Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

Είναι εκείνοι που τινάζονται σε κάθε χτύπο του τηλεφώνου ή της πόρτας τους, περιμένοντας εσένα. Να ακούσουν τη φωνή σου, να μάθουν τα νέα σου


Εκείνοι οι θαυμαστοί  άνθρωποι με το ρυτιδιασμένο χαμόγελο…. - της Χριστίνας Σταθάκου
Σε κράτησαν στα χέρια τους πρώτη φορά και χαμογελούσαν σαν μικρά παιδιά…
Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι μετά τους γονείς σου που έμαθαν την ύπαρξή σου και δεν μπόρεσαν ποτέ να κρύψουν τη χαρά τους και την απέραντη αγάπη τους σε ένα πλάσμα που δεν είχαν καν ακόμα γνωρίσει.
Σαν παιδί πάντα σε κακομάθαιναν. Σου έδωσαν το πρώτο σου χαρτζιλίκι που το κοιτούσες περήφανος νομίζοντας ότι το κέρδισες δικαιωματικά. Έτσι! Γιατί απλά ήσουν ο αγαπημένος τους. Πάντα ήταν διαφορετικά ωραίο το χαρτζιλίκι του παππού και της γιαγιάς! Κατέφευγες στην αγκαλιά τους να βρεις παρηγοριά και να γλιτώσεις από τις τιμωρίες των γονιών σου. Σε κάθε σκανταλιά σε υποστήριζαν όντας πάντα συνεργοί σου και ας γνώριζαν ότι είχες άδικο. Όπως πάντα, έβρισκαν και τον τρόπο να σου δείξουν το σωστό δρόμο με υπομονή και με αγάπη. Σε φρόντιζαν σαν το πολυτιμότερο δώρο και σου μετέφεραν τις ίδιες αξίες και αρχές που πέρασαν και στις ψυχές των γονιών σου. Περήφανοι και δυνατοί πάντα, ακόμα και στη σάρωση του χρόνου, η παράξενη θέληση και δύναμη τους παραμένει αναλλοίωτη.
Οι ιστορίες τους ανάρπαστες, βγαλμένες από παραμύθια ή από δραματικές ταινίες. Πιο δυνατά από τα παραμύθια, πιο έντονα από τις εικόνες. Η φτώχεια, ο πόλεμος, τα δύσκολα χρόνια που έζησαν, ζωγράφισαν τις ρυτίδες τους με τα πιο βαθιά αυλάκια της σοφίας και την εσωτερικής δύναμης. Οι εμπειρίες τους δασκάλεψαν, οι κακουχίες τους πείσμωσαν και βρέθηκαν ένα βροχερό απόγευμα μετά από πολλά χρόνια επούλωσης των πληγών τους να σου μεταφέρουν τα έντονα βιώματα τους. Και εσύ τους θαυμάζεις, τους εκτιμάς, είναι οι θαυμαστοί άνθρωποι σου με το ρυτιδιασμένο της ατέλειωτης νιότης και της δίψας για ζωή.
Και όμως! Είναι εκείνοι οι ίδιοι θαυμαστοί άνθρωποι που τώρα κρυφοκοιτάζουν τη ζωή τους μέσα από τις ξεχασμένες κουρτίνες του σπιτιού τους. Είναι εκείνοι που τινάζονται από την κουνιστή πολυθρόνα τους σε κάθε χτύπο του τηλεφώνου ή της πόρτας τους, περιμένοντας εσένα. Να ακούσουν τη φωνή σου, να μάθουν τα νέα σου, να σου δώσουν την πολύτιμη ευχή τους.
Είναι οι ίδιοι θαυμαστοί άνθρωποι που κοιτάζουν σκυθρωποί παλιές φωτογραφίες και αναπολούν τις έντονες στιγμές του παρελθόντος που τους στιγμάτισαν, που τους έδωσαν ταυτότητα, που σχημάτιζαν στο καλοσυνάτο πρόσωπό τους βαθιά ρυτιδιασμένα αυλάκια. Μετρώντας κάθε ρυτίδα χαράς, πόνου, ευτυχίας και θλίψης χωμένοι στη σιωπή της μοναξιάς, ακούγοντας μόνο τον άψυχο αντίλαλο των παλιών επίπλων και των τοίχων του σπιτιού τους.
Και εσύ αναρωτιέσαι τι μπορείς να κάνεις; Τους ξεχνάς παρασυρμένος από τη σκληρή ρουτίνα της καθημερινότητας, τους μαλώνεις που σε φροντίζουν και σε περιποιούνται ακόμα σαν μικρό παιδί, αγνοείς και αγανακτείς με τις συνεχείς συμβουλές τους.
Κάνε τους μόνο αυτό το δώρο… την παρουσία σου. Θα το εκτιμήσουν.
Και όταν σε αντικρύσουν στην πόρτα τους ανυπομονώντας να σε δουν και να κρατηθούν στην αγκαλιά σου όπως και εσύ κάποτε μικρός, να είσαι σίγουρος ότι το ρυτιδιασμένο τους χαμόγελο θα λάμψει και θα απλωθεί στο χαρωπό πρόσωπό τους, με τρόπο που θα μοιάζει πλέον παιδικό.
Άλλωστε μην ξεχνάς ότι ο χρόνος γρήγορα κυλά και το ρυτιδιασμένο σου χαμόγελο θα θέλεις να είναι πάντα απλωμένο και λαμπερό έχοντας στο πλευρό σου τους αγαπημένους σου.
Της Χριστίνας Σταθάκου
omorfizoi

H Θεσσαλονίκη μίλησε, σειρά της Αθήνας να φωνάξει



Με κεντρικό σύνθημα «η Θεσσαλονίκη μίλησε, σειρά της Αθήνας να φωνάξει» το διαφημιστικό σποτ του συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία στην Αθήνα είναι από χθες «στον αέρα».
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, κεντρικό διακύβευμα του συλλαλητηρίου θα είναι η μη χρησιμοποίηση του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία του γειτονικού κράτους κα η απάλειψη κάθε αλυτρωτικού άρθρου από το σύνταγμα των Σκοπίων.
arouraios

ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΙΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ





Ποιός μας έδωσε τις πεποιθήσεις μας;


Ένας βοσκός είχε πάρα πολλά αρνάκια. Τόσα που δεν φαντάζεσαι. Κάθε μέρα φυσικά έσφαζε και μερικά απ’ αυτά. Τα προβατάκια με το λίγο μυαλό που ‘χαν, προσπαθούσαν να ξεφύγουν, διότι όσο προβατάκια και αν ήταν, κάποιο ελάχιστο ένστικτο επιβίωσης το είχαν.
Ο βοσκός λοιπόν παρατήρησε ότι πολλά απ’ τα πρόβατά του χανόντουσαν, άλλα τρέμανε από τον φόβο τους και άλλα φεύγανε προς το δάσος όπου τα έτρωγαν οι λύκοι. Κατάλαβε λοιπόν ότι χρειαζότανε πολλούς υπηρέτες για να τα φυλάνε, πράγμα που θ’ ανέβαζε κατά πολύ τα έξοδα του. Τότε σκέφτηκε κάτι πολύ απλό.
Υπνώτισε τα αρνάκια του και τους φόρτωσε εμφυτεύσεις
Τους έδινε στο καθένα διαφορετικό μυαλό. Στο ένα έλεγε «Δεν είσαι αρνί εσύ, εσύ είσαι άνθρωπος». Στο άλλο έλεγε «Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς για το αν θα σε φάνε, εσύ είσαι λιοντάρι» Σε κάποιο άλλο είπε «Δεν θα σε σκοτώσουν εσένα όπως τα άλλα, εσύ είσαι τίγρης». μετά απ αυτό όλα τ’ αρνάκια άρχισαν να συμπεριφέρονται, ανάλογα με τις εμφυτεύσεις και τα έγγραμα που τους είχε δώσει.
Ο Βοσκός όχι μόνο βρήκε την ησυχία του και ηρέμησε, διότι δεν έφευγε κανένα αρνάκι πλέον απ το μαντρί, αλλά μπορούσε και να σκοτώσει κάποια, χωρίς τα άλλα να ανησυχούν, αφού πίστευαν πλέον πως το ένα ήταν λιοντάρι ή τίγρης. Επίσης τους είχε εμφυτεύσει τον Παράδεισο και την Κόλαση για να είναι πειθήνια και να περιμένουν κάποια ανταμοιβή.
Πολλά μάλιστα γελούσαν και λέγανε «χα χα κοίτα τι παθαίνουν τα αρνάκια»
Τώρα πια κανένα δεν δραπέτευε, όλα ήταν υποτακτικά κι υπάκουα.
1-2 προβατάκια όμως αναρωτιούνταν
«Ποιός μας έδωσε τις εμφυτεύσεις που έχουμε;»
Οι Βολαδόρες – Τα Αρπακτικά (Don Juan Matus)
-Τι είναι αυτό, δον Χουάν, ρώτησα. Βλέπω παντού γύρω μου σκιές, σκιές που ξεγλιστρούν.

– Α, είναι το σύμπαν στην ολότητά του, απάντησε. Ασύγκριτο, μη γραμμικό, πέρα από το βασίλειο της σύνταξης. Οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού ήταν οι πρώτοι που διέκριναν αυτές τις φευγαλέες σκιές, κι έτσι παρακολούθησαν τις κινήσεις τους. Τις είδαν όπως τις βλέπεις κι εσύ, και τις είδαν επίσης σαν ενέργεια που ρέει στο σύμπαν. Και ανακάλυψαν κάτι υπερβατικό.
Σώπασε και με κοίταξε. Οι παύσεις του ήταν πολύ καίριες. Σώπαινε πάντα όταν εγώ ένιωθα να κρέμομαι από μια κλωστή.
-Τι ανακάλυψαν δον Χουάν; τον ρώτησα.

-Ανακάλυψαν πως έχουμε έναν ισόβιο σύντροφο, απάντησε με όση σαφήνεια μπορούσε. Ενα αρπακτικό, που ανέβηκε από τα βάθη του κόσμου και πήρε τον έλεγχο της ζωής μας. Τα ανθρώπινα όντα είναι αιχμάλωτοί του. Τούτο το αρπακτικό, που είναι πολλοί άρπαγες μαζί, είναι κύριος και αφέντης μας. Μας έκανε υπάκουους, αβοήθητους. Οταν πάμε να διαμαρτυρηθούμε, καταπνίγει τις διαμαρτυρίες μας. Κι όταν θελήσουμε να δράσουμε ανεξάρτητα, απαιτεί να μη δράσουμε καθόλου. Το γυροφέρνω τόση ώρα για να σου πω ότι κάτι μας κρατά αιχμαλώτους. Κι είμαστε όντως αιχμάλωτοι, δεσμώτες! Αυτό ήταν ένα ενεργειακό γεγονός για τους σαμάνους του Μεξικού.
– Και γιατί μας κυρίευσε αυτό το αρπακτικό με τον τρόπο που μου περιγράφεις δον Χουάν; τον ρώτησα. Κάποια λογική εξήγηση πρέπει να υπάρχει.
-Υπάρχει μια εξήγηση, μου αποκρίθηκε τότε σοβαρά. Και είναι η απλούστερη εξήγηση στον κόσμο. Αυτές οι οντότητες μας κυρίευσαν επειδή είμαστε η τροφή τους και μας απομυζούν ανελέητα γιατί είμαστε τα μέσα συντήρησής τους. Κι όπως εμείς εκτρέφουμε κοτόπουλα σε ορνιθοτροφεία, έτσι και τα αρπακτικά εκτρέφουν εμάς σε ανθρωποτροφεία. Έτσι έχουν πάντα άφθονο φαγητό.
– Οχι, όχι, όχι, άκουσα τον εαυτό μου να κραυγάζει. Είναι παράλογο δον Χουάν. Είναι τερατώδες αυτό που λες. Απλώς δεν μπορεί να ‘ναι αλήθεια, για τους μάγους τους κοινούς ανθρώπους ή οποιονδήποτε άλλο!
-Γιατί όχι; έκανε ήρεμα ο δον Χουάν. Γιατί όχι; επειδή σε εξοργίζει;
-Ναι, με εξοργίζει! απάντησα αμέσως. Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι τερατώδεις!

-Καλά, μου είπε, όμως δεν τα άκουσες όλα ακόμη. Περίμενε λίγο, να δεις πως θα νιώσεις. Θα σε βομβαρδίσω. Θα κάνω δηλαδή στο μυαλό σου τρομακτικές επιθέσεις, ασύλληπτες εφόδους. Και μη θαρρείς πως μπορείς να σηκωθείς και να φύγεις, γιατί είσαι εγκλωβισμένος. Οχι γιατί σε κρατάω εγώ αιχμάλωτο, αλλά επειδή υπάρχει κάτι μέσα σου που θα σε εμποδίσει να φύγεις, ενώ ένα άλλο κομμάτι σου θα γίνει αληθινά έξω φρενών. Γι αυτό, θωράκισε τον εαυτό σου.
Κάνω έκκληση στο αναλυτικό σου μυαλό, είπε ο δον Χουάν. Σκέψου για μια στιγμή και πες μου: Πως εξηγείς την αντίφαση ανάμεσα στη νοημοσύνη του ανθρώπου που μηχανεύεται, οργανώνει και κατασκευάζει και την ηλιθιότητα των συστημάτων των πεποιθήσεων και δοξασιών του ή την ηλιθιότητα της αντιφατικής συμπεριφοράς του; Οι μάγοι πιστεύουν ότι τα αρπακτικά μας έχουν δώσει τα συστήματα πεποιθήσεων που ασπαζόμαστε, τις ιδέες μας για το καλό και το κακό, τα κοινωνικά μας ήθη. Τα αρπακτικά είναι που δημιούργησαν τις ελπίδες τις προσδοκίες μας, το όραμα της επιτυχίας, τον εφιάλτη της αποτυχίας. Αυτά τα αρπακτικά μας έδωσαν την πλεονεξία, την απληστία και τη δειλία μας. Είναι τα αρπακτικά αυτά που μας κάνουν αυτάρεσκους, κοινότοπους και εγωπαθείς.
-Μα πως μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά, δον Χουάν; τον ρώτησα, ενώ τα λόγια του μ’ είχαν θυμώσει ακόμη περισσότερο. Τι κάνουν δηλαδή; Τα ψιθυρίζουν στ’ αυτί μας όλα αυτά όταν κοιμόμαστε;
-Οχι δεν το κάνουν έτσι. Αυτό είναι βλακώδες! Απάντησε χαμογελώντας ο δον Χουάν. Είναι απείρως πιο ικανά και συγκροτημένα. Για να μας κρατούν υπάκουους, μειλίχιους κι ανίσχυρους, τα αρπακτικά χρησιμοποιούν ένα καταπληκτικό τέχνασμα – καταπληκτικό από άποψη στρατηγικής φυσικά. Είναι ένα φρικτό τέχνασμα για όσους το υφίστανται. Μας έδωσαν το μυαλό τους! Μ’ άκουσες; Τα αρπακτικά μας έδωσαν το μυαλό τους, που έγινε και δικό μας.
Το μυαλό των αρπακτικών είναι ταραγμένο, αντιφατικό, σκυθρωπό, πλημμυρισμένο από το φόβο μην αποκαλυφθεί από στιγμή σε στιγμή. Ξέρω πως μολονότι δεν πείνασες ποτέ, συνέχισε, ανησυχείς για το πως θα εξασφαλίσεις την τροφή σου, κάτι που δεν είναι παρά η ανησυχία του αρπακτικού που φοβάται μήπως ανά πάσα στιγμή αποκαλυφθεί το τέχνασμά του και του αρνηθούν την τροφή που έχει τόση ανάγκη. Μέσω του ανθρωπίνου νου, που άλλωστε είναι ο δικός τους νους, τα αρπακτικά εισάγουν στη ζωή των ανθρώπινων όντων οτιδήποτε τα εξυπηρετεί. Με τον τρόπο αυτό κατορθώνουν να αποκτήσουν λίγη ασφάλεια, που λειτουργεί σαν ασπίδα απέναντι στο φόβο τους.
-Δεν είναι ότι δεν μπορώ να δεχτώ τη φαινομενική αξία όσων λες δον Χουάν, είπα. Θα μπορούσα, αλλά υπάρχει κάτι τόσο αηδιαστικό σ’ αυτό τον ισχυρισμό, που με απωθεί και με αναγκάζει να κρατήσω αντίθετη στάση, να επιχειρήσω να σε αντικρούσω. Αν είναι αλήθεια πως μας τρώνε πως το κάνουν;
Μου εξήγησε ότι οι μάγοι βλέπουν τα ανθρώπινα όντα σαν παράξενες, φωτεινές σφαίρες ενέργειας, που καλύπτονται ολόκληρες από ένα λαμπερό περίβλημα, κάτι σαν λούστρο, σαν επίχρισμα, ένα κάλυμμα που εφαρμόζει σφιχτά στο κουκούλι της ενέργειάς τους. Συνέχισε λέγοντας πως αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι που καταναλώνουν τα αρπακτικά, και πως όταν ένα ανθρώπινο ον φτάσει στην ενηλικίωση, το μόνο που απομένει από αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι μια στενή λωρίδα που φτάνει από το έδαφος ως τις άκρες των δαχτύλων των ποδιών.
Αυτή η λωρίδα επιτρέπει στην ανθρωπότητα να επιζήσει, μόλις και μετά βίας.Σαν να ‘βλεπα όνειρο, άκουσα τον δον Χουάν Μάτους να μου εξηγεί ότι, απ’ όσο ήξερε, ο άνθρωπος είναι το μοναδικό είδος που διαθέτει το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης έξω από το φωτεινό του κουκούλι. Γίνεται επομένως εύκολο θύμα μιας διαφορετικής επίγνωσης όπως είναι η σκληρή επίγνωση του αρπακτικού.
Στη συνέχεια έκανε την πιο δυσοίωνη δήλωση που είχα ακούσει ποτέ από τα χείλη του. Μου είπε ότι αυτή η στενή λωρίδα επίγνωσης αποτελεί τον πυρήνα της αυτοανάκλασης, όπου εγκλωβίζεται αμετάκλητα ο άνθρωπος. Με τον επιδέξιο χειρισμό της αυτοανάκλασης, της μοναδικής λάμψης επίγνωσης που αφήνουν στον άνθρωπο τα αρπακτικά δημιουργούν αναλαμπές επίγνωσης, τις οποίες στη συνέχεια καταναλώνουν με αδίστακτο, ληστρικό τρόπο. Μας φορτώνουν με ανόητα προβλήματα που αναγκάζουν εκείνες τις αναλαμπές επίγνωσης να γεννηθούν, και κατορθώνουν μ’ αυτό τον τρόπο να μας κρατούν ζωντανούς, ώστε να μπορούν να τρέφονται από την ενεργειακή αναλαμπή των ψευδοανησυχιών μας.
-Τον ρώτησα: γιατί οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού, όπως και όλοι οι σύγχρονοι σαμάνοι, μολονότι βλέπουν τα αρπακτικά δεν κάνουν τίποτα γι’ αυτό;
-Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσαμε να κάνουμε γι’ αυτό εσύ ή εγώ, μου απάντησε θλιμμένα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποκτήσουμε αυτοπειθαρχία και να τη φτάσουμε σ’ ένα σημείο όπου δε θα μπορούν να μας αγγίξουν. Πως μπορείς να ζητήσεις από τους συνανθρώπους σου να ακολουθήσουν μια τόσο αυστηρή αυτοπειθαρχία; Θα σε περιγελάσουν και θα σε γελοιοποιήσουν, ενώ οι πιο επιθετικοί θα σε μαυρίσουν στο ξύλο. Κι όχι τόσο επειδή δεν θα σε πιστέψουν.
Κάπου στα βάθη κάθε ανθρώπινου όντος υπάρχει η προγονική γνώση της ύπαρξης των αρπακτικών. Το ξέρουν τα σπλάχνα σου… Οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού είδαν τα αρπακτικά. Τα ονόμασαν ιπτάμενους επειδή κάνουν βουτιές στον αέρα. Δεν είναι όμορφο θέαμα. Μεγάλες, αδιαπέραστες σκιές που σκίζουν τον αέρα. Μετά προσγειώνονται βαριά στο έδαφος. Οι σαμάνοι προβληματίστηκαν πολύ για το πότε εμφανίστηκαν στη γη. Είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος ήταν κάποτε ένα τέλειο ον, ικανό να επιτελέσει με θαυμαστή διορατικότητα άθλους επίγνωσης που στις μέρες μας έχουν τη μορφή μύθων και θρύλων. Κι έπειτα όλα χάθηκαν κι έχουμε τώρα έναν άνθρωπο σε καταστολή.
Τι λες τώρα, δον Χουάν; τον ρώτησα άψυχα.
-Αυτό που λέω είναι πως δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάποια συνηθισμένα αρπακτικά. Είναι πολύ έξυπνα, πολύ συγκροτημένα. Χρησιμοποιούν πολύ μεθοδικά το σύστημα που θα μας εξουδετερώσει. Ο άνθρωπος, το μαγικό ον που προορίζεται να γίνει, παύει να είναι πλάσμα μαγικό. Δεν είναι παρά ένα κομμάτι κρέας. Δεν υπάρχουν πια άλλα όνειρα γι’ αυτόν, πέρα από τα όνειρα ενός ζώου αναθρεμμένου για να γίνει κάποτε ένα κομμάτι κρέας, κοινότοπα, συμβατικά, ηλίθια.

Καρλος   Καστανεντα


espadozero

Η αληθινή ζωή είναι η δική μας η ζωή. Αυτή που ζούμε όλοι μας. Με τα πάνω μας και τα κάτω μας.

Πόσες φορές ως τώρα έχεις βάλει ερωτήματα στον εαυτό σου όπως: «Γιατί σε μένα;» «Γιατί αυτό;» «Γιατί τόση ατυχία;» Πόσες φορές ακόμη έχεις καταλήξει σε συμπεράσματα όπως: «Είμαι πολύ άτυχος». «Μόνο σε μένα συμβαίνει αυτή η συμφορά». «Η ζωή μου είναι μια κόλαση». «Αν είχα την τύχη του ….». «Αν μπορούσα να ζω σαν τον …..»  «Αν ο σύντροφός μου ήταν σαν τον άνδρα της ….».
Νομίζω πως όλοι μας έχουμε ξεστομίσει πολλά τέτοια «αποφθέγματα»  ιδιαίτερα όταν περνάμε μια κρίση, μια καταθλιψούλα, μια δοκιμασία.
Είναι γεγονός πως ο άνθρωπος καθώς βιώνει τη ζωή του, αποζητά όλες εκείνες τις ποιότητες που αρχίζουν από «ευ».  Ευτυχία, ευλογία, ευκολία, εύνοια, ευρυθμία, ευπορία, ευστροφία,  ευτολμία, ευφυΐα, ευχέρεια, ευφράδεια, ευψυχία και άλλα παρόμοια.  Από πολύ νωρίς (μέχρι τα 7 του χρόνια )  διαμορφώνει μια εξάρτιση από όλα τα «ευ».  Καθώς προχωρά ο χρόνος και το μικρό παιδί μεγαλώνει, παρατηρεί σαν τέλειος παρατηρητής που είναι πως όλοι γύρω του πασχίζουν να κατακτήσουν όλες αυτές τις έννοιες και εστιάζεται στο κυνήγι του θησαυρού των «ευ».
Μέσα στην πρώτη κιόλας δεκαετία της ζωής του έχει καταλήξει πως ο θησαυρός αυτός δεν πιάνεται και σαν πολύ κακός ερμηνευτής που είναι αρχίζει να πιστεύει πως όλοι οι άλλοι καταφέρνουν να πάρουν μερίδιο του θησαυρού εκτός από εκείνο.  Τι πλάνη!  Πόσο η κοινωνία μας διαστρεβλώνει την πραγματικότητα!  Πόσο τα μέσα υποβοηθούν έως και διαμορφώνουν αυτή τη πλάνη!  Πόσο οι γονείς υποστηρίζουν το συμπέρασμα αυτό, διατηρώντας και οι ίδιοι τη λανθασμένη πεποίθηση που διαμόρφωσαν όταν ήταν μικρά παιδιά!
Η αληθινή ζωή δεν είναι αυτή που περιγράφεται στα ρομάντζα και στις διαφημίσεις.  Η αληθινή ζωή είναι η δική μας η ζωή. Αυτή που ζούμε όλοι μας.  Με τα πάνω μας και τα κάτω μας.  Με τις όμορφες αλλά και τις άσχημες μέρες της.  Με τη λύπη και τη χαρά.  Με τη μέρα και τη νύχτα. Με την ανατολή μα και τη δύση. Με την αρρώστια και την υγεία.  Με όλα αυτά να πηγαίνουν χέρι-χέρι και πότε το ένα να προπορεύεται του άλλου.  Και πάλι απ’ την αρχή.
Αν για λίγο σταθούμε και κοιτάξουμε για να δούμε, ακούσουμε για να μάθουμε, παρατηρήσουμε για να επεξεργαστούμε, μήπως τότε πραγματικά θα συμπεράνουμε πως η ζωή έχει δυσκολίες, δυσαρέσκειες, δυσμένειες, δυσπιστίες, δυστροπίες, δυσχέρειες και άλλες πολλές ποιότητες που αρχίζουν από «δυς»;  Όχι γιατί κάποιος μας έχει καταραστεί αλλά γιατί το ζητούμενο είναι να μάθουμε να τις ξεπερνάμε.  Έτσι προκύπτει η γνώση.  Έτσι αποκτάται η εμπειρία.  Έτσι ολοκληρώνεται το έργο του ανθρώπου.
Στο κάτω – κάτω ποιος μας είπε πως ο δρόμος είναι εύκολος;  Δεν είναι καλύτερα να τον πάμε χορεύοντας;  Ας παραμένουμε λοιπόν στον χορό της ζωής με ελπίδα και επίγνωση.  Η ζωή είναι ωραία!  Η ζωή είναι πρόκληση! Η ζωή είναι το σύνολο των γεγονότων, των περιστάσεων και των ασχολιών κατά τη διάρκεια του βίου.  Είναι το σύνολο των διδαγμάτων της πείραs

Ας αγκαλιάσουμε με ευγνωμοσύνη το γεγονός της Ζωής, τα γεγονότα της ζωής, τα επεισόδια του βίου.  Ας σταθούμε με πίστη και εμπιστοσύνη πως αυτό που μας ταλαιπωρεί τώρα λίγο αργότερα θα είναι μια ανάμνηση.  Και αν πάλι δεν είναι και παραμείνει ως συνέπεια λανθασμένων επιλογών ή «χτυπήματος» της μοίρας ας δούμε τι έχουμε να μάθουμε από αυτό.
Ναι υπάρχουν καταστάσεις που δεν είναι αναστρέψιμες όπως μια απώλεια αγαπημένου για παράδειγμα.  Ας μάθουμε να διαχειριζόμαστε τον πόνο.  Ας μάθουμε να βλέπουμε πάνω και πέρα από τη φαινομενικότητα της ύλης.  Ας βάλουμε την έννοια του υπέρ-συνειδητού στη ζωή μας. Τότε η ζωή αποκτά μια άλλη διάσταση.  Προσεγγίζει αυτό που οι γιαγιάδες μας έλεγαν: «Τι βρέχει ο ουρανός και δεν το πίνει η γη».  Όχι μοιρολατρικά και κακόμοιρα αλλά με σθένος και αποφασιστικότητα.
 Ερατώ Χατζημιχαλάκη
   Πηγή: allazo.gr

Ο μεγάλος νικητής και οι μεγάλοι χαμένοι στη Συρία

Μαριάνθη Πελεβάνη


Ο Αλέξανδρος Κούτσης, ομότιμος καθηγητής Μεσανατολικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, μίλησε στο Tvxs.gr για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα στη Συρία, την εισβολή της Τουρκίας στη χώρα εναντίον των Κούρδων ανταρτών, για το ρόλο της Ρωσίας, τη στάση των ΗΠΑ και τους διαφαινόμενους νικητές και χαμένους...

Καταρχήν ποια είναι η κατάσταση σήμερα στη Συρία και πως διαμορφώνονται πλέον τα συμφέροντα των δυνάμεων, τοπικών και διεθνών, στην περιοχή, μετά την υποχώρηση του Ισλαμικού Κράτους;

Ο πόλεμος κατά του Ισλαμικού Κράτους είχε δύο συμμαχίες. Η μία συμμαχία ήταν μεταξύ των ΗΠΑ, της Σαουδικής Αραβίας και κρατών του κόλπου που στήριζαν τον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους αλλά ταυτόχρονα και την απομάκρυνση του Άσαντ από την εξουσία. Η άλλη συμμαχία ήταν μεταξύ Ρωσίας, Ιράν και Τουρκίας, η οποία πολεμούσε επίσης το Ισλαμικό Κράτος αλλά δεν έθετε θέμα απομάκρυνσης του Άσαντ από την εξουσία. Τώρα με το ΙΚ να υποχωρεί, με την έννοια ότι χάνει τα εδάφη του και όχι τους υποστηρικτές του, οι οποίοι παραμένουν «θερμά» ενεργοί, η συμμαχία που βγαίνει κερδισμένη είναι η συμμαχία Ρωσίας-Ιράν-Τουρκίας. Η άλλη συμμαχία ουσιαστικά έχει χάσει το παιχνίδι σε ό,τι αφορά τον έλεγχο της Συρίας. Έτσι την πρωτοβουλία για την πολιτική λύση του Συριακού προβλήματος έχει αναλάβει η ίδια η Ρωσία σε συνεργασία με το Ιράν και την Τουρκία, καλώντας βέβαια και τη συριακή αντιπολίτευση να συμβάλλει, η οποία όμως δεν το κάνει, με αποτέλεσμα να χαράσσεται μια πολιτική λύση υπό τον αποκλειστικό έλεγχο της Ρωσίας. Η Συρία έτσι μετατρέπεται σε ένα προτεκτοράτο της Ρωσίας. Η Τουρκία τώρα με το Ιράν, για να μην έχει τον αποκλειστικό έλεγχο η Ρωσία, θέλουν να συμμετέχουν κι αυτοί στη διαδικασία. Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα στη Συρία.

Διακρίνετε αντίφαση ή δυσκολία στη στάση της Ρωσίας, δεδομένου ότι είναι ο μοναδικός και μεγάλος σύμμαχος του Άσαντ, ο οποίος όμως κατηγορεί την Τουρκία για επίθεση στη χώρα του;

Η Ρωσία έχει κόκκινες γραμμές αλλά έχει αφήσει κι ένα μεγάλο πεδίο για τη διπλωματία. Ο Άσαντ σίγουρα θα κατηγορήσει την Τουρκία ως εισβολέα, όπως κι έκανε, κατά τον ίδιο τρόπο που κατηγόρησε και τις ΗΠΑ ως εισβολέα. Ο Άσαντ όμως δεν ζήτησε αυτός από τις ΗΠΑ να συμβάλλουν με στρατό στην καταπολέμηση του ISIS, αντίθετα ζήτησε τη συμμετοχή της Ρωσίας και του Ιράν με στρατεύματα για να πολεμήσουν το Ισλαμικό Κράτος. Συνεπώς ο Άσαντ τυπικά, στα πλαίσια της διεθνούς πολιτικής και του διεθνούς δικαίου, είναι αναγκασμένος να δηλώσει ότι αυτοί είναι οι εισβολείς, έτσι ώστε να μην νομιμοποιείται η παρουσία τους στο Συριακό έδαφος, σε αντίθεση με τη Ρωσία και το Ιράν που τους νομιμοποιεί επειδή τους προσκάλεσε ο ίδιος.

Ο Ερντογάν λοιπόν δρα με την κάλυψη του Πούτιν;

Ναι. Η Ρωσία έδωσε το πράσινο φως στην Τουρκία να εισβάλει στο βόρειο τμήμα της Συρίας. Δεν υπήρχε περίπτωση η Τουρκία να επέμβει στη Συρία, χωρίς την έγκριση της Ρωσίας και φάνηκε κι από το γεγονός ότι η Ρωσία απλώς δήλωσε και συνέστησε στην Τουρκία να συγκρατηθεί. Μάλιστα βοήθησε την εισβολή της Τουρκίας με το να αποσύρει από την περιοχή του Αφρίν τα δικά της στρατεύματα.


