Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

Γεγονός παραμένει... πως η βάρκα του Δυτικού Πολιτισμού βουλιάζει και αναζητά λιμάνι σε νέες "αγκαλιές"...



Δεν νομίζω πως υπάρχει σκεπτόμενος άνθρωπος που να μην έχει κατανοήσει τις συμπληγάδες πέτρες του σύγχρονου πολιτισμένου κόσμου της δύσης, που ορθώθηκαν εμπρός του σαν κορύφωση του δρόμου που είχε επιλέξει... ή τις είχαν σχεδιάσει κάποιοι "ειδικοί φωστήρες" εν αγνοία της...

Ιστορικά μοιάζει να ανακυκλώνεται ότι συνέβαινε πάντοτε στη γνωστή καταγεγραμμένη ιστορία των τελευταίων χιλιετιών κάθε 200-300 περίπου έτη...
...από τότε που ο "πολιτισμός" μας χώρισε τους ανθρώπους σε "τάξεις" χάρην της "τάξης".

Δεν νομίζω πως είναι άτοπο να μπορεί ο κάθε άνθρωπος να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται ανάλογα με τα ενδιαφέροντα, τα ταλέντα και τις φυσικές του ροπές... Ωστόσο όταν αυτό συνδέεται με διαφορές στη φήμη, την υστεροφημία, τη δόξα, τις τιμές ή γενικότερα το επίπεδο και την ποιότητα διαβίωσης και τις απολαβές των ανθρώπων, τότε σε βάθος χρόνου ενισχύεται και ο θυμός των πολιτών που δεν αξιώνονται της εύλογης καταξίωσης και αυτοπραγμάτωσης τους. Τουναντίον η ζωή τους παραμένει υπό τον έλεγχο συνθηκών που δεν ελέγχουν άμεσα. Κι αυτό καλώς ή κακώς ελέγχεται από λίγους εδώ και αιώνες.

Δεν μπορεί κανείς, για παράδειγμα, να αποδείξει πως ο γεωργός είναι λιγότερο σημαντικός από τον γιατρό για την καλή υγεία και κατάσταση των πολιτών... κι όμως οι απολαβές τους είναι συνήθως άνισες ή και αποτελούν κίνητρο επιδίωξης του ενός και όχι του άλλου επαγγέλματος... (στη σημερινή Ελλάδα βέβαια έχουμε ακόμη γεωργούς που απολαμβάνουν ποσά που οι γιατροί στα νοσοκομεία μας δεν βλέπουν μήτε στα όνειρα τους...)

Κάποιοι άνθρωποι με ελεύθερο μαχητικό πνεύμα έβλεπαν πολύ νωρίτερα τις συμπληγάδες πέτρες στον ορίζοντα... Μελέταγαν, συνδύαζαν πληροφορίες και ενημέρωναν, ωστόσο όσο η "καλοπέραση" δεν είχε χάσει τα ποσοστά της ανάμεσα σε μεγάλη μερίδα ανθρώπων, πολύ λίγο εισακούονταν... μάλιστα ήταν εκείνοι που χαρακτηρίστηκαν "συνωμοσιολόγοι", "αναρχικοί" ή γραφικοί και πολεμίθηκαν με τόνους πληρωμένης λασπολογίας, από "έγκριτους ειδικούς"...

Και να' μαστε εδώ δέκα χρόνια μετά... να διαβάζουμε όσα επί δεκαετίες γράφαμε... σαν αναλύσεις των πλέων χαρακτηριστικών μελών της Παγκόσμιας Ελίτ... ! Αναφέρομαι σε διάφορες αναλύσεις που βλέπουν το φως της ημέρας το τελευταίο διάστημα, όπως ετούτη:

για παράδειγμα, που είναι γραμμένη από τον Μάρτιν Βόλφ των Financial Times, o οποίος περιγράφει συνοπτικά τη σημερινή κατάσταση στα πολιτικά-οικονομικά και κοινωνικά πράγματα χαρακτηρίζοντας τις "αντι-συστημικές" λύσεις ως "λανθασμένες" και εντός αυτών εννοεί ως λανθασμένες λύσεις τον "εθνικισμό, τον αυτοχθονισμό και τον προστατευτισμό". 

