Εἶναι πολὺ οὐσιῶδες νὰ γίνῃ κατανοητό, πὼς τὰ bailouts τοῦ 2008-10-12 δημιούργησαν δεδικασμένο καὶ ἐγκαινίασαν μία μαύρη ἐποχὴ στὴν οἰκονομικὴ ἱστορία τοῦ συγχρόνου κόσμου.
Τὰ συναλλακτικὰ ἤθη ἔχουν περάσει σὲ νέες διαστάσεις, ὅπου ἐπιβραύεται τὸ χρέος, ἡ σπατάλη καὶ ἡ ἀσυνέπεια.
Αὐτὸ εἶναι ἴσως τὸ πιὸ σημαντικὸ γεγονός, τοῦ ὁποίου τὶς πραγματικὲς διαστάσεις δὲν ἔχουμε ἀκόμη ἀντιληφθεῖ.
Οἱ πιστωτὲς φεύγουν ἀλώβητοι ἀπὸ τὴν «ἀρένα», οἱ δανειολῆπτες, ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ ἀποπληρώσουν, σηκώνουν τὰ χέρια ψηλὰ καὶ κυριολεκτικὰ «ὅποιον πάρῃ ὁ χάρος».
Ὁρμοῦν τὰ ἁρπακτικὰ τοῦ κράτους σὲ ὅποιον βροῦν ἐμπρός τους εὔκαιρο καὶ τὸν γδύνουν.
Γιὰ νὰ μὴν «χρεωκοπήσουμε» καὶ «χάσουμε τὶς καταθέσεις μας».
Γιὰ τὸ καλό μας.
Μαραμῆς Εὐθύμης
ἐπεξεργασία κειμένου Φιλονόη
εἰκόνα
filonoi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου