Έπρεπε, ή δεν έπρεπε ο Πρόεδρος να θέσει θέμα κατοχής της Κύπρου στην διεθνή σύσκεψη κορυφής;

Πολύ απλά τα λόγια του Κύπριου αντιστασιακού Σενέρ Λεβέντ. Στο πιο πρόσφατο του άρθρο αναφέρεται σε δύο κύρια θέματα:

Το φιάσκο με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στην Κωνσταντινούπολη

Σενέρ Λεβέντ:

«Η ελληνοκυπριακή πλευρά θύμωσε τόσο πολύ με την πρόσκληση για φαγητό του Μουσταφά Ακιντζί στην Κωνσταντινούπολη, που δεν μπόρεσε να δει αυτό που έπρεπε να δει. Το ουσιαστικό δεν ήταν η μετάβαση Ακιντζί στο δείπνο, αλλά η μετάβαση του Αναστασιάδη στη σύνοδο κορυφής.

Όπως γίνεται αντιληπτό, κανείς δεν τον ρώτησε «εσύ, τι δουλειά είχες σε εκείνη τη σύνοδο κορυφής;». Δεν σε αναγνωρίζει.

Σε κατέχει εδώ και 42 χρόνια. Σε αποκαλεί Ελληνική Διοίκηση της Νότιας Κύπρου. Δεν λαμβάνει ………..

υπόψη τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις που λήφθηκαν στις υποθέσεις που κέρδισες στο ΕΔΑΔ.

Ταΐζει στους ποντικούς και στις σαρανταποδαρούσες εδώ και 42 χρόνια τη χρυσή πόλη της Κύπρου, το Βαρώσι.

Λεηλατεί ακόμα τις ελληνοκυπριακές περιουσίες στον βορρά και δίνει ψεύτικους τίτλους ιδιοκτησίας γι’ αυτές.

Όπως δεν λογοδότησε για τα εγκλήματα πολέμου του 1974, δεν λογοδοτεί ούτε για τα εγκλήματα που διέπραξε το 1996.

Και εσύ πηγαίνεις σε «ανθρωπιστική» σύνοδο κορυφής στην Κωνσταντινούπολη;

Μακάρι να παραδειγματιζόσουν από τον Ζουλφί Λιβανελί, που τραγουδιούνται συνεχώς τα τραγούδια του σε δύο γλώσσες με τη Μαρία Φαραντούρη. Ο Λιβανελί ήταν πρέσβης καλής θέλησης της UNESCO από το 1996. Παραιτήθηκε από αυτό του το καθήκον λόγω της συνόδου κορυφής στην Κωνσταντινούπολη. Ο Λιβανελί διαμαρτυρήθηκε για τη σύνοδο κορυφής αυτήν, λέγοντας ότι καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα στη σημερινή Τουρκία και δέχονται βαριά πλήγματα η ελευθερία σκέψης και η ελευθεροτυπία. Είπε ότι: «Αντίκειται στα βασικά ιδανικά της UNESCO η σιωπή ενώπιον όλων αυτών, η διοργάνωση συνόδων κορυφής και οι αφηρημένες δηλώσεις για ειρήνη. Σημαίνει διπλοπροσωπία».

Εσύ είχες περισσότερους λόγους από αυτόν, κύριε Νίκο, για να μην πας. Διάβασα την ομιλία που έκανες από εκείνο το βήμα και δεν μπόρεσα να βρω καμία απολύτως πρόταση για να την κάνω τίτλο.

Αν ερχόταν και καθόταν μέσα στην αίθουσα κάποιος που δεν είχε ιδέα για τα τεκταινόμενα σε αυτό τον κόσμο και δεν ήξερε καν πού βρίσκεται η Κύπρος. Αν σε άκουγε. Δεν θα πίστευε ποτέ ότι είσαι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μιας χώρας που βρίσκεται υπό κατοχή. Δεν θα σου περνούσε καν από το μυαλό.

Πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη, βγες στο βήμα και μην ρωτήσεις καθόλου «γιατί η πατρίδα μου βρίσκεται ακόμα υπό κατοχή;». Γίνεται;

Τα Ηνωμένα Έθνη. Είναι στην ουσία Μη Ενωμένα Έθνη. Κοιτάξτε και τη δική του κατάσταση. Προέβησαν σε μια δήλωση για την Τουρκία πριν μερικές εβδομάδες. Κάηκαν εκατό άτομα ζωντανά από τις δυνάμεις του καθεστώτος στις κουρδικές περιοχές. Κατείχε, λέει, αποδείξεις και έγγραφα. Απαίτησαν διεξαγωγή έρευνας από την Τουρκία. Η Τουρκία δεν τους επέτρεψε. Σε μια τέτοια περίπτωση γίνεται να διοργανώνουν «ανθρωπιστική σύνοδο κορυφής» στην Κωνσταντινούπολη τα Ηνωμένα Έθνη; Τι μεγάλη αντίφαση είναι αυτή…»

Ακόμα και αν αφήσουμε τα λόγια του Σενέρ χωρίς σχόλιο, αναδύεται έντονα από αυτά η διαμαρτυρία του για την κατοχή της χώρας μας από την Τουρκία, και η διαμαρτυρία του για το ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πήγε εκεί σε διεθνή σύσκεψη κορυφής για τα ανθρωπιστικά θέματα και δεν είπε ΤΙΠΟΤΑ για την κατοχή της Κύπρου!

Όταν τα λέμε εμείς, οι άνθρωποι του καθεστώτος, οι ηγέτες και τα κομματόσκυλα του παρακρατικού-κομματικού ΔΗΣΑΚΕΛ που προσπαθούν να μας επιβάλουν θέλουμε-δεν-θέλουμε μια ρατσιστική Διζωνική τύπου Απάρταϊντ (την λεγόμενη, τάχα, «τελική λύση» του Κυπριακού), μας αποκαλούν «εθνικιστές». Μας κατηγορούν ότι είμαστε τάχα «φασίστες», «ελληναράδες», «φουστανελλάδες» που τα λέμε αυτά. Τώρα σας τα λέει ένας ΤΚύπριος.

Τα γράφει ένας άνθρωπος που έχει υποστεί τα πάνδεινα από το κατοχικό καθεστώς απλώς και μόνο επειδή επιμένει να λέει την αλήθεια: ότι είμαστε υπό κατοχή, ότι βιώνουμε ένα τεχνητό διαχωρισμό των κοινοτήτων δια της βίας, και ότι η μόνη λύση είναι το να αποχωρίσει ο στρατός κατοχής και να μας επιτραπεί να ζήσουμε ξανά μαζί σε καθεστώς ισότητας και ελευθερίας.

Τι απαντούν οι άνθρωποι του Προέδρου; Τι απαντούν οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ; Τι απαντούν οι Διζωνιστές;

Έπρεπε, ή δεν έπρεπε ο Πρόεδρος να θέσει θέμα κατοχής της Κύπρου στην διεθνή σύσκεψη κορυφής;

Η εφημερίδα του Σενέρ Λεβέντ – η Αφρίκα – είναι η δεύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα στην κατεχόμενη Κύπρο. Επομένως δεν είναι μια «γραφική μειοψηφία» που εκφράζεται μέσα από τις σελίδες της αλλά μια σημαντική μερίδα της κοινότητας.

Εδώ οι ίδιοι οι ΤΚύπριοι ζητούν από τον Πρόεδρο να θέσει θέμα κατοχής της Κύπρου δημοσίως, διεθνώς και ενώπιον των μεγάλων δυνάμεων: να θέσει την Τουρκία ενώπιον των ευθυνών της.

Γιατί δεν το πράττει ο Πρόεδρος;

ΠΗΓΗ: Δημήτρης Κυπριώτης

tolimeri