Πολύ σικ ομολογουμένως τοποθέτηση και πως αλλιώς να καλύψει τη θέση όλων όσων προκάλεσαν προβλήματα από τον άκρατο φιλελεύθερο καπιταλισμό που προκαλεί πολέμους, μεταναστεύσεις και δυστυχία σε μεγάλα στρώματα των ανθρώπινων πληθυσμών, ένας ευρωπαϊκής προφανώς προέλευσης κάτοικος των ΗΠΑ, οι οποίοι κατέλαβαν προ κάποιων αιώνων μια γη ξένη και την έκαναν δική τους... παραγκωνίζοντας και εξαθλιώνοντας τους αυτόχθονες... φουσκώνοντας υπέρμετρα το "αμερικάνικο όνειρο" και καθιστώντας το, μαζί με τους παγκόσμιους συνεργάτες τους, μια φούσκα τεραστίων διαστάσεων που απειλεί εδώ και αρκετά χρόνια να τινάξει όλες τις ισορροπίες του πλανήτη στον αέρα...

Αναγνωρίζει πως "οι ελιτ" θα πρέπει να βρουν άμεσα λύση για τη μετανάστευση, ξεχνώντας επιμελώς να αναφέρει την πρόκληση της "μετανάστευσης" (λαθρομετανάστευσης και προσφυγιάς) από την πολιτική της χώρας του, μαζί με άλλες "μεγάλες δυνάμεις" και συνασπισμούς που ορέγονται τους φυσικούς πόρους της Συρίας και άλλων περιοχών της Μέσης Ανατολής... Ξεχνά επίσης να αναφέρει πως οι πολιτικές επιλογές των λαών λίγη σημασία είχαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες και πως οι ίδιες οι "ελίτ" ήταν αυτές που υπέσκαψαν τη λειτουργία της αληθινής Δημοκρατίας, ανεβάζοντας σε θέσεις κλειδιά για τις τύχες των ανθρώπων λομπίστες και "συμβούλους" τύπου golden boys... που κάθε άλλο παρά το δυτικό πολιτισμό σέβονταν.

Προφανώς δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε το γεγονός ως μια εμφανέστατη ταραχή των μελών του συστήματος της "παγκόσμιας τάξης", που σχεδίαζαν τόσες δεκαετίες, για το καλό μας... και τα σχέδια δεν τους βγήκαν...

Μιλά ο κ. Βολφ επίσης για "κλιματικές αλλαγές", πολύ σικ η "υπερθέρμανση" έγινε "κλιματική αλλαγή" σταδιακά για να μην παραδεχτούν επίσημα την οργανωμένη απάτη τους... Γνώριζαν πως πιο πιθανόν ήταν κλιματικά να έρχονταν παγετώνες, ξηρασίες και ηφαιστειακοί χειμώνες να απειλήσουν τον πλανήτη, παρά η υπερθέρμανση... και γι΄αυτό ήθελαν να έχουν υπό τη διαχείριση τους περιοχές πλούσιες σε πετρέλαιο και άλλους φυσικούς πόρους, λες και μόνον εκείνοι άξιζαν να "σωθούν" και να ζεσταθούν... ενώ παράλληλα με τους λομπίστες τους απαγόρεψαν και πολέμησαν κάθε άλλη σοβαρή εναλλακτική λύση ή την εφαρμογή της ελεύθερης ενέργειας.

Μιλά επίσης για "λαικιστές και εθνικιστές" κουκουλώνοντας και προεξοφλώντας κάθε περίπτωση πατριώτη, που δικαίως υπερασπίζεται το κομμάτι εκείνο γης όπου ζει αυτός και η οικογένεια του και μάχεται για δικαιοσύνη, διατήρηση των απαραίτητων για την επιβίωση δομών για τις οποίες εργάστηκαν γενιές επί γενεών στον ίδιο τόπο, πριν να έρθουν οι τύποι με τα κουστούμια για να αρπάξουν και να λεηλατήσουν εκ μέρους τραπεζιτών και ελιτιστών...

Συμφωνούμε πως πράγματι έτσι έχει η κατάσταση:

η ελίτ, διόλου προνοητική και φιλοσοφημένη, προκάλεσε την εξαθλίωση, τη δίκαιη οργή και την εξέγερση των πολλών, αφού ποτέ της δε νοιάστηκε για δικαιοσύνη, αλήθεια και πολιτισμό. Ωστόσο δεν μπορούμε να περιμένουμε οι ίδιοι άνθρωποι που προκάλεσαν το πρόβλημα να είναι σε θέση και να το λύσουν. 


Γράφει: "Αν οι ελίτ δεν αντιμετωπίσουν την οικονομική στασιμότητα και τη μετανάστευση, η άνοδος των λαϊκιστών στην εξουσία είναι αναπόφευκτη. Πώς θα εξισορροπηθεί η εθνική κυριαρχία, με την ανάγκη για παγκόσμια συνεργασία."
Αγγίζει, ίσως και ξεπερνά τα όρια του θράσους να μιλούν για εθνική κυριαρχία, πολίτες των ΗΠΑ που έκαναν τα πάντα να της καταστρέψουν. Δεν υπονοώ πως προσωπικά ο συντάκτης των FT συμμετείχε ή είχε άμεση σχέση. Δεν γνωρίζω το άτομο. Ωστόσο η όλη κούρσα του "πολυπολιτισμού" και τηςπαγκοσμιοποίησης ήταν ακριβώς ένα στοίχημα στο κουτσό άλογο που κλώτσαγε κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας... 
Και ναι μεν πάντοτε ο πολιτισμός θα απαιτεί παγκόσμια συνεργασία, ώστε να μπορεί να διατηρεί ισορροπίες και αρμονίες μεταξύ των ανθρώπινων και λοιπών φυσικών συστημάτων που να προάγουν το κοινό καλό, ωστόσο υπάρχει σαφής ανάγκη ριζικών αναθεωρήσεων και αναδιανομών. Το σύστημα "καλπάζων φιλελευθερισμός παγκοσμιοποίησης" απέτυχε ως μέθοδος και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί "πολιτισμένη", πόσο μάλλον να έχει δυνατότητα να λύσει τα προβλήματα που προκάλεσε. 