Ο πρόεδρος της Τουρκίας προειδοποίησε ότι η χώρα του «θα τελειώσει» το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), τις Μονάδες Προστασίας του Λαού των Κούρδων της Συρίας (YPG) και το κουρδικό συριακό κόμμα PYD «μέχρι να μην απομείνει τίποτα». Τι φοβάται ο Ερντογάν;

Μην ξεχνάμε ότι αυτό όλο προκλήθηκε από τη δήλωση της Αμερικής ότι στοχεύει σε έναν στρατό 30.000 μελών που θα φυλάσσουν τα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία. Αυτή ήταν η αφορμή που η Τουρκία αποφάσισε να αντιδράσει αμέσως και να εισβάλει. Γιατί… Πρώτον, η Τουρκία θεωρεί τους Κούρδους της Συρίας συνεργάτες του PKK και άρα η ενίσχυσή τους στη Βόρεια Συρία θα προκαλέσει προβλήματα με τους Κούρδους και το PKK στο δικό τους έδαφος. Συνεπώς θα κάνει ό,τι μπορεί για να αποδυναμώσει τους Κούρδους της Συρίας. Δεύτερον θέλει να εμποδίσει την προέλαση των Κούρδων, διότι αν οι Κούρδοι επιτύχουν, θα αποκόψουν την Τουρκία γεωγραφικά από τον αραβικό χώρο. Αν δείτε τον χάρτη που είναι το Αφρίν, υπάρχει μια λωρίδα που ενώνει την Τουρκία με την Συρία, αν αυτή η λωρίδα πέσει στα χέρια των Κούρδων, τότε η Τουρκία θα αποκοπεί από τον αραβικό χώρο, ουσιαστικά η Τουρκία δεν θα μπορεί να ασκήσει μια αραβική πολιτική. Τρίτον η Τουρκία θέλει να εμποδίσει τους Κούρδους να ενώσουν τα τρία καντόνια που ελέγχουν στη Ροζάβα, σε μια ενιαία ζώνη, η οποία θα βρίσκεται στο νότιο τμήμα των συνόρων της κι από όπου θα μπορούν να απειλούν την Τουρκία και να βοηθούν τους Κούρδους της Τουρκίας. Αυτοί είναι οι στρατηγικοί στόχοι της Τουρκίας. Και βέβαια αυτό που θέλει να πετύχει η Τουρκία είναι, αφού αποδυναμώσει τους Κούρδους, να δημιουργήσει η ίδια μια ζώνη ασφαλείας στην περιοχή των Κούρδων, την οποία θα ελέγχει. Μην ξεχνάτε ότι αυτό ήταν το αίτημα του Ερντογάν από όταν ξεκίνησε η εξέγερση κατά του Άσαντ, το οποίο βέβαια είχαν απορρίψει η Αμερική, το ΝΑΤΟ και η Ρωσία. Σε επίπεδο τώρα πολιτικού στρατηγικού στόχου, όσο ο Ερντογάν εμφανίζεται ο εγγυητής της ασφάλειας της Τουρκίας ενισχύει την εθνικιστική βάση του. Μην ξεχνάμε ότι πλησιάζουν εκλογές στην Τουρκία και ταυτόχρονα πρέπει να αποδυναμώσει τους Κούρδους της Τουρκίας, οι οποίοι ήταν αυτοί που τον εμπόδισαν να έχει την αυτοδυναμία στον πρώτο γύρο των προηγούμενων εκλογών. Θέλει λοιπόν να τους απονομιμοποιήσει με κάθε τρόπο, έτσι ώστε να είναι ενισχυμένος και άρα νικητής στις επερχόμενες εκλογές.


Τι θα κάνουν τώρα οι Αμερικανοί; Ποιοι είναι οι δικοί τους στόχοι;

Τι μπορούν να κάνουν οι ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ δεν θέλουν να ανακατευτούν ξανά με πόλεμο στο χώρο της Μέσης Ανατολής. Αυτά που πάθανε στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, δεν θέλουνε να τα πάθουνε και στη Συρία. Με τον Ερντογάν δεν μπορούν να κάνουνε και πολλά, διότι τον έχουνε ανάγκη, δεδομένου ότι είναι ένας σημαντικός στρατηγικός σύμμαχος στο ΝΑΤΟ. Δεύτερον δεν έχουνε μια ισχυρή στρατιωτική δύναμη μέσα στη Συρία που θα τους βοηθούσε. Και τρίτον η Ρωσία δεν θα επιτρέψει στην Αμερική, να επιστρέψει στη Μέση Ανατολή ως μια ισχυρή δύναμη που ελέγχει την περιοχή. Επομένως πολύ λίγα μπορούν να κάνουν οι Αμερικανοί, αν δεν είναι διατεθειμένοι να πάνε σε στρατιωτική σύγκρουση. Αναγκαστικά θα δεχθούνε τον περιορισμένο στόχο της Τουρκίας που είναι να ακυρώσει τη συγκρότηση μιας αυτόνομης κουρδικής περιοχής στο βόρειο τμήμα της Συρίας.
Και τελικά πιστεύω ότι θα δεχθούν την πρόταση του Ερντογάν για τον μερικό έλεγχο της περιοχής, τον πλήρη θα έχει όμως η Ρωσία. Γι αυτό και η Ρωσία δεν θα επιτρέψει τη διάσπαση της Συρίας και αυτό θα επιτευχθεί μόνο όταν όλες οι περιοχές θα βρίσκονται υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης της Δαμασκού, είτε επικεφαλής αυτής θα είναι ο Άσαντ είτε κάποιος άλλος.

Κατά την άποψή σας οι Κούρδοι, στην προηγούμενη φάση είχαν άλλη επιλογή, πέραν του να συνεργαστούν και να εξοπλιστούν από τις ΗΠΑ;

Καταρχήν, όπως γνωρίζουμε, υπάρχει ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός που συνεργαζότανε με τους Τούρκους και ο Δημοκρατικός Συριακός Στρατός, στον οποίο συμμετέχουν και οι Κούρδοι και στηρίζουν οι Αμερικανοί. Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός συντάσσεται με την Τουρκία εναντίον του Δημοκρατικού Συριακού Στρατού. Κατά την περίοδο του Ισλαμικού Κράτους πιστεύω πως οι Κούρδοι δεν είχαν άλλη επιλογή. Ο Ασαντ σε εκείνη τη φάση έπαιξε ένα παιχνίδι. Δεδομένης της εξέγερσης εναντίον του και της εμφάνισης του Ισλαμικού Κράτους έδωσε περιθώριο στους Κούρδους να ενεργοποιηθούν ενάντια του ΙΚ. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια και δεδομένου ότι ο Ασαντ ήταν αποδυναμωμένος, αναγκάστηκαν οι Αμερικανοί να επέμβουν και να στηρίξουν τους Κούρδους ενάντια στο ΙΚ, γιατί αυτός ήταν ο βασικός τότε στόχος τους. Η καταπολέμηση του ISIS. Καθώς αποδυναμώθηκε το ΙΚ και ο Ασαντ ενισχύθηκε, θέλει τώρα να επιβληθεί στο σύνολο της συριακής περιοχής, άρα και της Κουρδικής, όπου οι Κούρδοι αφού κατάφεραν πρώτα να απελευθερώσουν την περιοχή, είχαν αρχίσει να σκέφτονται την αυτονομία, ένα νέο Σύνταγμα, ανεξάρτητες εκλογές, κ.λπ. Έτσι βρέθηκαν και σε δύσκολη θέση οι Αμερικανοί. Θέλησαν λοιπόν να δημιουργήσουν έναν στρατό που θα φυλάει το ανεξάρτητο αυτό τμήμα, διασπώντας έτσι και τη Συρία, που είναι και ο βασικός στόχος των νέων συντηρητικών της Αμερικής από τον καιρό του Μπους. Έτσι η σύγκρουση μεταξύ Άσαντ, Αμερικανών και Κούρδων εντάθηκε και η Τουρκία όπως όλοι περιμέναμε εισέβαλε.


Σε κάθε περίπτωση λοιπόν οι ηττημένοι θα είναι οι Κούρδοι και οι μεγάλοι νικητές οι Ρώσοι;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι Κούρδοι. Πρέπει να τονίσουμε ότι οι διεθνείς αντιδράσεις στην επέμβαση της Τουρκίας λίγο πολύ συμπίπτουν. Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ζήτησαν απλώς και αορίστως από την Τουρκία να συγκρατηθεί. Η Ρωσία από την πλευρά της ουσιαστικά έδωσε το πράσινο φως, λέγοντας της κάνε ό,τι νομίζεις αρκεί να μην πειράξεις δικά μου στρατεύματα και συζητάμε στη διάσκεψη του Σότσι στις 29-30 Ιανουαρίου του 2018, όπου αναμένεται να συμμετάσχουν η Ρωσία, η οποία και θα προεδρεύσει, Συρία, η Τουρκία, το Ιράν αλλά και πλευρά των Κούρδων, για τη λύση του Σριακού προβλήματος. Η Ρωσία λοιπόν συζητάει το μέλλον της Συρίας χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ. Είναι ο μεγάλος νικητής. 


Πηγή: tvxs.gr

sioualtec

Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

Αυτή η γη είναι δική μας και δεν μπορεί κανείς να μας την πάρει! Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία! Έτσι πάμε Σύνταγμα...


Σε τούτα δω τα μάρμαρα... μνημόνια δεν χωράνε!
Πάμε Σύνταγμα για τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θράκη, το Αιγαίο, την Κύπρο μας!
Δεν διεκδικούμε τίποτα, αλλά δεν παραχωρούμε τίποτα στους φασίστες εθνικιστές, στους λακέδες των ιμπεριαλιστών στη γειτονιά μας!
Δεν υπάρχουν άχρωμοι Λαϊκοί Αγώνες, ουδέτεροι, αδιάφοροι, επιτροπές και παραεπιτροπές που θα επιβάλουν "πλαίσια" στον αγώνα του λαού μας, που θα σταματήσουν τη λαϊκή οργή!
Στους σημερινούς Κουίσλιγκ, τους κατοχικούς διαχειριστές των μνημονίων απαντάμε: 
Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Απελευθέρωση... Λευτεριά!


Ανδρέας Παπανδρέου: "Το ονομά μας είναι η ψυχή μας"!


Την με κάθε τρόπο και μέσο υπεράσπιση της Πατρίδας, δεν μπορεί κανένας "δικαστής", καμία κατοχική βουλή, κανένας στον κόσμο να την σταματήσει!
Κατά πρόσωπο, χωρίς κουκούλες και προστάτες, υπεράσπιση κάθε σπιθαμής γης της Πατρίδας με ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ!
Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα
κακιά σκουριά δεν πιάνει
μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού
και στ’ αγεριού το πόδι

Εδώ το φως εδώ ο γιαλός
χρυσές γαλάζιες γλώσσες
στα βράχια ελάφια πελεκάν
τα σίδερα μασάνε
Γιάννης Ρίτσος


Μέσω "PRESS-GR"
Από τον Στάθη Παλαιολόγο 
Στον τμηματικό προσδιορισμό της αιγιαλίτιδας ζώνης και την επέκταση των χωρικών υδάτων, αρχής γενομένης από το Ιόνιο, θα προχωρήσει η Ελλάδα, όπως αποκάλυψε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ. 
«Για την αιγιαλίτιδα, εμείς θα προχωρήσουμε στον...
προσδιορισμό της, τμηματικά. Η θεωρία ότι όλα αυτά πρέπει να γίνουν μια και έξω αποδείχτηκε επί δεκαετίες ότι δεν οδήγησε πουθενά. Στο όνομα του μαξιμαλισμού, δηλαδή, δεν γίνεται τίποτα» τόνισε και πρόσθεσε: «Η αιγιαλίτιδα ζώνη έχει μεγάλη σημασία για τον προσδιορισμό της ΑΟΖ με όλες τις χώρες, ιδιαίτερα με την Αλβανία. Η αιγιαλίτιδα ζώνη και τα κυρίαρχα δικαιώματα μας και συμφέροντα είναι υψίστης σημασίας προς όλες τις πλευρές».
Στον κ. Κοτζιά όμως η "απάντηση" έρχεται από τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου. Όπως μπορείτε να δείτε και στο βίντεο, από το 1988, ως πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου απαντούσε στον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης της ΝΔ Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο οποίος είχε κάνει την "ευφυή πρόταση" για τμηματικό προσδιορισμό της υφαλοκρηπίδας  για να γίνουν έρευνες  σε περιοχές που δεν αμφισβητούνται από την Τουρκία και δεν την αφορούν όπως π.χ. ο Αμβρακικός. Εξηγώντας γιατί είναι επικίνδυνη αυτή η πρόταση,  ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αναφερθεί στο ενδεχόμενο να γίνουν έρευνες και γεωτρήσεις "σε χώρους που είναι απολύτως δικοί μας με κάθε έννοια της υφαλοκρηπίδας". 
"Η απάντηση είναι ότι εφόσον κάνετε οτιδήποτε κ. Μητσοτάκη. χαρίζετε τον υπόλοιπο χώρο σε εκείνους. Εάν αρχίσουμε να διαλέγουμε σημεία που δεν θίγουν την Τουρκία, τότε παραδίδουμε το υπόλοιπο εις την Τουρκία. Υπάρχει νομικό προηγούμενο..." είχε επισημάνει ο Α. Παπανδρέου.
Το σχετικό απόσπασμα βρίσκεται μετά το 4' του βίντεο.



 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

stoxasmos-politikh



Guardian: Αν διαβάσετε αυτό το κείμενο, ίσως να μην φάτε ποτέ ξανά κοτόπουλο




Guardian: Αν διαβάσετε αυτό το κείμενο, ίσως να μην φάτε ποτέ ξανά κοτόπουλο













Τα περισσότερα ζώα που προορίζονται για σφαγή, εκτρέφονται με τη βοήθεια υψηλών δόσεων αντιβιοτικών σε καθημερινή βάση. Μέχρι το 2050, η ανοσία στα αντιβιοτικά θα προκαλεί 10 εκατομμύρια θανάτους ετησίως.

Μπορεί οι περισσότεροι να απολαμβάνουν τη γεύση του κοτόπουλου, αλλά είναι ασφαλής τροφή για τον άνθρωπο; Σε άρθρο του ο Guardian αναφέρεται στη βιομηχανία πουλερικών και για την επίδραση των αντιβιοτικών στην υγεία των ανθρώπων. 

Το Gainesville στην Τζόρτζια των ΗΠΑ, θεωρείται η πρωτεύουσα των πουλερικών όλου του κόσμου, αφού εκεί γεννήθηκε η σύγχρονη βιομηχανία κοτόπουλου. Η Τζόρτζια εκτρέφει 1.4 δισεκατομμύρια κοτόπουλα κάθε χρόνο. Στις ΗΠΑ, εκτρέφονται συνολικά 9 δισεκατομμύρια πτηνά κάθε χρόνο. Τα κοτόπουλα εκτρέφονται σε απομακρυσμένους περιφραγμένους αχυρώνες. Eκεί λειτουργούν και τα σφαγεία, όπου μετατρέπονται σε κρέας. 

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η αρθρογράφος Maryn McKenna: 

"Ανακάλυψα τον λόγο για τον οποίο το κοτόπουλο που εκτρέφεται στην Αμερική είναι τόσο διαφορετικό στην γεύση σε σχέση με εκείνα που έφαγα σε άλλα μέρη του κόσμου. 

Στις Ηνωμένες Πολιτείες εκτρέφουμε κοτόπουλα για όλους τους άλλους λόγους εκτός από τη γεύση: για αφθονία, για ταχύτητα κ.ο.κ.. Εδώ και δεκαετίες, ταΐζουμε τα κοτόπουλα και σχεδόν κάθε άλλο ζώο που προορίζεται για κατανάλωση, με μεγάλες δόσεις αντιβιοτικών κάθε μέρα της ζωής τους.

Τα αντιβιοτικά δημιουργούν τις συνθήκες που κάνουν το κοτόπουλο άνοστο. Οι άνθρωποι έχουν μετατρέψει ένα δραστήριο πτηνό που παλιά μεγάλωνε στις αυλές των σπιτιών, σε αργοκίνητο, υπάκουο όγκο πρωτεΐνης, με μύες που συναγωνίζονται εκείνους των bodybuilder στα παιδικά καρτούν. 

Αυτή τη στιγμή, τα περισσότερα ζώα που προορίζονται για κατανάλωση, σε όλο τον πλανήτη, εκτρέφονται με τη βοήθεια μεγάλων δόσεων αντιβιοτικών τις περισσότερες ημέρες της ζωής τους: 63.151 τόνους αντιβιοτικών ετησίως.

Οι αγρότες άρχισαν να χρησιμοποιούν τα φάρμακα επειδή τα αντιβιοτικά επέτρεπαν στα ζώα να μετατρέπουν τις ζωοτροφές σε νόστιμους μύες πιο αποτελεσματικά. 

Έτσι, περισσότερα ζώα άρχισαν να στοιβάζονται σε αχυρώνες και τα αντιβιοτικά βοηθούσαν να είναι προστατευμένα από την πιθανότητα εμφάνισης ασθένειας. Αυτές οι ανακαλύψεις, που ξεκίνησαν με τα κοτόπουλα, δημιούργησαν "αυτό που επιλέγουμε να ονομάσουμε βιομηχανοποιημένη γεωργία".

Οι τιμές κοτόπουλου μειώθηκαν τόσο πολύ, ώστε έγινε το κρέας που οι Αμερικανοί τρώνε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Αλλά και το κρέας που πιθανότατα μεταδίδει τις περισσότερες ασθένεις και προκαλεί ανοσία στα αντιβιοτικά. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κρίση της εποχής μας, που χτυπάει αργά και σταθερά την υγεία των ανθρώπων.

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά είναι μια κρυμμένη επιδημία, εκτός αν έχουν την ατυχία να πάθουν κάποια μόλυνση οι ίδιοι ή κάποιο μέλος της οικογένειάς τους.

Οι λοιμώξεις που είναι ανθεκτικές στην φαρμακευτική αγωγή παραμένουν σχεδόν άγνωστες και σπάνια τραβούν την προσοχή των μέσων ενημέρωσης. Αν σκεφτούμε τις ανθεκτικές λοιμώξεις, νομίζουμε ότι είναι κάτι σπάνιο. Αλλά αυτές οι λοιμώξεις είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που αφορά υγιείς κατά τ' άλλα ανθρώπους.

Τα ανθεκτικά βακτήρια αποτελούν σοβαρή απειλή για την υγεία μας και η κατάσταση αυτή αναμένεται να επιδεινωθεί.

Είναι υπεύθυνα για τουλάχιστον 700.000 θανάτους ανά τον κόσμο κάθε χρόνο: 23.000 στις Ηνωμένες Πολιτείες, 25.000 στην Ευρώπη, πάνω από 63.000 μωρά χάνουν τη ζωή τους στην Ινδία. 

Πέρα από αυτούς τους θανάτους, βακτήρια που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά προκαλούν εκατομμύρια ασθένειες - 2 εκατομμύρια ετησίως μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες - και κοστίζουν δισεκατομμύρια σε δαπάνες για υγειονομική περίθαλψη, απώλεια μισθών και εθνικής παραγωγικότητας.

Προβλέπεται ότι μέχρι το 2050, η ανοσία στα αντιβιοτικά θα προκαλεί 10 εκατομμύρια θανάτους ετησίως".


enallaktikos

Ένα χαμόγελο για ένα νέο ξεκίνημα κάθε ημέρα.. Έχουμε την επιλογή !



Ο καθένας μας έχει μια διαφορετική ιστορία να πει για τη ζωή του μέσα από την καθημερινότητα. Όλοι μας έχουμε προβλήματα και προβληματισμούς που κουβαλάμε, ωστόσο η ζωή μας είναι μοναδική και από εμάς εξαρτάται να γίνει και  μοναδικά όμορφη.
Πόσες φορές δεν αισθανόμαστε εξουθενωμένοι και κουρασμένοι από τις δυσκολίες της ζωής!  Σαν να βρισκόμαστε σε τρενάκι του λούνα παρκ, η διάθεσή μας, ακόμη και κατά τη διάρκεια της ημέρας, κυμαίνεται από τα βάθη της θλίψης στη χαρά. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση αυτή, να μην την προσπεράσουμε και κάθε φορά να προσπαθούμε να εκπαιδεύουμε το  νου μας να είναι σε εγρήγορση, ώστε τις κομβικές εκείνες στιγμές να κάνουμε σωστές επιλογές.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει να επιλέγουμε ό,τι μας κάνει πιο χαρούμενους, πιο γεμάτους, πιο λαμπερούς, πιο θετικούς. Πώς θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε, για να το επιτύχουμε;

  • Οι αλληλεπιδράσεις μας: Όλοι μας είμαστε χαρούμενοι , όταν περιβαλλόμαστε από ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπάμε, από ανθρώπους που μας εκτιμούν. Επιζητούμε τη σταθερότητα, τη γλυκύτητα, ένα γλυκό ενθαρρυντικό λόγο, ένα χαμόγελο. Ας είμαστε οι πρώτοι που θα το δώσουμε αυτό! Θα επιστρέψει πάλι σε εμάς!

  • Προτεραιότητες! Η σωστή οργάνωση του χρόνου σεβόμενοι τις ανάγκες μας είναι ευεργετική και καρποφόρα. Αδράξτε τις ευκαιρίες για πράγματα που θέλετε να κάνετε και αφήστε χωρίς τύψεις ό,τι δεν προλαβαίνετε να τελειώσετε σήμερα. Ο χρόνος φτιάχτηκε για τους ανθρώπους από τους ανθρώπους!

  • Φροντίστε το σώμα για έναν πιο ήρεμο νου και πιο ευχάριστη καθημερινότητα! Ένας απλός περίπατος, ένα ζεστό μπάνιο, ένα ωραίο βιβλίο και ό,τι μας δίνει την αίσθηση της προσωπικής περιποίησης δίνουν μια νέα χροιά στην καθημερινότητά μας, μας υπενθυμίζουν πόσο σημαντικό είναι να αγαπιόμαστε …από τον ίδιο μας τον εαυτό.

  • Προσέξτε τις μικρές χαρές στη ζωή, όπως τα γεύματα. Ένα μαγειρεμένο με φροντίδα φαγητό πάντα δίνει ικανοποίηση στην καθημερινότητα. Ακόμη κι αν είναι ένα κρύο τοστ σε ταπεράκι, ίσως μας ζεστάνει που σκεφθήκαμε τον εαυτό μας. Κρύα ή ζεστά γεύματα έχουν τη δική τους θέση στη ρουτίνα μας, ετοιμάστηκαν με ενδιαφέρον..

Όλα τα παραπάνω είναι απλώς κάποιες προτάσεις για τη βελτίωση της καθημερινότητας. Η ουσία είναι ότι κάθε ημέρα έχουμε αμέτρητες ευκαιρίες να δώσουμε χαρά στον εαυτό μας και να δώσουμε πιο αυθόρμητα, πια, χαρά και στους γύρω μας. Εξάλλου είναι τα μικρά μικρά πράγματα που συνθέτουν τη ζωή μας κι αυτά είναι ανεκτίμητα! Σκεφτείτε και επιλέξτε με χαμόγελο!
Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής
xidaras.gr

Γεωργία χωρίς αγρότες ;

Οι κυρίαρχες πολιτικέςτης σύγχρονης γεωργίας ελέγχονται από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες για τις οποίες στόχος είναι μόνο το κέρδος.Η περίπτωση της Ινδίας πρέπει να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση για ολόκληρο τον κόσμο. Στην Ινδία 318.000 αγρότες έχουν αυτοκτονήσει από το 1995, όταν η παγκοσμιοποίηση στη γεωργία άρχισε να παίρνει στην κατοχή της τους σπόρους μας, τα εδάφη μας, και τα συστήματα διατροφής μας. Οι περιπτώσεις αυτοκτονίας αυξάνονται συνεχώς.Ο μεγαλύτερος αριθμός των αυτοκτονιών βρίσκονται σε περιοχές όπου η «Πράσινη Επανάσταση» έχει αλλάξει το παραδοσιακό μοντέλο της γεωργίας, καταστρέφοντας τη βιοποικιλότητα, το έδαφος και τους υδάτινους πόρους. Στις ίδιες περιοχές, όπου οι πολιτικές της παγκοσμιοποίησης έχουν παύσει την ποικιλομορφία των καλλιεργειών και των τοπικών αγορών, το αγροτικό μοντέλο βασίζεται σε μονοκαλλιέργειες και το κέρδος των αγροτών προέρχεται από ένα μόνο αγοραστή, την κυβέρνηση ή μια πολυεθνική. Και στις δύο περιπτώσεις, η συγκομιδή τους θεωρείται ως «εμπόρευμα» και όχι πλέον πόρος. Τα αίτια της παρούσας αγροτικής κρίση οφείλονται στα 50 χρόνια εντατικών μονοκαλλιεργειών, με βάση το χημικό γεωργικό μοντέλο τηςΠράσινης Επανάστασης και στα 20 χρόνια παγκοσμιοποίησης από τις πολυεθνικές που έχουν μετατρέψει την γεωργία στην Ινδία σε μια αγορά σπόρων προς σπορά με πολύ δαπανηρά αγροχημικά προϊόντα, και σε προμηθευτή αγαθών χαμηλού κόστους.

Αν συνεχίσουμε να ακολουθούμε την πορεία που υπαγορεύουν οι μεγάλες πολυεθνικές, η κρίση θα επιδεινωθεί. Η εξάλειψη των μικρών αγροτών ήταν πάντοτε στις προθέσεις της παγκόσμιας αγροτικής βιομηχανίας. Και δυστυχώς έχει γίνει και ο στόχος κάθε κυβέρνησης, αφού το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης έχει επιβληθεί στις αγορές και στη ζωή των ανθρώπων.

Γεωργία χωρίς τους μικρούς και μεσαίους αγρότες είναι το νέο σλόγκαν της βιομηχανίας αγροχημικών προϊόντων. Ένα καλά σχεδιασμένο σχέδιο που μεταφράζεται σε αύξηση της χρήσης χημικών ουσιών και ορυκτών καυσίμων. Αλλά το τέλος των αγροτών σημαίνει επίσης το τέλος των αληθινών, θρεπτικών και υγιεινών τροφίμων. Πρέπει να απορρίψουμε αυτό το μοντέλο που μας επιβλήθηκε, είναι απαραίτητο να αλλάξει από ένα καπιταλιστικό μοντέλο με εντατική χρήση χημικών εθιστικών ουσιών και  χρέος, σε ένα οικολογικό μοντέλο που βασίζεται στη βιοποικιλότητα, η οποία αναζωογονεί το έδαφος, προάγει την ευημερία των αγροτών και παράγει πραγματικά, υγιεινά και θρεπτικά τρόφιμα για τους πολίτες.

Οι αγρότες μας, είναι πλέον παγιδευμένοι στο μηχανισμό του διεστραμμένου χρέους. Η επιδημία αυτοκτονιών είναι σε άνοδο και στο φαύλο κύκλο της δουλείας που δημιουργείται από τις πολυεθνικές, χάρη στην παγκοσμιοποίηση και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Η παγκοσμιοποίηση βασίζεται στον μύθο ότι οι μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις δεν είναι παραγωγικές. Αυτό είναι επιστημονικά ψευδές και κοινωνικά άδικο.

Μια μόνιμη και σταθερή λύση για τη γεωργική κρίση είναι μια οικολογική γεωργία μοντέλο, που βασίζεται στην ανακύκλωση των υπαρχόντων πόρων, έξω από τη λογική του χρέους και που ονομάζεται με διάφορους τρόπους: Αγρο-οικολογία, βιολογική γεωργία, μηδέν χιλιόμετρα,permacultureβιοδυναμική, τη φυσική καλλιέργεια κλπ ...

Όπου εφαρμόζεται μια οικολογική και με βιοποικιλότητα γεωργία , στην οποία οι αγρότες αποτελούν μέρος μιας προσιτής και κατανοητής αγοράς, δεν υπάρχει χρέος, δεν υπάρχουν αγρότες που αυτοκτονούν . Αυτοκτονίες εμφανίζονται σε καταστάσεις όπου οι αγρότες είναι όλο και περισσότερο χρεωμένοι και συχνά βρίσκονται χωρίς ελπίδα.

Ο μύθος λέει ότι οι μικροί αγρότες δεν είναι παραγωγικοί και ότι ο αυξανόμενος παγκόσμιος πληθυσμός θα απαιτούσε αύξηση της παραγωγικότητας, η οποία μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο από μεγάλες εκτάσεις γεωργικών εκτάσεων που ανήκουν σε λίγους. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλά επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι μικρές επιχειρήσεις είναι πιο παραγωγικές από τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις. Σε παγκόσμιο επίπεδο,οι μικρές εκμεταλλεύσεις παράγουν το 70% των τροφίμων που καταναλώνουμε, χρησιμοποιώντας μόνο το 25% της γης, ενώ η βιομηχανική γεωργία σύμφωνα με τη Διεθνή Διάσκεψη για τους φυτογενετικούς πόρους της Λειψίας  - παράγει μόνο 30% των παγκόσμιων διατροφικών αναγκών, χρησιμοποιώντας 75% της γης, και καταστρέφοντας το 75% του γόνιμου εδάφους, του νερού και της βιοποικιλότητας . Ταυτόχρονα παράγει 50% των αερίων του θερμοκηπίου που ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα και αποσταθεροποιεί το κλίμα. Η βιομηχανική γεωργία παράγει προιόντα και όχι τρόφιμα. Το 90% των καλαμποκιού και σόγιας προϊόντων στον κόσμοπροορίζονται για βιομηχανικές εκμεταλλεύσεις ή  βιοκαύσιμα.

Η αναλογία των « roup διεθνή αξιολόγηση της επιστήμης και της τεχνολογίας (Διεθνής Αξιολόγηση της Γεωργίας Επιστήμης και Τεχνολογίας - IAASTD) κατέδειξε σαφώς ότι οι μικρές γεωργικές επιχειρήσεις είναι πιο παραγωγικοί ( . IAASTD Γεωργίας σε ένα σταυροδρόμι έκθεση, τόμος V ) .



Η αναθεώρηση του 2013 της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη, με τίτλο «Ξυπνήστε πριν να είναι πολύ αργά » υπογραμμίζει την ανάγκη για μια παραδειγματική στροφή από το «χημικό ενίσχυση για την» οικολογική εντατικοποίηση " Το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον «Πρόληψη των μελλοντικών λoιμών» καταδεικνύει πώς οι οικολογικές εκμεταλλεύσεις βελτιώνουν την παραγωγή μέσω συστημάτων που βασίζονται σε οικολογικές λειτουργίες.

Το σημαντικό ιατρικό περιοδικό Lancet αναγνώρισε ότι μόνο σε μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις υπάρχει πλούτος βιοποικιλότητας και πώς αυτό είναι θεμελιώδες για την υγεία. Οι εκθέσεις της Ναντβάνια «Παραγωγικότητα βάση για τη Βιολογική Ποικιλότητα» και «Υγεία για Acro» ( Health Acre ) αποδεικνύουν πόσο μικρό και πλούσια αγροκτήματα σε βιοποικιλότητα παράγουν περισσότερα τρόφιμα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά σε σύγκριση με χημικά βιομηχανικά μονοκαλλιέργειες.

Δεν υπάρχει χώρος για δηλητήρια και χημικές ουσίες που δημιουργήθηκαν αρχικά για τη βιομηχανία πολέμου και στη συνέχεια εισχώρησαν στη διατροφή μας. Με την άσκηση οικολογικής, βιολογικής γεωργίας, μπορούμε να καλλιεργήσουμε πιο ποιοτικά τρόφιμα και να δημιουργήσουμε ειρήνη και ευημερία.



Vandana Shiva

apenantioxthi