Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Το παιδί μέσα μου πάντα θα γυρεύει να υψώσει τη φωνή του.



 Το παιδί μέσα μου πάντα θα γυρεύει να υψώσει τη φωνή του




Το παιδί μέσα μου πάντα θα γυρεύει να υψώσει τη φωνή του. Πάντα θα κλαίει, για όσα δεν έζησε και ας αγνοώ τους λυγμούς του. Το παιδί μέσα μου ματώνει, με τα αγκάθια που του φόρεσαν οι άλλοι και ύστερα ματώνει και εσένα…
Το παιδί μέσα μου υστερικό και γυρεύει λυσσασμένα να πάει κοντά σε ό,τι του έλειψε, να γεμίσει τις τρύπες που άφησαν οι πληγές… Το παιδί μέσα μου φοβάται και μου υψώνει νοερά εμπόδια. Λαχταρά να αγαπά και να αγαπιέται. Μα σα χαμένο στέκει και δε ξέρει το πώς.. Χτίζει τείχη μέσα μου και ορίζει τις ματιές μου… Μου ζητά να του δώσω προσοχή εκείνες τις ώρες που το επικρίνω και τη φωνή του σιγώ..
Αλλάζω και αλλάζεις, όμως, το παιδί μέσα μου μένει εκεί, ζητιάνος που δε χορταίνει να κλαψουρίζει. Σε μια γωνιά παραμονεύει, κυβερνά τη ζωή μου και την κρυφοκοιτάζει, με πληγωμένα μάτια, γεμάτα αμφισβήτηση.
Χτίζει τα όνειρά μου και μου φωνάζει, όταν τα παραβλέπω.. Όνειρα, που αν γυρίσω στο παρελθόν, θα δω πως ήταν αυτά που μου ταπείνωσαν, που μου ζήτησαν να τα γεμίζω με αλλιώτικο περιεχόμενο και κάπως έτσι χάθηκα και έμεινα χωρίς πυξίδα στη ζωή μου..
Το παιδί μέσα μου, ο πιο αλάνθαστος μάρτυρας της ύπαρξής μου. Θα με οδηγεί είτε το θέλω είτε όχι, σε αυτό που είναι η δική μου μοναδική αλήθεια.
Το παιδί μέσα μου γυρεύει να το πάρω από το χέρι και να γυρίσω να το αντικρύσω, χωρίς φόβο και μαζί να πορευτούμε…


 Κρυσταλλία Μπακοπούλου

 enallaktikidrash

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου