Καλό φθινόπωρο, λοιπόν! Κι αν νιώθουμε συχνά ότι λυγίζουμε στην ορμή ανέμων και θυελλών που μας ραπίζουν άγρια, τουλάχιστον να μην σπάμε.

(την παραπάνω φωτογραφία βρήκαμε εδώ)

Το καλοκαίρι μας άφησε, τουλάχιστον ημερολογιακά, γιατί σε τούτον τον τόπο ο ήλιος ακόμα καλά κρατεί. Δεν θα ευχηθούμε λοιπόν καλό χειμώνα ακόμη, ας περιοριστούμε στο "καλό φθινόπωρο". Μια εποχή με τα δικά της ιδιαίτερα χρώματα, ξεχωριστές μυρωδιές, ηλεκτρισμένες περίεργες δονήσεις στην ατμόσφαιρα και ευκαιρίες για επαφή με την απελευθερωτική ανάσα του να βρεθείς στα λημέρια της φύσης που υιοθετεί τις φθινοπωρινές αποχρώσεις της. Και τότε μπορεί και να σε διαπεράσει, απ'όλους τους πόρους, αυτή η πανάρχαιων καταβολών και ίσως αρχετυπική αίσθηση της χαμένης ελευθερίας! Που εμείς, το ανθρώπινο είδος, απωλέσαμε  μέσα στην τρελαμένη, πολύβουη, κατακλυσμένη από τσιμέντο και γυαλί, "πολιτισμένη" σύγχρονη φυλακή....

Θα το κάνουμε με το δικό μας μουσικό τρόπο, μέσω των πολύ καλών Omnia, τους οποίους έχουμε ήδη παρουσιάσει

Καλό φθινόπωρο, λοιπόν! Κι αν νιώθουμε συχνά ότι λυγίζουμε στην ορμή ανέμων και θυελλών που μας ραπίζουν άγρια, τουλάχιστον να μην σπάμε. Ορθώνοντας και πάλι το ανάστημα και έχοντας τη σοφία και τη δύναμη της φύσης, της αναγέννησης ακόμα και από τις στάχτες της...

 

Ο δικός μας χορός

antidras