Αγροοικολογία

Ως Αγροοικολογία ορίζεται η εφαρμογή οικολογικών εννοιών και αρχών για το σχεδιασμό και διαχείριση βιώσιμων  συστημάτων παραγωγής τροφίμων. Θεωρείται περισσότερο ένα σύνολο εννοιών και βασικών αρχών παρά συγκεκριμένων πρακτικών.H Αγροοικολογία στοχεύει στη σχεδίαση συστημάτων παραγωγής τροφίμων που αποσκοπούν να διατηρήσουν τις λειτουργίες, τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές ως προς την παραγωγή, που τα φυσικά συστήματα παρέχουν, και είναι ισχυρές, παραγωγικές και δίκαιες. Αυτό σημαίνει ενσωμάτωση, αντί διαχωρισμός, “κλειστά” συστήματα παραγωγής  βασιζόμενα σε τοπικές εισροές, αύξηση της βιολογικής και γενετικής ποικιλομορφίας, διαδικασίες “αναγέννησης” αντί υποβάθμισης.

Οι βασικές έννοιες της Αγροοικολογίας και  των αγροοικολογικών πρακτικών διαχείρισης συμβαδίζουν με επιχειρήματα για την ασφάλεια και αυτάρκεια των τροφίμων και την αειφορία της υπαίθρου.
Η διεπιστημονική ταυτότητα της Αγροοικολογίας σημαίνει ότι έχει να κάνει με μια συστηματική προσέγγιση που βασίζεται στην δημιουργία γνώσης, ενώ εμπεριέχει την τάση προς μια ενοποιητική, επαναληπτική και ολιστική προσέγγιση στην έρευνα.

Αν και η Αγροοικολογία έχει τη δική της ταυτότητα, είναι στενά συνδεδεμένη με άλλες επιστήμες. 

Η Αγροοικολογία όχι μόνο καθορίζει, ταξινομεί και μελετά τα γεωργικά συστήματα από οικολογική και αντίστοιχη κοινωνικο-οικονομική άποψη, αλλά εφαρμόζει επίσης οικολογικές έννοιες και αρχές για το σχεδιασμό και τη διαχείριση βιώσιμωναγροοικοσυστημάτων.

H Αγροοικολογία έχει πάρει διαφορετικές σημασίες με πάροδο του χρόνου, από τις πολύ ειδικές εφαρμογές των οικολογικών μεθόδωνστις γεωργικές επιστήμες κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, μέχρι την κοινωνική της έννοια με την οποία επενδύθηκε από τα κινήματα της Λατινικής Αμερικής, την πρώτη δεκαετία του εικοστού πρώτου.

agroecology