς πια. Αυτή η ευφορία που υπάρχει στο σπίτι μας δεν υπήρχε ποτέ. Όλα είναι τόσο καθαρά, τόσο τακτοποιημένα. Ούτε χάος, ούτε σκουπίδια».

«Σε ευχαριστώ. Χαίρομαι που κάποιος εκτιμά την ύπαρξή μου και δεν τη θεωρεί απειλητική. Μακάρι ο κόσμος να μάθαινε περισσότερα πράγματα για μένα».

«Θα μάθει, Καρδιά μου, και θα σε ευγνωμονεί. Θα μάθει πως, μαζί σου, μπορεί να αποκτήσει ανθεκτικότητα. Θα μάθει να μην καταναλώνει άσκοπα ενέργεια και να μην  εξαντλεί τα ενεργειακά του αποθέματα στον συναισθηματικό τομέα. Θα μάθει να ρυθμίζει τα συναισθήματά του μέσω εσένα με τέτοιον θετικό τρόπο ώστε και το δικό του σπίτι να προετοιμάζεται, να ανακάμπτει και να προσαρμόζεται σε οτιδήποτε προβλήματα ή αντιξοότητες του χτυπήσουν την πόρτα. Οι άνθρωποι θα βιώνουν στιγμές που θα αισθάνονται ότι βρίσκονται  στην κορυφή του κόσμου. Θα μάθουν να διατηρούν την ψυχραιμία και τη διαύγειά τους ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Με σένα, Καρδιά μου, η ζωή γίνεται ένα θαύμα, γιατί εσύ είσαι ένα θαύμα από μόνη σου».

«Σε ευχαριστώ πολύ για αυτά που λες. Ποτέ δεν περίμενα να κάνω τέτοια καλή συνεργασία με τη Λογική».

«Εσύ με δίδαξες Καρδιά μου και εγώ έγινα πιστός σου ακόλουθος. Και κοίτα που φτάσαμε. Τι θαύματα κάναμε μαζί».

«Και έχουμε να κάνουμε ακόμη περισσότερα».

«Σίγουρα Καρδιά μου, τώρα που έμαθα ότι υπάρχεις και το τι μπορούμε να κάνουμε μαζί, κανείς δε μας σταματά».

omorfizoi