Οι ελίτ φανερά συνεχίζουν να υποστηρίζουν την ανάγκη παγκόσμιας διακυβέρνησης, αφού κατά τα λεγόμενα του κ. Βολφ 
"Η παγκόσμια διακυβέρνηση, αν και είναι σημαντική, πρέπει να κατευθυνθεί προς την ανάληψη ενεργειών που δεν μπορούν να κάνουν από μόνες τους οι χώρες. Πρέπει να εστιάσει στην παροχή βασικών δημόσιων αγαθών."
Και ποια είναι αυτή η παγκόσμια διακυβέρνηση αν όχι το παγκόσμιο όργανο τους ο ΟΗΕ, που δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πως μέσω του οργάνου του "Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας" έσπρωξαν το 2009 -τρομοκρατώντας δια της προπαγάνδας τους- δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων στη χρήση επικινδύνων εμβολίων για τη "γρίπη των χοίρων" και αφού δεν πέτυχαν να επιβάλλουν την επιδιωκόμενη "παγκόσμια διακυβέρνηση" δια της μεθόδου της αρπαγής και ισοπέδωσης των εθνικών κυβερνήσεων που είχαν ετοιμάσει- ζήτησαν συγνώμη... που κανείς δεν άκουσε το ίδιο δυνατά... όσο τις φωνές τους που μεγιστοποιούσαν ανύπαρκτους κινδύνους και έσπερναν άλλους τεχνητούς... όπως στην Ουκρανία... κατάφεραν όμως να πλουτίσουν τους πολιτικούς συνιδιοκτήτες-λομπίστες των φαρμακευτικών πουλώντας εμβόλια σε όλες τις κυβερνήσεις του "απειλούμενου" κόσμου... και όσα δεν χρησιμοποιήθηκαν τα έστειλαν στην Αφρική... σαν δείγμα "ανθρωπιάς"...
Τέτοια υπέροχα δείγματα ικανότητας "παγκόσμιας διακυβέρνησης" μας έδωσαν...  
"Το φάρμακο που προτείνουν είναι στην καλύτερη περίπτωση αμφιλεγόμενο. Αλλά η ασθένεια είναι πραγματική. Αν οι κυβερνώσες ελίτ συνεχίσουν να μην προσφέρουν πειστικές θεραπείες, μπορεί πολύ σύντομα να ηττηθούν και μαζί τους και η προσπάθεια να παντρευτεί η δημοκρατική διακυβέρνηση με μια ανοικτή και συνεργατική παγκόσμια τάξη"
γράφει ο συντάκτης αναφερόμενος στις πολιτικές επιλογές Λεπέν και Τραμπ. Η ασθένεια σαφώς και είναι πραγματική. Αλλά πολύ πιθανόν να μην είναι η περιγραφόμενη οικονομική της διάσταση η βασικότερη και να μας περιγράφονται συμπτώματα σαν αιτίες... από χείλη μη-δημοκρατικά, ελιτίστικα που ξαφνικά θέλουν να έχουν στο καλάθι των συμφερόντων τους "τη συνεργασία" και βαπτίζουν την παγκόσμια τάξη... "συνεργατική"... ενώ μέχρι "χθες" μόνον τέτοια δεν ήταν...
Η κοινή λογική σε τοπικό επίπεδο απέδειξε, πως όταν ο πολίτης δεν μπορεί να συμμετέχει στις αποφάσεις που τον αφορούν άμεσα, έστω σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, παύει να είναι πολίτης, αλλά γίνεται έρμαιο δυνάμεων που κομμα-τιάζουν τη δύναμη της κοινωνίας και τη μοιράζουν στα επιμέρους συμφέροντα... που τελικά πλουτίζουν δυσανάλογα πολύ τους λίγους εις βάρος των πολλών... και προκαλούν τα δεινά που πιο πάνω περιγράψαμε. 
Πως λοιπόν και με ποιούς φορείς θέλει να συνεργαστεί η "παγκόσμια τάξη" της ελίτ? Με τους ελιτιστές-τσιράκια που έτρεφε τόσα χρόνια στα λόμπι και τις λέσχες της με το χρηματισμό τους και ανεβάζοντας τους σε θέσεις κλειδιά, καταστρέφοντας τις κοινωνικές-κρατικές δομές?
Η τύχη της Ελλάδας μετά από έναν "Καποδίστρια" και έναν "Καλλικράτη", ως μικρά αντίστοιχα μιας παγκόσμιας κεντρικής διακυβέρνησης υπεράνω των τοπικών κυβερνήσεων, έδειξαν φανερά τις αιμορραγούσες επιπτώσεις της ανικανότητας να νοιαστούν δίκαια οι κάτοικοι "ξένων" περιοχών τα πραγματικά προβλήματα άλλων και να τα λύσουν. Οι δήμαρχοι πρωτίστως για τις δικές τους πόλεις θα νοιάζονται και τους δικούς τους άμεσους ψηφοφόρους και όχι των διπλανών χωριών... που συχνά δε γνωρίζουν ούτε γεωγραφικά... 
Για ποιές "λύσεις" μιλούν λοιπόν οι του Financial Times όταν δεν έχουν κατανοήσει πως στο πολύπλοκο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, οι αφορμές μόνον είναι οικονομικές και όχι οι αιτίες; 
Το να ακούμε το ορθό και λογικό από λάθος στόματα... έχει μια ιδιαίτερα άσχημη γεύση.

Γεγονός παραμένει... πως η  βάρκα του Δυτικού Πολιτισμού βουλιάζει και αναζητά λιμάνι σε νέες "αγκαλιές"... 
αλλά αυτό το ταξίδι δεν μπορεί να έχει αίσιο τέλος, αν δεν επαναπροσδιορίσει πρώτα και δεν συνδεθεί ο "δυτικός πολιτισμός" ξανά με τις Ρίζες του: τον αρχαίο ΕΛΛΗΝΙΚΟ κόσμο που γέννησε τη Δημοκρατία, την αξιοκρατία, τη φιλοσοφία και τις επιστήμες... 
Μόνον με τέτοιες διαστάσεις μπορεί να υπάρξει ΣΥΝ-Εργασία... 


vickytoxotis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου