Nύχτα - Χριστόφορος Τριάντης

Ο Ήλιος αφήνει τον ουρανό

Η νύχτα προετοιμάζεται

με μουσικές κρυμμένες σε πικροδάφνες και πυγολαμπίδες

Σιωπηλά δάκρυα ντύνουν τα όνειρα των υπνοβατών

Το μοιρολόι των νεκρών ψυχών

έρχεται βουβό από τις πέτρινες βρύσες

Απλώνεται στα κρεβάτια των πληγωμένων Τιτάνων

Οι μανάδες προσφέρουν στον Θεό

στάχτη , ψωμί και τους ίσκιους των παιδιών τους

όπως έφεγγαν πλάι στις φωτιές

Στις άκρες των χωραφιών

τα λουλούδια στήνουν χορούς σκιών ,

μαζί με τους πιστούς του όρθρου

Μικρά φώτα τρεμοσβήνουν

πριν το τέλος των ωρών του σκοταδιού

Ξεχασμένα σκυλιά φοβούνται το φως

και τρέχουν πίσω από μορφές

εκλιπαρώντας τες ονόματα να τους χαρίσουν

Για να ‘χουν κάτι στο πέλαγος της σιωπής

Αστέρια όλο τρέλα

πέφτουν στη χοάνη του σύμπαντος χρόνου

δίχως απολογία

Οι ευχές των παιδιών

βυθίζονται στον αιώνιο ύπνο τους

καρφιτσωμένες στα τσεκούρια της φωτιάς ….

Νυχτώνει γρήγορα στα φαράγγια με τα παγόνια

Εκεί φυτρώνουν τα ρείκια της μνήμης

κάτω από τους σκελετούς των ερπετών

Στις λυγαριές φωλιάζει ο πόνος των Αγίων

Μαζί με τη χαρά των περιπόλων της νύχτας

lefkoilykoi