Ξέρεις τι είναι καθημερινότητα?
Είναι να ξυπνάς το πρωί με το ζόρι ξέροντας τι σε περιμένει, να σέρνεις τα βήματα σου βαριά για να κάνεις καφέ, μη ξέροντας αν μπορείς να αγοράσεις άλλο, να σκέφτεσαι τι πρωινό θα κάνεις τα παιδιά σου όταν τα πάντα είναι άδεια σπίτι σου.
Ξέρεις τι είναι καθημερινότητα?
Να κοιτάς τις άδειες κατσαρόλες και να σκέφτεσαι πώς θα την γεμίσεις. Να μετράς τα ψιλά για να πάρεις μία φρατζόλα ψωμί.
Ξέρεις τι είναι καθημερινότητα?
Να πληρώνεσαι και να βλέπεις λιγότερα από ότι περιμένεις και να φεύγουν όλα σε πληρωμές και φόρους και χαράτσια.
Ξέρεις τι είναι καθημερινότητα?
Να λείπουν πράγματα στα παιδιά σου, που εσύ όταν μπορούσες τους τα έκανες αναγκαία και να κάνεις τον κλόουν και να αραδιάζεις ένα σωρό ψέμματα για να τους φτιάξεις την ψυχολογία που δεν τα έχουν. Και όχι δεν μιλώ για play station 4,5,6,7 ή ότι άλλη αηδία έχει βγει. Μιλώ για την παραπανίσια μπλούζα ή το έξτρα ζευγάρι παπούτσια,κατάλαβες?
Ξέρεις τι είναι καθημερινότητα?
Είναι η προσπάθεια για επιβίωση και για ζωή ταυτόχρονα, είναι αυτό που σου τρώει τις σάρκες εκ των έσω.
Είναι το άγχος που σου τρώει την ψυχή και αρρωσταίνει το σώμα. Είναι οι ενοχές που νιώθεις που δεν μπορείς να βοηθήσεις τον συνάνθρωπό σου που είναι χειρότερα από σένα.
Είναι η αδιαφορία που σε τυφλώνει για κάθε τι ξένο προς εσένα και την οικογένειά σου στη πάλη σου με την επιβίωση.
Καθημερινότητα δεν είναι γαμώτο μου οι άδειες των καναλιών! ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ? Που όλοι έχουν πάθει παράκρουση με το ποιος τις πήρε, πόσα έδωσαν και γιατί είναι μόνο τέσσερα.
Λες και μπαίνουν στη δική σου τσέπη ή εσύ τα έδωσες! Δήθεν νοιάζονται για την πολυφωνία και την δημοκρατία. Δήθεν τα παρακολουθούν όλα και ενημερώνονται για όλα. Οι παντογνώστες!
Για όλα έχουν άποψη και λόγο και κριτική. Λόγο για το εισιτήριο που δεν είχε ένας και προσπάθησε να πηδήξει από το παράθυρο του λεωφορείου έχουν? Ή δεν ασχολούνται με ασήμαντα?
Λόγο για την ζωή που μας έχουν "πηδήξει" έχουν ή νοιάζονται μόνο γιατί εμείς τα εξυπνοπούλια την πατήσαμε σαν βλάκες από έναν κωλόπαιδο? Δεν το αντέχει η ψυχολογία τους τέτοιο λάθος εεεε? Οι αλάνθαστοι....
Οι φωστήρες που ευτυχώς καταλαβαίνουν την απάτη και ότι η διαπλοκή συνεχίζεται και μας ενημερώνουν ανελλιπώς και καθημερινώς. Κοιτάνε πέρα μακριά και δεν βλέπουν τους την κοτρόνα μπροστά τους που πάνω της θα γκρεμοτσακιστούν.
Αρνούνται μια πραγματικότητα γιατί δεν την αντέχουν ίσως. Θαρρείς και μπορούμε να λύσουμε το θέμα της διαπλοκής. Θα μου πεις δεν γίνεται να ασχολούμαστε όλοι με τα ίδια,δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Και έτσι είναι αλλά και αυτή η εμμονή με ένα μόνο θέμα με ξεπερνάει.
Αδιαφορώ πλήρως για τις άδειες καναλιών και αν είναι 4 ή 104. Το τι θα μου σερβίρουν αυτοί και το τι θα αποφασίσω εγώ να φάω είναι δύο διαφορετικά θέματα. Αυτοί θα συνεχίσουν να μου προσφέρουν σανό και γω γνωρίζω πολύ καλά πως πρέπει να αντιδράσω.
Αυτή φίλε μου δεν είναι καθημερινότητα.
Είναι πυροτέχνημα που μου αποπροσανατολίζει το βλέμμα. Μια μπαρούφα είναι για να με στρέψει αλλού.
Και γω χρειάζομαι όλες τις αισθήσεις σε εγρήγορση για να αντέχω την πραγματικότητα μου και να βρίσκω και την δύναμη να γελώ όχι να χαμογελώ. Να ξεκαρδίζομαι στα γέλια με ανοησίες για να ελαφρύνει το βάρος της καρδιάς.
Χρειάζομαι όλες μου τις δυνάμεις και όλο μου τον θυμό για να ξεφύγω από το κλουβί που με έκλεισαν. Δεν χαλαλίζω ούτε ένα νεύρο θυμού μου για αυτούς. Δεν ξελασκάρω την βαλβίδα ούτε λίγο μέχρι να σκάσει.
Θα παίρνω δύναμη από την προσμονή στο βλέμμα των παιδιών και θα αντέχω την καθημερινότητα μου μέχρι να την κάνω αντάξια των προσδοκιών τους. Όσο γίνεται...
Θα ανακτώ την δύναμη και την αυτοπεποίθηση μου που μου την καταρράκωσαν, κάθε φορά που θα καταπολεμώ μικρές καθημερινές αδικίες, όπως ένα εισιτήριο που δεν πληρώθηκε.
Θα παίρνω δύναμη από κάθε τι μικρό καθημερινό ασήμαντο αστείο και θα δίνω στον εαυτό μου το δικαίωμα να ξεκαρδίζεται στα γέλια.
Γουστάρω την καθημερινότητα μου με τα μικρά και τα ασήμαντα και τις δύσκολες της στιγμές της γιατί τουλάχιστον σε αυτά μπορώ εκτός από λόγια να κάνω και μικρές ασήμαντες πράξεις που ίσως φέρουν το χαμόγελο σε μερικά πρόσωπα.
Αυτή είναι η καθημερινότητα φίλε μου, να ζωγραφίζεις ένα χαμόγελο όταν όλα γύρω σου είναι μαύρα, να ζωγραφίζεις ένα χαμόγελο γεμάτο χρώμα.
Η βρώμα τους μου λερώνει τα χαμόγελα κατάλαβες?
Και γω θέλω να αθροίσω πολλά πολλά χαμογέλα μαζί που θα βγουν στους δρόμους και θα κάνουν την ζήση μας χαμογελαστή.
Με λες ονειροπαρμένη? Μμμμμ ναι ίσως και πολύ το γουστάρω.... τουλάχιστον ο δικός μου κόσμος είναι πιο όμορφος έτσι.....
Λίλα Μήτσουρα (fb)
anemosantistasis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου